ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

[Vasoula]

Έχουμε ακούσει την φράση «όλα είναι θέμα επιλογών μας»…
Κάτι που είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να επεξεργαστεί με Σοφία, από την στιγμή που δεν έχει πλήρη Συνείδηση του Ανώτερου Εαυτού του, παρά μόνο νοητική…

Το «Ανώτερο Καλό» για τον κάθε άνθρωπο δεν έχει σχέση με αυτό που εμείς με τον νου μας και τα συναισθήματά μας ορίζουμε σαν «καλό»…
Αυτό που ορίζεται σαν «καλό» είναι απλά ο άλλος πόλος του «κακού» και δεν έχει την πλήρη δυναμική του Ανθρώπινου Όντος.

Πολλές φορές στην Ζωή μας χρειάστηκε να επιλέξουμε, έχοντας σαν γνώμονα το καλό μας, μα σε διάρκεια χρόνου, μπορεί αυτή η επιλογή να μην μας ωφέλησε…Όλοι το έχουμε βιώσει αυτό…

Η Ζωή μας αποτελείται από επιλογές…
Επιλογές που πήραμε, ή επιλογές που δεν κάναμε…
Πάντα όμως είχαμε σαν στόχο το καλό μας…Δεν πιστεύω ότι ένας άνθρωπος επιλέγει με γνώμονα το κακό του…

Το «καλό» μας και μάλιστα το Ανώτερο Καλό μας είναι αδύνατον να το γνωρίζουμε, όσο η Συνείδησή μας τελεί υπό τον περιορισμό του καλού και του κακού…
Θα κάνουμε πάντα το καλύτερο δυνατόν, για την συγκεκριμένη στιγμή της εξέλιξής μας, επιλέγοντας εκείνο που είναι λιγότερο δυσάρεστο, συναισθηματικά και πρακτικά δυσάρεστο εννοώ…
Μα δεν έχουμε καμία άποψη, για εκείνο που μας προκαλεί ψυχική δυσαρέσκεια, μια και οι επιλογές μας γίνονται με μια Συνείδηση που περισσότερο φαίνεται προγραμματισμένη με κάθε λογής εντολές, παρά ελεύθερη…

Όταν ο προγραμματισμός καταλαμβάνει τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, οι επιλογές μας δεν θα είναι αυθόρμητες και αυθεντικές, αλλά θα έχουν κίνητρο την σωστή εκτέλεση του προγράμματος που τρέχει μέσα στην Συνείδησή μας…

Ένας προγραμματισμός υποκινείται από εντολές που δόθηκαν από την οικογένειά μας, τους δασκάλους μας και την θρησκεία μας, στην παιδική μας ηλικία…Οι εντολές αυτές είναι μερικώς κοινές και μερικώς ατομικές και έχουν σχέση με την διττότητα και την σημασία της μέσα στις κοινωνίες που δημιουργούμε και μέσα στις οποίες ο καθένας μας εξελίσσεται, ορίζοντας την κιόλας!
Μια κοινωνία δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο άδικη, αλλά είναι αυτό που είναι ο καθένας μας, προσπαθώντας να κάνουμε πάντα κάτι ωφέλιμο για εμάς, ίσως και για τους άλλους…Όμως είναι δύσκολο να δούμε με ευρύτητα την ωφελιμότητα της επιλογής μας, γιατί δεν μπορούμε εύκολα να ξεφύγουμε από το προγραμματισμένο «καλό»…Δεν έχουμε τις πνευματικές «βάσεις» για να το κάνουμε…

Ο προγραμματισμός δεν εξετάζει το «καλό» από την συνολική του Αξία και από τους εσωτερικούς Νόμους, αλλά μένει στον περιορισμό των εντολών της οικογένειας και της θρησκείας (κυρίως), συστήματα που ελέγχουν περισσότερο, παρά εξελίσσουν…

Πολλοί άνθρωποι πια, γνωρίζουν για τον προγραμματισμό…Τον ονομάζουν, μάλιστα, matrix ή σύστημα…
Το να το γνωρίζουμε όμως, δεν σημαίνει ότι είμαστε σε θέση να κάνουμε επιλογές έξω από αυτό…
Μας λείπει η πνευματική Μνήμη…Εκείνη η γέφυρα που ενώνει μέσα μας τον Θεό, από τα διάσπαρτα κομμάτια που ορίζουν την Συνείδησή μας, και την κάνουν να επιλέγει κάθε φορά ένα προγραμματισμένο «καλό», αδιαφορώντας για την Ψυχική Ευαρέσκεια…

Όταν το «καλό» μας ορίζεται από τα θέλω μας, πολύ εύκολα ο προγραμματισμός τα κάνει «πρέπει να θέλω»…
Αντίθετα, μια Ελεύθερη Ψυχή, είναι εκείνη που μπορεί να αναγεννιέται μέσα στην αποδόμηση του καλού και του κακού, παράλληλα με την Συνείδηση, δίνοντάς της πνευματικές ωθήσεις να υπερβεί τις μικροπρεπείς θελήσεις της…

Ψιλά γράμματα θα μου πείτε…

Όμως αυτά τα ψιλά γράμματα, είναι υπεύθυνα για την έλλειψη κοινωνικής Πρόνοιας μέσα στις κοινωνίες που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε….

Η κοινωνία είναι σαν ένα παιδί που το αφήνουμε στο έλεος των οικογενειακών ηθών, των ηθών των δασκάλων του και των ηθών της θρησκείας του, χωρίς να φροντίζουμε να του δώσουμε ασφαλή βάση για να εκφράσει Αρετές και Ποιότητες που θα το βοηθήσουν να ωριμάσει συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά…ίσως γιατί και εμείς οι ίδιοι δεν τις έχουμε ανακαλύψει…
Η ασθένεια της ανθρωπότητας είναι κολλητική…Και επειδή αυτό ο καθένας το ξέρει, κοιτάει να προφυλαχτεί με τους εγωιστικούς μηχανισμούς, που κάνουν την Καρδιά του φρούριο απόρθητο στην πανδημία του εγωισμού…

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Ο καθένας για τον Εαυτό του… μπορεί να σταματήσει την πανδημία στον Εαυτό του και να ωφελήσει και τον Εαυτό του και το Σύνολο…

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[Λιζούλα]

[Annoula]

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Ο καθένας για τον Εαυτό του… μπορεί να σταματήσει την πανδημία στον Εαυτό του και να ωφελήσει και τον Εαυτό του και το Σύνολο…

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[elenaki]

Ο προγραμματισμός δεν εξετάζει το «καλό» από την συνολική του Αξία και από τους εσωτερικούς Νόμους, αλλά μένει στον περιορισμό των εντολών της οικογένειας και της θρησκείας (κυρίως), συστήματα που ελέγχουν περισσότερο, παρά εξελίσσουν…

Πολλοί άνθρωποι πια, γνωρίζουν για τον προγραμματισμό…Τον ονομάζουν, μάλιστα, matrix ή σύστημα…
Το να το γνωρίζουμε όμως, δεν σημαίνει ότι είμαστε σε θέση να κάνουμε επιλογές έξω από αυτό…
Μας λείπει η πνευματική Μνήμη…Εκείνη η γέφυρα που ενώνει μέσα μας τον Θεό, από τα διάσπαρτα κομμάτια που ορίζουν την Συνείδησή μας, και την κάνουν να επιλέγει κάθε φορά ένα προγραμματισμένο «καλό», αδιαφορώντας για την Ψυχική Ευαρέσκεια…

Όταν το «καλό» μας ορίζεται από τα θέλω μας, πολύ εύκολα ο προγραμματισμός τα κάνει «πρέπει να θέλω»…
Αντίθετα, μια Ελεύθερη Ψυχή, είναι εκείνη που μπορεί να αναγεννιέται μέσα στην αποδόμηση του καλού και του κακού, παράλληλα με την Συνείδηση, δίνοντάς της πνευματικές ωθήσεις να υπερβεί τις μικροπρεπείς θελήσεις της…

Ψιλα γραμματα Βασουλα μου..αλλα τα ψιλα γραμματα κανουν τη διαφορα οταν μπορεσουμε να νιωσουμε βαθυτερα το "πρεπει να θελω"..

[Ελενίτσα]

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[Fotinoula]

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Ο καθένας για τον Εαυτό του… μπορεί να σταματήσει την πανδημία στον Εαυτό του και να ωφελήσει και τον Εαυτό του και το Σύνολο…

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[ALEXOULA]

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Ο καθένας για τον Εαυτό του… μπορεί να σταματήσει την πανδημία στον Εαυτό του και να ωφελήσει και τον Εαυτό του και το Σύνολο…

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[Μπεττουλα]

Όταν το «καλό» μας ορίζεται από τα θέλω μας, πολύ εύκολα ο προγραμματισμός τα κάνει «πρέπει να θέλω»…
Αντίθετα, μια Ελεύθερη Ψυχή, είναι εκείνη που μπορεί να αναγεννιέται μέσα στην αποδόμηση του καλού και του κακού, παράλληλα με την Συνείδηση, δίνοντάς της πνευματικές ωθήσεις να υπερβεί τις μικροπρεπείς θελήσεις της…

πολύ γνωστά αυτά τα "πρέπει να θέλω".. ευτυχώς που τελευταία ακούω και μια άλλη φωνή που λέει "ε αφού δεν θέλω πως να το κάνουμε?με το ζόρι?"

[Danielli]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Ταρούλα]

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[Stefanos]

Επιλογή ... Δύσκολη πράξη και όμως είναι από τα πράγματα που μας δείχνουν ότι ζούμε.
Νομίζω ότι ο καθείς πράττει όσο το δυνατόν πιο σωστά για τη συνειδητότητα της οποίας έχει γνώση.
Όσο εξελίσσεται, αλλάζει και ο τρόπος που βλέπει, βιώνει και γενικώς ζει. Κρίνοντας από εμένα άλλοτε αναγνωρίζω προγραμματισμούς που με οδηγούν σε μια επιλογή ενώ άλλες φορές όσο και αν προσπαθώ να τους δω, δεν τα καταφέρνω ή τους κρύβω εγώ τόσα καλά από εμένα.
Και ερωτώ, θα έρθει κάποια στιγμή που η αλήθεια και η αγάπη θα είναι ο μόνος προγραμματισμός που θα έχω επιλέξει;

Μας έμαθαν σαν παιδιά να φοβόμαστε το λάθος. Δεν μας είπαν όμως ποτέ, για ποίο λόγο το λάθος είναι λάθος και όχι σωστό. Μάθαμε να ενεργούμε σε μια διτόττητα που έχουν προαποφασίσει άλλοι το σωστό και το λάθος. Αν μας άφηναν να μάθουμε μέσα από το λάθος πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα. Μάλλον πολλές απορίες μου γεννήθηκαν με το συγκεκριμένο θέμα.
Όταν θα αποφασίζω με γνώμονα την αγάπη που βέβαια την διέπει η αλήθεια θα το κατανοήσω;
Άραγε θα καταλάβω ότι είμαι πλέον στο μονοπάτι μου και έγινα φάρμακο για έμενα και για όποιον άλλο θέλει.

[Θοδωράκος]

Και όμως…Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η ασθένεια, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να ανοίξει την Καρδιά του στην Αγάπη…Τότε τίποτα δεν θα τον απειλεί από την μαζική ασθένεια της ανθρωπότητας…

Ο καθένας για τον Εαυτό του… μπορεί να σταματήσει την πανδημία στον Εαυτό του και να ωφελήσει και τον Εαυτό του και το Σύνολο…

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι μέρος ενός Θεϊκού Σχεδίου μεν, αλλά στο οποίο χρειάζεται η συμμετοχή μας, ενόσω μπορούμε να βελτιώνουμε τα λάθη του παρελθόντος, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μαζική ασθένεια…

Είναι διαφορετικό, λέει ο Σοφός, να γνωρίζεις το Μονοπάτι σου και διαφορετικό να περπατάς στο Μονοπάτι σου…

[AMALIA]

[Vasoula]

Κρίνοντας από εμένα άλλοτε αναγνωρίζω προγραμματισμούς που με οδηγούν σε μια επιλογή ενώ άλλες φορές όσο και αν προσπαθώ να τους δω, δεν τα καταφέρνω ή τους κρύβω εγώ τόσα καλά από εμένα.

δεν γνωρίζεις τον Εαυτό σου Στεφανάκο...Δεν κρύβονται μόνο οι προγραμματισμοί από εσένα, αλλά και τα συναισθήματά σου και οι εγωιστικές επιθυμίες σου...

Κι ενώ μπορεί εσύ να λες "αυτό", τα συναισθήματα να σε οδηγούν να κάνεις κάτι άλλο...
Υπάρχουν μέρη μέσα σου μη συνειδητά και αυτός είναι ο Σκοπός σου, ο Σκοπός δηλαδή της κάθε ενσάρκωσης...Το να βοηθήσεις τους άλλους είναι δευτερεύον, γιατί αν γίνεις Συνειδητός θα ανακαλύψεις ότι η βοήθεια των άλλων δεν είναι έτσι όπως την φαντάζεσαι τώρα...
Εντελώς διαφορετική κατάσταση μέσα στην Συνείδησή σου...

Αν και από ότι αντιλαμβάνομαι από όσα έχεις γράψει μέχρι τώρα, έτσι μια πρώτη αίσθηση από εσένα, είναι ότι περισσότερο σε ενδιαφέρει να γίνεις καλά για να βοηθήσεις τους άλλους, παρά για τον Εαυτό σου...

και αυτό προσέξέ το, γιατί είναι εμποδιο και όχι χάρισμα...

συνεχίζεται...