Ποιητικά έργα, στίχοι
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Βασούλα

Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. 
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Ο καθένας τους έδωσε τη ταμπέλα που φοβάται πιο πολύ.. Αλλά κανείς δεν έδωσε χώρο μέσα του, έχουμε τις αυθεντίες γι αυτό βλέπεις. :roll:
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Βασιλάκη
Βασούλα

Βασούλα
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Η ψυχή μου κι εγώ πήγαμε στη μεγάλη θάλασσα να κολυμπήσουμε.
Όταν φτάσαμε στην ακρογιαλιά, αρχίσαμε να ψάχνουμε ένα απόμερο,
μοναχικό σημείο.
Αλλά, καθώς περπατούσαμε, είδαμε έναν άνθρωπο που καθόταν σε μια
γκρίζα πέτρα. Έπαιρνε από ένα σάκο πρέζες αλάτι και τις έριχνε στη θάλασσα.
" Αυτός είναι ο απαισιόδοξος " είπε η ψυχή μου.
" Πάμε να φύγουμε. Δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε εδώ."
Περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σ' ένα στενό κολπάκι.
Εκεί, καθισμένον σ' έναν άσπρο βράχο είδαμε έναν άνθρωπο
που κρατούσε ένα σκαλιστό κουτί, έπαιρνε από μέσα κομματάκια ζάχαρη
και τα έριχνε στη θάλασσα.
" Αυτός είναι ο αισιόδοξος " μου είπε η ψυχή μου,
" ούτε αυτός πρέπει να μας δει γυμνούς."
Πήγαμε πιο πέρα. Σε μια παραλία, είδαμε έναν άντρα
που μάζευε ψόφια ψάρια και τα ξανάριχνε απαλά στη θάλασσα.
" Δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε μπροστά του "
μου είπε η ψυχή μου, " αυτός είναι ο φιλάνθρωπος."
Κι έτσι φύγαμε.
Φτάσαμε σ' ένα μέρος όπου ένας άνθρωπος σχεδίαζε τη φιγούρα του
στην άμμο. Τα ψηλά κύματα έρχονταν και την έσβηναν,
αλλά εκείνος τη σχεδίαζε ξανά και ξανά.
" Αυτός είναι ο μυστικιστής." μου είπε η ψυχή μου, " πάμε να φύγουμε."
Συνεχίσαμε ώσπου φτάσαμε σ' έναν ήσυχο ορμίσκο, και είδαμε έναν άνθρωπο που έπαιρνε τον αφρό της θάλασσας και τον έβαζε σ' ένα δοχείο από αλάβαστρο.
" Αυτός είναι ο ιδεαλιστής " μου είπε η ψυχή μου,
" δεν πρέπει να δει τη γύμνια μας."
Φύγαμε. Ξαφνικά ακούσαμε κάποιον να φωνάζει:
" Η θάλασσα. Η βαθιά θάλασσα. Η απέραντη, η πανίσχυρη θάλασσα."
Όταν πλησιάσαμε στο μέρος απ' οπου ερχόνταν η φωνή,
είδαμε έναν άνθρωπο, με πλάτη γυρισμένη στη θάλασσα, που είχε βάλει
ένα κοχύλι στο αυτί του και αφουγκραζόταν το μουρμούρισμά του.
Τότε η ψυχή μου είπε:
" Πάμε. Αυτός είναι ο ρεαλιστής που γυρνάει την πλάτη σε ό,τι δεν μπορεί να κατακτήσει και αρκείται σε ό,τι μπορεί να έχει."
Φύγαμε. Σ' ένα μέρος όλο πέτρες, όπου δεν φύτρωνε τίποτα,
ήταν ένας άνθρωπος που είχε χώσει το κεφάλι του στην άμμο.
Είπα στην ψυχή μου: " Να κάνουμε μπάνιο εδώ , αυτός δεν μπορεί να μας δει."
" Όχι" είπε η ψυχή μου,
" αυτός είναι απ' όλους ο πιο πεθαμένος. Είναι ο ηθικολόγος."
Τότε μια μεγάλη θλίψη σκέπασε το πρόσωπο της ψυχής μου
και ακούστηκε στη φωνή της: " Πάμε να φύγουμε μακριά από δω " είπε,
" δεν υπάρχει κανένα μοναχικό και απόμερο σημείο να κολυμπήσουμε.
Δεν θέλω αυτός ο άνεμος ν' ανασηκώσει τα χρυσά μαλλιά μου,
ούτε να ξεγυμνώσει την αγνή καρδιά μου, δε θ' αφήσω αυτό το φως
ν' αποκαλύψει την ιερή μου γύμνια."
Έτσι φύγαμε από κείνη τη θάλασσα αναζητώντας μια πιο Μεγάλη Θάλασσα.
"Ο Τρελός" - Χαλίλ Γκιμπράν

Όταν φτάσαμε στην ακρογιαλιά, αρχίσαμε να ψάχνουμε ένα απόμερο,
μοναχικό σημείο.
Αλλά, καθώς περπατούσαμε, είδαμε έναν άνθρωπο που καθόταν σε μια
γκρίζα πέτρα. Έπαιρνε από ένα σάκο πρέζες αλάτι και τις έριχνε στη θάλασσα.
" Αυτός είναι ο απαισιόδοξος " είπε η ψυχή μου.
" Πάμε να φύγουμε. Δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε εδώ."
Περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σ' ένα στενό κολπάκι.
Εκεί, καθισμένον σ' έναν άσπρο βράχο είδαμε έναν άνθρωπο
που κρατούσε ένα σκαλιστό κουτί, έπαιρνε από μέσα κομματάκια ζάχαρη
και τα έριχνε στη θάλασσα.
" Αυτός είναι ο αισιόδοξος " μου είπε η ψυχή μου,
" ούτε αυτός πρέπει να μας δει γυμνούς."
Πήγαμε πιο πέρα. Σε μια παραλία, είδαμε έναν άντρα
που μάζευε ψόφια ψάρια και τα ξανάριχνε απαλά στη θάλασσα.
" Δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε μπροστά του "
μου είπε η ψυχή μου, " αυτός είναι ο φιλάνθρωπος."
Κι έτσι φύγαμε.
Φτάσαμε σ' ένα μέρος όπου ένας άνθρωπος σχεδίαζε τη φιγούρα του
στην άμμο. Τα ψηλά κύματα έρχονταν και την έσβηναν,
αλλά εκείνος τη σχεδίαζε ξανά και ξανά.
" Αυτός είναι ο μυστικιστής." μου είπε η ψυχή μου, " πάμε να φύγουμε."
Συνεχίσαμε ώσπου φτάσαμε σ' έναν ήσυχο ορμίσκο, και είδαμε έναν άνθρωπο που έπαιρνε τον αφρό της θάλασσας και τον έβαζε σ' ένα δοχείο από αλάβαστρο.
" Αυτός είναι ο ιδεαλιστής " μου είπε η ψυχή μου,
" δεν πρέπει να δει τη γύμνια μας."
Φύγαμε. Ξαφνικά ακούσαμε κάποιον να φωνάζει:
" Η θάλασσα. Η βαθιά θάλασσα. Η απέραντη, η πανίσχυρη θάλασσα."
Όταν πλησιάσαμε στο μέρος απ' οπου ερχόνταν η φωνή,
είδαμε έναν άνθρωπο, με πλάτη γυρισμένη στη θάλασσα, που είχε βάλει
ένα κοχύλι στο αυτί του και αφουγκραζόταν το μουρμούρισμά του.
Τότε η ψυχή μου είπε:
" Πάμε. Αυτός είναι ο ρεαλιστής που γυρνάει την πλάτη σε ό,τι δεν μπορεί να κατακτήσει και αρκείται σε ό,τι μπορεί να έχει."
Φύγαμε. Σ' ένα μέρος όλο πέτρες, όπου δεν φύτρωνε τίποτα,
ήταν ένας άνθρωπος που είχε χώσει το κεφάλι του στην άμμο.
Είπα στην ψυχή μου: " Να κάνουμε μπάνιο εδώ , αυτός δεν μπορεί να μας δει."
" Όχι" είπε η ψυχή μου,
" αυτός είναι απ' όλους ο πιο πεθαμένος. Είναι ο ηθικολόγος."
Τότε μια μεγάλη θλίψη σκέπασε το πρόσωπο της ψυχής μου
και ακούστηκε στη φωνή της: " Πάμε να φύγουμε μακριά από δω " είπε,
" δεν υπάρχει κανένα μοναχικό και απόμερο σημείο να κολυμπήσουμε.
Δεν θέλω αυτός ο άνεμος ν' ανασηκώσει τα χρυσά μαλλιά μου,
ούτε να ξεγυμνώσει την αγνή καρδιά μου, δε θ' αφήσω αυτό το φως
ν' αποκαλύψει την ιερή μου γύμνια."
Έτσι φύγαμε από κείνη τη θάλασσα αναζητώντας μια πιο Μεγάλη Θάλασσα.
"Ο Τρελός" - Χαλίλ Γκιμπράν
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Έχει χρόνια τώρα όταν το πρώτο ψέλλισμα του λόγου ανάδεψε τα χείλια μου,
ανέβηκα στο άγιο βουνό και είπα σε Εκείνον
<< σκλάβος σου είμαι, η απόκρυφη σου θέληση, νόμος μου,
θα σε υπακούω στο εξής για πάντα>>.
Εκείνος δεν έδωσε απάντηση, σα δυνατή θέληση διάβηκε πέρα.
Πέρασε καιρός, ανέβηκα πάλι το άγιο βουνό, ξαναμίλησα λέγοντας,
<< Είμαι το δημιούργημα σου Δημιουργέ με μορφοποίησες, σε σένα τα οφείλω όλα μου>>,
Δε έδωσε απάντηση, μα σαν χιλιάδα γοργοφτέρουγα διάβηκε πέρα.
μετά από χρόνια σκαρφάλωσα στο άγιο βουνό, ξανά μίλησα λέγοντας,
<<Πατέρα ο υιός σου είμαι, μ' έλεος κι αγάπη γέννησες εμένα,
και μέσ' απ' την αγάπη και λατρεία μου, για σένα, θα κληρονομήσω το βασίλειο σου>>.
Εκείνος δεν έδωσε απάντηση, και σαν ομίχλη που πεπλοντύνει τ' απόμακρα βουνά, διάβηκε πέρα.
πέρασαν χρόνια, σκαρφάλωσα πάλι στο άγιο βουνό, λέγοντας,
<< Είσαι ο σκοπός μου η ολοκλήρωση μου, είμαι το χθες σου κι είσαι το αύριο μου,
είμαι η υπόγεια ρίζα σου κι είσαι το επουράνιο μου λουλούδι, κι αντάμα αυξανόμαστε κατάντικρα στον ήλιο>>
Τότε, Αυτός έγειρε πάνω μου και σ' αυτιά μου μουρμούριζε γλυκόλαλες λέξεις κι ακόμα,
σαν τη θάλασσα π' αγκαλιάζει ένα ρυάκι που χύνεται
στους κόρφους της κατρακυλώντας μ' αγκάλιασε. Κι όταν κατέβηκα τις πεδιάδες ήταν κι Εκείνος, επίσης εκεί.
"Ο Τρελός" - Χαλίλ Γκιμπράν

ανέβηκα στο άγιο βουνό και είπα σε Εκείνον
<< σκλάβος σου είμαι, η απόκρυφη σου θέληση, νόμος μου,
θα σε υπακούω στο εξής για πάντα>>.
Εκείνος δεν έδωσε απάντηση, σα δυνατή θέληση διάβηκε πέρα.
Πέρασε καιρός, ανέβηκα πάλι το άγιο βουνό, ξαναμίλησα λέγοντας,
<< Είμαι το δημιούργημα σου Δημιουργέ με μορφοποίησες, σε σένα τα οφείλω όλα μου>>,
Δε έδωσε απάντηση, μα σαν χιλιάδα γοργοφτέρουγα διάβηκε πέρα.
μετά από χρόνια σκαρφάλωσα στο άγιο βουνό, ξανά μίλησα λέγοντας,
<<Πατέρα ο υιός σου είμαι, μ' έλεος κι αγάπη γέννησες εμένα,
και μέσ' απ' την αγάπη και λατρεία μου, για σένα, θα κληρονομήσω το βασίλειο σου>>.
Εκείνος δεν έδωσε απάντηση, και σαν ομίχλη που πεπλοντύνει τ' απόμακρα βουνά, διάβηκε πέρα.
πέρασαν χρόνια, σκαρφάλωσα πάλι στο άγιο βουνό, λέγοντας,
<< Είσαι ο σκοπός μου η ολοκλήρωση μου, είμαι το χθες σου κι είσαι το αύριο μου,
είμαι η υπόγεια ρίζα σου κι είσαι το επουράνιο μου λουλούδι, κι αντάμα αυξανόμαστε κατάντικρα στον ήλιο>>
Τότε, Αυτός έγειρε πάνω μου και σ' αυτιά μου μουρμούριζε γλυκόλαλες λέξεις κι ακόμα,
σαν τη θάλασσα π' αγκαλιάζει ένα ρυάκι που χύνεται
στους κόρφους της κατρακυλώντας μ' αγκάλιασε. Κι όταν κατέβηκα τις πεδιάδες ήταν κι Εκείνος, επίσης εκεί.
"Ο Τρελός" - Χαλίλ Γκιμπράν
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Μπιλακο
Βασουλα

Βασουλα
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Βασιλακι μου, τι ομορφα αποσπασματα!
και η υπογραφη σου ειναι.....!!!!!

και η υπογραφη σου ειναι.....!!!!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.

Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
Βασιλάκη μου

Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. 
Re: Ποιητικά έργα, στίχοι
""Να είμαστε πάντα εκεί που Θέλει η Ψυχή μας...Αυτό είναι Ελευθερία" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Πολέμα και οραματίσου!