Μα όμως δεν ήρθαμε "άγγελοι" και εκεί είναι η μαγεία της φυσικής ζωής...
Παρατηρείς τον εαυτό σου και γεμίζεις...
Παρατηρείς την ζωή και νιώθεις τι είσαι...
Δεν "παίζουν" οι άλλοι σ' αυτην την ομορφιά αρχικά!
Οι άλλοι "παίζουν" όταν θέλεις να δεις τι ήσουν!
και έτσι εξηγεις πολύ καλά τι εννοώ λέγοντας, πριν φτάσουμε στην ηθική του άλλου, ας δούμε την δική μας ανηθικοτητα...Ετυχε να ''κατηγορήσω'' ...για υστεροβουλία κλπ αλλά την επόμενη στιγμή συνελάμβανα τον εαυτό μου ....οχι με το ίδιο άτομο αλλά αυτό δεν εχει καμια σημασία....το γεγονός είχε συμβεί.
και όταν την βρούμε, τότε οι "όλλοι" δεν παίζουν στην ζωή μας σαν κριτήρια αυτής, αλλά σαν "αστέρια"...
Είμαστε μαζί και "μοιραζόμαστε"μια φυσική πραγματικοτητα που διαρκώς διευρύνεται...μέχρι να μην υπάρχουν όρια σ' αυτήν, μέχρι αυτή να γίνει όλη η ζωή! Και μετά, πάνω από το "όλη" έρχεται και το αληθινό! Γιατί το "όλη" έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον...ενώ το "αληθινό" περιέχει και το τίποτα!
΄Ομως, υπάρχουν στιγμές που μπορείς ακόμα να κλάψεις αγνά...όχι γιατί έχασες, αλλά γιατί δεν προσπάθησες αρκετά να κερδίσεις τον εαυτό σου...Και σ' αυτές τις στιγμές θα ήθελα πολύ (το ξέρω ότι δεν γίνεται...) να πέφτουν τα αστέρια πάνω σε όλους μας, χωρίς να βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω...
Δεν ειναι η πραγματικοτητα η φύση, είναι αυτό που φαίνεται...Αυτη είναι η φύση, η πραγματικότητα , αυτό που είναι. Μήπως πρέπει να δεχθούμε αυτό που είναι , οπως είναι , και να το αγαπήσουμε , να το κατανοήσουμε χωρίς να προσπαθούμε να το αλλάξουμε
Αυτό που είναι, είναι αδιαπραγμάτευτο... Δεν θέλεις να το αλλάξεις, αν το νιώσεις... ΄Οπως πχ. αν ακούσεις τον ήχο μιας πεταλούδας, δεν θα μπορέσεις ποτέ στην ζωή σου να ξανακούσεις μουσική που να έχει λιγότερη αρμονία...Και έτσι αλλάζεις...
Γυρνάς στην φύση σου, σ' αυτό που είσαι... Και θέλεις να μοιραστεις αυτόν τον ήχο με όλους!
Βιάζονται οι άνθρωποι αετέ, να δουν τα αστέρια να πέφτουν πάνω τους, χωρίς πρώτα να είναι σε θέση να δημιουργήσουν την "λάσπη"
Μα χωρίς αυτήν, τα αστέρια θα πέσουν "στο κενό"...γιατί δεν θα ύπάρχει η "βάση" να τα δεχτεί...και διαρκώς θα μπερδεύονται...
Ο Ιησούς, δεν μπόρεσε, γιατί όλα ήταν πολύ αληθινά, για να είναι ωραία...Το ίδιο και τώρα!
