ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

[Μπεττουλα]

ωραίο το παιχνιδάκι.. για να δούμε λοιπόν..

έναν σύντροφο παθιασμένο, με χιούμορ, με επίγνωση του πνευματικού του εσωτερικού κόσμου που να προτίθεται να το δουλέψει κιόλας, διαλλακτικό ΠΟΛΥ!!, ειλικρινή, με σεβασμό και τρυφερό και να με κινητοποιεί να γίνομαι καλύτερη ως προς εμένα... αυτά νομίζω τα πιο σημαντικά...

τι από αυτά νομίζω οτι έχω ε?? νομίζω όλα αν και πάσχω κάπως στο κομμάτι της ειλικρίνειας καθώς παρατήρησα οτι αν και θεωρούσα πάντα τον εαυτό μου ειλικρινή, τελικά π@@ρια καθώς είμαι ειλικρινής μέχρι το σημείο που θεωρώ ασφαλές για να μην χάσω τον άλλο ή να μην χαλάσω ασυνείδητα την εικόνα μου. μόνο όταν είπα στον σύντροφο μου οτι σκέφτηκα το ενδεχόμενο χωρισμού άρχισα να είμαι απελευθερωτικά ειλικρινής.. και όσο για το κομμάτι του σεβασμού μου θέλει δουλειά καθώς διαπίστωσα οτι επικεντρώνομαι περισσότερο στις δικές μου ανάγκες βάζοντας του άλλου σε δεύτερη μοίρα..και τρίτη και τέταρτη κατά περιπτώσεις.. αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό το θεωρώ αρνητικό στην παρούσα φάση.. γενικά από τότε που διαπίστωσα οτι η συμπόνοια μου για τους άλλους δεν ήταν ειλικρινής βλέπω οτι έχω γίνει πιο εγωίστρια αλλά νομίζω οτι μόνο μέσα από αυτό θα μπορέσω τελικά να αναπτύξω την γνήσια συμπόνοια και σεβασμό...αυτά...

[Vasoula]

χμμ για να δούμε ας αρχίσουμε πρώτα από την υπομονή
αυτό το χάρισμα δεν το έχω κατακτησει ακόμα δυστυχώς ,συμπεριφέρομαι πολλές φορές εγωιστικά ,βιαστικά και παρμητικά
συμπονετική είμαι αλλά και πάλι οχι όσο πρέπει ,πολλές φορές με πιάνω να κυριαρχεί ο θυμός αντί της συμπόνιας
τρυφερή είμαι
με παροπίδες δεν λειτουργω πλέον ,μαθαίνω να ακούω και να έχω ανοιχτό μυαλό ,προσπαθώ να είμαι όσο μπορώ σε εγρήγορση και δεν αντιδρώ όπως παλιά σε κάτι που θα μου πούν,κυρίως όταν τα ακούω από άτομα που μου εμπνέουν εμπιστσύνη ,πρώτα το σκέφτομαι.
ευγενική είμαι με όσους είναι και με μένα ( δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό αυτό )

άρα, Ιωαννάκι, θέλεις έναν υπομονετικό άνθρωπο, γιατί αυτό΄το χάρισμα δεν το έχεις.
΄Ομως αφού το θεωρείς προτέρημα και χάρισμα, τι είναι αυτό που σε εμποδίζει να το εκφράσεις κι εσύ?

Ουσιαστικά ζητάς από τον άλλον να σε ανεχτεί, γιατί ένας υπομονετικός άνθρωπος αυτό θα κάνει με έναν που νευριάζει και γίνεται παρορμητικός...Είναι ένας τρόπος να σου αποδείξει την αγάπη του...Να σε ανεχτεί (ασυνείδητη επιθυμία)
΄Οταν ζητάς από τον άλλον να είναι υπομονετικός, θα μπορούσες να είσαι κι εσύ, αφού το θεωρείς χάρισμα...΄Ετσι θα μπορούσατε πιο εύκολα να προχωρήσετε στο δεύτερο μέρος αυτού που ζητάς

να μπορούμε και οι δύο να δουλέψουμε τα μειονεκτήματα και τα χαρίσματα μας

αν όμως σ' ανέχεται ο άλλος, γιατί είναι υπομονετικός, δεν θα σε βοηθήσει να δουλέψεις εσύ με την υπομονή...

Το θέμα είναι το χάρισμα που θέλεις να έχει ο άλλος, να το αναπτύξεις εσύ...

Αλλιώς σε κάθε σχέση θα γίνεσαι πάντα το "κακομαθημένο" παιδί και ξέρεις η υπομονή, μερικές φορές, δεν είναι ανεξάντλητη...Εκτός κι αν σαν "υπομονή" εσύ εννοείς "μαλθακότητα"...

Συνήθως ζητάμε να έχει ο άλλος χαρίσματα που καλύπτουν τα δικά μας τα ελαττώματα, για να μην αναγκαστούμε να δουλέψουμε με αυτά...

Θα ήταν διαφορετική η απάντησή μου, βέβαια, αν τον δικό σου τον παρορμητισμό (εγωιστική συμπεριφορά) τον είχες συμπεριλάβει στα προτερήματα σου...Αλλά έτσι όπως το εξέφρασες, σαφώς κι εσύ η ίδια το θεωρείς ελάττωμα...

Μην ψάχνεις λοιπόν, τουλάχιστον όσον αφορά την υπομονή, κάποιον να σε ανέχεται, αλλά ψάξε κάποιον να βρεις που θα σε βοηθήσει να ανεχτείς εσύ πρώτη τον εαυτό ΄σου...

γνώμη μου βέβαια...εσύ κάνε όπως νιώθεις...

[Vasoula]

ειλικρινή, με σεβασμό και τρυφερό

τι από αυτά νομίζω οτι έχω ε?? νομίζω όλα

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ουσιαστικά ζητάς από τον άλλον να σε ανεχτεί, γιατί ένας υπομονετικός άνθρωπος αυτό θα κάνει με έναν που νευριάζει και γίνεται παρορμητικός...Είναι ένας τρόπος να σου αποδείξει την αγάπη του...Να σε ανεχτεί (ασυνείδητη επιθυμία)

χμμ ναι δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να υπάρχει σαν ασυνείδητη επιθυμία και να μην το έχω πάρει χαμπάρι

Το θέμα είναι το χάρισμα που θέλεις να έχει ο άλλος, να το αναπτύξεις εσύ...

φυσικά και θέλω πολύ να αναπτύξω όλα μου τα χαρίσματα και να δουλέψω με τα "" ελαττώματα "" μου αλλοιώς δεν θα επέλεγα αυτόν τον δρόμο ,δεν σκοπέυω να εγκαταλείψω αυτόν τον στόχο και ας μου πάρει και 100 χρόνια να τον φτάσω.

Αλλιώς σε κάθε σχέση θα γίνεσαι πάντα το "κακομαθημένο" παιδί και ξέρεις η υπομονή, μερικές φορές, δεν είναι ανεξάντλητη...Εκτός κι αν σαν "υπομονή" εσύ εννοείς "μαλθακότητα"...

οχι αυτό δεν το θέλω σε καμία περίπτωση να ανέχεται κάποιος σύντροφος αν παραβιάσω τα όρια του είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα
όταν λέω για υπομονή εννοώ να μπορεί να την χρησιμοποιεί με τον τρόπο που την χρησιμοποιείς και εσύ με μάς ,με σοφία να το πώ
δεν θέλω να μου χαιδέυουν τα αυτιά

Συνήθως ζητάμε να έχει ο άλλος χαρίσματα που καλύπτουν τα δικά μας τα ελαττώματα, για να μην αναγκαστούμε να δουλέψουμε με αυτά...

δεν θέλω να καλύψω τα ελαττώματα μου ,να τα δουλέψω και να τα φωτίσω θέλω ,στο συνειδητό μου τουλάχιστον

Μην ψάχνεις λοιπόν, τουλάχιστον όσον αφορά την υπομονή, κάποιον να σε ανέχεται, αλλά ψάξε κάποιον να βρεις που θα σε βοηθήσει να ανεχτείς εσύ πρώτη τον εαυτό ΄σου...

γνώμη μου βέβαια...εσύ κάνε όπως νιώθεις...

την γνώμη σου πάντα την σέβομαι και πάντα την λαμβάνω σοβαρά υπόψιν σου γιατί ξέρώ την Αγάπη σου για μας
θα το κοιτάξω πιο βαθειά το θέμα της υπομονής γιατί το πιό πιθανόν είναι να το βλέπω από λάθος οπτική

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Εχουμε και λεμε
Στις παρενθεσεις σχολιαζω αν νομιζω οτι τα εχω.

-Ποιοτητες πανω απο ολα..(Σε εναν βαθμο εχω)

-Πιστη φυσικα να με κανει να νιωθω οτι ειναι στην σχεση μαζι μου και οχι οτι με το που απομακρυνθω να λεω ειναι δεν ειναι με καποιον.(ειμαι πιστος νιωθω)

-Να ειναι ειλικρινεις και φυσικα οταν δημιουργειται προβλημα πανω σε θεματα ειλικρινειας να μπορει να μου απανταει ευθυτατα και οχι μεσο λαμιας.(Επισης ειναι κατι που εχω.)

-Τρυφερη μαζι μου αλλα οχι σε σημειο που να κουραζει.(το χω και εγω αλλα δεν ξερω αν κουραζω τον αλλον μεχρι στιγμης δεν ειχα τετοιο προβλημα τουλαχιστον)

-Να εχει πραοτητα αλλα να με ξεσηκωνει να κανουμε πραγματα.(Επισης δεν μ αρεσει να μουχλιασουμε στην σχεση μας)

-Να δειχνει οτι με νοιαζεται αλλα οχι να κρεμιεται απο πανω μου και να μου αφηνει χωρο οταν το χρειαζομαι χωρις να μου δημιουργει σκηνες,Ας γκρινιαζει δεν με πειραζει αρκει να το κανει γλυκα.
Αλωστε και τα παραπονακια ωραια ειναι αν το κανεις με ομορφο τροπο.(στα παραπονα ισως γινομαι λιγο παραπανω γκρινιαρης και εκει χτυπαει μαλον η αμφιβολια για μενα)

-Γενικος να μην δειχνει οτι εξαρτιεται απο μενα και να μην λεει ναι σε οτι πω εγω,να εχει τα δικα της θελω αλλα με σεβασμο παντα και στα δικα μου θελω.(Προσπαθω και νομιζω το εχω βελτιωσει παρα πολυ με παλια)

-Φυσικα θα θελα αν οχι τουλαχιστον να εχει ρεικι να ειναι σε φαση αυτογνωσιας και να μην την νοιαζει μονο το πως θα γινει μανα και ολα αυτα που της εχει μαθει η μανα της.

-Να μην νιωθω οτι με κρινει για αυτα που ειμαι και να εχει τον τροπο της αν το κανει τουλαχιστον.(παλια ειχα εντονη την κριτικη αλλα δοξα το θεο βελτιωνεται συνεχως.)

Τα σχολια ελευθερα

[Vasoula]

όταν λέω για υπομονή εννοώ να μπορεί να την χρησιμοποιεί με τον τρόπο που την χρησιμοποιείς και εσύ με μάς ,με σοφία να το πώ

Όταν διάβασα, Ιωαννάκι, ανάμεσα στα χαρίσματα που θα ήθελες να έχει ο σύντροφός σου, την υπομονή, το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι έχεις συνδυάσει αυτήν την αρετή με την Αγάπη και την Σοφία...
Και είπα να σου γράψω, εσύ θέλεις για σύντροφο τον Ιησού
(αν και δεν θα ήταν η καλύτερη επιλογή, σε διαβεβαιώ...)

Εργάσου ταχύτατα μ' αυτήν την αρετή, γιατί οι άνθρωποι είναι ευγενικοί μεν, αλλά η υπομονή τους εξαντλείται εύκολα.
΄Αλλωστε η εσωτερική εργασία χωρίς υπομονή, σου κλέβει ενέργεια...

Στο λέω, γιατί σε μια συντροφική σχέση, χρειάζεται η υπομονή μέχρι να γνωριστείτε, να εξοικειωθείτε, να μπορέσετε να ανοίξετε ο ένας στον άλλον...
Ο έρωτας που προκύπτει σε δύο ανθρώπους, στην αρχή, συνήθως δεν διατηρείται με την ίδια ένταση και πάθος, λόγω του ότι οι άνθρωποι δεν δείχνουν υπομονή στο να γνωριστούν βαθύτερα...
Μπορεί να ζουν μαζί για πολύ καιρό και να μην έχουν δείξει υπομονή στο να γνωριστούν...
Απλά εξοικειώνονται από τον χρόνο...αλλά ο ένας δεν γνωρίζει τον άλλον!

Στην συνέχεια της σχέσης, βγαίνουν τα "κακοποιημένα" παιδιά από μέσα τους και συνήθως τσακώνονται περισσότερο, παρά αγαπιούνται...

[Θοδωράκος]

Εγω τι να πω... πιστευω πως εχωβρει τον συντροφο που θελω στην ζωη μου.

Αυτο που θα ηθελα να εχει σαν χαρισματα, ειναι η ανεξαρτησια, η υπομονη, η οργανωση, η ψυχραιμια (σε καποιες φασεις), αλλα και να μπορει να ανεξαρτητοποιηται συναισθηματικα απο πραγματα που δεν τον αφορουν (π.χ. το βρυσιδι που ριχνει οταν καποιος οδηγος κανει καμια βλακεια στον δρομο, η οποια ομως δεν αφορα εμας αλλα καποιον αλλον οδηγο - και του λεω "μα γιατι τσαντιζεσαι; τι σου εκανε στην τελικη; ασ'τον να ειναι οσο βλακας θελει"). Απο εκει και περα, θελω να τον δω να εξελησσεται προς τον Εαυτο του, να τον δω να κανει βηματα για τα θεματα που εχει, τα οποια ομως δεν μπορω να πω πως με ενοχλουν που τα εχει. Τι καλο ειναι πως σιγα σιγα εχει ξεκινησει την δουλεια. Θα ηθελα ισως να ειχε και ρεικι, αλλα απο εκει και περα, θεωρω λιγο εγωιστικο να θελω να ακολουθισει τον δρομο που ακολουθησα κι εγω. Θελω να βρει τον δικο του δρομο, πραγμα που πιστευω πως το κανει.

Αυτα.

[Vasoula]

Τασούλη, δεν έχω να σχολιάσω κάτι.
Εσείς οι άντρες, αν ξεπεράσετε την συναισθηματική "κακοποίηση" από την μητέρα σας, είστε πιο απλοί στο θέμα της συντροφικότητας.

Οι άντρες που εργάζονται εσωτερικά με τον Εαυτό τους, έχω παρατηρήσει ότι είναι άμεσα πιο δεκτικοί σε μια σχέση και έτοιμοι να ξεπεράσουν τα κοινωνικά πρότυπα, πολύ πιο γρήγορα και ουσιαστικά, από τις γυναίκες.

Τα χαρίσματα που ζητάς να έχει ο σύντροφός σου, είναι αυτά που εσύ δούλεψες πρώτος για να αναπτύξεις, οπότε είναι πιο εύκολο να βοηθήσεις και τον άλλον να τα εκφράσει, αν τα έχει σε λανθάνουσα μορφή, όπως πχ. το θέμα της ειλικρίνειας.

Σύμφωνα με αυτά που περιγράφεις, σε μια σχέση θα ήθελες να έχεις

-ασφάλεια (και όχι επιβεβαίωση)
-ειλικρίνεια (και όχι ωμότητα)
-Τρυφερότητα (και όχι εξάρτηση)
-Πραότητα, που θα το συνδύαζα εδώ με ευγένεια (και όχι μαλθακότητα)
-Ενδιαφέρον (και όχι αντικατάσταση της μητέρας σου)
-Επικοινωνία (και όχι επίκριση)

Οι διευκρινήσεις που γράφεις για τα χαρίσματα δείχνουν ότι το "μάθημα" των σχέσεων το έχεις μάθει πρώτα μέσα σου.

΄Ισως παλαιότερα αναζητούσες ακριβώς τις ίδιες ποιότητες, αλλά αδούλευτες αυτές οι ποιότητες, εκφράζονται όπως τις έχω στις παρενθέσεις...

Τώρα, αυτό που αναφέρεις για το ρέικι, σου δίνω την πληροφορία, ότι όσοι έχουν ρέικι, δεν είναι απαραίτητο να έχουν αγγίξει τα επίπεδα αυτογνωσίας. Μάλλον θα έλεγα, αν κρίνω από αυτά που ακούω, ότι δεν έχουν αγγίξει, οι περισσότεροι, το βαθύτερο επίπεδο του εαυτού τους...
Αρα για την τελευταία παράγραφο, θα σου έλεγα να κρατάς κάποιες επιφυλάξεις και να μην εντυπωσιάζεσαι από τα συστήματα που έχει παρακολουθήσει κανείς, αλλά να εμβαθύνεις στην ουσία αυτών που αποκόμισε κάποιος από τις τεχνικές θεραπείας.

Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που είναι πρόθυμοι να ανοίξουν στις εσωτερικές πληροφορίες και να είναι πολύ πιο δεκτικοί στην προσφορά βοήθειας πάνω στον τομέα του εαυτού τους, και ας μην έχουν ιδέα πως να το κάνουν.

Πάνω σ' αυτό το κομμάτι, συμβουλευτικά θα σου έλεγα μόνο, ότι τα πρότυπα της κοινωνίας, σχετικά με γάμο και παιδί, οι γυναίκες το κουβαλάνε αιωνίως, γιατί μεγαλώνουν με την ιδέα ότι μέσα από αυτά παίρνουν την αξία που δεν τους δείχνει η κοινωνία και η θρησκεία.

Αρα είναι αυτό ένα κριτήριο, για να το βάλεις στα πόδια...

Να διευκρινήσω βέβαια, ότι δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, να θέλει κάποιος να κάνει οικογένεια...Αυτό που χρειάζεται μια εσωτερική διεργασία, είναι ο λόγος που το θέλει και τι είναι διατεθειμένος να "πληρώσει" για να το αποκτήσει...

΄Ετσι για την τελευταία παράγραφο, θα σου έλεγα να βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου...
Γνωρίζοντας εσύ, υπάρχει η πιθανότητα να βοηθήσεις και τον άλλον να είναι πιο ειλικρινής με τον εαυτό του...

[Vasoula]

Εγω τι να πω... πιστευω πως εχωβρει τον συντροφο που θελω στην ζωη μου

ω ναι!!!

Θοδωράκο, οι δρόμοι όλοι συγκλίνουν, μέσα στην Αγάπη...
΄Οποιον δρόμο και να ακολουθήσει κανείς, αν Στόχος του είναι η Αγάπη, εκεί θα καταλήξει...Θα βρει εκείνους τους ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να πετύχει τον Στόχο του. Και η Αγάπη, χωρίς να γνωρίζεις τον Εαυτό σου, μάλλον είναι ανέφικτη, σαν ουσιώδης Ποιότητα ενός Ανθρώπου...
΄Ομως πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι το γνωρίζουν ασυνείδητα. Το να έρθει και στην Συνείδηση αυτό που γνωρίζουν στην Ψυχή τους, είναι απλά θέμα χρόνου...

Μερικές σχέσεις, εκτός από την ομορφιά που προσφέρουν στο φυσικό μας επίπεδο, είναι και θέμα της Ψυχής μας.
Η επιλογή ενός συντρόφου και η βαθύτερη γνωριμία μαζί του, δεν γίνεται τυχαία, γιατί μας άρεσαν τα μάτια του...
΄Εχει να κάνει με την εσωτερική μας εργασία...
΄Οσο πιο "δύστροπη" η σχέση, τόσο μεγαλύτερα κενά έχει ένας άνθρωπος με τον Εαυτό του...
Όσο πιο αρμονική η σχέση, τόσο πιο πολύ γνωρίζει ο καθένας τον Εαυτό του...

Μερικές φορές έρχονται "θέματα" που χρειάζονται να δουλευτούν παράλληλα και στους δύο συντρόφους. Αν αυτό επιτευχθεί μέσα απο την αρμονία, σημαίνει ότι θα λυθούν...Γι' αυτό και οι Ψυχές επέλεξαν να είναι μαζί...

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να δουν ότι τα θέματά τους δουλεύονται δυσαρμονικά μέσα σε μια σχέση και παραμένουν σ' αυτήν με όποιο κόστος. Κι αυτός δρόμος είναι, δεν λέω...Αλλά είμαι πια πεπεισμένη, ότι δεν χρειάζεται να λύνεις θέματα και να εργάζεσαι με τον Εαυτό σου, μένοντας απλά με κάποιον, που δεν σε βοηθά, αλλά αντίθετα σε εγλωβίζει σε ανάγκες που δεν πρόλαβες να νιώσεις σαν αληθινές.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις, χρειάζεται να βρει κάποιος το κουράγιο να προχωρήσει...Κι αυτό σημαίνει ωριμάζω σε όλα μου τα επίπεδα...

Κάποιος από τους δύο μπορεί να διατελέσει "δάσκαλος" για τον άλλον, αυτό είναι σίγουρο...
Το θέμα είναι ο "δάσκαλος" και ο "μαθητής" να είναι πρόθυμοι και ώριμοι να Αγαπήσουν...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ναι σε ολα οπως τα αναφερεις βασουλα μου
Καλα το θεμα του γαμου οχι πως ειμαι αρνητικος αλλα σιγουρα οχι να παντρευτω επειδη χτυπησε το βιολογικο ρολοι της αλλης...
Αν και σε αυτο ποιο πολυ κρυβεται ο φοβος μου βολεματος που ψαχνουν οι γυναικες οτι οκ επιτελους παντρευτικα και ας μην μου αρεσει πολυ αυτος αλλα οκ αραξα.
Αν δοκιμαστει η σχεση τοτε γιατι οχι.

Στο θεμα της κακοποιησης απο της μαναδες,ευτιχως τωρα που εχω δοκιμασει να μενω μονος λογω δουλειας ευτιχως εχω διαπιστωσει οτι δεν μου λειπουν καθολου πραγματα απο την μανα.
Σιγουρα το ασυνειδητο θα θελει πολυυ δουλεια που αργοτερα ποιος ξερει ισως ειμαι τυχερος να το δουλεψω κ αυτο.

Ερχομαστε στο θεμα του ρεικι που αναφερω..χμμ ποιο πολυ μαλον ενοουσα οτι να μην της φαινομαι εξωγηινος σε ολα αυτα κ αν ασχολιοταν με αυτο οτι θα ειχαμε αλλο ενα κοινο ενδιαφερον.

Να πω και για τα εξωτερικα τωρα;

[Vasoula]

Να πω και για τα εξωτερικα τωρα;

δεν νομίζω ότι χρειάζεται Τασούλη μου...

Η "εικόνα" είναι κάτι που απασχολεί λιγότερο την Ψυχή μας...
΄Οταν μιλαμε για έλξη, δεν αφορά τα μάτια του άλλου μόνο...Συνήθως προκύπτει, εκτός προτιμήσεων!!

Δεν έχεις δει ζευγάρια που ο ένας είναι όμορφος και ο άλλος άσχημος (με αντικειμενικά κριτήρια βεβαίως)?
Αυτή η εξωτερική αντίθεση, το πιθανότερο είναι να "μετριέται" με εσωτερική αρμονία...

Στα θέματα της Ψυχής, εγώ λέω πάντα "πάρε τα μάτια μου και δέστον"!!!!

[Vasoula]

Αν δοκιμαστει η σχεση τοτε γιατι οχι

Μα φυσικά, εννοείται Τασούλη μου!

Κάποιοι, έτσι όπως μιλάω, νομίζουν ότι είμαι κατά του γάμου...

και όμως όχι...

Ο γάμος, ίσως πιο σωστά η συμβίωση, είναι θέμα ωριμότητας...
Οι άνθρωποι πήραν την εντολή "αυξάνεστε" κυριολεκτικά και γέμισαν τον κόσμο με "μηχανές παραγωγής"....

ανώριμοι να φροντίσουν τον εαυτό τους, καλούνται να φροντίσουν έναν νέο άνθρωπο, απλά και μόνό γιατί έφτασαν στην ηλικία της φυσικής τους ωριμότητας...

[Θοδωράκος]

Μερικές φορές έρχονται "θέματα" που χρειάζονται να δουλευτούν παράλληλα και στους δύο συντρόφους. Αν αυτό επιτευχθεί μέσα απο την αρμονία, σημαίνει ότι θα λυθούν...Γι' αυτό και οι Ψυχές επέλεξαν να είναι μαζί...

Αυτο το βλεπω Βασω μου αρκετες φορες. Βλεπω τωρα π.χ. πως δουλευουμε και οι δυο την ανεξαρτησια και την φροντιδα προς τον εαυτο μας. Και πως εξελησσομαστε μαζι μεσα απο αυτο...


(Παντως θυμηθικα το ανεκδοτο που λεει μια γυναικα και ενας ανδρας προσευχονται για να βρουν το εταιρον ημισι. Η γυναικα λεει "θεε μου ας βρω εναν αντρα που να με αγαπαει, να ειναι στοργικος αλλα και σκληρος εκει που πρεπει, να με προσεχει αλλα οχι να τρεχει και απο πισω μου, να ειναι καλος φιλος αλλα και εραστης και πατερας, να βγαζει πολλα λεφτα και να ειναι πετυχημενος αλλα να εχει χρονο και για μενα κλπ κλπ κλπ κλπ αμην" και ο αντρας λεει "θεε μοθ, ας βρω μια γυναικα με μεγαλα βυζια και που να μην με πρυζει. αμην." :-D )

[Vasoula]

σε βαθύτερο επίπεδο, δεν έχει άδικο το ανέκδοτο...

Οι άντρες είναι πιο απλοί και πιο άμεσοι στο να γνωρίσουν τα θέματά τους και να εργαστούν μαζί τους...Πιο απλοί στις σκέψεις...
΄
Αν εμπιστευθούν και ανοιξουν στην θηλυκή τους πλευρά, τα πράγματα προχωράνε γρήγορα εσωτερικά...

Οι γυναίκες αντίθετα, δεν μπορούν εύκολα να ανοίξουν στην θηλυκή τους πλευρά...Είναι κάτι για το οποίο ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι έχουν απαξιωθεί...

[Δωρουλα]

ομορφα τα λετε!!

Στα θέματα της Ψυχής, εγώ λέω πάντα "πάρε τα μάτια μου και δέστον"!!!!

Βασω αν δεν ειχα τα ματια σου τοτε, ακομα θα κυνηγουσα την ουρα μου......!!