ΓΑΜΟΣ!!!

[Emmaki]

Μέχρι πότε...ο κόσμος θα είναι ένα κοπάδι απο λευκά πρόβατα;;;;Γιατί τουλάχιστον τα μαύρα κάνουν τη διαφορά....!

8)

[Katerina]

ΝΟΜΙΖΩ, ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΜΕ ΑΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ, ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟ...ΙΣΧΥΕΙ???ΑΝ ΝΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ...

[Vasoula]

Ναι Κατερίνα μου ίσχυε, αυτό είπα πριν...
Γι' αυτό είπα στην Μαρία, ότι το μυστήριο της βάφτισης μας το υποχρεώσανε...και δεν είναι επιλογή μας!!!

[Emmaki]

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟ

Πρέπει...πρέπει...μόνο ενα πρέπει τελικά μας επιβάλλει η κοινωνία...πρέπει να παντρευόμαστε και να δημιουργούμε οικογένεια, γιατί αλλιώς είμαστε χαμένοι και ανολοκλήρωτοι...

Μας ρώτησε κανένας όμως αν μπορούμε να τα μεγαλώσουμε με τα λεφτά που μας δίνει η κοινωνία;;; Αν μπορούμε να παντρευτούμε με την ακρίβεια που μας επέβαλλε η κοινωνία...;;;

Δεν ξέρω αν φταίμε και εμείς....ξέρω όμως οτι ακόμα και να φταίμε..η κονωνία δεν κάνει κάτι να τα αλλάξει, παρα μόνο μας κάνει υποδείξεις....

[Vasoula]

Αυτά τα "πρέπει" είναι που πρέπει εμείς οι ίδιοι να οριοθετήσουμε. Εμείς για εμάς.
Το να παίζουμε με τους όρους που μας επιβάλλονται, είναι ακριβώς αυτό που μας ρίχνει στις μίζερες και ανούσιες σχέσεις. Το στήριγμά τους, δυστυχώς, δεν είναι η αγάπη.
Αποκατάσταση για τις γυναίκες, φροντίδα για τους άντρες.
Α...και να κάνουμε και ένα παιδί, έτσι για να μην μας πουν ότι δεν μπορούμε...

Αν θέλουμε να "σώσουμε" την συντροφικότητα, καλύτερα να αποστασιοποιηθούμε από το τι πρέπει και να προσανατολιστούμε στο "ελευθερία"...

΄Ομως όλα αυτά προϋποθέτουν δουλειά....
Είναι ρίζες αιώνων...
Χρειάζεται στην αρχή να "σκάψουμε" για να τις βρούμε...

[Emmaki]

Αποκατάσταση για τις γυναίκες, φροντίδα για τους άντρες.

Πόσο δίκιο έχεις Βάσω..πόσο όμως..

[margaritarenia]

εγω απλα θα σημειωσω:

ο γαμος ειναι το επομενο επιπεδο -πιστα στην διαδικασια ολοκληρωσης του παιχνιδιου της ΖΩΗΣ
οταν χασεις τις ζωες

ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ :!:
ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΖΩΕΣ ΝΑ ΣΠΑΤΑΛΗΣΕΙΣ.........

ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΕΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙΣ :roll:

[Fotinoula]

πιστεύω ότι πο πριν γνωρίζεις αν το βήμα του γάμου που πας να κάνεις κοντράρεται με την ψυχή σου, μέσα μας όλοι ξέρουμε την αλήθεια και αν σιωπήσουμε λίγο θα μπορέσουμε να την ακούσουμε με θάρρος

αλλά και πάλι για μένα σήμερα ο γάμος δεν κανει την διαφορά τόσο διότι ότι έχεις σπείρει πριν όταν ήσουν σε μια σχέση σπέρνεις και μετά ένα γάμο απλώς έχεις και χαρτιά

στην ουσία σχέση που συζείς και γάμος βασίζονται στους ίδιους ανθρώπους διότι αυτοί είναι που φτιάχνουν την ζωή

ότι λείπει στην σχέση λείπει και στο γάμο

αν ήσουν απαιτητκός πριν είσαι και μετά

εκείνο που πραγματικά είναι φοβερό είναι ζευγάρια που μέσα στη σχεση σκοτώνονται αποφασίζουν να παντρευτούν

ή το χειρότερο που έχω ακούσει κάνουμε ΄΄ενα παιδί για να φτάξει η σχέση μας
:roll:

το πανηγυράκι του γάμου διαρκεί μια μέρα όμως η καθημερινότητα και η ζωή με τις απαιτήσεις της και τις χαρές της πολύ παραπάνω
τι να σου κάνει μια μέρα γλέντι μπροστά σε μια ζωή που όλοι γνωρίζουμε ότι γίνεται πολλές φορές αγώνας

[galazia_sfaira]

Αποκατάσταση για τις γυναίκες, φροντίδα για τους άντρες.

Πόσο δίκιο έχεις Βάσω..πόσο όμως..

ΔΙΚΙΟ;;;;;;;;;;;;;
ΑΥτο παιδι μου δεν ειναι δικιο αυτο ειναι η μονη πραγματικότητα των γάμων!

[galazia_sfaira]

Ερώτηση:
Tί σημαίνει σχέση;
Τι προτυπα εχουμε για την σχεση;
Μεγάσωσα μεσα σε μια οικογένια που μονο σχεση δεν υπηρχε μεταξύ΄της μάνας μου και του πατέρα μου.Υπηρχε μονο η αν΄γκαητης συμβίωσης και της εξασφάλισης.Μονο αυτο όμως απο μονο τους δημιουργεί συγκρουση.
Εζησα μονο μεσα σε συγκρουσεις και υλική παροχή,την όποια,αλλά σιγουρα έχησα την υποχρεωση ενος ζευγαριου να παρεχει στεγη τροφή και μορφωση και ολα τα πρέπει και ολα τα μή .
Δεν ειδα τους γονεις μου να μοιράζουν.
Δεν ειδα τουε γονείς μου να λενε αληθεια.
Δεν ειδα τους γονείς μου να αποδέχονται.
Δνεειδα τους γονείς μου να χαίρονται.
Δεν ειδα τους γονείς μου να ζητάνε απο την ψυχη τους.
Δεν ειδα τους γονείς μου να δινουν απο την ψυχη τους.
Δεν ειδα τους γονείς μου να να ειναι τελικά ΜΑΖι εδω και μισό αιώνα και κατι που ειναι μαζι και χώρια.

ΑΥτο έμαθα να μην ξερω να σχετιστώ!

[galazia_sfaira]

Είχα κι έχω να δώσω αλλά φοβαμαι γαιτι νοιώθω ότι ειμαι θύμα.
Είχα κι εχω να ζητήσω αλλά δεν το εκανα και δνε το κάνω γιατι το θεωρώ ανηθικο.

Ειναι ανηθικο για μενα να "πάρω".
Είναι ανηθικο να ζητήσω και αν το κάνω ,γιατί η ψυχη μου ζητά την ροή των ενεργειών,την συγχωνευση,εγω μεσα μου νοιώθω ανηθικα.
Συγκρούεται μεσα μου το της ψυχης μου με τα προτυπα μου.

Οποιος παιρνει είναι ανηθικος.
Οποιος δίνει είναι θυμα.

Η ψυχη μου όμως ήθελε και να δώσει και να παρει!
Εμπιστοσύνη!
Αλήθεια!
Μοιρασμα!
Αποδοχή!
Πλήρη Παράδοση των ορίων!
Αγάπη!

[Vasoula]

Η ψυχή, σφαιρούλα μου, δεν έρχεται ούτε να πάρει, ούτε να δώσει...έρχεται, απλά, να βιώσει, να εξελιχτεί...Τα υπόλοιπα είναι όροι ενός κόσμου που έχει δύο πόλους (ύλη)...

Γι' αυτό δεν έχουν σημασία στην αυτοπραγμάτωση της, αλλά μέσω αυτών των "υπολοίπων" διαρκώς διευρύνεται...

Οι σχέσεις στον φυσικό κόσμο, βασίζονται στον νόμο της έλξης...Ελκυόμαστε και ελκύουμε αυτούς που συμπληρώνουν το ενεργειακό μας πεδίο, το αυρικό μας πεδίο.

Στην πορεια, αν το πεδίο κάποιου από τους δύο αλλάξει, τότε δεν υπάρχει πια έλξη...και έτσι τελειώνουν οι σχέσεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αποκωδικοποιήσουν αυτήν την αλήθεια, γιατί βασιζόμενοι σ' αυτά που τους έχουν περάσει μέσω των προτυπων, χτίζουν την ψυχή τους μέσα σ' ένα τοίχο και δεν λειτουργούν με τον νόμο της έλξης, αλλά με τους νόμους που υφίστανται στην κοινωνία τους.

¨Ετσι παραμένουν σε σχέσεις γιατί πρέπει...
Παραμένουν σε σχέσεις για να μην είναι μόνοι τους
Δεν λειτουργούν με τον νόμο της έλξης, αλλά με τον νου, που παρομοιάζει τον έρωτα με πόνο, γιατί αυτός είναι ο προγραμματισμός του
΄Οπως επίσης ο προγραμματισμός του είναι να δέχεται τις συγγενικές σχέσεις σαν αυτονόητες και να ανέχεται τον εξευτελισμό του μέσω μιας συνείδησης που δεν μπορει να αναγνωρίσει κάτι άλλο, εκτός από αυτό που της "έμαθαν"...

Η "χτισμένη" ψυχή, δεν παίρνει πια εμπειρία...Εγκλωβίζεται σ' ένα συναισθηματικό πεδίο που δεν την ελευθερώνει, αλλά την δεσμεύει και έτσι χάνει την δύναμή της...την θεϊκότητά της, και ξαναέρχεται για να μπορέσει να βιώσει τον φυσικό κόσμο, έτσι όπως ήταν η αρχική πρόθεση...

Η "αφύπνιση" (δεν είναι για μένα πολύ όμορφη λέξη) σε βάζει στην αληθεια να βιώνεις τις εμπειρίες με την ψυχή και όχι με την συνείδηση μόνο. Η ένωση αυτών των δύο φέρνει και την επίγνωση της ζωής, που δεν έχει να κάνει με "λάθος" ή "σωστό" αλλά με την διαδρομή που σε φέρνει μέσα στον χώρο της θεότητας.., δηλαδή της αλήθειας, της καθαρότητας και της αγνότητας.

΄Οταν αυτά δεν τα αντιλαμβάνεσαι σε μια σχέση, απλά προχωράς χωρίς να φοβάσαι, γιατί δεν υπάρχει κάτι να φοβηθείς...

Οι συγγενικές σχέσεις δεν αποτελούν δέσμευση για την διαδρομή μας, ούτε ορίζουν την συνειδητότητά μας.

Οι ερωτικές σχέσεις δεν έχουν κοινωνικό ρόλο, ούτε είναι μια εφαρμοσμένη κοινωνικοθρησκευτική πολιτική.


Αντίθετα από εσένα, εγώ έζησα σε μια οικογένεια, που για πολλούς θα θεωρείτο ιδανική...Οι γονεις μου αγαπιόντουσαν και έδίναν στα παιδιά τους το περισσότερο που μπορεί να ζητήσει ένας απλός άνθρωπος...
Ε και?
Τα ίδια πρότυπα έλαβα, με σένα...
Τον ίδιο "βιασμό" στην ψυχή μου...

Και έπρεπε να "εγκαταλείψω"...για να μπορέσω να νιώσω ευγνωμοσύνη γι' αυτούς.
Πριν γινει αυτό, το βαθύτερο συναίσθημα ήταν "μίσος"...
Ναι, αλήθεια...
΄Οταν το αποδέχτηκα, κατάφερα να ισορροπήσω αυτό που υπήρχε στην επιφάνεια και ήταν η υποχρέωση, με αυτό που υπήρχε στο βάθος που ήταν μίσος! Γιατί θεώρησα ότι είναι αρνητικό, όχι πρέπον, και έπρεπε να το θάψω... Ανήθικο!!

Η επεξεργασία του βάθους με έφερε στην αλήθεια...Τι λειτουργούσε σε μένα, με βάση τα πρότυπα...

Τώρα η αγάπη που μοιράζομαι με τους "συγγενείς", περιέχει την καθαρότητα και την αγνότητα της ευγνωμοσύνης, της αποδοχής και της ουδετερότητας. Γιατί ΄μπήκαν τα φυσικά όρια, που μου έλειπαν, λόγω των συναισθημάτων που περιείχαν, εκτός των άλλων, και ενοχές...

Το ίδιο και με τις ερωτικές σχέσεις...Τα φυσικά όρια αυτά δεν επιτρέπουν την παραβίασή τους, γιατί δεν βασίζονται σε κρυφά συναισθήματα, αλλά στην αγνότητα της ψυχής, που δεν χρειάζεται πια να βιώσει τον έρωτα με ψέμμα! Αυτό το έμαθε...

Η εσωτερική ηθική και οι αξίες του Εαυτού, είναι "αφόρητες" για την υλική πραγματικότητα. Και σ' αυτήν την πορεία, μπορεί να υποστεις κριτική, σκληρή καμιά φορά...
΄Ομως είναι τόσο έξω από τον Εαυτό, που δεν αγγίζει το φως που ακτινοβολεί στο βάθος...Αυτό παραμένει κρυστάλλινο!

[Επισκέπτης]

Πέρασα πρώτα απο κάτι ''φίλους'' και μετα είδα την απάντηση της Βάσως εδω και χαμογέλασα.

Γαλάζια μου, ο σκοπός μιας σχέσης είναι η αυτονόμηση και η ολοκλήρωση των μελών που την απαρτίζουν.
Μεγάλωσα σε μια πολύ περίεργη οικογενειακή κατάσταση πλήρη αντιφάσεων. Δεν ξέρω [ επειδή δεν εχω τέτοιες εμπειρίες και βιώματα] αν διάλεξα να ενσαρκωθώ σε αυτήν η αν η ομοιότητα των χαρακτηριστικών προέρχεται απο την επηρροή του περιβάλλοντος.
Και οι δύο γονείς μου παρουσιάζουν το εξής....Μια επαναστατική ιδεολογία και μια συντηρητική επιφάνεια. Μια διάσταση του μεσα με το έξω. Το ίδιο κάνω και εγώ, αν κα τώρα που το εχω εντοπίσει , εχω σκοπό να το ισορροπίσω.
Τους ευχαριστώ που διαθέτουν αυτό τον εσωτερικο κόσμο άλλα τους μέμφομαι επειδή δειλιάσαν και τον εκρυψαν , κυρίως απο εμας.
Η αδελφή μου δεν τον εχει δει ακόμη, εγω τον ενιωσα και μετα επιβεβαίωσα...
Με εχουν στηρίξει ακόμη και οταν εκανα τις μεγαλύτερες βλακείες που μπορούσα και δεν τις καταλάβαινα. Και αυτό οχι επειδή συμφωνούσαν με τις πράξεις μου αλλά επειδή είμαι παιδί τους και ισως κάτι τους θύμιζα ....που αναπολούσαν...
Ομως ανεξάρτητα απο αυτά , οι ενοχές και τα συμπλέγματα [ ο βιασμός που λέγαμε] υπάρχουν αφού τα κατα συνθήκην ψεύδη είναι πολύ ισχυρά για να ανατραπούν και επειδή το ''περιθώριο'' θέλει κότσια .
Σκέψου οτι και εμείς , αντιδρούμε αλλά συσπειρωνόμαστε ,μεταξύ μας, τουλάχγιστον στην αρχή. Μόνος ...είναι δύσκολο να αντέξει κανείς...

Η ψυχή, σφαιρούλα μου, δεν έρχεται ούτε να πάρει, ούτε να δώσει...έρχεται, απλά, να βιώσει, να εξελιχτεί...Τα υπόλοιπα είναι όροι ενός κόσμου που έχει δύο πόλους (ύλη)...

Δεν μου είναι εύκολο να το θυμάμαι άμεσα όποτε δυσκολεύομαι..
Το δίπολο είναι ισχυρό και οταν φύγει , ξαναεμφανίζεται σε κατι άλλο ...
Υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να το ''ξεφορτωθούμε'' ολικά ?

[galazia_sfaira]

Σασ παρακολουθω και σιωπω.........κατι μεσα μου παλεύει αλλά έρχεται το ξακαθάρισμα.
Οχι για να μην νομιζετε πως............χεχεχε

[Vasoula]

Το δίπολο είναι ισχυρό και οταν φύγει , ξαναεμφανίζεται σε κατι άλλο ...
Υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να το ''ξεφορτωθούμε'' ολικά ?

Ω αετέ μου, να διευκρινήσω…Αν φύγει ο διπολισμός, σκέψου πως δεν θα υπάρχει ύλη.
΄Όλα βασίζονται σ’ αυτόν τον νόμο…΄Ετσι δεν θα μπορεί να υπάρξει το σώμα μας που στηρίζει το ψυχοπνευματικό μας πεδίο.
Οι πόλοι ενώνονται εσωτερικά. Αυτό έχει διαφορά από το «ξεφορτώνομαι», γιατί από μόνο του αυτό το ρήμα περιέχει αρνηση…

Στην εσωτερική περιεκτικότητα δεν υπάρχει ξεχωριστά αρνητικό ή θετικό, αλλά το ένα μέσα στο άλλο ολοκληρώνουν…

Η ένωση των πόλων είναι να περιέχεις τα πάντα και να εκδηλώνεις αυτήν την ισορροπία σε όλη την διάρκεια της φυσικής σου ζωής…Η ισορροπία όμως δεν σημαίνει «νιρβάνα».. Eίναι η συμμετοχή του είναι σου σε όλη την διαδικασία της ζωής...

Η συνείδηση παραμένει, όμως έχει πια αναγνωρίσει τον ρόλο της. Δεν αντιδρά, αλλά δρα πάντα προς την κατεύθυνση του πνεύματος… το θέλημά σου δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο παραμερισμός των βασανιστικών επιθυμιών του εγώ, που κάνουν τον άνθρωπο να χάνει την δύναμή του και να εγκλωβίζεται μέσα σ’ αυτό που προσπαθεί να ξεφορτωθεί.

Αν έχεις φτάσει στην ολοκλήρωση, σημαίνει ότι το υποσυνείδητο είναι φωτεινό, δεν υπάρχει κάτι που να είναι άγνωστο και κρυφό στο είναι σου, και ο σεβασμός στο πεδίο που έχεις εκδηλωθεί δεν είναι πια περιοριστικός. Δεν υπάρχουν επιλογές με πρότυπα και αυτό από μόνο του φέρνει εξέλιξη…

Δεν αρνείσαι να νιώσεις! Και αυτό έχει σημασία…γιατί νιώθεις φωτεινά και ξεκάθαρα.
Δεν αρνείσαι τα αισθήματα που βιώνει η συνείδηση στον υλικο κόσμο.
Η θλίψη είναι ένα από αυτά, πχ.
Και ενώ σε άλλη περίπτωση η θλίψη μπορεί να σε φτάσει σε βαθιά κατάθλιψη, τώρα βιώνεις το συναίσθημα με την επιφάνεια, γιατί στο βάθος υπάρχει γαλήνη.
Και ο θυμός υπάρχει σαν αίσθημα…΄Όχι συναίσθημα που παίρνει προεκτάσεις φόνου καμιά φορά…αλλά είναι μια φυσική εκδήλωση δράσης!

Η ολική ένωση πνεύμα-ψυχή-συνείδηση σε κάνει να κατανοείς την φύση και αναγνωρίζεις τον θεό που αποκαλύπτεται μέσω αυτής, χωρίς όρια και περιορισμούς.

Και γι’ αυτό λέω, τίποτα δεν απαγορεύεται…Γιατί η αποκάλυψη δεν γίνεται με συμβόλαια άλλα, εκτός από αυτά που έχεις ανακαλύψει στην ψυχή σαν εξέλιξη και στο πνεύμα σαν αγάπη, οπότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, εκτός από αυτό που θα έκανε και ο θεός!

Ακόμα και ο θεός για να ερωτευθεί, ενσαρκώνεται, να το ξέρεις! :lol: :lol: :lol: