η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα πάνω σ' αυτήν την ανάγκη που εκφράστηκε από τον αγαπημένο μου Θοδωρή, να τεστάρουμε τα κείμενα που αντιγράφουμε και χρησιμοποιούμε μέσα σε άρθρα μας...
Σκέφτηκα, γιατί αυτό που εκφράστηκε σαν ανάγκη του, είναι και δική μου... πάντα το κάνω, όταν αντιγράφω κείμενα άλλων...Πάντα αναφέρω ότι δεν είναι δικά μου, αλλά εκφράζουν τον συγγραφέα, και απλά τα χρησιμοποιώ γιατί τυχαίνει να εκφράζουν και εμένα...
Ανακάλυψα όμως ότι όσον αφορά τον χριστιανισμό της μάζας, ποτέ μου δεν ζήτησα επιχειρήματα γι' αυτό που εκφράζει ο οποιοσδήποτε...
Μου αποκαλύφτηκε ότι ποτέ μου δεν είχα αυτήν την ανάγκη, να βρω επιχειρήματα για να στηρίζω μέσα μου την Πίστη και την Εμπιστοσύνη στην Ζωντανή Διδασκαλία του Χριστού, που μου δόθηκε...
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ πριν δεν το είχα σκεφτεί...
Ποτέ πριν δεν με ενδιέφερε αν το σεντόνι που σκούπισαν το πρόσωπο του Ιησού και φυλάγεται στο Βατικανό, είναι αληθινό...
Ποτέ δεν με ενδιέφερε να ερευνήσω αν το φως ανάβει μόνο του στον πανάγιο τάφο, ή το ανάβουν οι παπάδες με τεχνική...
Ποτέ δεν με ενδιέφερε να αξιολογήσω τα λόγια των αγίων, να τα τεστάρω, να βρω επιχειρήματα, να τα ερευνήσω...
Ποτέ δεν με ενδιέφερε να ερευνήσω αν η Ελένη βρήκε το τίμιο ξύλο, αν το τίμιο ξύλο που πουλιέται σαν φυλαχτό, περιέχει το ξύλο από τον σταυρό του Ιησού...
Ποτέ δεν με ενδιέφερε να ερευνήσω αν ο Ιησούς ήταν πραγματικό ή μυθικό πρόσωπο, αν ήταν θρησκευτικό σύμβολο, αν ήταν θεός ή άνθρωπος ή ενσάρκωση του θεού ή..ή...ή...ή...
Όσα λίγα βιβλία έπεσαν στα χέρια μου, που αναφέρονταν στον Χριστό, έγινε εκ των υστέρων...Όταν πια δεν τα είχα καθόλου ανάγκη, γιατί εκείνος ζούσε μέσα στην Ψυχή μου! Μέχρι τότε, μέχρι να τον γνωρίσω μέσα μου, εμπιστευόμουν την Διδασκαλία του και την ερευνούσα στην Ζωή μου...
Με ξάφνιασε αυτό, γιατί δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ποτέ δεν είχα αυτήν την ανάγκη να στηρίξω την Διδασκαλία σε αποδειξεις, πέρα από΄αυτές που αναγνώρισα στην Ζωή μου, στην Ζωή του Ιησού και ευρύτερα στην Ζωή των ανθρώπων...
Από την αρχή που ξεκίνησε η εσωτερική μου επαφή με τον Ιησού, οι έρευνες μου μετακινήθηκαν στο εσωτερικό του Εαυτού μου, η γνώση από γύρω γύρω σταμάτησε...
Τι να με νοιάξει τι είπε ο άγιος Βασίλης...αν ήταν σωστό ή λάθος, αν ήταν επιχείρημα για την μάζα των πιστών ή δεν ήταν...
Αφού το έβλεπα (και δυστυχώς το βλέπω ακόμα) μέσα στην παράδοση της δύναμης της Ζωής σε "ειδικούς"...
Τώρα ξέρω γιατί δεν το έκανα...Και Θοδωρή σ' ευχαριστώ πολύ που μου θύμισες ότι η Ζωντανή Διδασκαλία δεν χρειάζεται εξωτερικές αποδείξεις, χρειάζεται μόνο να επιτρέψεις την αληθινή σύνδεση μαζί της, ενόσω ο Δάσκαλος καλύπτει το ΄Οραμά σου και τον Στοχο σου, σαν μη αμφισβητούμενη Αλήθεια...
όσο αμφισβητεί κανείς και περιμένει αποδείξεις, επιχειρήματα και αλήθειες πάνω σε καθαρά πνευματικά θέματα και διδασκαλίες, προτού είναι σε θέση να είναι ανοιχτός στην εσωτερική αποκάλυψη, τότε ποτέ δεν θα βρει κανέναν "σωστό" δάσκαλο, ούτε μέσα του, ούτε έξω του όμως!
Η Εμπιστοσύνη και η Πίστη είναι καθαρά θέμα Διάκρισης των Στόχων που θέτει κανείς, ενόσω γίνεται ολοένα και ικανότερος να δοκιμάζει και να ερευνά την Διδασκαλία που λαμβάνει...και πόσο εκείνη τον κάνει αποτελεσματικότερο στην Αγάπη και την Σοφία του Εαυτού του...
Ο περιορισμός ξεκινά από την αυτο-αμφισβήτηση...
