
Μπορεί η νεράιδα να είναι ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ, αλλά εσύ διχάζεσαι μεταξύ αυτού του αισθήματος της αγαλλίασης και της πληρότητας και των αξιών που σε έμαθαν να έχεις.
Αξίες που όμως δεν αγγίζουν το συναίσθημα σου, γιατί αυτό είναι μακρυά από την πραγματικότητά σου.
Ζεις σε δύο κόσμους ΑΧΙΑ... Και προσπαθείς διακαώς να τους κάνεις έναν! Δεν βρίσκεις τρόπο...Δεν θέλεις να δυσαρεστήσεις κανέναν...και σ' αυτό το συναίσθημα "θυσιάζεις" την δική σου αλήθεια, που σε κάνει να νιώθεις τόσα πολλά μέσα σου, που δεν χωράνε στην φυσική σου πραγματικότητα.
Η "γροθιά" που θέλεις να δώσεις, γυρνάει σε σένα...στο στομάχι σου!!! Πονάς για το επόμενο βήμα...γιατί γνωρίζεις ότι θα σε φέρει στην αγάπη, αυτήν που θέλεις να μοιραστείς με τους ανθρώπους, χωρίς αξιολογήσεις και δικαιολογίες... α
Οι άλλοι τις ψάχνουν και έχουν γίνει ο κόσμος σου... Σε μπερδεύουν...
Δεν είναι όμως ο κόσμος σου και το ξέρεις...Και αφού το ξέρεις (εγώ νιώθω) είναι ζήτημα χρόνου, να πιστέψεις ότι, ο χρόνος δεν υπάρχει...υπάρχει μόνο ο θεός και εσύ...μέχρι να υπάρχει μόνο ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ!!!
φιλάκια κρητικάκι!
