βρε Βασούλα τί νοιώθουν όλοι οι άνθρωποι που ΄το κάνουν?
νοιώθω την ενέργεια
να κυλάει μέσα μου και να με γαληνέυει
και να με ζωντανεύει συνάμα
ένα μαγικό,θείο δώρο!!!!
να σε γαληνεύει...
να σε ζωντανεύει..
Εσύ γιατί δεν έχεις γαλήνη
και γιατί δεν έχεις "ζωή"...
Αυτό στο ψιθύρισε το ρέικι?
Τι είναι εκείνο που σε έκανε να απέχεις από την γαλήνη?
Τι είναι εκείνο που σε έκανε να απέχεις από την "ζωντάνια"?
Αυτό στο ψιθύρισε το ρέικι?
Ξέρεις Χρυσούλα, το θείο δώρο σου, νιώθω ακόμα ότι είναι τυλιγμένο με χρυσό περίτυλιγμα και φιόγκο!!!
Γιατί δεν κοιτάς τι περιέχει, αλλά μένεις στατικά στο "κουτί"???
Το δώρο της ζωής, είναι μόνο δικό μας
΄Οσο ρέικι και να κάνεις, αν δεν νίώσεις τι είσαι εσύ, δεν θα μπορέσεις να αντιληφθείς και την αληθεια του.
Η "θεραπειά" που συντελείται, δεν γίνεται μόνο από το ρέικι! Αν ήταν έτσι, θα ήταν εύκολο!!!
Η "θεραπεία" είναι να αναγνωρίσεις τι είσαι εσύ και τι είναι η "κληρονομιά" σου...
Κανείς δεν σου έδωσε κάτι που δεν είχες...
Τις αιτίες που δεν θυμόσουν αυτό που είχες, σου θυμιζει η ενέργεια που έρχεται από το πνευμα και αγγίζει την ψυχή!!!
Δικιά σου είναι...Απλά, το ξέχασες!
Και μάλλον, εξακολουθεις και το ξεχνάς...Γιατί υπάρχουν οι σκέψεις που την σταματούν να γίνει η ουσία σου. Το δώρο σου, γλυκιά μου Χρυσούλα, είσαι απλά εσύ...Το θυμάσαι άραγε?
εσύ δηλαδή όταν το κάνεις δεν ξέρεις τί κάνεις και γιατί το κάνεις?
εγώ ότι κάνω, δεν το κάνω για να ζήσω φυσιολογικά και με πλασματική γαλήνη που μου φέρνει το ρέικι!!
Αλλιώς θα το έκανα, για να αποφύγω τα "ψυχοφάρμακα"...
Αυτό που κάνω είναι αυτό που ΕΙΜΑΙ και τίποτα παραπάνω...