Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Και όταν ο Μικρός θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον Μεγάλο και το μόνο που ζητάει είναι να τον συγχωρέσει γιατί τον «ξέχασε»…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ΄ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Είσαι Αγάπη...Αν αυτό το αποδεχτείς και δεν το πολεμάς, τούτος ο θεός θα εξαφανιστεί από το Σύμπαν σου...
... "η Ψυχή δεν παίρνει αξίες από αυτό που κάνεις, αλλά από αυτό που νιώθεις όταν το κάνεις..." Β.Ν.
Και όταν ο Μικρός θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον Μεγάλο και το μόνο που ζητάει είναι να τον συγχωρέσει γιατί τον «ξέχασε»…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ΄ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε
Από κει και πέρα δεν είναι θέμα χρόνου πια…
Ο Θεός έχει Ενώσει μέσα στην Αγάπη, ότι η λήθη προσπάθησε να χωρίσει μέσα στον φόβο…
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
---------------------------- Πολεμα και Οραματισου!
[quote]Και όταν ο Μικρός θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον Μεγάλο και το μόνο που ζητάει είναι να τον συγχωρέσει γιατί τον «ξέχασε»…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ΄ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε
Από κει και πέρα δεν είναι θέμα χρόνου πια… Ο Θεός έχει Ενώσει μέσα στην Αγάπη, ότι η λήθη προσπάθησε να χωρίσει μέσα στον φόβο…[/quote]
Ο άλλος ο Μικρός, δεν καταλαβαίνει όμως, παρά μόνο φοβάται!
Φοβάται, γιατί μια φορά η ζωή του έδειξε πως πρέπει να φοβάται και αυτό θυμάται μόνο!
Μια φορά η ζωή του έδειξε, ότι η αγάπη πληγώνει, ότι αν δεν είναι φοβισμένος και υπάκουος κανείς δεν θα τον αγαπάει.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αν δεν επιτεθεί, θα προλάβουν οι άλλοι να το κάνουν.
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως αυτός και οι άλλοι, δεν έχουν τίποτα κοινό και τους αποφεύγει
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως η καλοσύνη πληρώνεται με αχαριστία, και σταμάτησε να είναι καλός
Μια φορά η ζωή του έδειξε, πως χρειάζεται να βρει την Ψυχή του και άρχισε να την αναζητάει απεγνωσμένα, στον ουρανό, κατασκευάζοντας έναν θεό, και στην γη, κατασκευάζοντας ένα ταίρι
Υπάρχει ένας μηχανισμός που κάνει τον Μικρό να ξεχνάει
Ξεχνάει ποιος είναι, που κατευθύνεται
Ξεχνάει τον Εαυτό του
΄Όλα για την εσωτερική Ενότητα, είναι θέμα Μνήμης… και ίσως θέμα χρόνου!
Και όταν ο Μικρός θυμηθεί, τότε αναγνωρίζει τον Μεγάλο και το μόνο που ζητάει είναι να τον συγχωρέσει γιατί τον «ξέχασε»…Γιατί δεν τον αναζήτησε και δεν αφέθηκε με εμπιστοσύνη, σ΄ αυτό που υπήρχε πάντα μέσα του και το ένιωθε
Από κει και πέρα δεν είναι θέμα χρόνου πια…
Ο Θεός έχει Ενώσει μέσα στην Αγάπη, ότι η λήθη προσπάθησε να χωρίσει μέσα στον φόβο…
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Και όποιος αγαπάει μένει μακριά, σεβόμενος τις επιθυμίες και τις αποφάσεις του άλλου, του πιο αδύναμου. Γιατί ο Μεγάλος έχει Μεγαλείο και αναγνωρίζει τις αδυναμίες. Και περιμένει υπομονετικά, πότε ο Μικρός θα κατανοήσει ότι η αγάπη του δεν έχει περιορισμό και όρους. Δεν τον νοιάζει που είναι αδύναμος, τον νοιάζει απλά που είναι μακριά του.
Αχ......
...Μα πόσα ευχαριστώ Βασούλα μου!!!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...