Ποιητικά έργα, στίχοι

[JOANNA]

Βασιλακι
Βασουλι

[Ellaki]

[ALEXOULA]

Βασίλη μου

[Ιωαννάκι]

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους.
Τα δίνουν -τάχα χαιρετώντας- σ’ άλλους
τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
ή -το χειρότερο- τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε.
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

Αργύρης Χιόνης

[Ταρούλα]

Ιωαννάκι μου

[Βικούλα]

Ιωαννάκι

[Sofoula]

Υπεροχο!

[elenaki]

Υπεροχο Ιωαννακι μου!!!

[eirini]

Ιωάννα

[AMALIA]

[Stefanos]

[panos]

[Θοδωράκος]

Ιωάννα

[ALEXOULA]

[Ιωαννάκι]

Και να αδελφέ μου , που μάθαμε να κουβεντιάζουμε,
ήσυχα-ήσυχα κι απλά .
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη.

Έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε,
“Τέτοια ποιήματα, σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα.”
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ’ τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Γιάννης Ρίτσος

Πόσο δυσκολο τελικά είναι να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά?