άξιος και ανάξιος
προχωρημένος και αρχάριος
Πόσο όφελος έχουμε σαν Άνθρωποι όταν τον χώρο στην καρδιά μας τον χαλαλίζουμε στην κριτική και στην σύγκριση?
Υπάρχουν άραγε Άνθρωποι ανάξιοι ή έχουμε βολευτεί και παίζουμε το θεατράκι της αλαζονείας που αναφέρει η Βασούλα στις συναντήσεις?
Μια γομολάστιχα μας χρειάζεται για να σβήσουμε ότι μας έμαθαν και μια απόφαση να σταματήσουμε να συσσωρεύουμε λόγια του αέρα και να γινόμαστε ο ρόλος που μας ανέθεσαν.
Να ξαναρχίσουμε από την Αρχή επιτρέποντας στον Εαυτό μας να εκφραστεί, όσο μπορεί, χωρίς να τον στήνουμε στον τοίχο.
Επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει λάθος, αποδέχομαι τα αποτελέσματα και χρησιμοποιώ την εμπειρία σαν μοχλό εξέλιξης.
