Δωρούλα μου
Σκέφτηκα πολύ εχτές
Δεν είσαι μόνο εσύ που μου το λες
Πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται σε διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης μου το έχουν πει κατά καιρούς
Ένας εγωισμός είναι η ζωή μας εδώ
Το «εγώ» παλεύει και αποσυντονίζεται, όταν αρχίζει και «αξιολογεί» με τα δικά του κριτήρια
Μπαίνει στην διαδικασία να συγκρίνει και να συγκρίνεται
Πλάθει «ιδανικά» και θέλει να τα ακολουθήσει
Οριοθετεί διαδρομές και θέλει να είναι φωτεινές. Θέλει να ξεφύγει από το σκοτάδι και το ψάχνει γύρω του
Στους ανθρώπους, στον ουρανό, στην κάθε στιγμή.
Βίαια τα ιδανικά του γίνονται πραγματικότητα και τότε απογοητεύεται
Ψάχνει κάτι να βρει να κρατηθεί, μα αυτό το κάτι δεν μπορεί να το βρει με τα φυσικά του μάτια, με τις φυσικές του αισθήσεις
Είναι ένα ονειρικό «κάτι»
Που είναι λοιπόν η αγάπη που μου υποσχέθηκαν? Τίποτα δεν υπάρχει, παρά μόνο η φαντασία μας, που θέλει να ζήσει το όνειρο
Θέλει να ζήσει το φως
Και πλάθει
πλάθει μύθους
΄Όταν γυρίσω, και ανοίξω τα μάτια
τι βλέπω? Την αλήθεια
ανταγωνισμό, εγωισμό, κακία, θυμό, αρρώστια, θάνατο
΄Αρα ψέματα είναι όλα
Και τώρα εγώ, έρχομαι να ανατρέψω αυτά που εσύ θεωρείς ψέματα
Να νιώσεις ότι τίποτα δεν είναι ψέματα
΄Όλα είναι αλήθεια. Ακόμα και αυτό που βλέπεις, αλήθεια είναι
γιατί αυτήν θέλεις να δεις
Τα μάτια μας συνήθισαν στο σκοτάδι και ξεχωρίζουν και μέσα σ αυτό.
Δεν είναι ο κόσμος κακός
Ο φόβος μας τον κάνει να φαίνεται έτσι
Φόβος γιατί δεν έχουμε καταλάβει, τι κάνουμε εδώ τελικά
Μας ζήτησαν να ζήσουμε
Μας ρώτησαν αν θέλουμε?
Είχα ρωτήσει κάποτε, γιατί πρέπει οι άνθρωποι να υποφέρουν τόσο πολύ? Γιατί δεν γίνεται κάτι πιο εύκολο? Γιατί πρέπει με κόπο να βαδίζουμε προς την εξέλιξη?
Γιατί δεν έρχονται πιο απλά τα πράγματα στην φυσική πραγματικότητα?
Δεν είναι όνειρο η φυσική πραγματικότητα, ούτε ψευδαίσθηση
Αυτή η φιλοσοφία που θεωρεί την φυσική πραγματικότητα «μάγια»
δηλαδή ψευδαίσθηση, δεν μας δίνει αποδείξεις ότι η πραγματικότητα της φυσικής ζωής είναι διαφορετική
Γιατί?
Πόνεσα και έκλαψα για να αναγνωρίσω την ζωή
Γιατί έπρεπε να γίνει έτσι?
Γιατί έπρεπε να «πεθάνω», για να μπορώ να πω «ζω»
Γιατί δεν μπορώ να πιάσω κάποιον από το χέρι και να του πω
«ζήσε»
Δεν θα με πιστέψει
Γιατί?
Η απάντηση, Δωρούλα, ήρθε συγκλονιστική
«Πιάσε κάποιον από το χέρι, και πες του «ζήσε»
δοκίμασέ το
το έχεις κάνει ποτέ?» ΄...Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν το είχα κάνει...Φοβόμουν να το κάνω...
Από τότε, αυτό κάνω
Χωρίς διακρίσεις
΄Αλλοι με πιστεύουν, άλλοι όχι!
Τι σημασία έχει? ΄Εχω τις αποδείξεις ότι μπορώ
Και τις έχουν και εκείνοι
Και όποιος δεν μπορεί, αφήνει το χέρι μου
Απλά
Δεν μου χρειάζονται εξηγήσεις
Μου φτάνει ότι μπορώ
Δοκίμασε κι εσύ
Να δεις τι μπορείς να κάνεις!!!
Τι μπορούμε
Προχτές με πήρε τηλέφωνο, μια κοινή μας φίλη
μετά από πολύ πολύ καιρό!!!
Απόρησα, δεν το περίμενα
΄Όμως μετά, κατάλαβα, ότι θέλει τώρα το χέρι μου!
Και είμαι εδώ! Γιατί ίσως βρέθηκε σε αδυναμία, να αναρωτηθεί «μπορώ?»
΄Ολοι μπορούμε
Απλά, ας δοκιμάσουμε βρε αδερφέ
!!!
