Καλέ μου silver29 καμιά λογική μαμά δεν "καταδικάζει" έναν σωστό γονιό σε μπαμπά του Σαββατοκύριακου. Αν οι χιλιομετρικές αποστάσεις δεν είναι μεγάλες, γιατί να μην μπορείς να δεις το γιο σου και Τρίτη ή Πέμπτη, να πάτε μια βόλτα, να του διαβάσεις ένα παραμύθι, να παρακολουθήσετε μια παράσταση ή απλά να κοιμηθείτε ένα μεσημέρι μαζί;
Σαφώς και το παιδί πρέπει να έχει μια σταθερότητα, αλλά αυτό δεν θα χαλάσει αν του χεις κι εσύ ένα δικό του χώρο στο σπίτι σου, όπου θα νιώθει εξίσου άνετα.
Οι εργαζόμενες μητέρες που έχουν την αποκλειστική ευθύνη για τη μέριμνα ενός μικρού παιδιού δε μπορείς να φανταστείς πόσο ανακουφίζονται όταν έχουν κάπου να το αφήσουν με εμπιστοσύνη.
Διευκόλυνε την μητέρα του και απόλαυσε την παρέα με το γιο σου.
Να θυμάσαι όμως πάντα κάτι: Πικρίες, φόβοι, ενοχές, χρεώσεις μακριά. Οι κεραίες των παιδιών αντιλαμβάνονται πολύ μα πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε. Αν θέλουμε να είναι ευτυχισμένα πρέπει να ευτυχήσουμε εμείς πρώτα.
Καλώς ή κακώς, τα ζευγάρια χωρίσουν και μοιράζουν σπίτια, αυτοκίνητα, έπιπλα, κατοικίδια... Τα παιδιά παραμένουν αμοίραστα γιατί απλά δεν είναι κανενός ιδιοκτησία και με κανέναν τρόπο. Αν μπήκες στο τρυπάκι να θεωρείς τον εαυτό σου αδικημένο μπαμπά του Σ/Κ, δες και την όψη της προνομιούχας μαμάς:
Όταν εσύ ξενυχτάς με φίλους και νέο αίσθημα πίνοντας μπύρες είναι αυτή που αλλάζει τα βρεγμένα πανιά στο κεφάλι του παιδιού για να πέσει ο πυρετός. ’υπνη πάει στη δουλειά και τη σιχτιρίζει ο εργοδότης αν τολμήσει να ζητήσει να φύγει μια ώρα νωρίτερα.
Όταν σε πιάνει ανία και θλίψη σε άδειο σπίτι, εκείνη μαζεύει δικαιολογητικά για να γράψει το μικρό σε παιδικό αλλά δυστυχώς όλο κάτι δεν επαρκεί... είναι που δεν έχει το μικρό-μεγάλο δόντι ξέρεις, την πιάνει απελπισία, τι θα γίνει αν δεν τον πάρουν στον παιδικό, οι ιδιωτικοί είναι απλησίαστοι, πώς θα τα φέρει βόλτα...
Όταν ψωνίζεις τα ακριβότερα παιχνίδια για να χαρίσεις στο παιδί του ...Σ/Κ, εκείνη ψωνίζει από κινέζους σε λαικές γιατί το σπίτι έχει τόσα έξοδα... το έγραψε πρόσφατα κολυμβητήριο κι αγγλικά, του αγόρασε κι υπολογιστή με δόσεις...
Να μην συνεχίσω άλλο όμως γιατί δεν έχω σκοπό να σε κακοκαρδίσω, ούτε εσένα ούτε πολλούς μπαμπάδες. Ό,τι έγραψα πιο πάνω, υπήρξε δική μου αλήθεια.
