κανένας άνθρωπος δεν προσελκύει αρνητική ενέργεια μόνο. Δεν θα μπορούσε να ζήσει. Αρνητική και θετική ενέργεια είναι ισόποσα μοιρασμένες στον φυσικό κόσμο, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να παραχθεί ρεύμα-ζωή, εδώ. Και οι δύο ενέργειες μας χρειάζονται, όμως οι πεποιθήσεις των ανθρώπων για την έννοια του "αρνητικού" έχουν χτιστεί πάνω στο "κακό"...
Το φυσικο μας σώμα είναι πόλος έλξης και των δύο ενεργειών. Η Ψυχή μας μόνο μπορεί να υπερβεί την φυσική ενέργεια και να ελκύσει την πνευματική, στο μέγεθος που της επιτρέπει η εξέλιξή της.
΄Ετσι ένας φυσικός άνθρωπος, που δεν έχει επαφή με την Ψυχή του, που έχει μόνο υλική συνείδηση αυτής, θα προσελκύει θετικά και αρνητικά αποτελέσματα στην ζωή του. Σε κανέναν μη συνειδητό άνθρωπο δεν συμβαίνουν μόνο καλά ή μόνο κακά...Συμβαίνουν αυτά που εκείνος θεωρεί καλά και αυτά που εκείνος θεωρεί κακά, χωρίς να μπορεί να αξιολογήσει την πνευματική του εξέλιξη και το Ανώτερο καλό του, γιατί δεν έχει καμία επαφή με τον Θεό μέσα του. ΄Ετσι το Θεϊκό Σχέδιο, φαίνεται σαν "μοίρα"... Παραπέρα δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η υλική του συνείδηση περιέχει τόσο το καλό, όσο και το κακό. ΄Ισως το δεύτερο σε μεγαλύτερη αναλογία...
Πολλοί άνθρωποι, γι' αυτήν την "μοίρα" προσεύχονται στον θεό, παίρνουν φυλαχτά για να τους προστατεύουν, και γενικά ζουν με μια άνευ όρων δεισιδαιμονία...
Όσο περισσότερο έρχεται κανείς σε επαφή με τον Εαυτό του, με τον Θεό μέσα του, τόσο περισσότερο ενώνει τα μέρη της Ψυχής του, έτσι ώστε να δρα μόνο για την πνευματική του ωριμότητα, την ολική Επανασύνδεση με το Θείο του μέρος και το Ανώτερο καλό της εξέλιξής του.
Στην φυσική μας πραγματικότητα, λέμε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει αρνητική ενέργεια και μας επηρεάζει και εμάς με αυτήν, γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι έχουμε αδυναμίες που είναι επιρρεπείς στα συναισθήματα των άλλων.
Ένας άνθρωπος δεν έχει μόνο θετικά συναισθήματα (τα συνειδητά), έχει και αρνητικά (τα ασυνείδητα).
Κανένας άνθρωπος δεν ελκύει αρνητική ενέργεια...απλά την κουβαλάει όπως όλοι, όταν δεν γνωρίζουν το Είναι τους.
Το θέμα όλο είναι να κατανοήσουμε ότι όποιον κόσμο έχουμε μέσα μας, το ίδιο ακριβώς θα έχουμε και έξω από εμάς...
Και γι' αυτόν τον κόσμο, αξίζει πάντα να κάνουμε το καλύτερο...Να μην σκεφτόμαστε το καλύτερο, σαν κάτι που μας εξυπηρετεί, αλλά σαν κάτι που μας Υπηρετεί σαν Σύνολο...
Να αφήνουμε τα πράγματα να εξελίσσονται ερήμην μας, ενώ παράλληλα φροντίζουμε για το καλό μας, δεν είναι Υπηρεσία, αλλά μια κοινή ζωή. Αυτό, δηλαδή που κάνουν όλοι οι φυσικοί άνθρωποι.
Και μέχρι να μετουσιώσουμε τον φυσικό άνθρωπο μέσα μας, σε Ανθρώπινη ΄Υπαρξη, ο Θεός πολεμάει μαζί μας…Πολεμάει και Οραματίζεται…
Οι άλλοι απλά κάνουν πόλεμο…Ένας άλλος τρόπος εξέλιξης είναι αυτή που προκύπτει ερήμην μας!
Οι επιλογές δικές μας…
Ίσως οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ήρθα για να σπείρω την ειρήνη στον κόσμο, δεν ξέρουν ότι ήρθα για να σπείρω την διχόνοια πάνω στην γη, φωτιά, πόλεμο, ξίφος.
Η Ειρήνη δεν εξαρτάται από τις ευνοϊκές περιστάσεις που μπορεί να μας περιβάλλουν. Είναι η γαλήνη της ΄Υπαρξης, που για να ανακαλύψουμε, πρέπει να περάσουμε δια πυρός και σιδήρου…Να περάσουμε μέσα από τον εξαγνισμό, την κρίση και την λογομαχία που θα μας κάνει να βγούμε από τις λανθασμένες ασφάλειές μας…
(Ευαγγέλιο του Θωμά)
Καλημέρα με όσο Φως μπορεί να ελκύσει το «ξίφος» μας…
Πριν το στρέψουμε στους άλλους, ας συλλογιστούμε ποιόν κόσμο «πληγώνουμε»…
μπορούμε να το αντικαταστήσουμε και με το "ο τάδε"