Χαίρομαι που βλέπω θετικό κλίμα... Σπανίζει πια στις μέρες μας...
Είμαι λοιπόν "καινούργια" στο Reiki Center Forum και στην ουσία, "αμύητη" (ακόμα) στο Reiki, αν εξαιρέσουμε μια και μοναδική φορά που πήρα Reiki.
Σας γράφω μια μικρή ιστορία μου, πως τη βιώνω και πως επαφίεμαι πια στις δυνάμεις της θετικής ενέργειας του Reiki:
Δυόμισι χρόνια πριν είχα ένα πολύ άσχημο περιστατικό, το οποίο επαναλαμβανόταν για 6 ημέρες, συνεχώς, όλη την ημέρα. Τις 6 ημέρες αυτές μπήκα-βγήκα σε 5 διαφορετικά νοσοκομεία ως έκτακτο περιστατικό, με καροτσάκια και φορεία, σπασμούς, δύσπνοια, "ξερίζωμα" καρδιάς, αποπροσοποίηση και αίσθηση θανάτου, για να ακολουθήσουν τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, αξονικές εγκεφάλου, και όλες οι υπόλοιπες "συνήθεις" εξετάσεις. Ευτυχώς, οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν υπάρχει κάποιο παθολογικό πρόβλημα.... Όχι λοιπόν, δεν έπασχα από κάποια ανίατη και θανατηφόρα ασθένεια, όπως πια είχα πιστέψει. Αποκλειομένων των παθολογικών ασθενειών, παραπέμφθηκα σε ψυχολόγους κι έτσι, διαπιστώθηκε ότι πάθαινα κρίσεις πανικού. Έχω λοιπόν "διαταραχή πανικού" ή αλλιώς αγχώδης διαταραχή».
Από τότε, ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή, την οποία πια έχω μειώσει στο "καραελάχιστο", μιας και κατάφερα να τα "πάω πάρα πολύ καλά", παρόλο που στο μεσοδιάστημα μου συνέβησαν δύο πάρα πολύ δυσάρεστα γεγονότα (από τα πιο δυσάρεστα που συμβαίνουν στους ανθρώπους...). Πολύ σύντομα, θα την διακόψω κιόλας. Έτσι μου είπε ο γιατρός...
Από την αρχή, ήμουν πολύ αρνητική στη φαρμακευτική αγωγή. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. Δεν είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να εξαρτώμαι από ουσίες. Πάντα εξαρτιόμουν από άυλα πράγματα: Τη χαρά, την ευτυχία από ασήμαντα πράγματα, το «δούναι» (χωρίς να χρειάζομαι το «λαβείν»), το χαμόγελο, τη θετική σκέψη, το «κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό»... Έτσι, ήθελα να την ξεφορτωθώ όσο πιο γρήγορα γινόταν. Έτυχε (ξέρω... δεν έτυχες... το Ρέικι σε βρίσκει όταν το χρειάζεσαι και όταν είσαι έτοιμος να το δεχτείς) την περίοδο εκείνη να πιάσω μια κουβέντα με μια γνωστή μου, η οποία μου μίλησε για έναν Δάσκαλο Ρέικι. Πάντα ήμουν θετική στις εναλλακτικές «θεραπείες» κι έτσι, είχα την πρώτη (και μοναδική μέχρι στιγμής) «συνεδρία» με τον άνθρωπο αυτό, και η οποία ήταν μια πολύ όμορφη, γλυκιά, θετική εμπειρία. Ήθελα να την επαναλάβω, αλλά όπως μου είπε και ο ίδιος «δεν υπάρχει συγκεκριμένη συχνότητα. Θα την επαναλάβεις όταν πραγματικά νιώθεις ότι την έχεις ανάγκη. Αν είναι αύριο, αύριο. Αν είναι του χρόνου, του χρόνου». Πράγματι, έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τότε και δεν την έχω επαναλάβει ακόμα.
Τώρα πια, αισθάνομαι ότι την έχω ανάγκη. Αισθάνομαι ότι ίσως είναι η μόνη βοήθεια που μπορώ να δεχτώ και που μπορώ να λάβω. Αισθάνομαι ότι είναι ίσως ο μόνος τρόπος να μπορέσω να πιστέψω ότι εξακολουθεί να υπάρχει αγνότητα σε αυτόν τον κόσμο, να αποδεχτώ και να πιστέψω ξανά στον εαυτό μου, στους ανθρώπους γύρω μου (τους οποίους πια, τους «φοβάμαι»), να συμφιλιωθώ με τη ζωή, τα καλά και τα κακά της, και μέσα από όλη αυτή την αρμονία, να καταφέρω επιτέλους να σταθώ στα πόδια μου μόνη μου, με μόνες «πατερίτσες» τη δυνατή ψυχή μου, την αγάπη μου για τους άλλους και τον θετικό τρόπο σκέψης και στάσης ζωής.
Γιατί όμως τα γράφω όλα αυτά?.... Για δύο λόγους:
Γιατί ίσως κάποιος από εσάς μπορέσει να μου μεταφέρει, ένα θετικό μήνυμα, μια «συμβουλή», κάτι, δεν ξέρω τι, για να νιώσω και πάλι ότι μπορούμε την ποιότητα της ζωής μας και της ψυχής μας να την ορίζουμε εμείς και όχι οι άλλοι. Γιατί ίσως κάποιος από εσάς έχει ζήσει κάτι παρόμοιο και κατάφερε να «ξεμπλέξει» και να σταθεί στα πόδια του μόνος του, με μόνες «πατερίτσες» την ψυχική του δύναμη και την αγάπη. Ότι δεν σκέφτεται πια αρνητικά. Ότι ευχαριστιέται τη ζωή. Ότι το Ρέικι τον βοήθησε να βρει τη δύναμη και τους τρόπους να συνεχίζει με κέφι και όχι μηχανικά, ανούσια, κενά και ξερά.
Και ο δεύτερος λόγος, είναι γιατί έχω ανάγκη να «επανενταχθώ» στο Reiki τώρα αμέσως, και «δεν μπορώ» να περιμένω μέχρι να σχολάσω από το γραφείο για να πάω να...βρω έναν Δάσκαλο! Γράφοντας αυτές τις γραμμές, μου δίνεται η αίσθηση ότι «το ξεκίνησα» πάλι! Με ανακουφίζει λοιπόν, με κάνει να νιώθω ενεργή και ότι κάνω το πρώτο βήμα για να πάρω και πάλι τη ζωή μου στα χέρια μου.
Ευχαριστώ που με ακούσατε! :roll:
Καλή σας μέρα και χαίρομαι
που σας βρήκα!
