τα ελαττώματα του χαρακτήρα(αμαρτίες γονέων)

[Emmaki]

Δημήτρη καλημέρα....

Εγώ χαίρομαι που αυτές οι συζητήσεις σε βοηθάνε..ακόμα και που μπορεί να σου προκαλέσουν θυμό..

Σημαίνει οτι αρχίζει η δουλειά....

Κανένας δεν είναι τέλειος..αλοίμονο..ο καθένας έχει διαφορετικές εμπειρίες..το να τις μοιραζόμαστε μεταξύ μας, όλο και κάτι ουσιαστικό θα κάνει στου καθενός το έργο!!!

Δημήτρη να εκφράζεις αυτό που θες...μην το πνίγεις μαζί με το θυμό σου..απλά πρώτα να αξιολογείς αν είναι εγωισμός ή αληθινός θυμός!!!

Εγώ ήμουν πολύ εγωίστρια...και με αυτή την τακτική σώθηκα!!!
Τώρα θυμώνω όταν αξίζει πραγματικά να θυμώσω!!!

[δημητρης]

ναστε καλα μαυτα & μαυτα χαλαρωσα αρκετα(και τοχα αναγκη!).μου χει κανει τρομερη εντυπωση το ποσο διαφορετικα αντιλαμβανομαι τα πραγματα(και τη ζωη γενικοτερα) αναλογα με την προσωπικη μου διαθεση-συναισθηματικη μου κατασταση.οταν εχω των ελενχο στη ζωη μου(οταν ολα πανε οπως ταχω υπολογησει) & κοντα στο θεο νιωθω και για τους ανθρωπους εχω θετικα συναισθηματα!σημερα ομως ειναι εντελως διαφορετικα εχω την ταση να αμφισβητω αυτα που ακουω(ακομη και πραγματα που εχω πει&γω, πραγματα στα οποια εχω πιστεψει αισθησεις που εχω νιωσει)!εξου & μακουτε να μιλαω συχνα για πλανη-ερχονται στιγμες που αναρωτιεμαι αν εχει νοημα ολο αυτο!
οσο για τον εγωισμο αυτο πουχω καταλαβει ρε παιδια οτι ειναι σα τη λερναια υδρα-ενα κεφαλι κοβεις δυο φυτρωνουν(για να μην πω τρια).και μαλιστα πιο υποχθονια και δυσδιακριτα.ατιμο πραγμα κρυμενο πισω κι απο τις πιο καλες μου προθεσεις(καποιες φορες).

[Vasoula]

χαχαχα Δημήτρη μου...
Γελάω, με τα πρότυπα που έχουμε για το καλό!!!

Καλές προθέσεις στο εγώ δεν υπάρχουν! Κάθε καλό που αντιλαμβάνεται το εγώ μας, έχει στήριγμα πίσω του μια ανταπόδοση... Και γι' αυτό ακούς τους ανθρώπους να λένε "τόσα καλά του έκανα, και εκείνος αχάριστος"...

Η επιλογή καλό ή κακό γίνεται με βάση τα πρότυπα της κοινωνίας, της θρησκείας και της οικογένειας...
΄Οταν το εγώ καταλύσει αυτά τα πρότυπα και γινει Εαυτός, δεν έχει να επιλέξει...Γιατί υπάρχει μόνο μία επιλογή...Αυτή της αλήθειας, όπου σ' αυτήν δεν χωράνε ανταποδόσεις, παρά μόνο θεότητα...

Χαίρομαι πολύ που η παρέα μας σε χαλαρώνει εποικοδομητικά!

[Μάνος]

Ξεκινάς, στην αρχή, να αντικρύζεις κατάματα τον εαυτό σου, για να διαπιστώσεις ότι ούτε εσύ είσαι τόσο καλός, όσο νόμιζες, ούτε τόσο έξυπνος, όσο σε έκαναν να πιστεύεις, ούτε τελικά τόσο ηθικός, επειδή φοβάσαι τον θεό...

οι πιο πολλες επιλογες στη ζωη μου ειναι περισσοτερο εκφαση φοβων, αναστολων κτλ παρα επιλογες ελευθερης βουλησης

Βρε καλώς τα ανοξείδωτα...(!)

Παιδάκια ένα από τα πολλά μου ελαττώματα είναι τα σενάρια. Είναι ένα ελάττωμα που το πιάνω συχνά τελευταία στην καθημερινότητα μου. Συνήθως είναι αρνητικά και κατά συνέπεια μου δημιουργούν άγχος και εκνευρισμό. Τελευταία λαμβάνω μυνήματα - επιβεβαιώσεις τύπου: "Μεγάλε τσάμπα εκνευρίστηκες". Τότε χαμογελάω και λέω στον εαυτό μου πως την επόμενη φορά δεν θα εκνευριστώ... Σπάνια επιβεβαιώνομαι πως τελικά είχα δίκιο...

Για να γίνω πιο σαφής θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Στη δουλειά (όσο ήμουν ακόμα Αθήνα), μου έλεγε ο Προιστάμενος μου να κάνω κάτι. Εγώ σκεφτόμουνα: Ωχ, για να γίνει αυτό θα πρέπει να ψάξω στο ίντερνετ και εγώ δεν ξέρω πόσες ώρες, και δεν θα προλάβω για αυτό, δεν έχω χρόνο, θα πρέπει να κάτσω για υπερωρία, την οποία δε θα πληρωθώ, θα πρέπει να έχω φύγει όμως μέχρι τιην τάδε ώρα, γιατί μετά έχω πρόβα και δεν γίνεται να τη χάσω και θα πρέπει να συνεργαστώ με τον Δημήτρη, ο οποίος Δημήτρης βαριέται που ζει, και πάλι εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα, αυτός ωσ συνήθως θα μου πει ότι έχει να κάνει κάτι άλλο επείγον, και εγώ θα του πω αυτό, και εκείνος θα μου πει το άλλο, κλπ... κλπ...

Θυμάμαι επίσης πολλές φορές όσο ήμουν μικρός να αγχώνομαι π.χ. ότι δε θα προλάβω να διαβάσω και όχι μόνο προλάβαινα, αλλά είχα και χρόνο για να παίξω! Επίσης θυμάμαι πολλές φορές τον αδερφό μου, όταν πηγαίναμε δημοτικό, και είχαμε φορτωμένο πρόγραμμα εγώ να αγχώνομαι και να προσπαθώ να είμαι ψύχραιμος και εκείνος να κλαίει με τις ώρες επέιδή δεν θα προλάβει να διαβάσει. Κάποια στιγμή κουραζότανε και ξεκινούσε το διάβασμα όπου μια χαρά τα προλάβαινε όλα! Σκέφτομαι και λέω πως ίσως κάποια οδηγία - κατεύθυνση να είχε δωθεί από τους γονείς και να είχε επηρεάσει εμάς τους δύο, γιατί η αδερφή μου από την άλλη δεν είχε τέτοιες αντιδράσεις...

Ευχαριστώ...

[Θοδωράκος]

Αααα! Αυτά τα σεναριάκια ήταν κάποτε το φόρτε μου!

Το πιο γαμάτο/τραγικό ήταν το εξίς: όταν πήγαινα ακόμα στο πανεπιστήμιο, κάποια βράδια μου ερχόταν να βγω για clubbing, ενώ την επόμενη το πρωί είχα μάθημα στην σχολή. Και σκεφτόμουν: αν βγω απόψε, θα χάσω το μάθημα αύριο, θα πάρω την κατρακύλα, θα γίνω το κακό παιδί, και στο τέλος θα καταλήξω άνεργος και σκουπίδι της κοινωνίας, κατεστραμένος και δυστυχισμένος. Αν δεν βγω απόψε, θα πάω στο μάθημα, θα γίνω πτυχιούχος, επαγγελματίας και επιτυχιμένος, αλλά μετά από 30 χρόνια θα μετανιώνω που δεν έβγαινα στα 20 μου, και θα έχω για μία ζωή αποθιμένα που δεν έζησα, και θα είμαι δυστυχισμένος. Οπότε όπως και να έχει, πάλι δυστυχισμένος θα είμαι.

Όπως καταλαβαίνεις, από τα νεύρα μου και το αδιέξοδό μου, με έπιανε αϋπνία, και στο τέλος ούτε έξω έβγαινα, αλλά έχανα και το μάθημα το πρωί. Μέχρι που το πήρα απόφαση, και κάθε φορά που μου ερχόταν το αδιέξοδο, λέω πως αφού τώρα θα με πιάσουν πάλι οι αϋπνίες και ούτως ή άλλως δεν θα πάω το πρωί στο μάθημα, τουλάχιστον ας βγω να πιω ένα ποτό.

[Vasoula]

αχ αυτά τα σενάρια...Να πω ότι βοήθησαν και κανέναν στην Ζωή του...

[Μάνος]

Και σκεφτόμουν: αν βγω απόψε, θα χάσω το μάθημα αύριο, θα πάρω την κατρακύλα, θα γίνω το κακό παιδί, και στο τέλος θα καταλήξω άνεργος και σκουπίδι της κοινωνίας, κατεστραμένος και δυστυχισμένος. Αν δεν βγω απόψε, θα πάω στο μάθημα, θα γίνω πτυχιούχος, επαγγελματίας και επιτυχιμένος, αλλά μετά από 30 χρόνια θα μετανιώνω που δεν έβγαινα στα 20 μου, και θα έχω για μία ζωή αποθιμένα που δεν έζησα, και θα είμαι δυστυχισμένος. Οπότε όπως και να έχει, πάλι δυστυχισμένος θα είμαι.

Έλιωσα
Με συγχωρείς βρε θοδωράκο μου που γελάω αλλά πραγματικά έχει πολύ πλάκα όλο αυτό! Και τώρα που βλέπω το παράδειγμα μέσα από 'σένα, συνειδητοποιώ πόσο γελοία είναι όλα αυτά εν τέλει... Με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να τα αντιμετωπίσει και να απαλλαγεί από αυτά σιγά σιγά;

αχ αυτά τα σενάρια...Να πω ότι βοήθησαν και κανέναν στην Ζωή του...

Αυτό ξαναπές το Βασούλα μου... Κάθε άλλο παρά βοηθητικά είναι... Και αφού δε βοηθάνε κάπου από που πηγάζει η ανάγκη μας να τα δημιουργήσουμε; Ανασφάλεια; Επιβεβαίωση; Τι; Ούτε που πάει το όποιο μυαλό μου...

[Μάνος]

Μήπως και αυτά προέρχονται από εκεί που προέρχονται και οι ενοχές;;;...Αλλά και πάλι, για ποιο λόγο;;;

[Vasoula]

τα σενάρια Μάνο μου προκύπτουν από την ανάγκη του ανθρώπου να ελέγχει τα πάντα...
Να ελέγχει την καθημερινή του Ζωή, να ελέγχει την καρδιά του, τον νου του, τον άλλον, την στιγμή του, τα συναισθήματά του...Έτσι νιώθει λίγο περισσότερο ασφαλής...Και τούτο είναι προϊόν του φόβου του, της αναξιότητάς του, των ελλείψεών του, και τούτης της άθλιας ανωριμότητας του, να μπορεί ΄να χρησιμοποιεί την Λογική του...

αφού γνωρίζει ο άνθρωπος ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ελέγξει το οτιδήποτε, το συνεχίζει από συνήθεια...Γιατί η απόφαση να Ζήσει αυθεντικά, περιέχει και την ατομική του ευθύνη της εκπλήρωσης...Αυτό που δεν αντέχει ο άνθρωπος, είναι να κάνει λάθη, για τα οποία δεν μπορεί να θέσει υπόλογο κάποιον άλλον...Έτσι ελέγχει μεν τα πάντα, αλλά όταν ο έλεγχος δεν πετύχει τότε φταίει ο σύντροφος, ο διευθυντής, ο δάσκαλος, ο πατέρας, η μητέρα, ο θεός, η ζωή, η κοινωνία, το σύστημα και η μοίρα...

[Μάνος]

τα σενάρια Μάνο μου προκύπτουν από την ανάγκη του ανθρώπου να ελέγχει τα πάντα...
Να ελέγχει την καθημερινή του Ζωή, να ελέγχει την καρδιά του, τον νου του, τον άλλον, την στιγμή του, τα συναισθήματά του...Έτσι νιώθει λίγο περισσότερο ασφαλής...Και τούτο είναι προϊόν του φόβου του, της αναξιότητάς του, των ελλείψεών του, και τούτης της άθλιας ανωριμότητας του, να μπορεί ΄να χρησιμοποιεί την Λογική του...

Όλο αυτό που περιγράφεις Βασούλα μου είμαι εγώ... Έλεγχος και οργάνωση συνέχεια! Κουτάκια, κουτάκια, κουτάκια παντού...!!!
...ωραίο το ανοξείδωτο

αφού γνωρίζει ο άνθρωπος ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ελέγξει το οτιδήποτε, το συνεχίζει από συνήθεια...Γιατί η απόφαση να Ζήσει αυθεντικά, περιέχει και την ατομική του ευθύνη της εκπλήρωσης...Αυτό που δεν αντέχει ο άνθρωπος, είναι να κάνει λάθη, για τα οποία δεν μπορεί να θέσει υπόλογο κάποιον άλλον...Έτσι ελέγχει μεν τα πάντα, αλλά όταν ο έλεγχος δεν πετύχει τότε φταίει ο σύντροφος, ο διευθυντής, ο δάσκαλος, ο πατέρας, η μητέρα, ο θεός, η ζωή, η κοινωνία, το σύστημα και η μοίρα...

Άρχισαν τα όργανα

[Vasoula]

ορχήστρα ολόκληρη Μάνο μου...

[Μάνος]

ε ρε γλεντια, λέμε, ε ρε γλέντια!!!

[Θοδωράκος]

[AMALIA]

..ωραίο το ανοξείδωτο

χαχαχαχ μου αρεσει αναβαθμιστηκε η ατακα με το τηγανι και εγινε ανοξειδωτο!!!

[Fotinoula]