Blue generation

[xamogelo]

Ισως γιαυτό αγαπημένη μου Βάσω μου δίνεται εν γνώση μου παράταση ζωής.

Το βίωσα μερικές φορές αυτό και αισθάνομαι ότι υπάρχει κάτι που πρεπει να μάθω ακόμη γιαυτό ψάχνω και ψαχνομαι για να το βρώ.

Ξέρω ότι πρέπει εγώ να βιώσω κάτι για να καταφέρω να το μεταφέρω στον άτομο που πρέπει να το πάρει.

[Vasoula]

θα βιώσεις κάτι για εσένα!
και εκεί είναι η αξία του εαυτού μας!

΄Οποιος είναι να πάρει κάτι, θα βρει τον τρόπο!!

Δεν ύπάρχουν "αγγελιοφόροι" παρά μόνο συνοδοιπόροι, σ' αυτόν τον δρόμο, χαμογελάκι μου!

΄Οτι κάνεις θα το κάνεις για σένα...
Οι παρατάσεις ζωής στον φυσικό κόσμο αποφασίζονται μόνο από την ψυχή μας! Κανείς άλλος δεν στις δίνει...

Χαμογελάκι, η ζωή μας δεν είναι απόφαση άλλου...
Δική μας είναι, το θέμα είναι να το αναγνωρίσουμε και να μην ζητάμε δικαιολογίες γι' αυτήν.

Που θα πας? Που θέλεις να πας? ΄Οπου και να πας, η ζωή σου θα είναι!!!

[Danielli]

Το βίωσα μερικές φορές αυτό και αισθάνομαι ότι υπάρχει κάτι που πρεπει να μάθω ακόμη γιαυτό ψάχνω και ψαχνομαι για να το βρώ.

Είναι τόσα αυτά που ""πρέπει"να μάθουμε, που δεν φτάνει μία ζωή!!!
Ομως σε μιά από όλες τις ζωές , "θυμάσαι" οοοοο΄τι έχεις μάθει μέχρι τότε και τα βιώνεις όλα μαζί!!!! :lol:

[xamogelo]

Και ετσι να είναι όπως τα λες, την παράταση ζωής να την είχα αποφασίσει εγώ, και πάλι θα υπήρχε κάποιος λόγος για να γίνει.

Πρέπει να μαθω ακόμη, πρεπει να βρώ τον δρόμο που θα με πάρει ψηλά στα αστέρια εκει θελω να παω.Στους γαλαξίες να περπατώ ανάμεσα στα αστέρια.

Ελευθερη η ψυχή μου να πετά να χαίρεται του σύμπαντος την ομορφιά τα ουράνια τα κάλλη.




Η ΦΥΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ


Στο αχανές φύγε ψυχή μου, στη ομίχλη να χαθείς
Τυλιγμένη το υγρό σεντόνι, το ποτάμι να διαβείς

Προχώρησε μη φοβάσαι, κανείς δεν σε ακολουθεί
Έχεις βρει την πορτούλα και σιγά σιγά θα τη διαβείς

Ελεύθερη ξαλαφρωμένη, τη σάρκα δεν θα χεις πια
Σαν την πεταλούδα εις τον αγέρα τώρα πια πετάς

Πέταξε καλή μου. την αιωνιότητα για να τη βρεις
Που τόσο πολύ νοστάλγησες και ψάχνεις να τη δεις

Χόρτασε τα μονοπάτια των τεσσάρων εποχών
Το χιόνι, τα λουλούδια, το πράσινο και το χρυσό

Ανέβα το ψηλό βουνό, αγνάντεψε να σε χαρώ
Την ομορφιά, το κάλλος που τόσο θέλω για να δω

Αχ .. σφράγισε τα με τη ακτίνα του ήλιου τη χρυσή
Βαθιά μέσα σου κράτησε τα και έλα για να με βρεις

Στην άκρη στο ποτάμι θα μαι εκεί να σε καρτερώ
Με σώμα και κεφάλι γερμένα, στο βράχο το σκληρό.





31/3/05

«χαμόγελο»

[Danielli]

Και ετσι να είναι όπως τα λες, την παράταση ζωής να την είχα αποφασίσει εγώ, και πάλι θα υπήρχε κάποιος λόγος για να γίνει.

Ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ είναι, να απολάυσεις ,τώρα, ελεύθερα, με όσες αισθήσεις, όσα περιγράφεις ότι λαχταρας να κάνεις όταν δεν θα έχεις σώμα....

Ζείσε το τώρα!!! :lol: :lol:
Με όλα τα καλά και τα στραβά του!!!
Με την αγάπη και τον πόνο του!!!
Με τα δύσκολα και ευκολα του!!!
Και αυτό δικό σου είναι....
Οσο πιό έντονα το ζήσεις , τόσο πιό εύκολα και φυσικά θα γίνουν και τα υπόλοιπα!!!!

[galazia_sfaira]

Πρέπει να μαθω ακόμη, πρεπει να βρώ τον δρόμο που θα με πάρει ψηλά στα αστέρια εκει θελω να παω.Στους γαλαξίες να περπατώ ανάμεσα στα αστέρια.

Θες να κατέβεις ναπερπατήσουμε εδω κάτω,στην γή;
Βγάλε τα σανδαλια σου και νοιωσε το χώμα

[xamogelo]

Πολύ ευχαρίστως να περπατήσουμε μαζί χωρίς σαντάλια, αλλά μην τρομάξεις σαν δεις τα πόδια μου ματωμένα απο τα αγκάθια...αυτά ποδοπάτησα και συνέχισα να περπατώ στη σιγαλιά του δάσους.

Συνεχίζω να αγωνίζομαι και να περπατώ με ποδια γυμνά μα η ψυχή μου νοσταλγεί τα πάνω σκαλοπάτια.

[Vasoula]

μμμ πάνω σκαλοπάτια, κάτω σκαλοπάτια...

Είτε πάνω, είτε κάτω, Χαμογελάκι, τα πόδια θα ματώνουν αν τα αγκάθια δεν δίνουν ρόδα!!!

Εκεί που πατάμε, Χαμογελάκι, υπάρχουν όλων των ειδών τα φυτά!
Και ανάλογα με το πως τα νιώθουμε, είτε θα μας ευεργετούν, είτε θα μας πληγώνουν.

Ρόδα είναι στο έδαφος...Τα άφήσες όμως να σε πληγώσουν, γιατί άγγιξες τα αγκάθια τους! Δεν είδες την ομορφιά τους! Δεν την άγγιξες...Δεν την ένιωσες...Δεν την "μύρισες"...


Θέλεις να πας πάνω λοιπόν, για να την νιώσεις...

Πως θα το κάνεις όμως?

Αφού δεν ξέρεις πως είναι η ομορφιά τους...

Δεν την βρήκες εδώ, δεν θα την βρεις πουθενά...

Η ομορφιά είναι η δική μας κληρονομιά...Δεν την βρίσκουμε ούτε στα ρόδα, ούτε στα αγκάθια τους...

Γιατί και τα δύο ειναι δικά μας δημιουργήματα το ίδιο φθαρτά, όπως και οι πληγές μας...

Που θα πατήσεις εσύ, δεν έχέι σημασία...
Σημασία έχέι, που θα αφήσεις την ψυχή σου να περπατά...

[celestial]

Χμ...Είναι παλιό το τόπικ αλλά μου ήρθαν απορίες και ιδέες καθώς διάβαζα και θα χαιρόμουν να τις μοιραστώ και να τις κουβεντιάσουμε !
Βασικά έχω μια απορία που με ακολουθούσε καθόλη τη διάρκεια που το διάβαζα...Έχει πραγματικά σημασία αν ένα παιδί είναι κρυστάλλινο ή ουράνιο τόξο ή οτιδήποτε άλλο?Έχει πραγματικά σημασία να δοθεί ένα όνομα ,ένας τίτλος σε μια ύπαρξη?Πραγματικά πιστεύω το μόνο που χρειάζονται οι υπάρξεις για να ανθίσουν είναι αγάπη και ελευθερία και αν τα καταφέρουν να ανθίσουν ίσως τότε και μόνο τότε θα μπορέσουν να σου δείξουν την αλήθεια της ύπαρξής τους..Ποιός είσαι εσύ και ο κάθε εσύ που πιστεύεις,βλέποντας με τα μάτια του εγωισμού ,ότι αναγνωρίζεις την αλήθεια ενός άλλου και θές κιόλας να τον βοηθήσεις να βρεί τον δρόμο του,ενώ το μόνο που κάνεις στην πραγματικότητα είναι να τρέφεις το δικό σου εγώ και να διαχωρίζεσαι?????Δεν βλέπεις ότι προβάλλοντας του τις δικές σου επιθυμίες και στρεβλώσεις ,ότι και αν είναι το παιδί σου,το περιορίζεις αντί να το βοηθάς όπως λές πως θέλεις????Με συμπάθεια μιλάω,ε?
Όλοι είμαστε υπάρξεις που έχουμε έρθει να δώσει ο καθένας το λίγο του για να μάθουμε να ζούμε όοολοι καλά στη γή μας κάποια μέρα..είτε το κάνουμε συνειδητά είτε όχι..Ο σεβασμός σε όλους δίνει αξία σε όλη την ύπαρξη,ο διαχωρισμός δεν δίνει αξία σε τίποτα..
Και αυτές οι ιδέες ,που εγώ θεωρώ αλήθειες μου,δεν ήρθαν σαν επιφοίτηση ούτε της ήξερα από τη γέννησή μου αλλά μέσα από "λάθη" στη ζωή μου,δικά μου και άλλων, έμαθα ένα πολύ βασικό:ο μη σεβασμός στην ύπαρξη μπορεί να πάρει πολλές μορφές και ονόματα όπως και ο εγωισμός.
Και είτε κρυστάλλινο ένα παιδί είτε δεν ξέρω και γώ τι ,πραγματικά τώρα, θα μπορούσε να γεννηθεί σε έναν κόσμο εξαγνισμένο από γονείς απόλυτα "καθαρούς" και συνειδητούς ώστε να εκφράσει τις ποιότητές του αβίαστα(γιατί μόνο έτσι 'πιστεύω πως θα μπορόύσε να γίνει αυτό)?Νομίζω ναι,αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι και κάτι μου λέει,σε μια πολύ ρεαλιστική βάση,ότι θα πρέπει να έρθουμε και να ξαναέρθουμε και να ξαναέρθουμε για να γίνει αυτό.
Και γιατί ένα κρυστάλλινο παιδί να μην έχει κάνει κι αυτό επιλογές να περάσει μέσα από φόβους και εγωισμούς για τους όποιους λόγους?
Και γιατί ένα κρυστάλλινο παιδί να είναι μια ψυχή απόλυτα καθαρή που δεν έχει τίποτα να λύσει?Τότε γιατί να ενσαρκωθεί ,πραγματικά,γιατί???
Πραγματικά η γνώση του τρόπου ή μάλλον η γνώση του τρόπου να φτάσεις στον ανώτερο τρόπο(την προσωπική θεραπευτική μέθοδο δηλαδή) δεν σε κάνει δάσκαλο,σε κάνει δυνητικό δάσκαλο του εαυτού σου.Και όοοοοταν μόνο κατακτηθεί και αυτό και είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο να λύσεις τότε μιλάμε για τη διερεύνηση των ανώτερων πεδίων.
Και απλά κατά τη διαδικασία,μπορείς να βοηθάς άλλους ανθρώπους στο δικό τους τρόπο για να ανακαλύψουν τη δική τους θεραπευτική διαδικασία.
Εμένα αυτό δε μου κάνει για διαδικασία μίας ζωής γιατί δυστυχώς κατά τη διάρκεια η φθοροποιός δύναμη μας προλαβαίνει.Λίγοι είναι αυτοί που έχουν φτάσει έκει στο εδώ και τώρα,όχι γιατί είναι ξεχωριστοί αλλά γιατί είναι πολύ δύσκολο και γιατί ,η γνώμη μου είναι,πώς έχουν δουλέψει προς αυτήν την κατεύθυνση σε προηγούμενες ενσαρκώσεις.
Άν έχουμε κάτι στην εποχή που ζούμε "ουρανοκατέβατο" είναι βοήθεια και τίποτα άλλο.Ούτε ανώτερη γνώση έχουμε ουρανοκατέβατη ,ούτε μνήμη ούτε φυσικά θεία φώτηση ούτε "υπερφυσικές δυνάμεις"..Όλα τα προηγούμενα είναι καθαρά θέμα δικό μας ,προσωπικό που κανείς δεν θα επέμβει να μας τα βάλει στο κεφάλι ούτε να βιάσει καταστάσεις.
Προσωπικά αν πιστεύω ότι κάτι γίνεται με το 2012 κτλ είναι η βοήθεια που έχουμε,από κεί και πέρα είμαστε ελεύθεροι να παίξουμε,όπως πάντα...απλά έχει έρθει η ώρα να αρχίσουμε σιγά σιγά τον εξαγνισμό των ζωών μας (ο κάθε ένας τη δικιά του) για να έχουμε κάποια στιγμή όμορφη ζωή στη γή. Πουθενά δεν θα πάμε,δε θα πετάξουμε...αν γίνει κάτι αυτό θα είναι να μάθουμε να ζούμε όλοι συνειδητοί στη γή μας...εμένα αυτό μου κάνει η φράση "γείωση της πέμπτης διάστασης"..Ο ρεαλισμός,έτσι δεν είναι?
Και πραγματικά αν κάποιος λέει ότι είναι εύκολο ,τα λέμε σε 5 ζωές!

Και τώρα διάβασα πιο προσεκτικά ( ) :

Επαναφέρω αυτό το θέμα, από το "Μουσείο" της κατηγορίας, γιατί έχουν προκύψει τελευταία πολλές ερωτήσεις για τα παιδιά που έρχονται με "κατηγορία" "κρυστάλλινα, ουράνιο τόξο κλπ. και είναι μια συνέχεια των παιδιών ίντιγκο!!!

Η θερωρία λέει ότι στην σπουδαία αυτή εποχή, πολλοί δάσκαλοι θα ενσαρκωθούν για να δώσουν βοήθεια στην ανθρωπότητα να εξελιχτεί... Σαν κρυστάλλινα παιδιά, που θα συνεχίσουν το έργο των παιδιών ίντιγκο!!!!

Πολλοί γονείς με έχουν πλησιάσει, και με "αγωνία" με ρωτούν πως θα βοηθήσουν τα παιδιά τους που είναι σίγουροι ότι ανήκουν στην συγκεκριμένη "κατηγορία"...

Ανιχνεύοντας αυτήν την αγωνία, νιώθω ένα βαθύτερο συναίσθημα που την παρακινεί, και λυπάμαι τόσο πολύ!

Βλέπω παιδάκια που μεγαλώνουν σαν "η ενσάρκωση του Ιησού", από την ασυνείδητη πρόθεση των γονιών να βρουν αξία, από μια "πράξη ζωής" που δεν κατάφεραν οι ίδιοι να πραγματοποιήσουν...

Η γέννηση ενός πνευματικού δάσκαλου, μας βάζει στην θέση της Μαρίας, ασυνείδητα, και έτσι η λαχτάρα μας να ενσαρκώσουμε έναν άλλον "Ιησού", αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την πνευματική μας εξέλιξη...

Τα παιδιά μας έτσι κι αλλιώς είναι ιδιαίτερα...
Δεν έχω ακούσει κάποιον γονιό, να μην το αναφέρει...
Και μέχρι εκεί, όλα είναι καλά...Η αγάπη για τα παιδιά μας περνάει από το οικογενειακό πρότυπο του "δικό μου" και έτσι διαχωρίζεται και συγκρίνει...Αυτή είναι η "ανθρώπινη οικογένεια", που κρατάει σταθερά τον διπολισμό του "ξεχωριστού" και του "κοινού" ανθρώπου...

Πως είναι δυνατόν, ρωτάω τους γονείς, να μεγαλώσετε δασκάλους που από τα πρώτα στάδια της ζωής τους, τους κάνετε να αισθάνονται "ξεχωριστοί"??

Ο πραγματικός "δάσκαλος" δεν ανατρέφεται ξεχωριστά...
Ο πραγματικός "δάσκαλος" ξέρει στην ενσάρκωσή του τι ήρθε να κάνει και το κάνει, χωρίς να νιώθει ιδιαίτερος...
Ο πραγματικός "δάσκαλος" δεν ήρθε να μας διδάξει την ιδιαιτερότητα, αλλά την ενότητα και την αλήθεια της πνευματικής μας φύσης

Οι αληθειες του πνεύματος δεν διδάσκονται...Αναγνωριζονται απλά, από την βαθιά ένωση της ψυχής μας μαζί του!
Από την γεμάτη συνειδηση, που δεν έχει σκιές και διακρίσεις στο κάτω της μέρος...

Ρωτάω του γονείς... Τι σας κάνει να σκέφτεστε ότι μεγαλώνετε τον "μικρό" Ιησού? ΄Εχετε πνευματικές ρίζες και την αγνότήτα να μπορείτε να αναγνωρίζετε την φωτεινή οντότητα που ενσαρκώθηκε μέσα από εσάς?

Που βρίσκεστε στο θέμα της ένωσης? Ποιά ειναι η ζωή σας?
Αν εσείς δεν έχετε "καθαρίσει" την ιδιοτελή αγάπη, πως νομίζετε ότι θα βοηθήσετε το παιδί σας να το πράξει?

Μερικοί από αυτούς,θεωρούν ότι επειδή έκαναν κάποια πνευματικά σεμινάρια, έχουν ξεκαθαρίσει με το θέμα ΑΣΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ...
΄Οτι έχουν ελευθερώσει τον συναισθηματικό εγκλωβισμό της ψυχής και είναι πλέον ενωμένοι με τον Ανώτερο Εαυτό τους, ώστε να επιλεγούν σαν γονείς των οντοτήτων που θα ενσαρκωθούν σαν δασκαλοι!!!!!!!

Δεν αμφισβητώ καμία εργασία της συνείδησης...
Δεν είναι ο ρόλος μου αυτός και ούτε με ενδιαφέρει άλλωστε...

΄Ομως, αφού με ρωτάνε, δεν μπορώ να μην απαντήσω...

Δεστε βρε άνθρωποι την ζωή σας...Περιέχει αυτά τα συναισθήματα που εγκλωβίζουν την ψυχή στην εμπειρία της στον φυσικό κόσμο??

Μήπως έχετε "παραμυθιαστεί" με τον εύκολο δρόμο της πνευματικότητας μέσα από ένα "σεμινάριο"???

Και αν το έχετε κάνει, καλά το κάνατε για σας!!!

Αφήστε όμως ήσυχα τα παιδάκια να εκδηλώσουν τα χαρίσματά τους και την αγνότητα τους... Μην τους δίνετε ντε και καλά, ρόλο!!!
Βοηθήστε τα...
΄Ολα τα παιδάκια, αν οι γονείς το καταφέρουν, μπορούν να γίνουν πραγματικοί ΑΝΘΡΩΠΟΙ και να εξελίξουν την εμπειρία της ανθώπινης φύσης που η ψυχή τους έχει σαν σκοπό!!!!

Κοιτάξτε την ζωή σας και πόσο διαχωρισμό περιέχει, και αναγνωρίστε, αγνά, την αλήθεια της πνευματικής σας φύσης, που δυστυχώς παραμένει στο "ανοιχτό" 7ο κέντρο, χωρίς να έχετε καταφέρει συνειδητά να την φέρετε στην καρδιά σας!!!
Και κυρίως, χωρίς να έχετε καταφέρει να την εκδηλώσετε μέσα από το 1ο κέντρο, στην φυσική σας ζωή...

Ο Ιησούς είναι εδώ...αφήστε του χώρο να έρθει στην ζωή σας και στην ζωή των παιδιών σας, μέσα από αγνότητα και μην του βάζετε ξανά "ταμπέλες"...ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ!!!

Δεν υπάρχει εξέλιξη στον διαχωρισμό...Αυτό δεν το λέω εγώ...
Το λένε όλοι οι πνευματικοί δάσκαλοι από την 5η, 6η, 7η διάσταση...

Το λέει η καρδιά του θεού...από εκεί που εκχύνεται η αγάπη σε όλες τις καρδιές των ανθρώπων...
Αρκεί αυτές να είναι "ανοιχτές"....

Εντάξει,δεν έχω λόγια!!Συμφωνώ και στο κόμμα

Και τελικά σκέφτηκα να μην το ποστάρω αλλά επειδή ντρέπομαι,δεν σέβομαι την παρόρμησή μου και την έκφρασή ,μου το κανω για να μάθω! 8) 8)

[Βικούλα]

Στέλλα

Άν έχουμε κάτι στην εποχή που ζούμε "ουρανοκατέβατο" είναι βοήθεια και τίποτα άλλο.Ούτε ανώτερη γνώση έχουμε ουρανοκατέβατη ,ούτε μνήμη ούτε φυσικά θεία φώτηση ούτε "υπερφυσικές δυνάμεις"..Όλα τα προηγούμενα είναι καθαρά θέμα δικό μας ,προσωπικό που κανείς δεν θα επέμβει να μας τα βάλει στο κεφάλι ούτε να βιάσει καταστάσεις.
Προσωπικά αν πιστεύω ότι κάτι γίνεται με το 2012 κτλ είναι η βοήθεια που έχουμε,από κεί και πέρα είμαστε ελεύθεροι να παίξουμε,όπως πάντα...απλά έχει έρθει η ώρα να αρχίσουμε σιγά σιγά τον εξαγνισμό των ζωών μας (ο κάθε ένας τη δικιά του) για να έχουμε κάποια στιγμή όμορφη ζωή στη γή. Πουθενά δεν θα πάμε,δε θα πετάξουμε...αν γίνει κάτι αυτό θα είναι να μάθουμε να ζούμε όλοι συνειδητοί στη γή μας...εμένα αυτό μου κάνει η φράση "γείωση της πέμπτης διάστασης"..Ο ρεαλισμός,έτσι δεν είναι?

[Ταρούλα]

[Μάνος]

Αχ ρε Στελλάκι!

[Fotinoula]

Στέλλα μου τi θέμα και αυτό! "κρυστάλλινα παιδιά" indigo, blue generation...

είναι και όμως γεγονός ότι ο άνθρωπος όταν έχει μέσα του τον διαχωρισμό και την ανάγκη
να ξεχωρίσει μια και η αναξιότητα αλωνίζει, θα βρει να το κάνει ακόμα και σε ένα κομμάτι τσίχλα.
το έχω ζήσει από κοντά και όλες αυτές τις μπούρδες περί ξεχωριστών και μη χέσω...

όταν δεν έχεις ξεκαθαρίσει με την αναξιότητα Στέλλα κάπου θα σε βαρέσει, θέλεις στο ότι είσαι εσύ
κρυστάλλινος, θέλεις στο ότι είναι το παιδί σου, θέλεις στο ότι με σεμινάρια καρμικών αποκοπών
θα εισέλθεις στην 5η διάσταση, ό,τι θέλεις έχει ο μπαξές για να καταπραΰνει με ελπίδες τα βαθύτερα τραύματα και κυρίως την απέχθεια σου για την ίδια την Ζωή και φυσικά κάνεις μια τρύπα στο νερό, πίστεψε με καμία διαφορά δεν έχει από ένα καθαρά θρησκευτικό δόγμα παρότι ακούγεται εναλλακτικό, την ίδια ρίζα έχουν με λίγο εκμοντερνισμό του New age...

Και αν το έχετε κάνει, καλά το κάνατε για σας!!!

Αφήστε όμως ήσυχα τα παιδάκια να εκδηλώσουν τα χαρίσματά τους και την αγνότητα τους... Μην τους δίνετε ντε και καλά, ρόλο!!!
Βοηθήστε τα..

μα είναι πραγματικά για να θυμώνεις γιατί άντε καλά επάνω σου δοκίμασε ό,τι θέλεις αλλά αυτή την τάση του New age να χρήζουμε τα παιδιά μας ενσκαρωτές μιας ανώτερης πνευματικής καταγωγής ξεχωριστής από τους κοινούς θνητούς δηλαδή!!
δηλαδή φαντάσου αυτό το παιδί πέρα από όλες τις εντολές που ρουφάει απο τους γονείς του έρχεται και προστίθεται και αυτή η λέλαπα του ξεχωριστού!!! και άντε να την πετάξει και αυτή από το πετσί του..
και επιτέλους κάθε νέος άνθρωπος που ζητάει να μάθει για τα πνευματικά πεδία γιατί έτσι τον τραβάει βρε παιδί μου δεν είναι ξεχωριστός!!! είναι απλώς μια Ψυχή που ζητάει να μάθει, να θυμηθεί και κρίμα αν πέσει σε λάθος "καθοδηγητές"

[Βικούλα]

Φωτεινούλα

[Θοδωράκος]

δηλαδή φαντάσου αυτό το παιδί πέρα από όλες τις εντολές που ρουφάει απο τους γονείς του έρχεται και προστίθεται και αυτή η λέλαπα του ξεχωριστού!!! και άντε να την πετάξει και αυτή από το πετσί του..

Καταστροφική εντολή... σε γεμίζει πληγές... το βίωσα, γιατί κι εγώ μεγάλωσα ως "ξεχωριστός"... Και ακόμα κουβαλάω τα τραύματα αυτής της "ξεχωριστότητας"...