ΥΠΝΟΣ...

[Vasoula]

Σκεφτόμουν…
Τι σημαίνει άραγε «είμαι καλά», για κάθε άνθρωπο?

Νομίζω ότι το «καλά» συνδέεται με την απουσία κάθε υποψίας καταπίεσης…

΄Ετσι το καλά συνδέεται, μέσα σε κάθε άνθρωπο, με αυτό που τον καταπιέζει!

Θες να είναι ένας έρωτας? Θες να είναι τα χρήματα? Θες να είναι η οικογένεια, η θρησκεία, το κράτος? Θες να είναι μια ασθένεια? Μια αξία? Μια αποδοχή?

΄Όλα όσα ορίζει η πραγματικότητα του κάθε ανθρώπου, ασκούν μια άτυπη μορφή καταπίεσης…Τόσο άτυπη, που πολλές φορές δεν την παίρνει είδηση, παρά μόνο από τυπικά συμπτώματα στο σώμα του, από μια δυσλειτουργία που γίνεται ενοχλητική, σαν την κρίση πανικού που δεν έχει λογική, παρ’ όλα αυτά γίνεται βασανιστική, γιατί είναι κρίση, χωρίς φανερή αιτία!

Μα πολλές αιτίες δεν είναι φανερές…Αιτίες αγάπης, συντροφικότητας, σχέσεων καθημερινών, ανταλλαγής, μοιράσματος, ενότητας, αποτελούν όλα μια άτυπη μορφή καταπίεσης πολλών «θέλω» του ανθρώπου…Πριν μπορέσει να τα εκφράσει, έχουν γίνει οι «σκοτεινές υποθέσεις» της ζωής του…

Κάτι του παίρνει την προσοχή από αυτά τα «θέλω» και αναγκάζεται να τα ισοφαρίσει με αντίστοιχα «πρέπει», για να νιώσει τάχα καλά.

΄Όταν επεξεργάζεσαι με θάρρος τις «σκοτεινές υποθέσεις» της ζωής σου, όταν φτάνει εκείνη η στιγμή που δεν έχεις τίποτα άλλο πια να χάσεις, τότε βλέπεις τα «θέλω» σου τρομαγμένα στην γωνία να «καταδυναστεύονται» από χιλιάδες «πρέπει», λες και κάποια αυθεντία τα τοποθέτησε εκεί ερήμην σου, για να κοντράρουν πάντα τις αιτίες του «καλά» σου!

Και αν δεν έχει ορκιστεί ο άνθρωπος να μην έχει καμία αυθεντία στην ζωή του…
Χιλιάδες όρκοι και υποσχέσεις ότι θα είναι απλά ο εαυτός του…
΄Ότι θα κάνει αυτό που θέλει πραγματικά…
΄Ότι θα αγαπήσει τον εαυτό του και ότι είναι αληθινό μέσα του…

Μέχρι να φτάσει στην Αλήθεια, αφήνει υποψίες να σκιάζουν το «καλά» του και να κλείνει τους Δρόμους της Καρδιάς του…

΄Όχι?

Η Καρδιά λένε, δεν έχει λογική…
Πόσο λάθος είναι αυτό, φαίνεται από αυτές τις άτυπες μορφές καταπίεσης που ένας άνθρωπος βιώνει κατ’ αρχήν μέσα του…
Η Καρδιά έχει την Λογική της Ψυχής…Μα πόσοι ακολουθούν αυτό το χτυποκάρδι, χωρίς να το ντύσουν με συγκεκριμένες εικόνες? Το κάθε τι που είναι συγκεκριμένο, το ξέρω καλά, πως έχει μέσα του μια αυθεντία που το ορίζει και το μετατρέπει συνεχώς σε μια προσδοκία, που δεν έχει Λογική, ούτε Σχέδιο, ούτε Προορισμό…
Δεν έχει κατεύθυνση κυρίως!

Που πάμε?

Κοίτα από δω! Να οι χριστιανοί…
Κοίτα από κει! Να οι εχθροί του θεού…
Κοίτα απέναντι! Να μια αγάπη…
Κοίτα πάνω! Να το μάτι του κριτή…
Κοίτα κάτω! Να ο πόνος της Γης…

΄Οπου και να κοιτάξουμε, μας την έχουν φυλαγμένη!

Λες και όλες οι μορφές καταπίεσης έγιναν κατεύθυνση…

Κατά τα άλλα ο κάθε άνθρωπος θεωρεί ότι είναι καλά, όταν δεν προσέχει την κατεύθυνση, αλλά πάει όπου του δείξουν! ΄Ολοι μαζί πλήθος, υπό την αιγίδα της επιστήμης, της θρησκείας και ενός καλού «πρέπει», που ποτέ δεν το βιώνουμε…Μάλλον το κυνηγάμε περισσότερο, παρά το πιστεύουμε…
΄Οποιος το φτάσει πρώτος κερδίζει ένα «καλά» που θα τον πνίγει μόλις πάει να ξυπνήσει…

Η καλύτερη κατάσταση της ζωής είναι ο ύπνος!

Αυτή η συνήθεια του να αποδεχόμαστε τον ύπνο σαν λύτρωση από τα βάρη της καθημερινότητας, σαν έναν κόσμο που καταφεύγουμε για ανακάμψουμε, να πάρουμε δυνάμεις, λίγο πριν εξαντληθούμε, κρύβει μέσα της το βαθύτερο νόημα της απάθειας.

Είναι τρομερό να κοιτάς απαθής, αυτό που θα ήθελες να αγαπήσεις με όλο το βάθος του είναι σου…Οπότε ο ύπνος, λίγο πριν εξαντληθείς, είναι η καλύτερη λύση, για να νιώσεις καλά!
Ο ύπνος δεν είναι η κατάσταση που βιώνεις όταν κοιμάσαι και χάνεις για λίγο την συνείδησή σου…Ο ύπνος είναι η κατάσταση που βιώνεις την απώλεια της Ψυχής σου, ενώ είσαι ξύπνιος!

O καθένας μας είναι καλά, αν έχει αυτά που πρέπει…Κι όμως!

Εγώ το έχω βιώσει στην Ζωή μου αλλιώς…
Είσαι καλά όταν δεν πρέπει τίποτα, παρά να είσαι ένας απλός ΄Ανθρωπος!

Να χαίρεσαι και να αγαπάς, ότι δεν μπορούν οι άλλοι, είναι ένας περίεργος τρόπος να φτάνεις στον θεό. Συνήθως, ακόμα κι αυτοί οι δρόμοι της καρδιάς ορίζονται από τις υποχρεωτικές αγάπες…τις αγάπες του «καθήκοντος»…΄Ότι πρέπει για να σε εντάξουν στο πλήθος, που έμαθε να αγαπά ότι του υποδεικνύεται…ατύπως!
Εξαρτάσαι από την αγάπη ενός ανθρώπου, γιατί δεν έχεις τίποτα άλλο που να σε ενδιαφέρει, εκτός από μια ανάγκη να ζεις…

Είναι περίεργη η ιστορία του ανθρώπου…Πολύ περίεργη! Δημιουργεί εκείνες τις κοινωνίες που του θυμίζουν συνεχώς πόσο μισεί τον Εαυτό του…
Αγαπάει εκείνους τους ανθρώπους που του θυμίζουν συνεχώς τι δεν μπορεί να είναι…
Δοξάζει εκείνον το θεό, που του θυμίζει συνεχώς τι του χρωστάει…
Επιλέγει εκείνες τις καταστάσεις ζωής, που του θυμίζουν διαρκώς τα όρια του.

Το «απεριόριστο» είναι το όραμα ενός «τυχοδιώκτη», που βλέπει μέσα στο πλήθος αυτό που τον υποχρέωσαν να αγαπήσει και φεύγει για να Ζήσει με την Καρδιά του και τον θεό…
Είναι ο «τρελός» που κάποτε στην ιστορία θα δοξαστεί σαν «σωτήρας»…Γιατί έτσι συμβαίνει πάντα! Ο Λόγος ενός Ανθρώπου, όσο ζει, είναι πάντα ακατανόητος για το πλήθος των χιλιάδων προτιμήσεων, σκέψεων και συναισθημάτων, θεωριών, τρόπων, και συμπεριφορών…Ακατανόητος για το «είμαι καλά» τους…Γιατί το πλήθος επιλέγει να ακούσει, όσα του μεγαλώνουν τις ελπίδες, αφαιρώντας τους την Συνείδηση, όπως όταν κοιμάται, που την χάνει και ονειρεύεται…

Ο θεός όμως είναι συνειδητή κατάσταση Ζωής!

Πιστεύω βαθιά ότι ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να λυτρωθεί, αν δεν έκανε συνειδητή κατάσταση ζωής μόνο τις ανάγκες που έμαθε να έχει μέσα στην μικρότητα που έμαθε να είναι...

Οι προσωπικές καταστάσεις που βιώνουμε στην ζωή μας, είναι τόσο δύσκολες, όσο επιτρέπουν τα όνειρά μας...Η Αλήθεια όμως είναι μόνο μέσα σε μια Συνειδητή κατάσταση επιλογών, αυτάρκειας και σεβασμού...όταν δεν χρησιμοποιούμε "τεχνάσματα" για να ζήσουμε, αλλά Ζούμε την Ζωή σαν Τέχνη...΄Ενας "καμβάς" που αποτυπώνει την Ψυχή μας δεν μπορεί να ορίζεται παρά μόνο από τον θεό μέσα μας!


Να δημιουργείς έναν κόσμο που δεν ντροπιάζει την καρδιά σου, όταν τον κοιτάς μέσα από την Ψυχή σου! Μπορούμε άραγε?

΄Ισως γι’ αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε πλασματικούς πνευματικούς κόσμους για να νιώθουν ασφαλείς. Η εφαρμογή της Αγάπης σε όλα τα επίπεδα Ζωής, δεν εξαιρεί τον φυσικό κόσμο! Αρκεί να μπορείς να «ζωγραφίζεις» αυθεντικά και όχι να μιμείσαι τις τεχνοτροπίες, τις εμπνεύσεις και τις δημιουργίες του κόσμου που δεν θέλεις, στην ουσία, να είσαι μέρος του…

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που μπορούμε να εφαρμόσουμε, είναι ένας καλός τρόπος για να επιλέξουμε που θέλουμε να μοιάσουμε και να το κάνουμε ΄Όραμα!
΄Ένα ΄Οραμα μπορεί να είναι διαφορετικό στην σύνθεση, αλλά δεν μπορεί παρά να είναι όμοιο στην Αλήθεια…
Ένα όνειρο είναι ίδιο στην σύνθεση, αλλά διαφορετικό στην Αλήθεια…

Στην καθομιλουμένη «όραμα» σημαίνει εκείνη την δράση που δημιουργεί εσωτερικές αυθεντικότητας σε αναλογία με εξωτερικές ακεραιότητες

Ένα όνειρο έχει εκείνη την αντίδραση που δημιουργεί εσωτερικές εξαρτήσεις σε αναλογία με εξωτερικές αυθαιρεσίες

Μεταξύ των δύο υπάρχει η κατάσταση ύπνου…

[Θοδωράκος]

΄Όταν επεξεργάζεσαι με θάρρος τις «σκοτεινές υποθέσεις» της ζωής σου, όταν φτάνει εκείνη η στιγμή που δεν έχεις τίποτα άλλο πια να χάσεις, τότε βλέπεις τα «θέλω» σου τρομαγμένα στην γωνία να «καταδυναστεύονται» από χιλιάδες «πρέπει», λες και κάποια αυθεντία τα τοποθέτησε εκεί ερήμην σου, για να κοντράρουν πάντα τις αιτίες του «καλά» σου!

Όμως πώς καταλαβαίνεις ποιά "θέλω" σου είναι αυθεντικά και ποιά είναι της κοινωνίας; Τα πραγματοιποιείς όλα και μετά βλέπεις ποιά σε καλύπτουν και ποιά όχι;

Η καλύτερη κατάσταση της ζωής είναι ο ύπνος!

Αυτή η συνήθεια του να αποδεχόμαστε τον ύπνο σαν λύτρωση από τα βάρη της καθημερινότητας, σαν έναν κόσμο που καταφεύγουμε για ανακάμψουμε, να πάρουμε δυνάμεις, λίγο πριν εξαντληθούμε, κρύβει μέσα της το βαθύτερο νόημα της απάθειας.

[Vasoula]

Όμως πώς καταλαβαίνεις ποιά "θέλω" σου είναι αυθεντικά και ποιά είναι της κοινωνίας; Τα πραγματοιποιείς όλα και μετά βλέπεις ποιά σε καλύπτουν και ποιά όχι

Θοδωράκο, το καταλαβαίνεις από την στιγμή που

επεξεργάζεσαι με θάρρος τις «σκοτεινές υποθέσεις» της ζωής σου, όταν φτάνει εκείνη η στιγμή που δεν έχεις τίποτα άλλο πια να χάσεις, τότε βλέπεις τα «θέλω» σου τρομαγμένα στην γωνία να «καταδυναστεύονται» από χιλιάδες «πρέπει», λες και κάποια αυθεντία τα τοποθέτησε εκεί ερήμην σου, για να κοντράρουν πάντα τις αιτίες του «καλά» σου!

όταν γνωρίζεις, πέρα από κάθε αμφιβολία, οπως έγραψα...

Ακόμα και όταν βρίσκεσαι σε έναν λαβύρινθο και ψάχνεις να βρεις την έξοδο, η απογοήτευση θα σε κάνει πάντα να την χάνεις...μέχρι να απελπιστείς ότι θα την βρεις ποτέ και μείνεις ακίνητος, για να σε βρει η μοίρα σου...
Αυτό που θα σε κάνει να βγεις, δεν είναι η δυσκολία του να βρεις την έξοδο, αλλά η Πίστη ότι υπάρχει έξοδος...

[Ellaki]

τώρα να σου πω ότι τις τελευταίες ημέρες με απασχολεί το τι είναι ύπνος !!!!!!!!!!
θα με πιστέψεις, σίγουρα

Ώρες που αδυνατείς να ασκήσεις έλεγχο και σου επιτίθονται οι μορφές που έχεις δημιουργήσει.
Ο πόνος της απώλειας της Ψυχής σου.
Ο πόνος της απώλειας της Ζωής.

Πως να αντέξεις εαν δεν γεφυρώσεις την απόσταση με τον Εαυτό σου?
Πως να αντέξεις όταν ο κόσμος σου <ντροπιάζει την καρδιά σου>?

Το απεριόριστο, η αιωνιότητα που απαρνήθηκες, που φυλάκισες στα πρέπει.
Η θεική σου ουσία που έγινε ύλη.

Κοιμάσαι για να ξεκουραστεί το σώμα σου ή για να δραπετεύσεις από την ζοφερή πραγματικότητα που έχεις δημιουργήσει?
Φροντίζεις να ξεκουράσεις το σώμα αλλά όχι την ψυχή σου. Είσαι κωφάλαλος στις ανάγκες της.

Τι ζητάς άνθρωπε για να σε αγαπήσεις?
Τα ξεπούλησες όλα. Δεν έχεις τίποτε να χάσεις γιατί τα έχεις χάσει όλα.
Τι μένει?
Το πρωτο κύτταρο από το οποίο ξεκίνησες λουσμένο στην Αλήθεια.

Θεέ μου, μαθαίνω να Αγαπώ.

[Ταρούλα]

΄Οπου και να κοιτάξουμε, μας την έχουν φυλαγμένη!

Ακόμη και μέσα μας, όλο "πρέπει" ... προσπαθώ να αφουγκραστώ τις ανάγκες μου και ξεπηδάνε τα "πρέπει"
από χίλιες μεριές.

Είσαι καλά όταν δεν πρέπει τίποτα, παρά να είσαι ένας απλός ΄Ανθρωπος!

[elenaki]

Ακόμα και όταν βρίσκεσαι σε έναν λαβύρινθο και ψάχνεις να βρεις την έξοδο, η απογοήτευση θα σε κάνει πάντα να την χάνεις...μέχρι να απελπιστείς ότι θα την βρεις ποτέ και μείνεις ακίνητος, για να σε βρει η μοίρα σου...
Αυτό που θα σε κάνει να βγεις, δεν είναι η δυσκολία του να βρεις την έξοδο, αλλά η Πίστη ότι υπάρχει έξοδος...

[VasilisM]

όταν δεν χρησιμοποιούμε "τεχνάσματα" για να ζήσουμε, αλλά Ζούμε την Ζωή σαν Τέχνη...΄Ενας "καμβάς" που αποτυπώνει την Ψυχή μας δεν μπορεί να ορίζεται παρά μόνο από τον θεό μέσα μας!

[eirini]

΄Όταν επεξεργάζεσαι με θάρρος τις «σκοτεινές υποθέσεις» της ζωής σου, όταν φτάνει εκείνη η στιγμή που δεν έχεις τίποτα άλλο πια να χάσεις, τότε βλέπεις τα «θέλω» σου τρομαγμένα στην γωνία να «καταδυναστεύονται» από χιλιάδες «πρέπει», λες και κάποια αυθεντία τα τοποθέτησε εκεί ερήμην σου, για να κοντράρουν πάντα τις αιτίες του «καλά» σου!

Αυτή η συνήθεια του να αποδεχόμαστε τον ύπνο σαν λύτρωση από τα βάρη της καθημερινότητας, σαν έναν κόσμο που καταφεύγουμε για ανακάμψουμε, να πάρουμε δυνάμεις, λίγο πριν εξαντληθούμε, κρύβει μέσα της το βαθύτερο νόημα της απάθειας.

Είναι τρομερό να κοιτάς απαθής, αυτό που θα ήθελες να αγαπήσεις με όλο το βάθος του είναι σου…Οπότε ο ύπνος, λίγο πριν εξαντληθείς, είναι η καλύτερη λύση, για να νιώσεις καλά!
Ο ύπνος δεν είναι η κατάσταση που βιώνεις όταν κοιμάσαι και χάνεις για λίγο την συνείδησή σου…Ο ύπνος είναι η κατάσταση που βιώνεις την απώλεια της Ψυχής σου, ενώ είσαι ξύπνιος!

αχ τι μου θυμισες τωρα......

Είσαι καλά όταν δεν πρέπει τίποτα, παρά να είσαι ένας απλός ΄Ανθρωπος!

μεγάλη αλήθεια

Πιστεύω βαθιά ότι ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να λυτρωθεί, αν δεν έκανε συνειδητή κατάσταση ζωής μόνο τις ανάγκες που έμαθε να έχει μέσα στην μικρότητα που έμαθε να είναι.

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που μπορούμε να εφαρμόσουμε, είναι ένας καλός τρόπος για να επιλέξουμε που θέλουμε να μοιάσουμε και να το κάνουμε ΄Όραμα!
΄Ένα ΄Οραμα μπορεί να είναι διαφορετικό στην σύνθεση, αλλά δεν μπορεί παρά να είναι όμοιο στην Αλήθεια…
Ένα όνειρο είναι ίδιο στην σύνθεση, αλλά διαφορετικό στην Αλήθεια…

[Stefanos]

Είσαι καλά όταν δεν πρέπει τίποτα, παρά να είσαι ένας απλός ΄Ανθρωπος!

Ο θεός όμως είναι συνειδητή κατάσταση Ζωής!

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που μπορούμε να εφαρμόσουμε, είναι ένας καλός τρόπος για να επιλέξουμε που θέλουμε να μοιάσουμε και να το κάνουμε ΄Όραμα!
΄Ένα ΄Οραμα μπορεί να είναι διαφορετικό στην σύνθεση, αλλά δεν μπορεί παρά να είναι όμοιο στην Αλήθεια…
Ένα όνειρο είναι ίδιο στην σύνθεση, αλλά διαφορετικό στην Αλήθεια…