Θέλω να φύγω από το σπίτι μου!!!
Να σας πω πως έχει η ιστορία:
Το σπίτι που μένω είναι στο σύνολό του μία μονοκατοικία με αυλή. Αυτή είχε χωριστεί πριν πολλά χρόνια στα δύο. Στο ένα μισό έμεναν οι γονείς μου με εμένα και τις αδερφές μου, εκεί μεγάλωσα. Στο άλλο μισό έμενε ο θείος μου, μέχρι που μετακόμισε πριν 10 - 12 χρόνια. Όταν πέρασα στο πανεπιστήμειο πριν 7 χρόνια, συνενοήθηκα με τους γονείς μου και αυτοί με τον θείο μου, και ο τελευταίος μου παραχώρισε το σπίτι του. Οπότε και έμενα στο δικό μου σπίτι, το οποίο ναι μεν είχε ξεχωριστή πόρτα κλπ, αλλά είχε κοινή αυλή με τους δικούς μου και... ελάχιστη ηχομόνωση.
Τον πρώτο καιρό, το σπίτι μου αυτό το είχα δει ως σύμβολο της ανεξαρτησίας μου. Είχα πει ότι θα το φτιάξω όπως θέλω, θα φτιάξω και τον κήπο και θα φέρνω και κόσμο. Όμως σύντομα κατάλαβα ότι αυτό δεν είχε καμία σχέση. Η ενέργειά του είναι χάλια, τα φυτά στον κήπο είτε δεν πιάναν είτε έπιαναν με πολύ ζόρι, ήταν σχεδόν αδύνατον να φέρω κόσμο στο σπίτι (πάντα κάτι "στράβωνε"), ενώ τελικά κατάλαβα ότι, μπορεί να μην μένω με τους δικούς μου, αλλά ούτε ανεξάρτητος από αυτούς ήμουνα.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο μεγάλωνε το μίσος και η απέχθειά μου για το σπίτι αυτό. Αρχικά, έννοιωθα ότι δεν είναι δικό μου, οπότε οτιδήποτε έσπαγε ή χάλαγε, ουδέποτε με έννοιαξε να το φτιάξω. Σιγά σιγά, το σπίτι γινόταν όλο και πιο δύσκολο να το καθαρίσω. Πλέον, του κάνω ολική καθαριότητα και μετά από δυο-τρεις μέρες, είναι πάλι μέσα στην σκόνη και τα χώματα. Το δωμάτιό μου έχει πλέον μονίμως μία ελαφριά αλλά υπαρκτή μυρωδιά, η οποία δεν λέει να φύγει με τίποτα. Τον τελευταίο χρόνο έχουν αρχίσει να μοιρίζουν και οι αποχετεύσεις, ενώ εδώ και μερικούς μήνες (σύμπτωση; από τότε που πήρα την Καρούνα...) κάνουν την εμφάνισή τους και διάφορα ζουζούνια στο δωμάτιό μου και μερμύγκια στην κουζίνα. Η ενέργειά του είναι πολύ βαριά. Πρόσφατα μου το είπε και φίλος μου από μόνος του, όταν χρειάστικε να μείνει για δύο ώρες στο σπίτι μου - και ο οποίος ούτε ασχολείται πολύ με αυτά, ούτε τον είχα "προϊδεάσει". Του έχω κάνει άπειρους ενεργειακούς καθαρισμούς, με σύμβολα, με διαλογισμούς, με στικ, με φασκόμηλο. Στην καλύτερη περίπτωση, η ενέργεια καθάριζε για μία μέρα...
Εδώ και λίγους μήνες απλά ΔΕΝ ΘΕΛΩ να είμαι εδώ. Αισθάνομαι το νευρικό μου σύστημα τσίτα. Και τώρα που τα γράφω αυτά, οι γάμπες μου και τα χέρια μου κοντεύουν να πάθουν κράμπα από το σφύξημο. Πάντα είχα την απορία γιατί όταν έμενα μέσα στο σπίτι, μετά από μερικές ώρες ήμουν χάλια ψυχολογικά. Σε όσους το είχα συζητήσει με έλεγαν υπερβολικό. Ειληκρινά, έτσι και κάτσω πάνω από 6 ώρες μέσα, γίνομαι χάλια. Πλέον μου είναι ξεκάθαρο...
Έχω προγραμματίσει τον Σεπτέμβριο να μετακομίσω... άμα αντέξω μέχρι τότε, δηλαδή...
Ως τότε προσπαθώ να βάζω διάφορα σύμβολα πάνω μου και στο σπίτι. Και κυρίως προσπαθώ να απομονώνομαι ενεργειακά από αυτό, για να μπορέσω να ηρεμίσω.
Σκέφτικα μήπως είναι η ενέργειά μου που επιρρεάζει τόσο πολή την ενέργεια του σπιτιού. Σκέφτικα μήπως άμα το "έβλεπα αλλιώς", μήπως και κατάφερνα να του αλλάξω την ενέργεια. Όμως αποφάσισα ότι δεν θέλω να το "δω" καθόλου αλλιώς! Ούτε να δικαιολογίσω το οτιδήποτε! Θέλω απλώς να ΦΥΓΩ!
