ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΞΕΝΟΙ...

[JOANNA]

[Valia]

Κάποιοι γνωρίζουμε πια πολύ καλά, ότι αυτός που χάνουμε στην ουσία, είναι αυτός που δεν προλάβαμε να Ερωτευθούμε με όλο μας το Είναι και το Βάθος, αναζητώντας τον έρωτα γύρω γύρω και αλλού, από εκεί που αληθινά ανθίζει...
Κανένας ξένος δεν μπορεί να γίνει ο άνθρωπός μας, αν ο Άνθρωπος μέσα μας είναι μισός…
Γιατί τότε, ο μεγαλύτερος ξένος, θα είναι μόνο ο Εαυτός μας.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

πρώτη πηγή εξάντλησης το σεξ! Να μην τα ξαναλέμε...

ε,να τα ξαναπούμε λίγο??
άλλες πηγές εξάντλησης???

[Vasoula]

αυτό που σε εξαντλεί και σε καταπιέζει, Δημητράκη μου, είναι αυτό που δεν έχεις Αγαπήσει...

Το να καταγράψω τις πηγές εξάντλησης δεν έχει νόημα...Νόημα έχει να τις βρεις μέσα σου...

γιατί αλλιώς θα πας να αποφύγεις κάποια πηγή εξάντλησης, χωρίς να πιστεύεις ότι πραγματικά σε εξαντλεί και τότε τσουπ, θα ξεπηδήσει μια άλλη...

καμία πηγή δεν σε εξαντλεί, αν δεν ξοδεύεις την Ενέργειά σου στο να την συντηρείς...

[Valia]

καμία πηγή δεν σε εξαντλεί, αν δεν ξοδεύεις την Ενέργειά σου στο να την συντηρείς...

αυτό δεν το κατάλαβα ακριβώς Βασούλα... εννοείς ότι κρατάμε την ενέργειά μας γιατί θεωρούμε ότι δεν έχουμε απόθεμα, οπότε δεν έχουμε να δώσουμε ή δεν ξοδεύω την ενέργειά μου στο να συντηρώ την πηγή

[Vasoula]

τα συναισθήματα Βάλια...όσα δεν γνωρίζεις ότι έχεις μέσα σου, μα και όσα σε κρατάνε σε πιο χαμηλές δονήσεις, δημιουργούν συνεχώς πηγές, που θέλουν να τραφούν από εσένα και εσύ τις συντηρείς...

Η ζήλεια πχ. είναι μια πηγή...

κάθε έλλειψη Αγάπης, δημιουργεί μια εξαντλητική πηγή μέσα σου, συναισθηματικής φύσης, που σε ωθεί να την συντηρείς, παραμένοντας διαρκώς στα ίδια...

δεν κρατάς την ενέργειά σου Βαλάκι...Απλά δεν έχεις ενέργεια και περιμένεις να πάρεις από κάπου και όσο παίρνεις από εξωτερικές πηγές, τόσο περισσότερο συντηρείς την εξάντληση σου...

Μέχρι που γίνεται συνήθεια αυτό το πάρε-δώσε...

[Ταρούλα]

κάθε έλλειψη Αγάπης, δημιουργεί μια εξαντλητική πηγή μέσα σου, συναισθηματικής φύσης, που σε ωθεί να την συντηρείς, παραμένοντας διαρκώς στα ίδια...

[Valia]

τα συναισθήματα Βάλια...όσα δεν γνωρίζεις ότι έχεις μέσα σου, μα και όσα σε κρατάνε σε πιο χαμηλές δονήσεις, δημιουργούν συνεχώς πηγές, που θέλουν να τραφούν από εσένα και εσύ τις συντηρείς...

Η ζήλεια πχ. είναι μια πηγή...

κάθε έλλειψη Αγάπης, δημιουργεί μια εξαντλητική πηγή μέσα σου, συναισθηματικής φύσης, που σε ωθεί να την συντηρείς, παραμένοντας διαρκώς στα ίδια...

δεν κρατάς την ενέργειά σου Βαλάκι...Απλά δεν έχεις ενέργεια και περιμένεις να πάρεις από κάπου και όσο παίρνεις από εξωτερικές πηγές, τόσο περισσότερο συντηρείς την εξάντληση σου...

Μέχρι που γίνεται συνήθεια αυτό το πάρε-δώσε...

άρα αναγνωρίζοντας- θεραπεύοντας αυτά τα γνωστά- άγνωστα συναισθήματα τρέφω τις μεμονωμένες εσωτερικές πηγές, πλουτίζοντας την μια Εσωτερική μου Πηγή με την οποία θα πρέπει να είμαι συνδεδεμένος και να αντλώ ενέργεια από τον ίδιο μου τον Εαυτό. Σωστά κατάλαβα? δεν ξέρω τι με μπέρδεψε, αισθάνομαι ότι θέλω λίγο να το ξεκαθαρίσω

[Vasoula]

Βάλια, το έχεις πάρει εντελώς λάθος!

Αν πχ. η μητέρα σου σού δημιουργεί συνεχώς συναισθήματα ενοχών και θυμού, κι εσύ παραμένεις σ' αυτές τις ανώριμες συναισθηματικές πηγές μέσα σου, τότε τις συντηρείς εσύ και όχι η μητέρα σου...Θέλεις να πάρεις από αυτην, ενέργεια (γι' αυτό πχ. μπορεί να τσακωθείς μαζί της), για να θρέψεις αυτές τις πηγές που σε εξαντλούν...

Δεν έχεις καταλάβει ακόμα τον ρόλο των συναισθημάτων και τις μορφές που παίρνουν στο ασυνείδητο σου, σαν πηγές εξάντλησης, όχι τροφοδοσίας. Η μόνη Πηγή που θα μπορούσε να σε τροφοδοτήσει είναι η Πνευματική Πηγή σου...Καμία άλλη!!

και όταν λες ο Εαυτός μου, ποιόν εαυτό εννοείς? Γιατί πριν φτάσεις στον Εαυτό σου έχεις να περάσεις από πολλούς άλλους εαυτούς που χρειάζονται θεραπεία...

[Βικούλα]

κάθε έλλειψη Αγάπης, δημιουργεί μια εξαντλητική πηγή μέσα σου, συναισθηματικής φύσης, που σε ωθεί να την συντηρείς, παραμένοντας διαρκώς στα ίδια...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Αν πχ. η μητέρα σου σού δημιουργεί συνεχώς συναισθήματα ενοχών και θυμού, κι εσύ παραμένεις σ' αυτές τις ανώριμες συναισθηματικές πηγές μέσα σου, τότε τις συντηρείς εσύ και όχι η μητέρα σου...Θέλεις να πάρεις από αυτην, ενέργεια (γι' αυτό πχ. μπορεί να τσακωθείς μαζί της), για να θρέψεις αυτές τις πηγές που σε εξαντλούν...

Δηλαδη βασουλα μου αν κραταμε οποιαδηποτε επαφη με ανθρωπους που τσακωνομαστε συνεχως για τα ιδια και τα ιδια οπως μπορει να ειναι μανα,συντροφος οποιοςδηποτε τελος παντων.
Ειναι επειδη ασυνειδητα θελουμε να τρεφομαστε απο αυτη την κατασταση?
Οταν βλεπεις οτι εχεις καταφερει να μην εκνευριζεσαι η να τσακωνεσαι και απλα απεχεις απο αυτα που λεει,εισαι σε καλο δρομο ?
Σε μια συντροφικη σχεση οταν βλεπεις οτι ο αλλος παραμενει στα ιδια εκει απομακρυνεσαι ακομα και αν θεωρηθεις οτι φευγεις στα δυσκολα?
Δηλαδη η καλυτερη λυση ειναι η απομακρυνση αυτων των ανθρωπων απο την ζωη μας αν καταλαβα καλα,ναι?
Η τουλαχιστον να ειμαστε σε αποσταση διακριτικα εφοσον μιλαμε για γονεις.

[Valia]

εγώ κατάλαβα λοιπόν ότι μιλάει για την ωρίμανση του δικού μας συναισθήματος (και όχι του γείτονα, έχει σημασία αυτό) που επιτυγχάνεται με τη πνευματική γέφυρα που χτίζουμε... και όσο γι'αυτό "και όταν λες ο Εαυτός μου, ποιόν εαυτό εννοείς? Γιατί πριν φτάσεις στον Εαυτό σου έχεις να περάσεις από πολλούς άλλους εαυτούς που χρειάζονται θεραπεία..." ε, ναι... είναι αλήθεια

και μένα Τάσο με προβληματίζουν τα ερωτήματα που θέτεις. Είναι πιο εύκολο νομίζω να μην εκνευρίζεσαι ειδικά όταν δεν συμβιώνεις, τώρα στη συμβίωση δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο αυτο Στη συντροφική σχέση, δεν παίζει ο παράγοντας ο ένας από τους δυο να αντιλαμβάνεται πρώτος ότι ας πούμε δεν πάει άλλο η κατάσταση, και επομένως να αποχωρεί? Αυτο το φεύγει στα δύσκολα, εννοείς ότι δεν κάθεται να παλέψει τη σχέση μάλλον... ναι αλλά αν δεν υπάρχει νόημα να την παλέψει,ποιος ο λόγος να φθείρεσαι? Και μένα με είχε προβληματίσει η απομάκρυνση ατόμων από τη ζωή μου, αλλά τελικά δεν ξέρω και αν αυτό βοηθάει, γιατί ουσιαστικά όλα είναι μέσα μας, δλδ το θέμα είναι αυτό που προανέφερε και η Βασω, το δικό μας ανώριμο συναίσθημα που πάντα θα ζητάει να τρέφεται...

[Vasoula]

όχι Τασούλη δεν βοηθά στην συναισθηματική σου ωριμότητα το να μην λαμβάνεις υπόψη σου τι σου λέει η μητέρα σου πχ.
δεν βοηθά ακόμα κι αν κάνεις τα αντίθετα από ότι σου λέει (αλίμονο, τον μέσο άνθρωπο δεν φαίνεται να τον τραβά η μητέρα του από την μύτη, παρ' όλα αυτά, δεν θα πούμε ότι είναι ολοκληρωμένη Οντότητα...)

Δεν υπάρχει τρόπος συμπεριφοράς, Τασούλη.
το να μείνεις ή να φύγεις από μια σχέση δύσκολη, δεν σημαίνει τίποτα, στην ουσία...

Δεν υπάρχει πεπατημένη οδός για να αποκτήσεις ωριμότητα εσωτερική...

Υπάρχει γέφυρωση, γκρέμισμα και υπέρβαση...΄Ολα αυτά είναι εσωτερικές καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα στην Συνείδησή σου, πάνω σε άξονες επιγνώσεων και βιωματικών εμπειριών.

Η εσωτερική τελειοποίηση δεν αφορά ένα μέρος της προσωπικότητάς σου, Τασούλη, αλλά μία αρμονική ολοκλήρωση επί των πεδίων εκείνων, που ο μέσος άνθρωπος αγνοεί ότι υπάρχουν.

΄Ολα αυτά είναι ο Δρόμος του καθενός μας...

Ακόμα και αυτό που λες, κρύβει έναν υπαινιγμό ανωριμότητας...Το ότι θέτεις μια πράξη σου στην διάθεση κρίσής των άλλων, σημαίνει ότι θέτεις τον εαυτό σου σε έλεγχο και στις επιδράσεις των άλλων...

Σε μια συντροφικη σχεση οταν βλεπεις οτι ο αλλος παραμενει στα ιδια εκει απομακρυνεσαι ακομα και αν θεωρηθεις οτι φευγεις στα δυσκολα?

Το να φεύγεις στα δύσκολα είναι μια εύκολη λύση, μα και το να μένεις στα δύσκολα, πάλι μια εύκολη λύση μπορεί να θεωρηθεί...
Πολλοί κάθονται σε μια προβληματική σχέση, απλά γιατί βολεύονται, ακόμα κι αν δεν περνάνε καλά μέσα σ 'αυτήν και αυτό είναι το πιο σύνηθες στον μέσο άνθρωπο...

όπως βλέπεις όλα έχουν την σημασία τους...Τα δύσκολα γίνονται εύκολα και τα εύκολα δύσκολα, αν ο νους σου τρέχει με τις ταχύτητες του μέσου ανθρώπου...Και με το "μέσος άνθρωπος" εννοώ πάντα αυτούς που ζουν με προγραμματισμό και καμία σχέση δεν έχει αυτό με το βιωτικό ή μορφωτικό τους επίπεδο.

[Valia]

σ' ευχαριστούμε Βασούλα

[Βικούλα]

Πολύ σημαντικά αυτά που λες Βασούλα