ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!

[Vasoula]

αυτή είναι μια διαφορετική πορεία Γιαννάκη...
Δεν πας με τους υπόλοιπους στο μανδρί, αλλά μένεις και κοιμάσαι έξω...δεν τρως χόρτα, αλλά ότι βρεις
και κυρίως είσαι όπου κάνεις κέφι!!!

αν έρθουν κι άλλοι κοντά σου, μια χαρά!
μα κι αν δεν έρθουν πάλι μια χαρά θα είσαι!
και ξέρεις γιατί?

γι' αυτό που λέει η σφαιρούλα...

"καλή μου Βάσω..." και δήθεν και τάχα...

και να φτιάξουμε το ρέικι, και να κάνουμε τον γάμο με πολυέλαιο, και να πούμε στου θεού τ' αφτί...και άσε με ήσυχια μεγάλε!!!

Δεν θέλω...Θέλω να είμαι η Βάσω!
και να κρατάω το χέρι του Γιάννη και της Καλλιόπης και της Δώρας και της Τζίλντας και της Ελένης και όλων των φίλων μου και να μην με νοιάζει πως θα με πουνε, αν τύχει και κλάψω ή γελάσω με την βλακεία...

Γιατί θέλω να είμαι η μεγαλύτερη ΞΑΝΘΙΑ που υπάρχει στην γη...
μόνο έτσι μπορώ να είμαι και ο μεγαλύτερος ΑΝΘΡΩΠΟΣ που υπάρχει στην γη και όταν σκουπίσω το δάκρυ σου, θα το κάνω με το χέρι μου και δεν θα ψάξω να βρω ένα μαντηλάκι με αρχικά DONA CARAN...Oυφ!!!

[Επισκέπτης]

Ηρθα κι εγώ......Τι να πω, σε ποιον να πρωτοαπαντήσω...ζηλεύω που το πρωί εσεις είσαστε όλοι μαζί κι εγώ δεν μπορω...

Γιάννη μου να περάσεις καλά με το μικρούλη σου απόψε...και να
΄ξέρεις κάνουμε και baby sitting αν χρειαστεί..

Οσο για τα υπόλοιπα θέματα που θέσατε...ναι έχετε δίκηο...κι εγώ
κουράστηκα με τα πολλά λόγια με τα δύσκολα νοήματα....
που τις περισσότερες φορές δεν αγγίζουν την καρδιά μου... εγώ
γνώσεις θεωρητικές πολλές δεν έχω...μόνο αυτά που νοιώθω
μπορώ να καταθέσω εδώ.

Να είσαστε όλοι καλά, είμαι ευτυχής που βρίσκεστε στη ζωή μου
αυτή...τη σ υγκεκριμένη στιγμή...

Το εννοώ...

[Vasoula]

Ε, μετά μου λέει ο άλλος να φτιάξουμε τον γάμο!

Αει χέσου μεγάλε!!!

Σου έχει πει κανείς ειλικρινά 'ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ" και να το εννοεί χωρίς καμία διεκδίκηση???????
χωρίς να κρύβεται πίσω από αυτό η ανάγκη να υπάρχει δήλωση??
Χωρίς να ζητάει τίποτα...??



ε, άει παράτε με τότε... :evil:

[Επισκέπτης]

Από τότε που βρέθηκα στο "χώρο" έχουν περάσει σχεδόν τριάντα

χρόνια...πέρασα από παντού...γνωστικούς, μαχαράτσι, θεοσοφία,

εσωτερικό χριστιανισμό , αδελφότητες που δεν θελω να αναφέρω

το όνομά τους μέχρι και σαηεντολογία (γι΄΄ αυτό

υπάρχει και μια απέχθεια για τις πολύ οργανωμένες ομάδες, για

τους συλλόγους κλπ). Πρώτη φορά όμως ακούω κάποιον

που οι άλλοι τον αποκαλούν "δάσκαλο" και εννοώ εσένα Βάσω,

που ζεί μέσα στην πραγματική ζωή και μπορεί ευθαρσώς μέσα

σ΄ένα φόρουμ να λέει "Αι χέσου"

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ, ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ Μ ΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΣΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ

[galazia_sfaira]

Μα τι να την κανεις την οποια φιλοσοφία κίνημα ,συλλογα αν σε καει να εισαι εξω απο την ζωή εξω απο τον ευατο σου;
Γιατί; Για να βρείς ταυτοτητα χωρίς ζωή;Μα τοτε ουτως η αλλως δεντην εχεις;

[Fotinoula]

Καλησπέρα αγαπημένα μου φορουμόπαιδα

επέστρεψα και εγώ στην παρεούλα και παρκαλώ με γρήγορο internet αυτη τη φορά, όχι παίζουμε

πάω να παράκολουθήσω τι έγινε όσο έλειπα γιατί απο ότι έμαθα έγιναν πολλά

σμουτσ σμουτσ σμουτσ

[Fotinoula]

Vaso :

Το κομπιούτερ σου λέει ότι η επικοινωνία σου θα περάσει σε νέα δεδομένα και η παλιά κατάσταση απομακρύνεται

χα χα χα χα αντε βρε ξεκινάει, σε ένα άλλο topic μπήκα και τσούπ :lol: :lol:

αχ forum με τις απαντήσεις του

[Vasoula]

Tζιλντάκι, εγώ στην ζωή μου ήμουν πιο τυχερή από εσένα...
Με αυτούς που αναφέρεις ερχόμουν σαν παρατηρητής...

΄Ημουν μέσα μέχρι τον λαιμό στον εσωτερισμό τον πραγματικό!
Αύτόν της ψυχής μου,της αλήθειας μου...
Διάβαζα από 13 ετών Βιβεκάναντα και μην με ρωτήσεις που τα έβρισκα...Μπαγβατα Γκιτά, Βίβλο, Μπέιλη, ότι μπορεις να φανταστείς...Διάβαζα και παρατηρούσα και "συνομιλούσα"...΄Ελυνα απορίες και τις απαντήσεις τις έκανα ζωή...

Προσπάθησα από την θρησκεια, από την πολιτική, από τις ομάδες του εσωτερισμού, από ότι μπορεί να φανταστείς, να βρω και να χαράξω την πορεία μου, αλλά δεν τα κατάφεραν να με πείσουν και έτσι τα ξέχασα όλα...Και τον αγαπημένο μου φίλο τον "έφτυσα"...Δεν άκουγα, δεν ήθελα...του είπα κι αυτού "άει χέσου"...θέλω να ζήσω όπως ξέρω... Και αρρώστησα...

Αυτή ήταν η διαδρομή που είχα επιλέξει...Γιατί αλλιώς δεν θα ήξερα να εργάζομαι με τους ανθρώπους, αλλά θα εργαζόμουν πάνω τους κάνοντας τα πειράματά μου, για να διώξω τον φόβο μου...

(γι' αυτό ενθουσιάστηκα με τον Χρήστο, τον φίλο του Γιαννάκη)


Και το έπιασα από την αρχή...λίγο πριν αποχωρήσω από αυτήν μου την ενσάρκωση...
Η ζωή σε σέβεται, όταν την σέβεσαι κι εσύ, λένε!

Εγώ το έπιασα αλλιώς...της είπα...Για να σε σεβαστώ, θα με σεβαστείς κι εσύ...

Τι "δάσκαλοι" επεσαν πάνω μου για να με κάνουν καλα! Και τι δεν ήρθε σε μένα...Εγώ εκεί! Τον δρόμο μου...δεν αναγνωρίζω κανέναν φώναζα...δεν θέλω κανέναν, θέλω να είμαι μόνη μου!!!

Και αφού δεν υπήρχε άλλη λυση, ο "φίλος" μου με πήρε από το χέρι και μου έδειξε την ζωή του...την ζωή μας!!!!

Κλαίω τώρα, όσο θυμάμαι...Αλλά πίστεψέ με, δεν υπάχει συναίσθημα που να μην το έχω βιώσει, δεν υπάρχει πόνος που να μην τον έχω περάσει, δεν υπάρχει θυμός, χαρά, αγάπη, έρωτας, όνειρο, όραμα, ταξιδι...που να μην ήρθε στην πραγματική μου ζωή να συνταιριάξει με την καθημερινότητά μου και να με γεμίσει με όλα...

Τι να μου πει τώρα εμένα, ο κάθε ένας που νομίζει ότι θα σώσει τον κόσμο, είτε με το ρέικι, είτε με την θρησκεία, είτε με την οποιαδήποτε ομάδα απόλυτης αφοσίωσης, για να βρούνε λέει το θεϊκό και την φώτιση...

Η μεγαλύτερη διδαχή του "φιλου" μου ήταν όχι πως να ζήσω καλύτερα, αλλά πως να ειμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ σε όλα τα επίπεδα...

Ξέρεις τι σημαινει αυτό? ΄Οτι νιώθω και δεν φοβάμαι να αγαπάω...Γιατί ξέρω πια ότι δεν έχώ να φοβηθώ τίποτα από την αγάπη, μα ούτε και από την ζωη μου!

Δραματικό να το λέει κάποιος, το ξέρω...Αλλά έτσι είμαστε όλοι μας και όχι μονο εγώ...Και αφού εγώ μπόρεσα, γιατί όχι και εσύ?

Από όποιον δρόμο...δεν με νοιάζει ειλικρινά...΄Ελα από όπου θέλεις...αλλά έλα σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι σαν Ζόμπι που σε έχουν προγραμματίσει να κάνεις ανθρώπινες κινήσεις και να μαθαίνεις να συνυπάρχεις με τους γύρω σου, μέσα από κρύψιμο του φόβου, και να τον πλασάρεις στους ανθρώπους μέσα από "δήθεν" σοφία...

Γιατί από ότι διαπίστωσα το "δήθεν" πληρώνεται ακριβά...Είτε σε χρήμα, είτε σε προσωπική δέσμευση, είτε σε χειρισμό...

Γιατί όταν η ζωή θα σου ζητήσει τον σεβασμό, εκεί δεν θα ξέρεις τι να κάνεις, αφού εσύ δεν την σεβάστηκες...Και τότε να δω τον εσωτερισμό και την ψυχολογία και κάθε γνώση που δεν έχεις βιώσει με την ψυχή σου!!



Συγνώμη για το παραλήρημα...

[Danielli]

Σου έχει πει κανείς ειλικρινά 'ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ" και να το εννοεί χωρίς καμία διεκδίκηση???????
χωρίς να κρύβεται πίσω από αυτό η ανάγκη να υπάρχει δήλωση??
Χωρίς να ζητάει τίποτα...??

:( :(

[Επισκέπτης]

Βασούλα μου , τόσα πολλά δεν έζησα, δεν μπήκα τόσο
βαθεια.Αλλά τα συμπεράσματά μου είναι περίπου ίδια, εκφρασμένα
βέβαια διαφορετικά...Ανθρωπος δεν με έμαθε κανένας πως να ε ίμαι
Είδα οι "μαθητές" να πληρώνουν αίθουσες ακριβών ξενοδοχείων
για να μιλήσουν οι "δάσκαλοι". Μου έβαλαν ένα κράνος στο
κεφάλι για να μου καθαρίσουν το μυαλό( :shock: ), μου υπαγόρευαν
επικλήσεις σε κάποιον "κύριο" που δεν μου έλεγαν όμως ποιος
είναι και έπαιρναν την ενεργειά μου και την χρησιμοποιόύσαν
για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς...Τώρα τελευταία σε
κάποια ομάδα που πήγαινα όταν τόλμησα να πω πως πονάω
γιατι το πρόβλημα της πείνας όσο πάει και μεγαλώνει στον
πλανήτη, όλες οι "γκουρου" κυρίες, ούσες κανένα χρόνο στο χώρο παρακολουθώντας όλα
αυτά τα σεμινάρια που κάνουν από διαλογισμό μέχρι παστίτσιο,
έπαθαν πονόκοιλο και πονοκέφαλο γιατι τους γέμισα το χώρο
με αρνητική ενέργεια! Σηκώθηκα κι έφυγα για να μην τους πω
να πάνε να γ.........

[Vasoula]

Τζιλντα, ο σκοπός αυτού του φόρουμ είναι για να έχουν "βήμα" οι άνθρωποι σαν και σένα και σαν και μένα και να μπορούν να λένε την αλήθεια τους, ξεκάθαρα, χωρίς φόβο!

Αυτά που μας λες, τα έχω βιώσει κι εγώ, όχι ευτυχώς από εμένα, αλλά από άλλους ανθρώπους που νόμισαν ότι με το στικάκι ή με τον ομαδικό διαλογισμό ξορκίζουν τους φόβους τους, υποκλινόμενοι στον γκουρού τάδε...

Η ζωή μου αυτήν την στιγμή τάσσεται στην αγάπη, και μέσα από αυτήν να καταφέρω τους ανθρώπους να μην υποστηρίζουν την "δήθεν" εργασία, με διπλώματα και ακριβά ξενοδοχεία, αλλά την απλή εργασία που γινεται με αγαπη για τον εαυτο τους πρώτα από όλα και με το απλό άγγιγμα των άλλων, που μαθαίνουν σιγά σιγά, πως όταν τους λες "αγάπη" δεν θα τους εξαγοράσεις την ψυχή...

΄Ετσι εργάζομαι με τους ανθρώπους πιασμένή άπό το χέρι, και δεν κάνω την "δασκάλα" γιατί δεν είμαι...Δεν το λέω από πρόχειρη ταπεινότητα, γιατί η ταπεινότητα η δική μου είναι μόνο εσωτερική..Το λέω γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
Κανείς δεν είναι δάσκαλος, γιατί κανείς δεν μας μαθαίνει πως να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αυτό το ανακαλύπτουμε μέσα από τους δαίμονές μας, που αν τους φοβηθούμε, χάσαμε μια ευκαιρία...Τόσο απλά!
Για μένα έχει μεγάλη σημασία αυτό που είπες, περισσότερη κι από ότι μπορείς να αναγνωρίσέις από μένα σαν "διδασκαλία"
Και αυτό που λέει η Ντάννυ και η Αμαλία και η Δώρα και η Ζεφύρα και όλοι...

"Χαίρομαι που ειστε στην ζωή μου"...

Αυτήν την πρόταση, από το πουθενά, από πόσους την έχεις ακούσει, που ούτε καν τους γνωρίζεις βαθιά????


Να πως ολοκληρώνεται το όραμά μου, και επιτρέψτε μου όλοι, να πω, το όραμά μας!!!!
Αυτή είναι η ζωή μου στο εδώ και τώρα!
Αυτή είναι και η δική σου
Αυτήν είναι η δική μας...

[galazia_sfaira]

γιατί κανείς δεν μας μαθαίνει πως να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αυτό το ανακαλύπτουμε μέσα από τους δαίμονές μας, που αν τους φοβηθούμε, χάσαμε μια ευκαιρία...Τόσο απλά!

εγραφα ακριβως αυτο και με πεταξε και μπαινω και το βλεπω γραμμενο.
Παιδιά εγω μεσα απο τους δαίμονές μου εμαθα.
Εκανα το εξης χωρις να το καταλαβαινω...........πηγαινα απο την μια και ειμουν το καλο παιδί,και μεσα εκει ανακάλυπτα οτι δεν ανηκω εκει,με τον τρόπο που μο ελεγαν.Εφευγα!
Εκανα τον εαυτο μου ενα σακκο του μποξ και για τους δικους μου,και για την κονωνία που ζω αλλά κυριως γαι μενα.
Χτυπιόμουν μεχρι τελική ςπτωσης.Αλλα επετρεψα στον εαυτο μου να βιώσω και τις δυο πλευρές.
Εκει με γνωρισα και μετα με αποδεχθηκα.
εκινησα απο τους πονοκεφαλους του Ταξιαρχη ετοιμη πια αλλα με την εκδηλωση στην ζωή μου να το αποδείξω.
Τοτε βρέθηκαν μπροστα μο ολοι οσοι χρειαζομουν και μπηκα στον δρομο που ειμαστε εδω μαζι.
Οσο κια ν δυσκολευτηκα ποτε δεν ενοιωσα,δυσκολια για να απορριψω την ζωή .Ολα ηταν προκλησεις και μαθηματα.
Και καθε μερα ειναι μια μερα ζωής,ενα μηνυμα μαι επιγνωση.
Τιποτα δενειναι τυχαιο κι ολα ερχονται σοφα.
Ευχαριστω ολους γι'αυτην την κοινη πορεία γαι οτι μοιραζουμε για οτι αγαπαμε,γαι την ζωή,για τον εαυτο μας τον πολυτιμο.
Δεν ξερω ποσο δρομο εχω μπροστα μου,δεν νομζω ότι τελιωνει αλλα ξερω οτι μπορω να κλαψω μαζι σας αλλα ακόμα και μεναν αγνωστο,ξερω οτι μπορω να χαμογελάσω παντου ,ξερω οτι μπορω να σιχτιρισω με την ψυχή μου και δεν φοβαμαι τα συναισθηματα μου.
Σας αγαπω!

[Fotinoula]

"βήμα"

ένα βήμα που κατάλαβα στην πορεία και θέλω αν χαρακτιρήσω όπως και έκανα πριν λίγο και στην ομάδα, ξεμπροστισμα, μοίρασμα όσο και αν πονάει όσο και αν θυμώνει και αντιστέκεται το μέσα, ο φόβος δεν δείνει χώρο στο μοίρασμα και στην έκθεση

πράγματικά δεν μπορώ πια και μάλλον όντως δεν το άντεχα ποτέ να παρακολουθήσω αμπελοφιλοσοφίες αλλά τον ΑΝΘΡΩΠΟ και όλες τις εκδηλώσεις του

αυτό το forum είναι χτισμένο στην ουσία της αγάπης και του μοιράσματος χωρίς φόβο αλλά με ευθύνη και αλήθεια, με υπομονή και βηματάκια

ο φόβος οδηγεί στην επίθεση είναι πιο΄ε'ύκολο να στρέψεις τον καθρέφτη στους άλλούς παρα στον εαυτό σου, έχει πόνο αλλά έχει και ελευθερία

ο κάθε ένας έχει όμως το δρόμο του, όποιος δεν αλλάζει αν δεν είσαι γενναίος και αποφασιμένος να προκαλέσεις το καινούργιο, το διαφορετικό

να στρέψεις το καθρέφτη αλλά και να αφήσεις με σεβασμό και τους άλλους που είναι ΕΔΩ και ΕΥΓΝΩΜΩΝΩ που είναι εδω :!: δεν είμαι μόνη στη γη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, να σε καθρεφτίσουν

[Vasoula]

Φωτεινούλα, καλώς την!!!

ήρθες για τον γάμο??? :lol: :lol: :lol:

Για να χαλαρώσουμε λίγο την εσωτερική συγκίνηση!!!



Οι αμπελοφιλοσοφίες υπάρχουν σε όλα τα φόρουμ.
Μεγάλα κείμενα που εκφράζουν απόψεις, απόψεις, απόψεις...

κάποιος να μας πει τι νιώθει? Τι πέρασε? Γιατί φοβάται? Γιατί προσεύχεται? Γιατί διαλογίζετε? Γιατί αρρωσταίνει?

Τι έγινε βρε παιδιά? Αν ήθελα να μάθω τι λέει η Ντιόν Φόρτσουν, θα αγόραζα το βιβλίο της...
Για να μιλήσω όμως μαζί σου, να εργαστώ μαζί σου, να νιώσω μαζί σου τα αισθήματα και την μοναδικότητά μου, θέλω την αλήθεια σου, που μπορεί μεν να έχει διαμορφωθεί από κάποιον άλλον, αλλά η ουσία είναι ότι μια αλήθεια είναι βιωματική και τίποτα άλλο και αυτό θα μοιραστείς μαζι μου!
΄Οχι για να με πεισεις, αλλά γιατί την αλήθεια την ακούμε...Ανοίγουν τα αυτιά μας εσωτερικά και εξωτερικά και αναγνωρίζουμε, αν μη τι άλλο, ότι αυτός ο άνθωπος που μου τα λέει αυτά, είναι αληθινός!!!!

Και μια και είμαστε στο τόπικ του ρέικι...

Καλή η ενέργεια, δυνατή, πνευματική, σε φέρνει στην διαδρομή εσωτερικά να δεις και να ανακαλύψεις, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ...

Μαγικά, τίποτα δεν γίνεται...Και έχουμε και αποδείξεις όλοι μας γι' αυτό!!!

Κάποιος από τον σύλλογο μου ειπε, γιατί να μην λέμε ότι το ρέικι θεραπεύει, αφού είναι αλήθεια...

Και τι θα πεις σε αυτούς που δεν θεραπεύει? τον ρώτησα?

Και τι θα έλεγα εγώ τώρα στον Σκαπανέα? Στον κάθε Σκαπανέα που θα μου έλεγε...εγώ γιατί δεν θεραπεύτηκα κυρά δασκάλα?
Αν και κανείς από αυτούς που θα ρωτόύσαν κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν σε θέση να αντιληφθεί την ασθένειά του...λέμε τώρα...

[Επισκέπτης]

Σε όλα αυτά, σεμινάρια, όμάδες, διαλογισμούς και πάει λέγοντας,πήγαινα όταν ήμουν δυστυχής...Ηρεμούσα για λίγο, παραμυθιαζόμουνα - εδώ είμαστε ΕΥΡΗΚΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ-
και μετά φτου κι απ΄την αρχή....άναβα κεριά, έκαιγα λιβάνια, έκανα ξόρκια και διάφορα τελετουργικά τύπου κύττα την ανατολή το πρωι(δεν μου είπαν αν έπρεπε να είχα πάει στην τουαλέττα) και ...τίποτα,
δεν δούλευε το άτιμο...και να νηστείες και να ψαλμοί και πάλι τίποτα.....

Σε αυτή τη φάση, λίγο πριν μπω εδώ εννοω, ΗΜΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΕΥΤΥΧΗΣ! Χαρούμενη μόνο γιατί ζούσα.....ήρεμη γιατί ήμουν με τον εαυτό μου και κανέναν άλλον να ρουφήξω με το ζόρι ενέργεια!
Και σας βρήκα...κάτι μου λέει....πως εδώ....θ΄αράξω....