ΕΚΛΟΓΕΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

[Valia]

πολύ ωραία άρθρα κορίτσια, έχω λιώσει στο γέλιο!! σας ευχαριστώ, έχετε γίνει η πηγή πληροφόρησής μου!!

[ARTYADIS]

[ARTYADIS]

Κωλοτούμπας!!!

[ARTYADIS]

Δυο κιλά εμπιστοσύνη!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Ο Τσίπρας τώρα και σε χάπι. Cipralex, για γερά νεύρα

http://www.kamarinia.gr/article/item/17 ... gera-neura" onclick="window.open(this.href);return false;

[ΙΩΑΝΝΑ]

καλό

[Βικούλα]

[Ταρούλα]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Απίστευτη παρέμβαση του Γάλλου ΥΠΕΞ στα εσωτερικά της Ελλάδας: «Ψηφίστε μνημονιακά κόμματα!»

http://anti-ntp.blogspot.com/2012/05/bl ... _6755.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

ίσως αυτό ΄το γράμμα ενός απλού πολιτη χτυπάει στην καρδιά πολλών από εμάς...

ίσως λέω...

γι' αυτό το βάζω! Γιατί με έκανε να πιστέψω ξανά ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ανόητοι...Υπάρχουν και κάποιοι που σκεφτονται, προβληματίζονται και αποφασίζουν με μεγαλύτερη ωριμότητα...

Μια παροιμία λέει ότι το σάπιο ψάρι μυρίζει από το κεφάλι!
Ε, δεν είναι όλες οι παροιμίες σοφές...
Στην προκειμένη περίπτωση, μυρίζει από την ουρά...




ΜΠΡΑΒΟ ΤΣΙΠΡΑ!
May 23rd, 2012 | Author: kartesios


Δε θα έγραφα ποτέ «μπράβο Αλέξη», γιατί δεν τον νιώθω και δικό μου άνθρωπο. Αλλά το «Μπράβο Τσίπρα», το λέω εντελώς σοβαρά όπως θα το έλεγα για κάποιον ποδοσφαιριστή που έβαλε ωραίο γκολ σ’ ένα αγώνα ποδοσφαίρου που τον παρακολουθώ επειδή δεν έχω να κάνω κάτι καλύτερο.

Έχω βαρεθεί τα «καλά παιδιά». Τα «υπάκουα παιδιά». Τα «ξενέρωτα παιδιά». Μακάρι χίλιες φορές να αποδειχθεί ότι ο Τσίπρας είναι το τσογλάνι που λένε ότι είναι. Έναν τσόγλανο χρειάζεται αυτή η χώρα.

Τον χρειαζόμαστε για να αναστατώνει τους μαλακοπίτουρες σαν τον Σκανδαλίδη, τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Βγήκαν οι λουλούδες και οι τριπλοσάγονοι να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους για τους χαρακτηρισμούς Τσίπρα στον Ολάντ «και μάλιστα μέσα στο ίδιο του το σπίτι».

Ξέχασαν όλοι αυτοί οι άθλιοι γυμνοσάλιαγκες που σήμερα μιλούν για «αγενή, αφελή και επικίνδυνο Τσίπρα», ότι επέτρεψαν στον Όλι Ρεν και στον Στρος Καν να μπουν μέσα στο σαλόνι του δικού μας σπιτιού, τη Βουλή, και να μας μιλήσουν με τον πλέον ταπεινωτικό τρόπο.

Ξέχασαν αυτές οι δουλάρες του πολιτικού υποκόσμου ότι έφεραν το ΔΝΤ στην Ευρώπη να δίνει εντολές και να κουμαντάρει καταστάσεις. Ξέχασαν αυτές οι παρθενοπιπίνες ότι άφησαν τους κλητήρες της Τρόικας να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία και να δίνουν διαταγές.

Τότε, ούτε ο Σκανδαλίδης, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος ένιωθαν θιγμένοι. Θίχτηκαν επειδή ο Τσίπρας είπε ότι ΙΣΩΣ ο Ολάντ να γίνει Ολαντρέου κι επειδή αποκάλεσε μαντάμ τη Μέρκελ. Σιγά ρε σκλάβες της Αυλής! Η Μέρκελ, όσο και να τη γλείφετε για να σας στηρίξει με τρομοκρατικές δηλώσεις και απειλές εναντίον μας, όλοι ξέρουμε ότι είναι πιο απωθητική κι από βουβωνοκήλη.

Όσο για τον Ολάντ, είναι μια μετριότητα που υπό κανονικές συνθήκες και μπροστά στα μεγέθη πραγματικών ηγετών, μοιάζει με δημαρχούκο μικρής πόλης στη γαλλική επαρχία. Επειδή τους προσκυνάτε εσείς οι κομπλεξάρες, δε σημαίνει ότι θα τους προσκυνήσουμε όλοι.

Ναι, μου αρέσει που ο Τσίπρας ανάγκασε μέχρι και την ψηλολαίμα Λαγκάρντ να χάσει την ψυχραιμία της και να προχωρήσει σε κινδυνολογικές «προειδοποιήσεις» προς τους Έλληνες σχετικά με το τι πρέπει να ψηφίσουν.

Μ’ αρέσει που ο Τζήμερος φαίνεται σα λεκές από ξερατό πάνω σε κουστούμι Armani, μπροστά στον Τσίπρα. Μ’ αρέσει που ο Κουβέλης μοιάζει σαν ο προπάππους του που λέει ιστορίες για τους Βαλκανικούς πολέμους. Μ’ αρέσει που ο Βενιζέλος χάνει την ψυχραιμία του μόλις βλέπει τον Τσίπρα κι ο Σαμαράς επιτέλους ξεβρακώθηκε και ύψωσε όλο το φασιστικό του ανάστημα για να καταλάβουμε όλοι πόσο λίγος είναι σαν αρχηγός και πόσο πουλημένος σαν πολιτικός.

Μακάρι ο Τσίπρας να μη νιώσει πάλι ενοχές επειδή αρέσει στον κόσμο αυτό το γραψαρχίδικο στυλάκι του. Έτσι την πάτησε και την προηγούμενη φορά που συμμαζεύτηκε ως συνταξιούχος μικροαστός όταν τον «κατηγόρησαν» ότι συμφωνούσε με τις δυναμικές αντιδράσεις των αγανακτισμένων πολιτών.

Μακάρι να συνεχίσει μέχρι τις εκλογές και μετά τις εκλογές, έτσι άνετος και ακομπλεξάριστος να παίζει το παιχνίδι με τους δικούς του όρους. Να πηγαίνει στην Ευρώπη και να τον κάνουν ήρωα οι κακόμοιροι ηγετίσκοι αρνούμενοι να τον συναντήσουν. Διότι αν το έκαναν στο Σαμαρά και στο Βενιζέλο θα έδειχναν ότι τους φτύνουν, τους υποτιμούν. Όταν το κάνουν στον Τσίπρα, δείχνουν απλώς το φόβο τους.

Βαρέθηκα να δηλώνω ότι δεν ψηφίζω. Βαρέθηκα να εξηγώ τους λόγους. Δε γουστάρω να μου την πέφτουν οι στρατευμένοι και οι πωρωμένοι. Δε γουστάρω να απολογούμαι σε κανέναν για τους λόγους που «κράζω χωρίς να προτείνω». Τα έχουν προτείνει άλλοι τα όσα πιστεύω και το έχουν κάνει πολύ καλύτερα. Ούτε να χειραγωγήσω θέλω, έστω κι έναν άνθρωπο που με διαβάζει, ούτε να πείσω κάποιον για οτιδήποτε. Μακάρι να μπορούσα να πειστώ εγώ για πολλά πράγματα.

Κι ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς, οι κομματικοί τους στρατοί, οι στόκοι κάθε πολιτικοϊδεολογικού χώρου, υπάρχει περίπτωση να με πείσουν για κάτι. Αν συνεχίσουν όλοι μαζί να την πέφτουν στον Τσίπρα, να δείχνουν τόσο έντονα την ενόχλησή τους για την ύπαρξή του, να επιμένουν στις προβοκάτσιες εναντίον του, μπορεί να με πείσουν να πάω να τον ψηφίσω.

Κι αν το κάνω εγώ, σημαίνει ότι θα έχουν πείσει και άλλους να το κάνουν. Όχι επειδή μας αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επειδή μας αρέσουν τα τσογλάνια που ρίχνουν κλωτσιές στα σάπια. Δε θέλει και πολύ να γυρίσει το μυαλό του ανθρώπου, ειδικά όταν τον εκνευρίζουν εκείνοι που σιχαίνεται.

http://kartesios.com/?p=85061" onclick="window.open(this.href);return false;

[Μπεττουλα]

πραγματικά με κάλυψε πλήρως!!!

[Evoula]

Μακάρι ο Τσίπρας να μη νιώσει πάλι ενοχές επειδή αρέσει στον κόσμο αυτό το γραψαρχίδικο στυλάκι του. Έτσι την πάτησε και την προηγούμενη φορά που συμμαζεύτηκε ως συνταξιούχος μικροαστός όταν τον «κατηγόρησαν» ότι συμφωνούσε με τις δυναμικές αντιδράσεις των αγανακτισμένων πολιτών.

Σωστόόόόός!!!!!!!!!!!!

[ARTYADIS]

Δεν ξέρω αν είδατε στην τηλεόραση μια σκηνή με τον εμετικό Βενιζέλο να ρωτάει με χαμηλόφωνη φωνή φιδιού κάποιον Γερμανό για την γνώμη που σχημάτισε όταν συνάντησε τον Τσίπρα..

Ο άλλος του απάντησε: "Αυτά που θέλει ο Τσίπρας είναι δύσκολα και τρέφει αυταπάτες αν θεωρεί ότι μπορεί να τ' αλλάξει"

Και τι του απαντάει ο εμετικός, σιχαμένος και γλειώδης Βενιζέλος? " Ε, βέβαια, η δική σας απάντηση ήταν δυναμική και ξεκάθαρη" !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Απορώ πώς εξακολουθούμε να τους ανεχόμαστε.. απορώ!

[Evoula]

Nαι Δήμητρα, τον είδα και ντράπηκα για λογαριασμό του.
Το είδα το χοντρό το σαλιγκάρι να σέρνεται... Ο Αρτέμης Μάτσας με γραβάτα, σε μυστικές συνομιλίες. Όπως νομίζω πως το είδε και όλη η Ελλάδα και σοκαρίστηκε από την δουλοπρέπεια, την κακομοιριά και τον ραγιαδισμό του ανδρός.
Αυτοί θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, μα ό,τι περνάει... για να μην χάσουν την εξουσία. Φοβούνται την φυλακή. Φοβούνται την ταπείνωση που τους περιμένει. Φοβούνται την αλήθεια που βγαίνει σιγά σιγά. Και όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών, τόσο θα σέρνονται και θα μας λερώνουν με τα σάλια τους...

[Evoula]

Όχι Βάσω μου, δεν είναι όλοι ανόητοι. Δεν είναι καν οι περισσότεροι...





Holland-reou: το αντίδοτο στην εθνική κατάθλιψη

Ναι, σύμφωνοι, τα λεφτά παίζουν τον πρώτο και καθοριστικότερο ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
Υπάρχει όμως και μια παράμετρος που δεν έχει σχολιαστεί αρκετά: η εθνική μας κατάθλιψη.
Ένας λαός που έμαθε να είναι περήφανος, να νομίζει τουλάχιστον πως είναι ανεξάρτητος.
Οι γέροι που ζήσαν την Εθνική Αντίσταση ζουν ακόμα. Οι μεσήλικες που ζήσαν τη Χούντα είναι ακόμη ενεργοί. Οι νεότεροι που διάβαζαν στην Ιστορία τα κατορθώματα των προγόνων, που άκουγαν τους γονείς και τους παππούδες τους να τους λένε ιστορίες, θέλουν να αποδειχτούν αντάξιοί τους.

Εδώ και δύο χρόνια ο ελληνικός λαός έχει καταστεί θεατής του διαγωνισμού οσφυοκαμψίας των Ελλήνων κρατούντων.
Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη, Παπούλιας και Παπαδήμος διαγωνίζονται σε γελοιότητα και ραγιαδισμό.
Έλα όμως που ο ελληνικός λαός έχει μάθει αιώνες τώρα να μην είναι Ραγιάς!

Κι όμως αισθανόταν δυο χρόνια τώρα πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει την εθνική κατρακύλα.
Κατέβαινε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο Σύνταγμα, στο Λευκό Πύργο και αλλού για να δηλώσει δυναμικά και με κάθε τρόπο την αντίθεσή του, αλλά και πάλι πόσοι πίστευαν εκείνη την ώρα που ερχόταν το βράδυ και επέστρεφαν σπίτια τους ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν τόσο σύντομα;
Ένας λαός που έβλεπε τους εκπροσώπους του να παίζουν τα σκυλάκια του καναπέ στις συνόδους της Ε.Ε., που έβλεπε τους κυβερνήτες του να είναι οι πιο γραφικοί "yes man" των Βρυξελλών.

Ο λαός μπορεί να ζήσει και με λιγότερα από όσα ζούσε το 2009. Μπορεί να το ανεχτεί αυτό.
Αλλά δεν μπορεί να ανεχτεί την ταπείνωσή του, την ηθική καταβαράθρωσή του.
Δεν μπορεί να καταπιεί την προσβολή του.
Δεν αντέχει την κλοπή του αυτοσεβασμού του.

Και ο συνδυασμός της εσωτερικής θέλησης για εθνική περηφάνεια με την καθημερινή εμπειρία της εθνικής ταπείνωσης προκάλεσε την εθνική μας κατάθλιψη.


Μέσα σ' όλα αυτά λοιπόν, κι ενώ μεσολάβησαν οι εκλογές με τα γνωστά αποτελέσματα, άρχισε να υπάρχει μια αχτίδα φωτός, μια φωνή εθνικής αξιοπρέπειας.
Ναι, μιλώ για το Τσίπρα ο οποίος ήταν ο μόνος που δεν κώλωσε να πάει μέσα στη Γαλλία και να απειλήσει/προειδοποιήσει τον Ολάντ για το τι θα επακολουθήσει εάν δεν τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για την Ευρώπη.
Τον προειδοποίησε ότι θα γίνει... Ολαντ-ρέου!

Από εκείνη την ώρα αμέσως ξέσπασε πόλεμος δηλώσεων ανάμεσα στον ξεστομίσαντα την ατάκα και τους γνωστούς οσφυοκάμπτες.
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΜΜΕ σκύλιασαν μόλις άκουσαν αυτή τη φράση.
Σκύλιασαν γιατί είδαν ότι υπάρχει κι ένας που 'χει τα ****** να πάει να τα πει αυτά μες στη Γαλλία.
Κι όχι να κάνει το κουτσαβάκι στα τηλεοπτικά πάνελ και να κατεβάζει τα σώβρακα μόλις περάσει τα σύνορα.
Εξάλλου, ο Ολάντ είναι ξένος και άρα ανώτερος κάθε Έλληνα στο ιδεολογικό τους σύμπαν.
(Αλήθεια, το ΠΑΣΟΚ γιατί θίχτηκε; Αντιλαμβάνεται τον παραλληλισμό κάποιου με τον Παπανδρέου ως προσβολή;)
Όσο για τη ΝΔ που χαρακτήρισε "αφελή ή επικίνδυνο" τον Τσίπρα, της απαντώ ότι έχει δίκιο.
Είναι επικίνδυνος να γκρεμίσει την Ελλάδα που έφτιαξε αυτή.
Ή να ξαναφτιάξει την Ελλάδα που γκρέμισε αυτή...




Ναι, τον γουστάρω τον Τσίπρα γιατί έχει τρέλα. Ωραία τρέλα.
Έχει μια μαγκιά βαθιά ελληνική. Είναι φαίνεται από εκείνους τους ανθρώπους που μεγάλωσαν ανατριχιάζοντας στο άκουσμα των αγώνων του λαού μας για αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία και δεν του πάει να στήνει τον κώλο του σε κανέναν.

Ο Ρουσσώ έγραφε: "Ο καταναγκασμός έφτιαξε τους πρώτους δούλους, η δειλία τούς διαιώνισε".

Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητιανεύει!
Η Ελλάδα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί, αν βέβαια συνεργαστούν και οι υπόλοιποι μαζί της. Αν τη σέβονται.
Αν δεν τη σέβονται και δεν συνεργάζονται αυτοί, τότε δεν έχουμε τίποτα να πούμε μαζί τους.



Οι λογιστές υπάρχουν για να μετράνε νουμεράκια, να μαζεύουνε έσοδα-έξοδα και να υλοποιούν αποφάσεις.
Τις αποφάσεις όμως τις παίρνουν οι πολιτικοί.

Κι ο ελληνικός λαός αυτό θέλει: πολιτικούς ηγέτες που θα τον εκπροσωπούν εκεί έξω πραγματικά.
Και έναν περήφανο λαό, για να τον εκπροσωπείς πρέπει να στέκεσαι εκεί έξω περήφανα.


Ένα αντίδοτο στην εθνική κατάθλιψη είναι αυτή η συμπεριφορά του Τσίπρα, που μας κάνει να αναθαρρούμε κι ένα κλικ να γίνεται μέσα μας, που μας αφήνει με το χαμογελαστό παράπονο "μπράβο ρε μάγκα, και λίγα τους είπες"!

Δεν ξέρω από "ευγένειες".
Αυτήν την "ευγένεια" που επικαλούνται πολλοί, εγώ την ονομάζω Ραγιαδισμό.
Όταν έρχεται ο κάθε Σόιμπλε, Μπαρόζο, Τόμσεν, Ρεν, Μέρκελ, Σαρκοζί, Ρομπάι και εν μέσω απειλών και εκβιασμών μας υποδεικνύει τι πρέπει να ψηφίσουμε, ποιος είναι "επικίνδυνος" και ποιος όχι, τότε με πόση ευγένεια να απαντήσεις;
Όταν ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς της Κυβέρνησης Ολάντ κάνουν ευθείες υποδείξεις στο ελληνικό λαό, υιοθετώντας τα εκβιαστικά διλήμματα των υπολοίπων, αν έβλεπα τον Τσίπρα να τα καταπίνει για να δείξει "καλό παιδί", τότε θα ξενέρωνα με την πάρτη του.
Ευτυχώς όμως τον είδα να σηκώνεται αντρίκεια και στους εκβιασμούς των Γάλλων αξιωματούχων να απαντά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ με έναν ελληνικό εκβιασμό.
Επιτέλους ένας Έλληνας πολιτικός αρχηγός είπε σε πρόεδρο μεγάλης χώρας "πρόσεξε καλά τι θα κάνεις, γιατί..."

Θα μου πει κάποιος τώρα “ε σιγά, του 'κανε τη μούρη κρέας!”
Μα αν δε τους είχε κάνει τη μούρη κρέας, αν δεν τους είχαμε ως λαός κάνει τη μούρη κρέας, δε θα έτρεχαν τώρα χεσμένοι όλοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να μας… “διορθώσουν την ψήφο”! (που λέει κι η Αλέκα).
Συγνώμη, αλλά για μένα εξωτερική πολιτική σημαίνει δυνατή, βροντερή φωνή.
Σημαίνει να απαντάς με εκβιασμό στον εκβιασμό.
Σημαίνει μάχη μέχρις εσχάτων.

Δεν μπορεί αυτοί οι καριόληδες να μας καταδικάζουν σε αιώνια δυστυχία κι εμείς να θέλουμε οι Έλληνες εκπρόσωποί μας να είναι.... "ευγενικοί".
Ευγενικοί σε ποιους μωρέ; Σ' αυτούς που δεν το 'χουν σε τίποτα να μας στείλουν στα παγκάκια;
Σ' αυτούς επίθεση!



Οι "ευγενικοί" (σκυφτοί, θα τους έλεγα) πέτυχαν αυτά που ζούμε: τα δύο Μνημόνια που καταστρέφουν την Ελλάδα.
Γιατί πήγαιναν μ' ένα "ναι" βέβαιο.
Διαπραγμάτευση σημαίνει να πας με το "όχι" στα χείλη.
Σημαίνει να είσαι έτοιμος να επιτεθείς και όχι μόνο να αμύνεσαι.
Έτσι μόνο μπορεί να τα βρεις κάπου στη μέση.
Όταν τραβούν αυτοί από τη μια το σκοινί, το τραβάς κι εσύ απ' την άλλη και το σκοινί κάπου θα ισορροπήσει.
Όταν τραβούν οι άλλοι το σκοινί κι εμείς δεν το τραβάμε για να μη φανούμε πιεστικοί, είναι προφανές ότι θα ισορροπήσουμε εκεί που θέλουν οι άλλοι.

Για να είμαι σαφής, δε θεωρώ προσβλητικό το χαρακτηρισμό "Ολαντρέου" καθώς αναφερόταν στο υποθετικό και απευκτέο ενδεχόμενο να αποδειχτεί τέτοιος ο Ολάντ.
Στην ουσία επρόκειτο για προειδοποίηση περισσότερο παρά για προσβλητικο χαρακτηρισμό.

Πάντως μέχρι τώρα η μόνη επίθεση Έλληνα πρωθυπουργού που άκουσα να γίνεται σε ευρωπαικά φόρουμ ήταν η επίθεση του Γιώργου Παπανδρέου στον... ελληνικό λαό, όταν μας αποκάλεσε "μια χώρα διεφθαρμένων".
Αυτούς θέλουμε;
Ή μήπως τους... σώφρονες Τζήμερους του.. "εξοχότατη κ. Μέρκελ";;

Όταν είσαι στριμωγμένος στα σκοινιά τότε αν ρίξεις τους τόνους, πάει, χάθηκες!
Όταν είσαι στριμωγμένος τότε επιτίθεσαι.
Η γάτα που στριμώχνεται βγάζει νύχια και γρατζουνάει για να φοβίσει τον σκύλο που της ορμά και της γαυγίζει.
Αν δε βγάλει νύχια, τότε ο σκύλος την αρπάζει απ' το λαιμό και την ξεσκίζει.

Αυτά τα νύχια είναι το αντίδοτο στην εθνική μας κατάθλιψη.
Γιατί ο τρόπος να ξεπεράσεις την κατάθλιψη είναι να ξεσπάσεις.
Ως λαός να ξεσπάσεις ενάντια σ' αυτούς που σε βουλιάζουν.

Έτσι θα ξαναποκτήσουμε ως λαός τον αυτοσεβασμό μας, την αξιοπρέπειά μας, την όποια περηφάνεια μας απέμεινε μες στα συντρίμμια της μνημονιακής καταστροφής.
Έτσι θα ελπίσουμε και πάλι πως τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν.
Έτσι θα νικήσουμε την εθνική μας κατάθλιψη.
Δείχνοντας τα νύχια μας!

http://toixo-toixo.blogspot.com/2012/05 ... -reou.html" onclick="window.open(this.href);return false;