Γιούχου έγραψε:Vaso έγραψε:η εσωτερική Ζώνη της Ελευθερίας, Μάνο μου, ορίζεται από την τριλογία "αυτάρκεια-πληρότητα-ολοκλήρωση"
Το οποιο Βασουλινι σημαινει οτι απο τη στιγμη που μεσα σου θα αισθανεσαι πληρης και αυταρκης και δεν θα εξαρτασαι απο τους αλλους να σου καλυψουν τα κενα, αυτοματα βιωνεις κ την αισθηση της Ελευθεριας, αφου πια τιποτα εχεις κοψει τα πλοκαμια που σε δεσμευουν με οποιον τροπο με τους αλλους. Δεν εξαρτω τιποτα απο κανεναν, ειμαι πληρης απο Εμενα, αρα δεν φοβαμαι και τη σκια μου, ουτε τρεφομαι με ελπιδες αφου Ειμαι Παρων στη Ζωη μου πια....
Αυτο που εγραψε κ ο Καζαντζακης:Δεν φοβαμαι τιποτα, δεν ελπιζω τιποτα ειμαι Ελευθερος...
Αυτη ειναι η εσωτερικη Ζωνη της Ελευθεριας?

Δεν την είχα δει την ερώτηση Ιωαννάκι μου...
Αλλά νομίζω ότι είναι μια ερώτηση που δεν χρειάζεται απάντηση, παρά από εσένα μόνο...
Πολλοί άνθρωποι συγχέουν αυτήν την Πνευματική Ελευθερία, με την απομόνωση...Η αυτάρκεια της μοναχικότητας είναι αρκετά επικίνδυνη, όπως και το "δεν έχω ανάγκη τους άλλους" μπορεί να δείχνει μια κλειστή καρδιά.
Είναι πολύ λεπτά τα όρια της Ελευθερίας, όσο λεπτά είναι και τα όρια της αυτάρκειας και της πληρότητας...
Όλα αυτά συμβαίνουν στην εκπληρωμένη τους μορφή, όταν μέσα στο Είναι σου έχει κατοικήσει ο Θεός και η Αγάπη...
Αλλιώς υπάρχουν τρόποι που ένας άνθρωπος φαντασιώνεται ότι είναι πλήρης και αυτάρκης, ενόσω απλά φοβάται να αγαπήσει...
Η Πνευματική Ελευθερία δεν ορίζεται μόνο από όλα αυτά που περιγράφεις Ιωαννάκι, και δεν προκύπτει ποτέ αυτόματα, επειδή επιλέγεις έναν τρόπο ζωής...
Αλλιώς θα λέγαμε ότι και οι μοναχοί είναι Πνευματικά ελεύθεροι άνθρωποι, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, παρ' όλο που όλα αυτά που περιγράφεις, φαίνεται ότι τα έχουν πραγματώσει...
Στα εσωτερικά θέματα και την ανάπτυξη του Εαυτού μας, δεν πάει το "αν κάνω αυτό, θα..."
Δεν υπάρχουν διασφαλίσεις τέτοιου είδους και η πληρότητα δεν περιγράφεται, απλά βιώνεται...
