ΜΙΑ ΠΙΣΤΗ...

[Vasoula]

Ερωτας και Ψυχή…

Υπάρχουν πολλές θρησκείες σήμερα…Λίγες επίσημες, χιλιάδες ανεπίσημες, που ονομάζονται «αιρέσεις», γιατί απλά διαφοροποιούνται κατά τι, από τις επίσημες!
Ο άνθρωπος έχασε τον Προορισμό του και χρειάζεται μια μαζική κατεύθυνση…Αυτή η ανάγκη του, καθιέρωσε και τις θρησκείες…
Το καλό και το κακό είναι μέρος αυτής της μαζικής κατεύθυνσης, που χρειάζονται οι άνθρωποι, για να ησυχάζουν την συνείδησή τους ότι ακολουθούν έναν δρόμο…χωρίς να γνωρίζουν αν αυτός τους οδηγεί και στον Προορισμό τους…Υπολογίζουν…ελπίζουν…πιστεύουν…

Και αυτόματα, παραδίνουν την Θέλησή τους, σε όσους τους οδηγούν σ’ αυτήν την κατεύθυνση…χωρίς να το καταλάβουν! Χωρίς να αναρωτηθούν…
Απλά διαχωρίζονται από το σύνολο, στις «τροποποιήσεις», όχι στην ουσία της Πίστης!

Οι «τροποποιήσεις» όμως δεν αφορούν την Πνευματική Εξατομίκευση…
Η Πίστη δεν αφορά έναν συγκεκριμένο θεό…έναν συγκεκριμένο δρόμο…μια συγκεκριμένη αλήθεια…

Γιατί ο θεός, ο δρόμος και η αλήθεια, δεν μπορεί ποτέ να είναι συγκεκριμένα…

Δεν μπορεί να εναντιώνονται ο ένας στον άλλον…Δεν μπορεί να έχουν «εχθρούς», πέρα από το ίδιο το «συγκεκριμένο»…

΄Ολοι οι δρόμοι, όλες οι αλήθειες, δεν μπορεί παρά να έχουν μία Κατεύθυνση…δεν μπορούν να έχουν ονοματεπώνυμο, ούτε συγκεκριμένους αγίους, ούτε συγκεκριμένους θεούς…

Ο τρόπος μπορεί να διαφοροποιηθεί…Ο Προορισμός όμως όχι…
Αλλά για να κοιτάξεις τον Προορισμό με ειλικρίνεια, χρειάζεται να μην αναζητάς τον τρόπο, αλλά να έχεις την Πρόθεση...

Εκείνη την Πρόθεση που κάνει την μαζική ευθύνη, Συλλογική Αγάπη…Και αυτό είναι μέρος της Θέλησης…Να μην αφήσεις να επιδράσει σ’ αυτήν, τίποτα άλλο πέρα από τον Προορισμό σου, γνωρίζοντας ότι η επίδραση στην Θέληση είναι μέρος της «μαύρης μαγείας» της Ζωής…Εκείνης που τυφλώνει και κουφαίνει…που σε κάνει να ξεχνάς την Υπόσχεσή σου…

Αν σκεφτούμε, ότι ο κάθε ΄Ανθρωπος με το που γεννιέται εδώ στον φυσικό κόσμο, έχει δώσει μια Υπόσχεση...Υπόσχεση Αγάπης!
Κάποιοι έρχονται γρήγορα στο να την τηρήσουν, κάποιοι αργότερα...Τι σημασία έχει?
Η αφύπνιση των Συνειδήσεων είναι ο Δρόμος και ο Προορισμός συγχρόνως...Ο χρόνος δεν μετράει...ούτε ο πόνος μετράει...
Μετράει όμως η Πρόθεση...Εκεί επωάζονται τα κίνητρα της Αιωνιότητας…

Το να εναντιωθείς στην μαζική ευθύνη, είναι σαν να προσκαλείς στην Ζωή σου όλους τους εχθρούς μαζί...΄Οχι τους εχθρούς έξω από εσένα, αλλά αυτούς που είναι μέσα σου, απόλυτα συνδεδεμένοι με την μαζική ευθύνη, με το συλλογικό ασυνείδητο!

Ενας ένας καταρρίπτεται από την Θέληση και από το όραμα του Προορισμού μας όμως...


Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...
Κάθε χρόνο οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα με ήσυχη την συνείδησή τους ότι κάποιος άλλος σταυρώθηκε γι' αυτούς και δεν βλέπουν ότι κάνουν συνεχώς και συνεχώς το ίδιο στον εαυτό τους! Μια θρησκεία δεν είναι μια πίστη και μια πίστη δεν είναι πάντα μια Ανάσταση...

όλοι φτάνουν μέχρι την σταύρωση...

από εκεί και πέρα, είναι θέμα Δρόμου και Προορισμού...

[Fotinoula]

Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

[Λιζούλα]

[ARTYADIS]

[Ellaki]

Ο τρόπος μπορεί να διαφοροποιηθεί…Ο Προορισμός όμως όχι…
Αλλά για να κοιτάξεις τον Προορισμό με ειλικρίνεια, χρειάζεται να μην αναζητάς τον τρόπο, αλλά να έχεις την Πρόθεση...

Εκείνη την Πρόθεση που κάνει την μαζική ευθύνη, Συλλογική Αγάπη…Και αυτό είναι μέρος της Θέλησης…Να μην αφήσεις να επιδράσει σ’ αυτήν, τίποτα άλλο πέρα από τον Προορισμό σου, γνωρίζοντας ότι η επίδραση στην Θέληση είναι μέρος της «μαύρης μαγείας» της Ζωής…Εκείνης που τυφλώνει και κουφαίνει…που σε κάνει να ξεχνάς την Υπόσχεσή σου…

σαν να λέμε δηλαδή ...........
αφήστε τα <πως> και τα <γιατί>

[Μπεττουλα]

Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...
Κάθε χρόνο οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα με ήσυχη την συνείδησή τους ότι κάποιος άλλος σταυρώθηκε γι' αυτούς και δεν βλέπουν ότι κάνουν συνεχώς και συνεχώς το ίδιο στον εαυτό τους! Μια θρησκεία δεν είναι μια πίστη και μια πίστη δεν είναι πάντα μια Ανάσταση...

όλοι φτάνουν μέχρι την σταύρωση...

από εκεί και πέρα, είναι θέμα Δρόμου και Προορισμού...

[konstantinos s.]

Το να εναντιωθείς στην μαζική ευθύνη, είναι σαν να προσκαλείς στην Ζωή σου όλους τους εχθρούς μαζί...΄Οχι τους εχθρούς έξω από εσένα, αλλά αυτούς που είναι μέσα σου, απόλυτα συνδεδεμένοι με την μαζική ευθύνη, με το συλλογικό ασυνείδητο!

Ενας ένας καταρρίπτεται από την Θέληση και από το όραμα του Προορισμού μας όμως...

[Βικούλα]

Η αφύπνιση των Συνειδήσεων είναι ο Δρόμος και ο Προορισμός συγχρόνως...Ο χρόνος δεν μετράει...ούτε ο πόνος μετράει...
Μετράει όμως η Πρόθεση...Εκεί επωάζονται τα κίνητρα της Αιωνιότητας…

Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...
Κάθε χρόνο οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα με ήσυχη την συνείδησή τους ότι κάποιος άλλος σταυρώθηκε γι' αυτούς και δεν βλέπουν ότι κάνουν συνεχώς και συνεχώς το ίδιο στον εαυτό τους! Μια θρησκεία δεν είναι μια πίστη και μια πίστη δεν είναι πάντα μια Ανάσταση...

όλοι φτάνουν μέχρι την σταύρωση...

από εκεί και πέρα, είναι θέμα Δρόμου και Προορισμού...

[AMALIA]

[Δωρουλα]

Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...
Κάθε χρόνο οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα με ήσυχη την συνείδησή τους ότι κάποιος άλλος σταυρώθηκε γι' αυτούς και δεν βλέπουν ότι κάνουν συνεχώς και συνεχώς το ίδιο στον εαυτό τους! Μια θρησκεία δεν είναι μια πίστη και μια πίστη δεν είναι πάντα μια Ανάσταση...

όλοι φτάνουν μέχρι την σταύρωση...

από εκεί και πέρα, είναι θέμα Δρόμου και Προορισμού...

[Ταρούλα]

Αλλά για να κοιτάξεις τον Προορισμό με ειλικρίνεια, χρειάζεται να μην αναζητάς τον τρόπο, αλλά να έχεις την Πρόθεση...

Ευχαριστώ

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Ελενίτσα]

Το να εναντιωθείς στην μαζική ευθύνη, είναι σαν να προσκαλείς στην Ζωή σου όλους τους εχθρούς μαζί...΄Οχι τους εχθρούς έξω από εσένα, αλλά αυτούς που είναι μέσα σου, απόλυτα συνδεδεμένοι με την μαζική ευθύνη, με το συλλογικό ασυνείδητο!

Ενας ένας καταρρίπτεται από την Θέληση και από το όραμα του Προορισμού μας όμως...


Καλή Ανάσταση, μέσα στις καρδιές μας, σημαίνει εκείνον τον δυνατό ΄Ερωτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ…

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...

[VasilisM]

Το να εναντιωθείς στην μαζική ευθύνη, είναι σαν να προσκαλείς στην Ζωή σου όλους τους εχθρούς μαζί...΄Οχι τους εχθρούς έξω από εσένα, αλλά αυτούς που είναι μέσα σου, απόλυτα συνδεδεμένοι με την μαζική ευθύνη, με το συλλογικό ασυνείδητο!

Ενας ένας καταρρίπτεται από την Θέληση και από το όραμα του Προορισμού μας όμως...

Τι να λέμε τώρα...

Και σκεφτείτε, ότι το θείο δράμα, επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι την σταύρωση...
Κάθε χρόνο οι χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα με ήσυχη την συνείδησή τους ότι κάποιος άλλος σταυρώθηκε γι' αυτούς και δεν βλέπουν ότι κάνουν συνεχώς και συνεχώς το ίδιο στον εαυτό τους! Μια θρησκεία δεν είναι μια πίστη και μια πίστη δεν είναι πάντα μια Ανάσταση...

Και τελικά η Ανάσταση, κατάντησε μια δήθεν κοινωνική εκδήλωση όπου οι παρευρισκόμενοι κάνουν πως χάρηκαν που είδαν κάποιον συγγενή ή γνωστό και του εύχονται τόσο τυπικά και τόσο ψεύτικα "χριστός ανέστη" "αληθώς ο κύριος" απαντάει, τσουγκρίζουν και τα αυγά, τρώνε και την μαγειρίτσα.. εντάξει είμαστε έτοιμοι για την αυριανή μάσα..!

Φέτος δεν "ευχήθηκα" σε κανέναν.. η ανοχή μου μικραίνει όσο περνάνε τα χρόνια.. ούτε οι σούβλες ούτε οι βραδυνές έξοδοι ούτε ούτε ούτε. Τέλος σε αυτές τις μ****ιες από εμένα η σκυτάλη δεν θα παραδοθεί σε κανέναν..