στην Αλήθεια, στον Δρόμο, στην Ζωή...
και στο πιο ουσιώδες φιλί, που μπορούμε να δώσουμε στον Εαυτό μας...
Είναι μια Αγάπη...
Ποιος νομίζει ότι είναι τόσο εύκολο να βιώσει την Αγάπη?
Είναι τόσο μεγάλη Δύναμη που παρασύρει τα πάντα, σαν ορμητικό ποτάμι και χρειάζεται να έχεις μάθει πρώτα από όλα να την αφήνεις να τα παρασύρει…
Δεν μπορείς να κρατήσεις τίποτα μέσα σ’ αυτήν την Δύναμη, παρά μόνο τις αιώνιες Μνήμες σου, εκείνες τις ευλογημένες στιγμές της Αθωότητας και της Απόφασης!
Ούτε ένα τόσο δα μικρό «θέλω»…
Χρειάζεται να έχεις μάθει τι σημαίνει ανάγκη, μοναξιά, παγωνιά και να μην σου λείπουν, όταν τα χάσεις, μαζί με όλα τα «υποκατάστατα», όσα τάχα τα γιατρεύουν
To να θέλεις να καείς στην φωτιά του θεού, προϋποθέτει ότι δεν χωράνε στην συνείδησή σου αγάπες που «ντροπιάζουν» την καρδιά του…
Η Αγάπη για τους ανθρώπους έχει μοναξιά, ανηφόρα και γύμνια, γιατί έτσι ερμηνεύεται, δυστυχώς, μεταξύ μας, η Δύναμη, η Θέληση και η Αλήθεια…
Σκέφτομαι ότι η Αγάπη έχει ερμηνευθεί πολλές φορές…Τόμους ολόκληρους έχουν γράψει οι άνθρωποι γι’ αυτήν…Την μνημονεύουν σαν ένα είδος συμπόνιας, κρύας και αδύναμης να φέρει τον θεό στα Σώματα τα ιερά…Παρ’ όλα αυτά, όλοι βιώνουν ένα είδος αγάπης μέσα σε συναισθήματα, που την προέλευσή τους ούτε την ξέρουν, ούτε προσπαθούν να την γνωρίσουν…σαν να είναι δεδομένη μέσα στις καταστάσεις της Ζωής!
Πόσοι τρέχουν να κρυφτούν όταν την ανταμώσουν, έτσι αυτούσια, χωρίς όρους, αυτόνομη, δυνατή και ακέραια? Η ερμηνεία που της έχουμε δώσει, δεν περιέχει ούτε μισό γραμμάριο αυτονομίας και αυθεντικότητας!
΄Οταν όμως η καρδιά ανοίξει στον θεό, όταν ο θεός δεν μνημονεύεται σαν μια οντότητα ελπίδας και σωτηρίας, τότε η Αγάπη διαφοροποιεί μέσα σου την Σοφία της.
Χιλιάδες προοπτικές, φράσεις, θεωρίες, ερμηνείες αντικατοπτρίζουν την ποικιλία των Συνειδήσεων των ανθρώπων. Τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, τόσο όμοιες όμως στην ερμηνεία του πόνου και της απώλειας…Ο πόνος, η απώλεια, δεν μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά, γιατί όλοι, λίγο πολύ, έχουν αναμνήσεις από αυτές τις καταστάσεις. Η Αγάπη όμως αφορά τις Μνήμες…και τις ξεχάσαμε στην πορεία των αναμνήσεών μας…
Το ΄Ενα που θα κάνει τις Συνειδήσεις των ανθρώπων ίδιες, είναι μόνο η Αγάπη και είναι τόσο ιερή η υπόστασή της, που αυτοπροστατεύεται από την ασέβεια…Μένει κρυφή στον πιο βαθύ πυρήνα του είναι μας και περιμένει τον «τυχοδιώκτη» της Ζωής να την «φιλήσει» με αλήθεια και όχι από ανάγκη…
Τότε μόνο μπορεί να ξυπνήσει η Αγάπη και να κατακλίσει τον κόσμο μας!
Χωρίς την παραμικρή θεωρία ή πράξη, το ξύπνημα της παρασύρει τις αλαζονείες, τις φιλοδοξίες, τις επικρίσεις και κάθε τι που θα μπορούσε να είναι τραγικά ανθρώπινο, και γίνεται απλά Ανθρώπινο!
http://youtu.be/mXxFdG0pORQ" onclick="window.open(this.href);return false;
χαθήκαμε, βρεθήκαμε,
μοιράσαμε το τίποτα…
Πάμε από την Αρχή
Κάνε μιαν Ευχή
Κι αντάμωσε Με
Και αγκάλιασε Με
Κάνε Με Παιδί
Δώσ Μου ένα φιλί
Ταξιδέψε Με…
Πως νιώθετε ότι έχετε προετοιμαστεί γι' αυτό το φιλί?
