aetos έγραψε:Αυτο που ψάχνω τώρα είναι το αν αυτό το παραγόμενο συναίσθημα εχει να κάνει με κάτι δικό μας που είναι μεσα μας και τι σημαίνει η αν είναι απλως κάτι περαστικό της στιγμής...
Νομίζω ότι είναι κάτι δικό μας.
Πολλές φορές παρεξηγούμαι με κάποιον, γιατί είμαι ΕΤΟΙΜΗ για παρεξήγηση.
Τον βλέπω ανόητο , γιατί δενμπορώ να αναγνωρίσω τη δική μου ανοησία.
Τον βλέπω επικριτικό, γιατί δεν αναγνωρίζω την κριτική που ασκώ εγώ.
Τον βρίσκω αλαζόνα, γιατί δεν καταλαβαίνω τη δική μου αλαζονεία.
Και μου κάνει χάρη που ανοίγει το στόμα του για να μπορέσω να πάρω φωτιά :lol: :lol:
Και ξέρεις πως είναι: Η συμπεριφορά αναπαράγει συμπεριφορά, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, και μετά έχω άλλοθι ότι ήταν πολύ ξερόλας, αγενής, θυμωμένος κ.ο.κ, δημιουργώντας περισσότερες αυταπάτες στον Εαυτό μου!!!!!
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!