Πραγματικα δεν ηξερα τι να πρωτοπαραθεσω...η ζωη μου σε μια συνεντευξη. Θα σταθω ομως σε καποια σημεια οπως:
Με αυτα κ με εκεινα, με τις δικες της εντολες, παντα υπουλα και συγκαλυμμενα, απεκτησα θελω που δεν ηταν δικα μου κ τελικα μια ζωη που την αισθανομουν ξενη...Να επιλέγει ως αγαπημένο της τρόπο ανατροφής την πειθαρχία, το φόβο, την ευπείθεια…..την προσαρμογή του παιδιού της σε ξένες επιταγές, την άνευ όρων υπακοή στην όποια εξουσία, την τιθάσευση και χειραγώγηση των επιθυμιών του παιδιού της . Να μην αντέχει να δεχτεί ότι το παιδί της δεν είναι η προέκταση του εαυτού της. Ότι δεν γεννήθηκε για να εκπληρώσει το δικό της ανεκπλήρωτο σχέδιο ζωής. Ότι το παιδί της δεν είναι το ρούχο της στο γυμνό της σώμα, το κεραμίδι πάνω από το άσκεπο κεφάλι της. Το λάθος της είναι να εκπαιδεύει το παιδί της σε έναν ψευδή εαυτό. Ένα παιδί που επιθυμεί να είναι αυτό που εικάζει ότι ο άλλος επιθυμεί από αυτό να είναι. Ένα πρόσωπο που έχει χάσει το πρόσωπο του κι έχει γίνει ένα εκμαγείο. Ένα ομοίωμα προσώπου προσανατολισμένο στο δέον, στον καθωσπρεπισμό, στην λογοκριμένη επιθυμία. Το λάθος είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί με βάση προδιαγραφές θανάτου. Γιατί προδιαγραφές θανάτου είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί έμμονα υπάκουο, πρόθυμο, ατσαλάκωτο, τακτοποιημένο, εύρυθμο, αρκούντως φοβισμένο…..Ένα κίβδηλο πράγμα.
Σαν να μην εφτανε αυτο, αποφασισε οτι πρεπει να γινω κ η μανα της, ο αιωνιος συντροφος της κ να ειμαι εκει να την ακουσω κ να της λυσω πασης φυσεως προβληματα.
Το θλιβερο ειναι οτι τις θυσιες που πιστευει οτι εκανε για μενα δεν της προβαλλε ευθεως αλλα με εμμεσο τροπο κ αργησα παρα πολυ να δω τι ειναι αυτο που μου συμβαινει, αφου με ειχε φορτωσει ενοχες για τη ζωη που μου προσφερε κ της χρωστουσα αιωνιως.
Η πιο προσφατη απελπιδα προσπαθεια της ειναι αυτη:
Οπου μεσω μηνυματος στο οποιο μου καταλογιζε οτι ειμαι ενα αβουλο πλασμα που με παρασυρουν ολοι οι υπολοιποι κ εχω ξεφτιλισει τη λεξη "μανα" στο ονομα μιας αγαπης που δεν ειναι στα μετρα της αρα δεν ειναι αληθινη, τονιζε με κεφαλαια γραμματα το ονομα μου κ τις λεξεις Κορη-Μανα-Αγαπη κ φυσικα το οτι με αγαπαει πολυ. Το ιερο τριπτυχο της ζωης της που πολυ θα ηθελε να ειναι κ το δικο μου, κανοντας μια υστατη προσπαθεια να μου δειξει οτι περα απο κορη της δεν μπορω να προσδιοριστω...Ομως αγαπητη μου, το εκμαγειο εχει κανει ρωγμες κ οταν σπασει εντελως θα σου στειλω τα κομματια, γιατι αυτα τα κομματια αγαπουσες τοσα χρονια, μιας κ την Ψυχη μου δεν την αγγιξες ποτε...Δεν έχει όνομα γιατί της το έχει κλέψει η μητέρα της.