ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ vs ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

[ARTYADIS]

Τέρμα πια τα θεατράκια αγαπημένε μου Μανούλη!

Στροφή στις αληθινές ποιότητες και στις αληθινές ερμηνείες τους!

[Μάνος]

Στροφή στις αληθινές ποιότητες και στις αληθινές ερμηνείες τους!

Αυτό!

...όσο για τα θεατράκια, μήπως θα μπορούσες να μου δώσεις μερικά παραδείγματα αυτών;
Στο μυαλό μου έχω τα θέατρα ελέγχου (τρομοκράτης, θύμα, κτλ) αλλά αυτά δνε βλέπω τον τρόπο με το οποίο σχετίζονται με την ταπεινότητα...
Ευχαριστώ Δημητρούλα μου...

[Vasoula]

καρδούλα, μπορεί τα θέατρα (δράμα+ρόλοι) να μην μπορείς να τα συνδυάσεις με την ταπεινότητα, για δες όμως πόσο εύκολο θα σου είναι να τα συνδυάσεις με την αλαζονεία...

Ίσως τότε να μην χρειάζεσαι παραπάνω εξηγήσεις...

[ARTYADIS]

Mέχρι τώρα Μάνο μου ήξερες, υποθέτω, ότι το να νιώθει κάποιος ότι είναι ανώτερος των άλλων είναι αλαζονεία.

Τώρα μαθαίνεις ότι και το να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του υποδεέστερο των άλλων είναι κι αυτό αλαζονεία.
Είναι αλαζονεία απέναντι στον ίδιο του τον Εαυτό!

Είτε το ένα, είτε το άλλο, οι άνθρωποι από την ίδια τους την οικογένεια μαθαίνουν να το εκφράζουν μέσα από δράματα και ρόλους!

Οπότε καταλαβαίνεις τι σου λέει η Βασούλα.. Τα υπόλοιπα θα τα σκεφθείς μόνος σου!

[Μάνος]

Ευχαριστώ Βασούλα μου κι εσένα Δήμητρα μου για την απάντηση σου.

Με βοήθησατε πάρα πολύ και νομίζω κατάφερα να συσχετίσω την ταπεινότητα με τα θεατρακια!!!
Παρά το γεγονός ότι η ταπεινότητα είναι το αντίθετο της αλαζονείας, ωστόσο σχετίζονται μεταξύ τους με τα θεατράκια:

Με την αλαζονεία μπορεί κάποιος είτε να θεωρεί τον εαυτό του υποδεέστερο, είτε πολύ ανώτερο από τους άλλους και εκεί επιλέγει να παίξει το θέατρο του τρομοκράτη (στην περιπτωση της έπαρσης) και τον ρόλο του θύματος (στην περίπτωση του υποδεέστερου).

Στην ταπεινότητα, επιλέγει να παίζει κυρίως το ρόλο του θύματος (βλ. Ματίνα Μανταρινάκη στο σήριαλ Κωνσταντίνου κ Ελένης). Με άλλα λόγια είναι το ίδιο θέατρο με το θέατρο της αλαζονείας στην περίπτωση του υποδεέστερου.

Τα κατάλαβα καλά; ...Ή αλλού γίνεται ο γάμος και αλλού βαρούν τα όργανα;;;

[ARTYADIS]

Με την αλαζονεία μπορεί κάποιος είτε να θεωρεί τον εαυτό του υποδεέστερο, είτε πολύ ανώτερο από τους άλλους και εκεί επιλέγει να παίξει το θέατρο του τρομοκράτη (στην περιπτωση της έπαρσης) και τον ρόλο του θύματος (στην περίπτωση του υποδεέστερου).

Στην ταπεινότητα, επιλέγει να παίζει κυρίως το ρόλο του θύματος (βλ. Ματίνα Μανταρινάκη στο σήριαλ Κωνσταντίνου κ Ελένης). Με άλλα λόγια είναι το ίδιο θέατρο με το θέατρο της αλαζονείας στην περίπτωση του υποδεέστερου.

Μάνο, σε κάθε περίπτωση τα θεατράκια εκφράζουν αλαζονεία.. Ταπεινότητα αληθινή δεν υπάρχει πουθενά. Διότι αν υπήρχε, δεν θα σκεφτόντουσαν καν να παίξουν θέατρο, θα ήταν ο Εαυτός τους!

Πάντως, ναι, πιστεύω ότι τώρα το κατάλαβες!

[Μάνος]

Ταπεινότητα αληθινή δεν υπάρχει πουθενά. Διότι αν υπήρχε, δεν θα σκεφτόντουσαν καν να παίξουν θέατρο, θα ήταν ο Εαυτός τους!

Δημητρούλα μου σε ευχαριστώ για όλα!!!

[Θοδωράκος]

Με την αλαζονεία μπορεί κάποιος είτε να θεωρεί τον εαυτό του υποδεέστερο, είτε πολύ ανώτερο από τους άλλους και εκεί επιλέγει να παίξει το θέατρο του τρομοκράτη (στην περιπτωση της έπαρσης) και τον ρόλο του θύματος (στην περίπτωση του υποδεέστερου).

Στην ταπεινότητα, επιλέγει να παίζει κυρίως το ρόλο του θύματος (βλ. Ματίνα Μανταρινάκη στο σήριαλ Κωνσταντίνου κ Ελένης). Με άλλα λόγια είναι το ίδιο θέατρο με το θέατρο της αλαζονείας στην περίπτωση του υποδεέστερου.

Ταπεινότητα, όπως είπε και η Δήμητρα, σημαίνει να είσαι απλά ο Εαυτός σου. Χωρίς θεατράκια. Οπότε όχι, όταν είσαι ταπεινός, δεν είσαι το θύμα.

Αυτό πιο πολύ ταιριάζει στην λογική της ταπείνωσης (που έχει αλαζωνία μέσα): ταπεινώνεις τον εαυτό σου για να φαίνεται το θύμα. Αλλά τελικά δεν είσαι καθόλου ταπεινός.

Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα παραπάνω.

[Μάνος]

ΟΟΟοοοοοοχι Θοδωρή μου (αυτό που ξαφνικά έχω και άποψη, που το πας;;;)
Λέγοντας θεατράκι στην ταπεινότητα, εννοώ τους ανθρώπους οι οποίοι είναι δήθεν ταπεινοι προκειμένου να προκαλέσουν είτε τον οίκτο είτε την συμπάθεια των άλλων, αλλά στην ουσία κάθε άλλο παράα ταπεινοί είναι...! Έτσι τι πιο εύκολο από το να χρησιμοποιήσουν την εύκολη μέθοδο του ρόλου του θύματος...

Η αγνή ταπεινότητα από μόνη της σαφώς και δεν έχει θεατράκια... Συνφωνούμε απόλυτα!

[eirini]