Ερώτημα για ασθένειες

[Επισκέπτης]

Βασούλα μου πραγματικά το συνηθέστερο είναι αυτό που είπες...
Ομως τότε το πράγμα γίνεται πιο δύσκολο!! Οι άνθρωποι μέσα στην απελπισία τους ψάχνουν κάτι για να πιαστούν και να διώξουν τον φόβο που τους προκαλεί η προοπτική του άγνωστου, του θανάτου... Τότε συνήθως έρχεται η σκέψη του λόγου ύπαρξης σ'αυτόν τον κόσμο!

Οταν όμως κάποιος είναι στο μονοπάτι, βλέπει τα πάντα από άλλη σκοπιά. Αντιμετωπίζει τους φόβους του διαφορετικά... Ουσιαστικά αντιμετωπίζει τους φόβους του! Αν δεν ήμουν σ'αυτό το μονοπάτι, ο χαμός του φίλου μου θα με είχε κάνει κομμάτια... Ομως τώρα το βλέπω με μια αισιοδοξία και αντιλαμβάνομαι το εγωϊστικό μου κομμάτι της "έλλειψης", καταφέρνοντας να το τιθασέψω και να αιστανθώ τη χαρά της μετάβασης του φίλου μου...

Σίγουρα κανένας δεν βρίσκεται τυχαία σ'αυτή τη γη... Και οι λίγο αφυπνισμένοι και οι πολύ αφυπνισμένοι και οι μη αφυπνισμένοι. Ο καθένας έχει το ρόλο του στην παράσταση που ονομάζεται ΖΩΗ.

Αλλά το καταπληκτικό είναι η συνένωση των ανθρώπων της ίδιας συχνότητας...!

[galazia_sfaira]

καταφέρνοντας να το τιθασέψω και να αιστανθώ τη χαρά της μετάβασης του φίλου μου...

Παίρνοντας αφορμή θαθελα να πω ότι απο την δικη μου εμπειρία και μόνο,ό,τι τιθασεύεται,σημαίνει ταυτοχρονα οτι απλά ελεγχεται κι όχι αναγνωρίζεται.Απο μονο του το τιθασεύω ενέχει κόπο,προσπαθεια,αγωνία μήπως ξαναφανει...κι ολα αυτα δεν ειναι τα της ψυχης αλλά του νου μας.
Ετσι το νοιώθω απο οσα προσαπθησα να τιθασεύσω και εμφανιζοντας μεγαλυτερα κιαγριοτερα στο διαβα μου για να μου δείξουν οτι αλλη διεργασία χρειαζεται.
Να είσαι καλα.

[Vasoula]

Σφαιρούλα, δεν μπορείς με μιας να φτάσεις στο τελικό βάθος...

Τιθασεύω, σημαίνει, βάζω στην άκρη τον φόβο και συνεχίζω να εξερευνώ και να τεκμηριώνω...

΄Οταν βρέθηκα αντιμέτωπη με τον εαυτό μου, εκεινος σαν άγριο θηρίο όρμησε να με κατασπαράξει...
Δεν ήθελε να με αφήσει να προχωρήσω... Παρουσιάστηκε σαν την μεγαλύτερη σκιά και πήρε μορφές που μου έφερναν ανατριχίλα και τρόμο...

Σαν να ήμουν δύο όντα...Το ένα "λύσσαγε" και το άλλο "επέμενε"...

Νιώθω τι εννοεί η ΄Ελενα με το "τιθασεύω"...

Γιατί όταν ο "ένας" εαυτός μου κατάλαβε ότι δεν έχει ελπίδα με τον "άλλον", όταν κατάλαβε ότι ο "άλλος" τον αγαπούσε έτσι όπως ήταν, με άφησε να προχωρήσω...
Και όσο προχωρούσα, τόσο πιο πολύ αγάπη αισθανόμουν...
Αυτή η αγάπη είναι που έκανε τους δύο "έναν"...

Μόνο έτσι "επέτρεψα" στο πνεύμα να καταλάβει καθε στοά του υπογείου μου και να ενώσει και τον "μικρόκοσμο" του υλικού μου σώματος...Να ενώσει τα κύταρα μεταξύ τους...Και η κάθε τους "ασθένεια" που προερχόταν από τον διαχωρισμό, να γίνει δύναμη και φως!!

Ο ένας ευατος, είναι εκείνος που μας εμποδίζει να αποκωδικοποιήσουμε το βάθος...Βρίσκει διάφορες δικαιολογίες...
Ζαλίζεται, φοβάται, τρέμει, αρρωσταίνει, θέλει με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην επιφάνεια των άλλων, γιατί μόνο έτσι μπορεί να αναγνωρίσει την αξία του...
΄Οπως επίσης μπορεί να μας πείσει, ότι όλα είναι καλά, και δεν έχει κανέναν λόγο να ανακαλύψει την χαρά της ζωής, αφού την βιώνει...

΄Όταν βρίσκεται κανείς ολομόναχος, χωρίς κανέναν δίπλα του, τότε αρχίζει να προβληματίζεται και να υποφέρει...Και τότε ασθενεί...
Η ασθένεια δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστεί και στο σώμα...
Αρκεί που ο φόβος στραγγίζει καθε σταγόνα αγάπης, ώστε να μας οδηγήσει στην μεγαλύτερη κρίση πανικού...Αυτήν του "χάνομαι"....

[Επισκέπτης]

Απο μονο του το τιθασεύω ενέχει κόπο,προσπαθεια,αγωνία μήπως ξαναφανει...κι ολα αυτα δεν ειναι τα της ψυχης αλλά του νου μας.
Ετσι το νοιώθω απο οσα προσαπθησα να τιθασεύσω και εμφανιζοντας μεγαλυτερα κιαγριοτερα στο διαβα μου για να μου δείξουν οτι αλλη διεργασία χρειαζεται.
Να είσαι καλα.

Σίγουρα γλυκιά μου σφαιρούρα ισχύουν αυτά που γράφεις. Αν σκεφτείς οτι ήταν ο πρώτος θάνατος που έζησα και ενός τόσο καλού μου φίλου... Πέρασα και την αγωνία και κάποιες στιγμές πανικού ταυτόχρονα... Ομως η αγωνία έγινε ξαφνικά χαρά, ο πανικός έγινε αναγνώριση αδυναμίας, και τη δέχτηκα όπως ήρθε...
Και όταν την αναγνώρισα και την δέχτηκα τότε έγινε αγάπη και χαρά!
Σε ευχαριστώ πολύ!

[Δωρουλα]

όταν φεύγει ένας άνθρωπός μας είναι φυσικό να νιώσουμε πόνο και οδύνη γιατί μην ξεχνάμε΄την ανθρώπινη πλευρά μας και τη φυσική απουσία αυτού του ανθρώπου!ας νι'ωσουμε τον πόνο αυτόν χωρίς μη και πρέπει μόνο και μόνο επειδή γνωρίζουμε! :(

[Επισκέπτης]

Τιθασεύω, σημαίνει, βάζω στην άκρη τον φόβο και συνεχίζω να εξερευνώ και να τεκμηριώνω..."

Αυτό σημαίνει και για μένα τιθασεύω...

Γιατί όταν ο "ένας" εαυτός μου κατάλαβε ότι δεν έχει ελπίδα με τον "άλλον", όταν κατάλαβε ότι ο "άλλος" τον αγαπούσε έτσι όπως ήταν, με άφησε να προχωρήσω...
Και όσο προχωρούσα, τόσο πιο πολύ αγάπη αισθανόμουν...
Αυτή η αγάπη είναι που έκανε τους δύο "έναν"..."

Αρκεί που ο φόβος στραγγίζει καθε σταγόνα αγάπης, ώστε να μας οδηγήσει στην μεγαλύτερη κρίση πανικού...Αυτήν του "χάνομαι"....

Ακριβώς!!!!!!!!!!!!!! Βασούλα έπιασες ακριβώς αυτό που αιστάνθηκα!
Ευχαριστώ

[galazia_sfaira]

Ναι εχεις δικιο Βάσω μου υπαρχει πρωτα το σταδιο που αναφερεις.Σας ευχαριστω κι εγω!

[Vasoula]

Ελενάκι...δεν ξεχνώ!!!

Η διαδρομή μου, αυτή η εξερεύνηση στο βάθος και στο ύψος της ύπαρξής μου, μου έδωσε και τα διαπιστευτήρια της ζωής...
Δεν διαφέρει αυτή μεταξύ των ανθρώπων, στην ουσία της!

[Επισκέπτης]

Θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει κάποια εξήγηση [ εκτός των ιατρικών που τις ξερω] σχετικά με τις αρρυθμίες.

[galazia_sfaira]

Για τις α-ρυθμίες;

[Επισκέπτης]

Ναι γι' αυτες και το πιασα το υπονοούμενο :evil: αλλά αν μπορούσα να το μεταφράσω μόνη μου δεν θα ρωταγα..
Λέγε λοιπόν τι ξέρεις και ΄με απλά λόγια για να το καταλαβω.....


Μάκια...

[galazia_sfaira]

ΑΑΑΑΑΑΑΑ η Βασω θα τα πει ΟΛΑ χαχα

[Vasoula]

τα προβλήματα της καρδιάς, γενικά, έχουν να κάνουν με την αγάπη και μόνο.
΄Οταν κάποιος δίνει ή νομίζει πως δίνει απλόχερα την αγάπη, αλλά ο ίδιος αδυνατεί να λάβει αγάπη, θεωρώντας ότι οι άλλοι είναι άδικοι μαζί του και δεν εκτιμούν όσα κάνει γι' αυτούς...

΄Οταν κάποιος νομίζει ότι το να αγαπάει τον εαυτό του, είναι εγωιστικό και αμαρτία και έτσι μένει οικειοθελώς έξω από την χαρά

΄Οταν κάποιος δεν μπορεί να νιωσει σε βαθύτερο επίπεδο την αγάπη, λόγω κάποιου τραυματος...

΄Οταν η εμπιστοσύνη αμφιταλαντεύεται μεταξύ ύλης και πνεύματος

κάποιοι από τους λόγους...

΄Οταν αυτά τα μπλοκαρίσματα αρχίζουν να "καθαρίζουν" περιοδικά, όταν η πνευματική ενέργεια διαπεράσει τα κέντρα και ανοίξει την καρδιά, οι ρυθμοί επανέρχονται στήν φυσική τους κατάσταση...

[galazia_sfaira]

αααααααααα είναι κι αυτο

΄Οταν η εμπιστοσύνη αμφιταλαντεύεται μεταξύ ύλης και πνεύματος

;;;;;;Δεν το είχα σκεφτεί χμ....

[Επισκέπτης]

Ευχαριστώ Βάσω.
Καλλιόπη το ίδιο σκεφτήκαμε.....και εγω εκει ''κόλλησα'' διαβάζοντας...
Πως το καταλαβαίνεις εσύ?