ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

[Vasoula]

Ισορροπία, Αρμονία...

Ας ήταν έτσι όλη η Ζωή μας!

αγαπημένη και ευλογημένη...

η Eυγένεια είναι μέρος της Ψυχής μας και όχι μιας συμπεριφοράς

Το να μοιράζεσαι το φαγητό σου, τα χρήματα σου, το βιός σου όλο, για την Ψυχή μας λίγη σημασία έχει, όσο τα να μπορείς να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου, αυτό που σε έκανε να λυπηθείς, να νιώσεις χαρούμενος, να νιώσεις ευάλωτος, να νιώθεις ότι δυναμώνεις μέρα με την μέρα...Όλα αυτά είναι πολύτιμα για την Ψυχική μας ισορροπία, για την Πνευματική μας πληρότητα και για την Συνειδησιακή μας αυτάρκεια...
΄Όλα αυτά κάνουν την φυσική μας Ζωή να έχει αφθονία…
Όλα τα αυθόρμητα και αυθεντικά που έχουμε σαν Πλούτο μέσα στο Πνεύμα μας, σε εκείνο το μέρος μας που είναι το λιγότερο βιωμένο από το σύνολο των ανθρώπων.

Δεν έχεις ανάγκη κανέναν άλλον για να σου καλύπτει ανώριμες ανάγκες...Τον έχεις όμως ανάγκη για να του πεις πόσο τον αγαπάς και να μοιραστείς μαζί του τον Δρόμο σου και τα συναισθήματά σου…Η εμπειρία της Ζωής δεν αφορά το πόσο πλούσιος ή φτωχός είσαι, αλλά το πόσες Ευλογίες μπορείς να έχεις στην Καρδιά σου.

Σκεφτείτε όλους αυτούς τους υποκριτικούς ανθρώπους που τρέχουν να συνδράμουν κάποιον όταν πενθεί...Σκεφτείτε το σαν εικόνα!
Όταν είναι χαρούμενος, δεν βρίσκει κανέναν όμως...
Οι ανάγκες για συντροφιά δεν είναι μόνο στην λύπη...
Στην χαρά είναι πολύ περισσότερες...

Έχουμε τόσες πολλές ποιότητες και αξίες να εκφράσουμε, που πάνε χαμένες μέσα στην αξιοπρέπειά μας...Να μην δείξουμε την ευαισθησία μας, γιατί οι άλλοι θα μας εκμεταλλευτούν, λέει…Αυτά τα λέει ο προγραμματισμός μας…Αυτή η άθλια εκπαίδευση που πήραμε στην παιδική μας ηλικία, που μας έκανε να γινόμαστε ένα «σώμα» με λιγοστή συνείδηση…Και τότε όλα μας φταίνε…ο ένας, ο άλλος, όσοι νομίζουμε ότι είναι διαφορετικοί από εμάς, όσοι νομίζουμε ότι θα μας αφαιρέσουν αξίες, αν δεν μας αποδεχτούν, αν δεν μας επιβεβαιώσουν, αν δεν μας εγκρίνουν…
Και επιφυλασσόμαστε…
Με τόσο λίγο αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση όμως…Να κρύβεσαι από τον ίδιο σου τον Εαυτό, έγινε καθημερινότητα και συνήθεια…

Συνήθως οι άνθρωποι που βρίσκονται στον Πνευματικό τους Δρόμο και γίνονται σιγά σιγά πλήρεις και αυτάρκεις, έλκουν πολλούς ανθρώπους κοντά τους.
Είναι παράξενο φαινόμενο για τους ανθρώπους να μπορείς να είσαι ο Εαυτός σου, να μπορείς να αγαπάς με την καρδιά σου, να μην κρατάς κακία, να μην θέλεις ντε και καλά να δικαιωθείς...
Είναι πολύ παράξενο φαινόμενο για τους ανθρώπους να βρίσκουν κάποιον που να τους συναισθάνεται και να τους ακούει με την καρδιά του, χωρίς να χρειάζεται τίποτα από αυτούς...
Είναι πολύ παράξενο φαινόμενο για τους ανθρώπους να βρίσκουν κάποιον που να μην καταδείχνει τα λάθη τους και τα ελαττώματά τους, αλλά να τους βοηθά να εκπληρωθούν μέσα στα λανθάνοντα χαρίσματά τους...

Το να είσαι κοντά στους ανθρώπους και να εκφράζεις Αγάπη δεν σε κάνει Θεό...Είναι μια λάθος αντιμετώπιση αυτή...
Το να είσαι κοντά στους ανθρώπους και να εκφράζεις Αγάπη, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, σε κάνει Άνθρωπο...
Το να είσαι κοντά στους ανθρώπους και να εκφράζεις Σοφία, χωρίς ίχνος κομπασμού, σε κάνει να Είσαι Αυτό που Είσαι...

Είναι όμορφο να γίνεσαι εσύ ο Άνθρωπος που θέλεις να κατοικεί στον Κόσμο Μας...


Και είπε ο Ποιητής

<<Ο Χριστός δεν έπαιρνε ύφος Αγίου.
Ζούσε απλώς σύμφωνα με όσα οι σύντροφοί του πίστευαν ότι αποτελούν τη ζωή ενός αγίου.
Ένα λουλούδι ζει σαν να ήταν λουλούδι, ένα ελάφι σαν να ήταν ελάφι.

Δε συγκρατεί τη δύναμή του και δε γαντζώνεται απ΄ αυτή.
Την προσφέρει γενναιόδωρα, χωρίς ποτέ να αναρωτηθεί αν, ενεργώντας μ’ αυτό τον τρόπο φτωχαίνει ή πλουτίζει.
Εκείνος πλουτίζει δίνοντας.
Η Ζωή επιστρέφει με τα άφθονα πλούτη των μεταβολισμών της αυτό που της δανείζουν.
Το να δίνεις και το να παίρνεις δεν είναι ποτέ πράξεις μονοσήμαντες.
Στην πραγματικότητα γίνεται ανταλλαγή.

Εκείνοι δεν ξέρουν παρά να παίρνουν.
Δεν ξέρουν να δίνουν.
Εκείνος που δίνει είναι στα μάτια τους ένας τρελός, ένα φρούτο κατάλληλο για ξεζούμισμα, για εκμετάλλευση.
Έτσι απογοητεύουν πολλά άτομα γενναιόδωρα, ξανασπρώχνουν στη μοναξιά πολλές ψυχές που θέλουν να αγαπήσουν.
Κι ο κόσμος για μιαν ακόμη φορά φτωχαίνει.

Ο Χριστός δε θεωρεί στην αρχή τον εαυτό του σαν ένα εξαιρετικό ον.
Είναι όπως είναι.
Οι άλλοι τον θεωρούν εξαιρετικό γιατί δεν είναι όπως ακριβώς εκείνος

Ο θησαυρός σας είναι μέσα στην ύπαρξή σας.
Σας αρκεί να κατεβείτε στο βάθος του είναι σας, για να τον βρείτε.>>
Β.Ράιχ

[Vasoula]

είναι απλό να είσαι Ανθρωπος!

τόσο απλό, όσο αναπνέεις...

ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί η εκπαίδευσή μας αφορούσε το να γίνουμε...
Γιατί κάλυψε τις ποιότητες και βρήκε νέες για να μας κάνει...
Αφού τις είχαμε...

Μόνό απαλά όρια χρειάζονταν στον νέο άνθρωπο...
και όχι αυτοί οι περιορισμοί...

συνθλίβει κάθε διάθεση για αγάπη, ο περιορισμός...
οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβονται από τον Εαυτό τους, γιατί΄φοβούνται ότι εκείνος είναι κάτι άλλο, από αυτό που υποχρεώθηκαν να είναι οι ίδιοι...

[AMALIA]

[Ταρούλα]

[Θοδωράκος]

Να μην δείξουμε την ευαισθησία μας, γιατί οι άλλοι θα μας εκμεταλλευτούν, λέει…Αυτά τα λέει ο προγραμματισμός μας…Αυτή η άθλια εκπαίδευση που πήραμε στην παιδική μας ηλικία, που μας έκανε να γινόμαστε ένα «σώμα» με λιγοστή συνείδηση…

ΕΛΕΟΣ πια με αυτόν τον προγραμματισμό!!! Θέλω να τον ξεριζώσω από μέσα μου!!!

Είναι παράξενο φαινόμενο για τους ανθρώπους να μπορείς να είσαι ο Εαυτός σου, να μπορείς να αγαπάς με την καρδιά σου, να μην κρατάς κακία, να μην θέλεις ντε και καλά να δικαιωθείς...

Αυτό το έχω βιώσει και το βιώνω. Συμβαίνουν καταστάσεις και θεωρούν αυτονόητο ότι π.χ. αυτό θα με πειράξει, σε αυτόν θα κρατήσω κακία, ότι θα εκδηκηθώ κλπ κλπ. Και όταν τους λέω ότι καμία σχέση, πάνε στο επόμενο στάδιο, ότι είμαι κρυψίνους. Απλά δεν μπορεί να πάει το μυαλό τους ότι πραγματικά δεν με άγγιξε το θέμα.

[Λιζούλα]

οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβονται από τον Εαυτό τους, γιατί΄φοβούνται ότι εκείνος είναι κάτι άλλο, από αυτό που υποχρεώθηκαν να είναι οι ίδιοι...

[Μπεττουλα]

Το να μοιράζεσαι το φαγητό σου, τα χρήματα σου, το βιός σου όλο, για την Ψυχή μας λίγη σημασία έχει, όσο τα να μπορείς να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου, αυτό που σε έκανε να λυπηθείς, να νιώσεις χαρούμενος, να νιώσεις ευάλωτος, να νιώθεις ότι δυναμώνεις μέρα με την μέρα...Όλα αυτά είναι πολύτιμα για την Ψυχική μας ισορροπία, για την Πνευματική μας πληρότητα και για την Συνειδησιακή μας αυτάρκεια...
΄Όλα αυτά κάνουν την φυσική μας Ζωή να έχει αφθονία…
Όλα τα αυθόρμητα και αυθεντικά που έχουμε σαν Πλούτο μέσα στο Πνεύμα μας, σε εκείνο το μέρος μας που είναι το λιγότερο βιωμένο από το σύνολο των ανθρώπων.

Δεν έχεις ανάγκη κανέναν άλλον για να σου καλύπτει ανώριμες ανάγκες...Τον έχεις όμως ανάγκη για να του πεις πόσο τον αγαπάς και να μοιραστείς μαζί του τον Δρόμο σου και τα συναισθήματά σου…Η εμπειρία της Ζωής δεν αφορά το πόσο πλούσιος ή φτωχός είσαι, αλλά το πόσες Ευλογίες μπορείς να έχεις στην Καρδιά σου.

[Βικούλα]

οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβονται από τον Εαυτό τους, γιατί΄φοβούνται ότι εκείνος είναι κάτι άλλο, από αυτό που υποχρεώθηκαν να είναι οι ίδιοι...

[VasilisM]

οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβονται από τον Εαυτό τους, γιατί΄φοβούνται ότι εκείνος είναι κάτι άλλο, από αυτό που υποχρεώθηκαν να είναι οι ίδιοι...

!!!!!!!!!!

[Ellaki]

είναι απλό να είσαι Ανθρωπος!

τόσο απλό, όσο αναπνέεις...

ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί η εκπαίδευσή μας αφορούσε το να γίνουμε...
Γιατί κάλυψε τις ποιότητες και βρήκε νέες για να μας κάνει...
Αφού τις είχαμε...

Μόνό απαλά όρια χρειάζονταν στον νέο άνθρωπο...
και όχι αυτοί οι περιορισμοί...

συνθλίβει κάθε διάθεση για αγάπη, ο περιορισμός...
οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβονται από τον Εαυτό τους, γιατί΄φοβούνται ότι εκείνος είναι κάτι άλλο, από αυτό που υποχρεώθηκαν να είναι οι ίδιοι...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Θοδωρη κατι παρομοιο εχω αντιμετωπισει και εγω με επιθεση μερικες φορες οτι πως μπορω και αθωονω καποιον που με εκμεταλευτικε πχ σε μια σχεση.
Επειδη ελεγα οτι ενταξει πηρα και καλα πραγματα απο αυτον τον ανθρωπο ασχετα αν δεν καταφεραμε κατι ποιο βαθυ και ισως μας φερθηκε αδικα.
Εξηγουσα Οτι δεν μπορουμε να εστιαζουμε μονο στα καμωματα της προσωπικοτητας γιατι καποια αναλογα βιωματα εχει που τον καναν να αντιδραει ετσι

[elenaki]

Δεν έχεις ανάγκη κανέναν άλλον για να σου καλύπτει ανώριμες ανάγκες...Τον έχεις όμως ανάγκη για να του πεις πόσο τον αγαπάς και να μοιραστείς μαζί του τον Δρόμο σου και τα συναισθήματά σου…Η εμπειρία της Ζωής δεν αφορά το πόσο πλούσιος ή φτωχός είσαι, αλλά το πόσες Ευλογίες μπορείς να έχεις στην Καρδιά σου.

Σ'ευχαριστω για ολο!!

[eirini]

Βάσω

[Stefanos]

Είναι απλό , μα τόσο απλό,
που το θεριό φοβάται,
ο Νους και το Εγώ,
σε πόλεμο γενάτε.

Μα η ψυχή,
αγάπη σαν βιώσει,
της ανθρωπιάς την αρετή,
ξανά θα ανταμώσει.

Και σαν τα δυο τους,
θα βρεθούν,
πάλι στον ίδιο χώρο,
Αγάπη, Φως ,Χαρά,
Παντού θα ξεπροβάλει.

Ο νους και το Εγώ,
σε έρωτα θα λήξουν,
για να στο πουν,
βρε άνθρωπε,
και εκεί θα ηρεμήσουν.