πόσους ανθρώπους ένιωσες κοντά σου...
Συνήθως έτσι μετριέται η ζωή...
ποσοτικό είναι το μέτρημά της...Πόσοι σου έδωσαν τα πιο πολλά...πόσοι σου πήραν τα πιο λίγα...
Υπάρχει όμως και ένα "ζύγι" μέσα μας, που ισορροπεί μόνο με την ποιότητα της αρετής
για να έρθει η ισορροπία σ' αυτήν την εσωτερική ζυγαριά, πρέπει να αντέχεις το βάρος της Αγάπης
εκείνη δεν ζυγίζει τις ποσότητες αλλά τις ποιότητες...
ορίζει την Δύναμη, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν αδυναμία...
το Θάρρος, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν αναίδεια...
την Θέληση, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν επιθυμία...
την Πίστη, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν πειθαρχία...
την Συμπόνια, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν υποχρέωση...
την Αγνότητα, σε ότι οι περισσότεροι θεωρούν ηθική...
όμως...το ένα έναντι των πολλών είναι εκείνο που έχει βαρύτητα στο να μας κάνει να χαμογελάσουμε με την Ψυχή μας...
οι πολλοί το μόνο που καταφέρνουν, αν τους επιτρέψουμε να βαρύνουν την ζυγαριά μας, είναι να μας κάνουν να χαμογελάσουμε με σφιγμένα δόντια...Να μας δώσουν ότι δεν θέλουμε...
Στο χέρι μας είναι να αρκεστούμε στους πολλούς και να επιτρέψουμε στην Ψυχή μας να πάρει το βάρος τους...
ότι μας δίνει η Αγάπη, μας το δίνει ο θεός...
ότι μας δίνουν οι άνθρωποι, μας το δίνει η ανάγκη μας...και τότε πάντα αξιολογούμε τι δίνουμε και τι μας παίρνουν...
Ένοιωσες ποτέ μακριά από μένα
Μια φορά είναι αυτή που χρειάζομαι
Υπόσχομαι να σε βρω μια μέρα
Ένοιωσες ποτέ μακριά χωρίς εμένα
Η αγάπη μου βρίσκεται τόσο βαθειά
Με ονειρεύθηκες ποτέ σου;
Θα τολμούσες μαζί μου;
Να γιατρέψεις τα σημάδια και να αλλάξεις τα αστέρια;
Θα το κάνεις για μένα;
Να ελευθερώσεις τον παράδεισο μέσα σου;
Θα σ έπαιρνα μακριά
Ναυαγός σε μια μοναχική μέρα
Στήθος για ένα δακρυσμένο μάγουλο
Βγες έξω, βγες έξω όπου και να είσαι
Παραδόσου, παραδόσου στο άγγιγμά μου
Σ αυτή την λευκή νυχτερινή φαντασία
http://youtu.be/ueUnwQsiLeo" onclick="window.open(this.href);return false;
