Συντονιστής: Emmaki
και τότε έρχεται η Ζωή και σε διαψεύδει....Συνήθως όμως νομίζω ότι είμαι όπως θέλω να γίνει ο άλλος.
μμμ ομορφια..... η ιστορια της ζωης μου.... στους παντες και τα παντα, αν μπορουσα δηλαδη θα ελεγα και στα αντικειμενα που να βρισκονται και ποιος ειναι ο ρολος τους...Το δύσκολο είναι να αγαπάμε τον Εαυτό μας…
Αυτό το σημείο μέσα μας που ορίζει και την Ελευθερία μας, δεν αφορά παρά την δική μας μετουσίωση...
Όταν το Σώμα δεν είναι απλά συναισθήματα και σκέψεις που περιφέρονται, τότε ο κάθε άλλος είναι μια Ύπαρξη που έχει δικαίωμα να είναι όπως θέλει, όπως κι εμείς έχουμε δικαίωμα να Είμαστε Αυτό που Αγαπάμε…
Είμαστε όμως Αυτό που Αγαπάμε?
Σκεφτείτε ότι αν δεν Είμαστε Αυτό που Αγαπάμε, πόσο αγενείς φαινόμαστε όταν λέμε στον άλλον να γίνει αυτό που θα θέλαμε να Αγαπήσουμε…
Συμβουλές για το πώς πρέπει να γίνουμε, μπορούν να μας δώσουν πολλοί…
Παράδειγμα όμως των συμβουλών αυτών μπορεί να γίνουν ελάχιστοι…
Έτσι όταν λέμε κι εμείς στον άλλον πως πρέπει να γίνει, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να νιώσουμε αν εμείς είμαστε το παράδειγμα αυτού που του λέμε να γίνει…
Όλα φαίνονται εύκολα, όταν το στόμα πάει μπροστά από την Καρδιά μας…
Για σκεφτείτε...έχετε πει ποτέ σε κάποιον άλλον τι θα πρέπει να κάνει για να γίνει όπως εσείς θέλετε?
γελαω τωρα, αλλα ετσι ημουν και χειροτερη γιατι κι εγω το θεωρουσα αυτονοητο και προφανες (καλα, δεν υπαρχει αυτη η αλαζονεια λεμε), και γιαυτο το λογο παντα ειμαι σε εγρηγορση, μεχρι που αρχισα να εχω σιγα σιγα αλλη αντιληψη για τον εαυτο μου μαθαινοντας τον Εαυτο μου, και παραδεχτηκα οτι ναι, ειμαι και τετοιος ανθρωπος, κι αλλιως κι αλλιωτικος, μεχρι να φωτιστει καθε τετοιο σημειο μεσα μου και να βρει την ελευθερια του προς το Φως και να μετουσιωθει η αποδοχη και η ειλικρινεια σε Αγαπη και Αληθεια μμμμ...σκέφτομαι....Vaso έγραψε: Για σκεφτείτε...έχετε πει ποτέ σε κάποιον άλλον τι θα πρέπει να κάνει για να γίνει όπως εσείς θέλετε?
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10 έγραψε:μμμμ...σκέφτομαι....Vaso έγραψε: Για σκεφτείτε...έχετε πει ποτέ σε κάποιον άλλον τι θα πρέπει να κάνει για να γίνει όπως εσείς θέλετε?
το μόνο σίγουρο είναι πως μου το έχουν πεί και έχουν προσπαθήσει να με αλλάξουν...
δεν θυμάμαι να το έχω πει,γιατί ποτέ δεν είχα μπεί σε αυτή τη διαδικασία....
γιατί,μήπως ήξερα και τι ήθελα???
όταν έβλεπα πως κάτι δεν μου άρεσε ή δεν ήταν όπως ήθελα,απλά το άφηνα....
περιμένοντας να γίνει μόνο του
Και να ξεκινάς και αυτά που σε αναπτύσσουν. Για μένα εκεί είναι το πιο δύσκολο. Εύκολα παρατάς, δύσκολα ξεκινάς.Ναι, να αφήνεις ότι δεν σε αναπτύσσει, να το προσπερνάς ναι...
Αλλά κάπου χρειάζεται μέσα σε όλο αυτό να δεις μήπως τελικά έτσι προσπερνάς και τον Εαυτό σου...
Μια σχέση υπάρχει για να μοιραζόμαστε αισθήματα χαράς, λύπης, ενδιαφέροντος, φροντίδας και αγάπης με τον άλλον, και για κανέναν άλλον (κοινωνικό ή θρησκευτικό) λόγο...
Μια σχέση υπάρχει για να μοιραζόμαστε αισθήματα χαράς, λύπης, ενδιαφέροντος, φροντίδας και αγάπης με τον άλλον, και για κανέναν άλλον (κοινωνικό ή θρησκευτικό) λόγο...
Χρειάζεται ίσως να δεις και εσύ, αν με την συμπεριφορά σου, προκαλείς και επιδράς στην δημιουργία ανασφάλειας...Μόνο με συζήτηση μπορείτε να προχωρήσετε μαζί...Οι εντάσεις της ζήλειας συνήθως τραυματίζουν την σχέση και αν δεν επικοινωνηθεί το πρόβλημα, τότε η καλύτερη λύση είναι η διακοπή της...
Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, ο άλλος να αλλάξει κάτι μέσα του, επειδή εσένα σε καταπιέζει...Μπορεί να μην το καταλαβαίνει κιόλας ότι το κάνει...να το αρνείται...Το ίδιο όμως μπορεί να κάνεις και εσύ...
Από την άλλη οι άνθρωποι συνήθως επικρίνουν τον άλλον και του ρίχνουν ευθύνες για την καταπίεση που υφίστανται...
Είναι διαφορετικό να λες στον άλλον ότι είναι ζηλιάρης και σου δημιουργεί καταπίεση και άλλο να λες ότι δεν νιώθεις ασφαλής με την συμπεριφορά του...Δεν λες στον άλλον το ελάττωμά του, μοιράζεσαι τα συναισθήματα σου έτσι όπως τα νιώθεις...Στο κάτω κάτω δική σου επιλογή είναι να είσαι μαζί του...αν δεν το αντέχεις, απλά φεύγεις!
Γι' αυτό΄η επικοινωνία είναι η μία λύση και αν αυτή δεν μπορεί να πάει βαθύτερα, τότε αυτό που εγώ έχω σαν επίγνωση είναι "οτιδήποτε σε βλάπτει, το εγκαταλείπεις"...
Μια σχέση υπάρχει για να μοιραζόμαστε αισθήματα χαράς, λύπης, ενδιαφέροντος, φροντίδας και αγάπης με τον άλλον, και για κανέναν άλλον (κοινωνικό ή θρησκευτικό) λόγο...
Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, ο άλλος να αλλάξει κάτι μέσα του, επειδή εσένα σε καταπιέζει...Μπορεί να μην το καταλαβαίνει κιόλας ότι το κάνει...να το αρνείται...Το ίδιο όμως μπορεί να κάνεις και εσύ...
Από την άλλη οι άνθρωποι συνήθως επικρίνουν τον άλλον και του ρίχνουν ευθύνες για την καταπίεση που υφίστανται...
Γι' αυτό΄η επικοινωνία είναι η μία λύση και αν αυτή δεν μπορεί να πάει βαθύτερα, τότε αυτό που εγώ έχω σαν επίγνωση είναι "οτιδήποτε σε βλάπτει, το εγκαταλείπεις"...
Μια σχέση υπάρχει για να μοιραζόμαστε αισθήματα χαράς, λύπης, ενδιαφέροντος, φροντίδας και αγάπης με τον άλλον, και για κανέναν άλλον (κοινωνικό ή θρησκευτικό) λόγο...
