ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Συντονιστής: Emmaki
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Όλοι οι άνθρωποι περνάνε από την διαδικασία της κριτικής, ακόμα και με καλή φαινομενικά πρόθεση.
Συνήθως κρίνουμε ή κριτικάρουμε τις συμπεριφορές ανθρώπων με διαφορετικές, από τις δικές μας, συνήθειες.
Το ήθος μας διαμορφώνεται από τα βιώματά μας και την εκπαίδευσή μας και πάντα «συγκρίνεται» ασυνείδητα με αυτό των άλλων, μιας και δεν έχουμε άλλο μέτρο, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας.
΄Όμως η κρίση μας δεν είναι αμερόληπτη. Επηρεάζεται και από τα καταπιεσμένα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις μας.
Ο νους, που βγάζει τα συμπεράσματα, δεν είναι αντικειμενικός, παρά μόνο στα φαινόμενα.
΄Ολοι αναγνωρίζουν μια γάτα πχ., αλλά άλλος θα την κρίνει σαν επιθετική, άλλος σαν ήρεμη, άλλος σαν αδιάφορη, ανάλογα με το πώς νιώθει ο ίδιος.
Υποσυνείδητα, επηρεάζεται από τα μη συνειδητά συναισθήματα του.
Επηρεάζεται από τα μη θεραπευμένα μέρη του εαυτού του, που υποκινούν την διαδικασία της κριτικής.
Έτσι, ένας άνθρωπος που δεν εργάζεται με τον εαυτό του και είναι ανίδεος για τις ασυνείδητες ή υποσυνείδητες επιρροές των συναισθημάτων του, μπορεί να βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να κρίνει παρορμητικά κάποιον, και να αγνοήσει ότι και η δική του συμπεριφορά μπορεί να είναι ίδια.
Κινείται μεταξύ των συναισθημάτων «ζήλειας-απέχθειας».
΄Όταν δει ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι, προσπαθεί να τους μιμηθεί, όταν δει ότι οι άλλοι είναι χειρότεροι, τους απεχθάνεται…
Μεταξύ του «καλύτερος» και του «χειρότερος» υπάρχει όμως μια τεράστια διαδρομή ΄Υπαρξης.
Συνήθως αναζητά υποστηρικτές της κρίσης του, γιατί ποτέ δεν είναι σίγουρος για το αν είναι σωστή. ΄Ετσι δημιουργούνται οι συμμαχίες της ζωής. Θέλει οι άλλοι να σκέφτονται και να είναι όπως αυτός.
Αναζητά άλλους ανθρώπους που θα τον υποστηρίζουν στα συμπεράσματά του, που δεν θα εντείνουν την εσωτερική του αμφιβολία για τον εαυτό του, που μαζί τους δεν θα δουλέψει τα θέματά του.
Αναζητά, δηλαδή, λιμάνια, για να μην αναγκαστεί να διακινδυνέψει στο ταξίδι της Ζωής του.
΄Όταν ένα πλοίο αρμενίζει στην θάλασσα, χωρίς κυβερνήτη, τότε υπάρχει πιθανότητα να πέσει σε χιλιάδες ξέρες ή να χάσει τον δρόμο του.
Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να δένουν το πλοίο της Ζωής τους σε λιμάνια, παρά να βγουν στο πέλαγος. Προτιμούν να τους δείχνουν την ζωή, αντί να την μάθουν μόνοι τους.
Λιμνάζουν στην ζωή, αντί να Ζήσουν παράτολμα…αγνοώντας τον αστάθμητο παράγοντα, να κοπεί το σχοινί και να βρεθούν στο πέλαγος, χωρίς να γνωρίζουν πως θα κυβερνήσουν το καράβι τους.
Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
και ο Ποιητής είπε
Δε νοιάζουμαι άλλες εποχές κι άλλοι λαοί τι πρόσωπο έδωκαν στην τεράστια απρόσωπην ουσία. Τη γιόμωσαν με ανθρώπινες αρετές, με αμοιβές και τιμωρίες, με βεβαιότητες. Έδωκαν στις ελπίδες και στους φόβους τους ένα πρόσωπο, υπόταξαν σ΄ ένα ρυθμό την αναρχία τους, βρήκαν μιαν ανώτερη δικαιολογία να ζήσουν και να δουλέψουν. Έκαμαν το χρέος τους.
Μα εμείς ξεπεράσαμε σήμερα τις ανάγκες τούτες, συντρίψαμε τη μάσκα τούτη της Αβυσσος, δε χωράει πια κάτω από το παλιό προσωπείο ο Θεός μας.
Ξεχείλισε η καρδιά μας από νέες αγωνίες, από λάμψη και σιωπή καινούρια. Το μυστήριο αγρίεψε, πλήθυνε ο Θεός. Οι σκοτεινές δυνάμες ανεβαίνουν, πληθαίνουν κι αυτές, όλο το ανθρώπινο νησί σαλεύει.
Ας σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Ν.Καζαντζάκης
Συνήθως κρίνουμε ή κριτικάρουμε τις συμπεριφορές ανθρώπων με διαφορετικές, από τις δικές μας, συνήθειες.
Το ήθος μας διαμορφώνεται από τα βιώματά μας και την εκπαίδευσή μας και πάντα «συγκρίνεται» ασυνείδητα με αυτό των άλλων, μιας και δεν έχουμε άλλο μέτρο, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας.
΄Όμως η κρίση μας δεν είναι αμερόληπτη. Επηρεάζεται και από τα καταπιεσμένα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις μας.
Ο νους, που βγάζει τα συμπεράσματα, δεν είναι αντικειμενικός, παρά μόνο στα φαινόμενα.
΄Ολοι αναγνωρίζουν μια γάτα πχ., αλλά άλλος θα την κρίνει σαν επιθετική, άλλος σαν ήρεμη, άλλος σαν αδιάφορη, ανάλογα με το πώς νιώθει ο ίδιος.
Υποσυνείδητα, επηρεάζεται από τα μη συνειδητά συναισθήματα του.
Επηρεάζεται από τα μη θεραπευμένα μέρη του εαυτού του, που υποκινούν την διαδικασία της κριτικής.
Έτσι, ένας άνθρωπος που δεν εργάζεται με τον εαυτό του και είναι ανίδεος για τις ασυνείδητες ή υποσυνείδητες επιρροές των συναισθημάτων του, μπορεί να βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να κρίνει παρορμητικά κάποιον, και να αγνοήσει ότι και η δική του συμπεριφορά μπορεί να είναι ίδια.
Κινείται μεταξύ των συναισθημάτων «ζήλειας-απέχθειας».
΄Όταν δει ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι, προσπαθεί να τους μιμηθεί, όταν δει ότι οι άλλοι είναι χειρότεροι, τους απεχθάνεται…
Μεταξύ του «καλύτερος» και του «χειρότερος» υπάρχει όμως μια τεράστια διαδρομή ΄Υπαρξης.
Συνήθως αναζητά υποστηρικτές της κρίσης του, γιατί ποτέ δεν είναι σίγουρος για το αν είναι σωστή. ΄Ετσι δημιουργούνται οι συμμαχίες της ζωής. Θέλει οι άλλοι να σκέφτονται και να είναι όπως αυτός.
Αναζητά άλλους ανθρώπους που θα τον υποστηρίζουν στα συμπεράσματά του, που δεν θα εντείνουν την εσωτερική του αμφιβολία για τον εαυτό του, που μαζί τους δεν θα δουλέψει τα θέματά του.
Αναζητά, δηλαδή, λιμάνια, για να μην αναγκαστεί να διακινδυνέψει στο ταξίδι της Ζωής του.
΄Όταν ένα πλοίο αρμενίζει στην θάλασσα, χωρίς κυβερνήτη, τότε υπάρχει πιθανότητα να πέσει σε χιλιάδες ξέρες ή να χάσει τον δρόμο του.
Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να δένουν το πλοίο της Ζωής τους σε λιμάνια, παρά να βγουν στο πέλαγος. Προτιμούν να τους δείχνουν την ζωή, αντί να την μάθουν μόνοι τους.
Λιμνάζουν στην ζωή, αντί να Ζήσουν παράτολμα…αγνοώντας τον αστάθμητο παράγοντα, να κοπεί το σχοινί και να βρεθούν στο πέλαγος, χωρίς να γνωρίζουν πως θα κυβερνήσουν το καράβι τους.
Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
και ο Ποιητής είπε
Δε νοιάζουμαι άλλες εποχές κι άλλοι λαοί τι πρόσωπο έδωκαν στην τεράστια απρόσωπην ουσία. Τη γιόμωσαν με ανθρώπινες αρετές, με αμοιβές και τιμωρίες, με βεβαιότητες. Έδωκαν στις ελπίδες και στους φόβους τους ένα πρόσωπο, υπόταξαν σ΄ ένα ρυθμό την αναρχία τους, βρήκαν μιαν ανώτερη δικαιολογία να ζήσουν και να δουλέψουν. Έκαμαν το χρέος τους.
Μα εμείς ξεπεράσαμε σήμερα τις ανάγκες τούτες, συντρίψαμε τη μάσκα τούτη της Αβυσσος, δε χωράει πια κάτω από το παλιό προσωπείο ο Θεός μας.
Ξεχείλισε η καρδιά μας από νέες αγωνίες, από λάμψη και σιωπή καινούρια. Το μυστήριο αγρίεψε, πλήθυνε ο Θεός. Οι σκοτεινές δυνάμες ανεβαίνουν, πληθαίνουν κι αυτές, όλο το ανθρώπινο νησί σαλεύει.
Ας σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Ν.Καζαντζάκης
- Συνημμένα
-
- simera-forum.jpg (14.55 KiB) Προβλήθηκε 7092 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ολο το κειμενο ειναι για bold..
Προσφατα βιωσα αυτην την αληθεια... ολη η πλασματικη ασφαλεια του λιμανιου μου
μεσα σε μια νυχτα σηκωσε φουρτουνα και τα σχοινια κοπηκαν..
Ευτυχως που χρονια τωρα εργαζομουν μαζι σου και απο περσυ με προετοιμασες γιατι σιγουρα θα "τσακιζωμουν" πανω στους βραχους της αποριψης, του φοβου, της μοναξιας, της απογοητευσης, ουφ και ποσους αλλους εχει η θαλλασα των συναισθηματων... μα πανω απο ολα της "δειλιας και της παραιτησης να κολυμπησεις να θελησεις να βγεις στην στερια".
Ετσι ακριβως...!!!Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Προσφατα βιωσα αυτην την αληθεια... ολη η πλασματικη ασφαλεια του λιμανιου μου
μεσα σε μια νυχτα σηκωσε φουρτουνα και τα σχοινια κοπηκαν..
Ευτυχως που χρονια τωρα εργαζομουν μαζι σου και απο περσυ με προετοιμασες γιατι σιγουρα θα "τσακιζωμουν" πανω στους βραχους της αποριψης, του φοβου, της μοναξιας, της απογοητευσης, ουφ και ποσους αλλους εχει η θαλλασα των συναισθηματων... μα πανω απο ολα της "δειλιας και της παραιτησης να κολυμπησεις να θελησεις να βγεις στην στερια".
Ναι...Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ποσο αληθινό και λυπηρό....Vaso έγραψε: Συνήθως αναζητά υποστηρικτές της κρίσης του, γιατί ποτέ δεν είναι σίγουρος για το αν είναι σωστή. ΄Ετσι δημιουργούνται οι συμμαχίες της ζωής. Θέλει οι άλλοι να σκέφτονται και να είναι όπως αυτός.
Αναζητά άλλους ανθρώπους που θα τον υποστηρίζουν στα συμπεράσματά του, που δεν θα εντείνουν την εσωτερική του αμφιβολία για τον εαυτό του, που μαζί τους δεν θα δουλέψει τα θέματά του.
Αναζητά, δηλαδή, λιμάνια, για να μην αναγκαστεί να διακινδυνέψει στο ταξίδι της Ζωής του.
Vaso έγραψε:Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Πόσο αληθινά και πόσο τα νοιώθω όλα Βάσω.
Τα νοιώθω, και τώρα πια τα γνωρίζω πολύ καλά , γιατί και γω
ζούσα μέσα σαυτό το καράβι της Ζωής μου που ήταν αραγμένο στο ήσυχο
λιμανάκι , το γυάλιζα , είχα βολευτεί και έμενα μέσα σαυτό για να μην αναγκαστώ να διακινδυνέψω στο ταξίδι της Ζωής μου.
Οταν όμως αποφάσισα να ξεκινήσω το ταξίδι , ήμουν πολύ τυχερή ,
γιατί βρέθηκες δίπλα μου με προετοίμασες με αγάπη και Υπομονή
μούδειξες και μούμαθες
πως να πιάσω το τιμόνι του και να το οδηγήσω στις φουρτούνες της Ζωης , πως να ταξιδέψω................
Τα νοιώθω, και τώρα πια τα γνωρίζω πολύ καλά , γιατί και γω
ζούσα μέσα σαυτό το καράβι της Ζωής μου που ήταν αραγμένο στο ήσυχο
λιμανάκι , το γυάλιζα , είχα βολευτεί και έμενα μέσα σαυτό για να μην αναγκαστώ να διακινδυνέψω στο ταξίδι της Ζωής μου.
Οταν όμως αποφάσισα να ξεκινήσω το ταξίδι , ήμουν πολύ τυχερή ,
γιατί βρέθηκες δίπλα μου με προετοίμασες με αγάπη και Υπομονή
μούδειξες και μούμαθες
πως να πιάσω το τιμόνι του και να το οδηγήσω στις φουρτούνες της Ζωης , πως να ταξιδέψω................
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
Σ΄ ευχαριστώΑς σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ας σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
αχ Αμαλακι!!
Αλεξια!!
Αλεξια!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Τι να πρωτοπαραθεσει κανείς...
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Το ταξιδι μου μαζι σου σ'αυτο το Δρομο με εκανε επιτελους να ξεβολευτω!!Ποσο σ'ευχαριστω να'ξερες..
Ολο το κειμενο ειναι Φως!!
Ολο το κειμενο ειναι Φως!!
"Ευχαριστώ που βρίσκομαι μεσα στην Ανάσα Σου"!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
----------------------------
Πολεμα και Οραματισου!
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Vaso έγραψε:Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
Vaso έγραψε:Ας σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Re: ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Τα λιμανάκια της Ζωής δεν παρέχουν τελικά καμία ασφάλεια…
Ο καθένας χρειάζεται να προετοιμαστεί για την Στιγμή που θα κοπεί το σχοινί. Γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί…
Αντί λοιπόν να αράζουμε το καράβι μας στο λιμάνι και να το γυαλίζουμε, να το καθαρίζουμε, να το συντηρούμε, συγκρίνοντάς το με τα άλλα καράβια που είναι δεμένα πλάι στο δικό μας, ας προετοιμαστούμε καλύτερα να το κυβερνήσουμε...
΄Όταν έχεις μάθει στον κίνδυνο, τότε μπορείς να κυβερνάς και την Ζωή σου.
Κι αν χτυπήσει το καράβι σου, θα ξέρεις ότι και σαν ναυαγός θα μπορέσεις να υμνήσεις τον Θεό…γιατί δεν θα τον έχεις σαν αντίπαλο στην μοίρα, αλλά σαν σύντροφο…
ΑμαλιαΑς σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας!
Αλεξια
σημερα καταλαβα το ποσο σημαντικη ειναι αυτη η προετοιμασια που γινεται μεσα μας αυτη την στιγμη
μεχρι στιγμης εβλεπα το καραβι μου να πηγαινει δεξια κα αριστερα κα δεν καταλαβαινα οτι το εχω αφησει ακυβερνητο παροτι πειρα την αποφαση να λυσω το σκοινι και να ξεμυτησω απο το λιμανι
μεχρι τωρα ενιωθα οτι εψαχνα να βρω ενα λιμανι-καραβι να μεινω μαζι του
αλλα μεσα στην θαλασσα αυτη εχει τοσα πολλα καραβακια που θελω μεινω μαζι τους και να πλεω με τα ματια στον οριζοντα χωρις να ψαχνω κανενα λιμανι -καραβι να δεσω αλλα να συμπορεφτω μαζι με την θαλλασα και τους συνταξιδωτες μου χαυδευοντας τα κυματα
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...