Επικοινωνία με το "ορατό" αόρατο!

[Επισκέπτης]

Βάσο βλέποντας την νεράιδα σου , ενιωσα οτι μερικες φορες δεν μπορείς να αντέξεις αυτο το βάρος των όσων γνωρίζεις και σε τραβάνε προς τα κάτω..
Σαν να θέλεις να πετάξεις μακριά αλλά μια άγκυρα σε εμποδίζει..

Madraoulas, γιατί νομίζω οτι χρειαζεται να μπορέσεις να εκφραστείς ? Αφήνεις χρώματα και κίνηση, σχεδόν θροϊζουν οι πεταλούδες σου...και είναι όμορφα αυτά που θέλεις να δείξεις...

Γαλάζια μου , με εμποδίζει το πέπλο του συναισθήματος... ρομαντικό πάντως το χρώμα σου και απόμακρο...

Φιλάκια..

Ηλία αν τα καταφέρεις βγάλε την δική μου στην επιφάνεια ....
φιλάκια

[Vasoula]

ενιωσα οτι μερικες φορες δεν μπορείς να αντέξεις αυτο το βάρος των όσων γνωρίζεις και σε τραβάνε προς τα κάτω..

χμ ενμέρει αληθινό...Δεν είναι ότι δεν αντέχω το βάρος τους, είναι ότι δεν αντέχουν οι άλλοι την αλήθεια τους! Και έτσι τις περισσότερες φορές σιωπώ...
΄Ομως γνωρίζω ότι μόνος του κανεις δεν πάει...Χρειάζεται συνολική έκφραση της ύπαρξης! Και πως να γίνει...
Με κρατά κάτω μόνο η δική μου διαδρομή...Χωρίς συμμετοχή κανενός σ' αυτήν...Δεν πρέπει να την διανύσω? Μέχρι τέλους....Χαχαχαχα....

καλό αετέ, σ' ευχαριστώ!!!

[Vasoula]

Μπορείς να γράψεις τον μηχανισμό ?
Το βλέπω οτι ετσι γίνεται αλλά θα ήθελα να ξέρω το πως..

Ας προσπαθήσω…
Απλά να περιγράψω τον Εαυτό μου!


΄Ενας δυνατός, ακλόνητος, σταθερός εαυτός, που νιώθει και αφήνεται στις ευαισθησίες του…Που αναγνωρίζει και βιώνει, όσα του επιτρέπει ο αδύναμος, ο φοβισμένος, ο εγωιστής μικρούλης του αδερφός! Γιατί δεν θέλει να τον ταρακουνήσει, δεν θέλει να τον τρομάξει…θέλει μόνο να τον αγαπάει! Και όποιος αγαπάει μένει μακριά, σεβόμενος τις επιθυμίες και τις αποφάσεις του άλλου, του πιο αδύναμου…Γιατί έχει μεγαλείο και γνωρίζει τις αδυναμίες, τις αποδέχεται, αλλά αρνείται να τις βιώσει…Δεν είναι δικές του…Και περιμένει υπομονετικά, πότε ο αδύναμος «αδερφός» του θα κατανοήσει ότι η αγάπη του δεν έχει περιορισμό και όρους. Δεν τον νοιάζει που είναι αδύναμος, τον νοιάζει απλά που είναι μακριά του… Καμιά φορά απελπίζεται και δίνει μια και τον ταρακουνάει…Φαίνεται σαν εγκατάλειψη, αλλά δεν είναι…Γιατί βρίσκεται εκεί με όλο το πάθος, την δύναμη και την εμπιστοσύνη για την ζωή. Βρίσκεται εκεί με θάρρος και ελευθερία…Μα πάνω από όλα βρίσκεται εκεί με απεριόριστη αγάπη!

Ο άλλος ο μικρός και αδύναμος αδερφός του, δεν καταλαβαίνει όμως, παρά μόνο φοβάται!
Φοβάται, γιατί μια φορά η ζωή του έδειξε πως πρέπει να φοβάται και αυτό το θυμάται…
Μια φορά η ζωή του έδειξε, ότι η αγάπη πληγώνει, ότι αν δεν είναι φοβισμένος και υπάκουος κανείς δεν θα τον αγαπάει.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αν δεν «δαγκώσει» θα προλάβουν οι άλλοι να το κάνουν.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αυτός και οι άλλοι, δεν έχουν τίποτα κοινό…και τους αποφεύγει…
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως η καλοσύνη πληρώνεται με αχαριστία, και σταμάτησε να είναι καλός…
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως η επιβίωση χρειάζεται την γέννηση για να συνεχιστεί και άρχισε να γεννάει, χωρίς να ξέρει γιατί…
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως ο έρωτας είναι πόνος και σταμάτησε να ερωτεύεται για να μην πονάει…
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως χρειάζεται να βρει την ψυχή του και άρχισε να την αναζητάει απεγνωσμένα, στον ουρανό, κατασκευάζοντας έναν θεό, και στην γη, κατασκευάζοντας ένα ταίρι…

Υπάρχει ο μηχανισμός της ανθρώπινης φύσης που ξεχνάει…
Ξεχνάει ποιος είναι…που κατευθύνεται…
Ξεχνάει τους αγαπημένους που έχασε και πόνεσε…
Ξεχνάει τις αδικίες που εισέπραξε, και τις ξαναπαθαίνει…
Ξεχνάει τις αδικίες που έκανε, και τις ξανακάνει…
Ξεχνάει ότι ήταν παιδί και φοβόταν, και κάνει τα ίδια στα παιδιά του
Ξεχνάει ό,τι τον πόνεσε…
Ξεχνάει ό,τι τον έκανε χαρούμενο…

΄Όλα στην ανθρώπινη φύση, είναι θέμα χρόνου…

΄Όμως δεν είναι θέμα χρόνου…Είναι θέμα εγωισμού και αδυναμίας!

Και όταν αυτό το θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον «αδερφό» του και το μόνο που ζητάει είναι συγχώρεση…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ’ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε…

Από κει και πέρα…δεν είναι θέμα χρόνου πια…είναι θέμα θεού!!!!

[Danielli]

8)

[Madraoulas]

Σας ευχαριστω πολυ(Αννα, Βασω, Αετε) για οτι μου ειπατε.
Η αληθεια ειναι αυτη που λετε....και 'ψαχνω'..αυτο αισθανομαι!
σας φιλωωωωωω!!

[galazia_sfaira]

Από κει και πέρα…δεν είναι θέμα χρόνου πια…είναι θέμα θεού!!!!

...............του Θεού μέσα μας!

[Vasoula]

του θεού που ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

[galazia_sfaira]

ΕΙΣΑΙ!!!!!!!!

[galazia_sfaira]

και ΕΙΜΑΣΤΕ!

[Vasoula]

ααα...με πρόλαβες!

μάλλον ένιωσες τι θα απαντήσω...χαχαχαχα!!!

[galazia_sfaira]

Βρέ ξέρω πολύ καλά αλλά ήθελα εσένα χώρια!
Κατάλαβες!

[Vasoula]

δηλαδή αυτό που λέμε..."όλοι, όλοι αντάμα και ο ψωριάρης χώρια"???

όχι μαζί σας κι εγώ...πριτς που θα μείνω απ' έξω! :lol: :lol: :lol: :lol:

[galazia_sfaira]

Χαχαχα!Ξερεις πολύ καλά τι νοιώθω!

[Vasoula]

Αετέ να τι μπορώ να "διαβάσω" από την νεραϊδούλα σου...

Νιώθω ότι είσαι ένα ρομαντικό άτομο, ονειροπόλο και ευαίσθητο, παρ' όλο που ζεις στην γη με όλες σου τις αισθήσεις.
Εχεις ευγενή αισθήματα, τα οποία όμως δεν μπορείς να μοιραστείς εύκολα, γιατί νιώθεις ότι οι άλλοι θα γελάσουν μαζί σου. Τα κρατάς κρυφά και πολλές φορές αυτό σου φέρνει απίστευτη θλίψη.

Η αξιοπρέπεια για σένα είναι πάνω από όλα και θέλεις οι άλλοι να νιώθουν καλά μέσα στην πραγματικοτητα της φύσης τους, που θεωρείς ότι είναι ευγενική και θεϊκή.
Απογοητεύεσαι εύκολα και αυτό σε καθηλωνει ολοένα και περισσότερο στην γη.

Προσπαθείς να πετάξεις, νιώθεις τα φτερά σου, μα αισθάνεσαι και την αδυναμία σου να τα δοκιμάσεις. Στις σχέσεις σου απογοητεύεσαι εύκολα, αν ο άλλος δεν έχει γοητεία και χάρη. Υπολογίζεις σε μια σχέση ψυχική και την αναζητάς σε όλη σου την ζωή.
Η ψυχή σου ειναι γεμάτη ομορφιά, μα νιώθεις απομονωμένη γιατί αυτήν δεν την αντικρύζεις και στους άλλους, τους οποίους, γενικά, περνάς από ψιλό κόσκινο...
Είσαι πιστή σε ιδανικά,φιλιες, αγάπες και αφήνεσαι στα αισθήματα σου αυτά, αν νιώσεις βαθύτερη ανταπόκριση και από τον άλλον.
Αν δεν νιώσεις εγκαταλείπεις...
Καμιά φορά γίνεσαι καταπιεστική γι' αυτούς που αγαπάς, νιώθωντας ότι η λογική σου είναι το μέσον για να επαναφέρεις την τάξη στην ζωή τους.
Είσαι άνθρωπος με βαθύτερο πάθος, που δεν το αφήνεις να εκδηλωθεί, για να μην δείξεις ευάλωτη...

Αυτά τα λίγα! ΄Ολα από αυτήν την νεραϊδούλα...
Την οποία πήγα να ανεβάσω στο ιντερνετ για να την εμφανίσω και τσουπ! έκπληξη...ήταν εκεί!!!

[Επισκέπτης]

Βασο η ανάλυση που εγραψες σχετικά με τον φοβισμένο εαυτό μας ήταν πολύ όμορφη. Για να πω την αλήθεια με συγκίνησε.
Θυμήθηκα μια φράση που ειχα ακούσει και που έλεγε
<< Ισως φτάσει μια ημέρα που θα ζητάς συγνώμη απο τον εαυτό σου για οσα του εχεις κάνει >>

Σχετικά με την νεράιδα μου...ετσι ήμουν αν και οχι τοσο ευγενική
Τώρα συνεχίσουν να υπάρχουν αυτά αλλά τα εκφράζω πλέον και δεν μπορώ να πω οτι με πειράζει αν θα γίνουν κατανοητά...
Μια και όλα αλλάζουν συνέχεια , αναρωτιέμαι κάθε φορα τι θα είναι απο πίσω..

Φιλάκια και αγκαλιτσες