ΠΡΟΤΥΠΑ

[Evoula]

Το πνευματικό μου κομμάτι το είχα αφήσει στην άκρη, αρνιόμουν να το δω.
Τώρα έχω αρχίσει να το ψηλαφώ...

[Vasoula]

πρότυπο κι αυτό...Για δες τι είπες "αρνιόμουν να το δω..."

και θα συμπληρώσω εγώ...

αρνιόσουν να το δεις, γιατί είχες στο μυαλό σου πνεύμα=θεός!!!

και φυσικά γιατί να το δεις? Που θα σε βοηθούσε (νόμιζες)?

΄Ενας θεός έξω από σένα, άδικος που διαρκώς ζητά αγάπη...
Φυσικό δεν είναι?

[Δωρουλα]

Δεν ψάχνω για να είμαι καλά...
Ψάχνω για να ζήσω ουσιαστικά!

Βάσω πως διαχωρίζονται αυτά???Το ένα δεν είναι αλληλένδετο του άλλου??εξαρτάται βέβαια και πως ορίζει ο καθένας το είμαι καλά

[Vasoula]

Δώρα μου διαχωριζεται...

και θα σου πω... ή μάλλον μόνη σου θα απαντήσεις...

έρχονται στο ρέικι για να είναι υγιείς...!!!
Να πολεμήσουν τις ασθένειές τους...
Να πολεμήσουν την μιζέρια

Εσύ θεωρείς ότι έτσι λειτουργεί?

Η Μαρία μας έλεγε ότι μπορούμε να ζητάμε από τους αγγέλους ότι θέλουμε...
και έτρεχαν όλοι να ζητήσουν αφθονία, σύντροφο και υλική ευημερία...

Εσύ θεωρείς ότι έτσι λειτουργεί?


Πάντα κάτι έξω από εμάς, θα μας βοηθήσει να γινει η ζωή μας άνετη και όμορφη...

Εσύ θεωρείς ότι έτσι λειτουργεί?

΄Οπως κοβονται τα καρμικά ερήμην μας!

Μπορείς μόνη σου να απαντήσεις!

Παραμένουμε σταθερά στην υλική ζωή και καλούμε το πνεύμα μας για υλική ευημερία? ΄Η εκδηλώνουμε το πνεύμα μας μέσα στην υλική μας πραγματικότητα, αποδεχόμενοι τους όρους της γήινης ζωής μας?

Με τον Ανώτερο Εαυτό μας δεν γίνεται η ζωή μας καλύτερη...
απλά έχουμε την ζωή που έχουμε επιλέξει και την ζουμε αληθινά και όχι μηχανικά. Το καλύτερη δεν σημαίνει και αληθινή...

Αληθινή σημαίνει να γνωρίζουμε τι είναι η υλική διάσταση και τι είμαστε εμείς μέσα σ' αυτήν...

Δεν λύνονται τα προβληματά μας μαγικά παρακαλώντας!

Εμπιστευόμαστε τον Εαυτό μας, για την δράση μας και τα προβλήματα οριοθετούνται με βάση τις επιλογές όλων μας.

Η υγεία μας δεν έρχεται απλά μόνο κάνοντας ρέικι!
΄Ερχεται, όταν η ενέργεια γίνει μέρος του είναι μας!

Μπορείς να συνεχίσεις εσύ? :roll:

[galazia_sfaira]

H ευημερία ,η αφθονία ερχονται όταν νοιωσουμε ότι ειμαστε μερος της αφθονίας και της ευημερίας του σύμπαντος.
Η αρμονία ερχεται όταν νοιωσουμε και βιωσουμε ότι ειμαστε μερος της αρμονίας που διέπει το συμπαν,το ολον και το μερος.

[nikos]

Δεν έχω προλάβει να παρακολουθήσω το θέμα αλλά στέκομαι εδώ

έτρεχαν όλοι να ζητήσουν αφθονία, σύντροφο και υλική ευημερία...

:shock: :shock: :shock:

΄Οπως κοβονται τα καρμικά ερήμην μας!

[Vasoula]

καλέ σταμάτα...Θα σπάσεις το κεφάλι σου!!! :lol: :lol: :lol: :lol:

έτσι όπως το λέω...

με κοντινούς μου ανθρώπους να το πιστεύουν και εγώ να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο...καλη ώρα!!!!

Αχ!!!

[Δωρουλα]

Αχ!Δε θα πει τίποτα..............!Τώρα αντιλαμβάνομαι πως το θέτεις!

[Vasoula]

Μόνο μέσα από την πνευματική μας φύση μπορούμε να ζήσουμε, και να χαιρόμαστε κάθε δευτερόλεπτο της υλικής μας ζωής, σαν άνθρωποι...

Εμείς επιλέγουμε, και αυτό είναι η μονη αλήθεια μετά!

Πριν το κατανοήσουμε αυτό, αφήνουμε άλλους να επιλέξουν για εμάς!!! Ακόμα και την ασθένειά μας...

[Vasoula]

Ας συνεχίσουμε...


Aς ξεκινήσουμε από τα πρότυπα που «χτυπάνε» το πρώτο κέντρο, αυτό της σύνδεσή μας με την γη και με την εμπιστοσύνη στην ζωή μας…

Διωχθήκαμε από τον παράδεισο, και φτάσαμε στην γη, τιμωρημένοι να πονάμε και να κερδίζουμε το ψωμί μας με κόπο. Αν είμαστε καλοί με τον θεό, αυτός θα μας συγχωρήσει και θα ανοίξει την πύλη του παραδείσου!!!!

΄Ένα πρότυπο διαχωρισμού, και εγκλωβισμού σε έναν εχθρικό πλανήτη που κλείνει όλον μας τον πόνο. Γι’ αυτό του φερόμαστε σαν ενοικιαστές και όχι σαν ιδιοκτήτες.
Η ζωή μας στην γη, νοιώθουμε ότι είναι προσωρινή και έτσι την ζούμε βιαστικά και ανούσια, περιμένοντας να τελειώσει για να βρεθούμε στον παράδεισο…

Κανείς μην σκεφτεί ότι αυτό δεν είναι πρότυπο…Κανείς μην σκεφτεί ότι το ασυνείδητο πρότυπο, είναι κάτι που λειτουργεί ενσυνείδητα…
Μην σταθείτε στο σημείο «εγώ δεν το πιστεύω»…
Και εγώ το ίδιο έλεγα, μέχρι που διαπίστωσα τον υποσυνείδητο φόβο για την ζωή μου!!!
Γιατί ακριβώς δεν το πίστευα, και έτσι το πρότυπο αυτό λειτουργούσε έντονα και καταλυτικά, ξεσηκώνοντας τον φόβο για το τι γίνεται μετά…Δεν έβρισκαν οι ανησυχίες μου ανταπόκριση σε κάτι που πίστευα και έτσι φοβόμουν, γιατί ακριβώς δεν πίστευα!!! Η πίστη στο αόριστο δεν καθησυχάζει τον νου μας και κυρίως το υποσυνείδητό μας….Το αόριστο πρέπει να γίνει ξεκάθαρη αλήθεια!
Πως???
Χρειάζεται να «ακυρώσουμε» τον προγραμματισμό, για να ελευθερωθεί αυτή η καταγραφή και να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε σαν δημιουργοί της ζωής μας εκ νέου…

Η Γη είναι ο μητρικός πλανήτης του σώματός μας, της μορφής της ψυχής μας. Και συνδεόμαστε μαζί του και ψυχικά. Δεν είναι «κούφια γη», αλλά αυτό που αλληλεπιδρά με τον ανώτερο εαυτό μας και γίνεται αμφίδρομη ανταλλαγή ενεργειών. Εμείς υλική και αυτός πνευματική…΄Οσο δεν γίνεται αυτή η ανταλλαγή, παραμένουμε μόνοι μας, χωρίς στήριξη πνευματική, μα ούτε και υλική.
Δεν παίρνει ο πλανήτης πνευματική ενέργεια από εμάς, δεν μας δίνει υλική ενέργεια…Μόνοι μέσα στο σύμπαν!!!
Και ας λένε ότι όλοι είμαστε ένα…Αν δεν βιώσουμε την πνευματική ενέργεια, θα παραμένουμε μόνοι μας, και θα θεωρούμε τους ανθρώπους «αντίπαλους», ακόμα και μέσα στην εκκλησία…!!!!!

΄Ετσι θα ενδιαφερόμαστε μόνο γι’ αυτούς που θεωρούμε οικείους και μπορούμε να αισθανθούμε ασφάλεια κοντά τους…γονείς, σύντροφος, παιδιά…(άντε και κανένας φίλος)
Και αλίμονο, αν μας κάνουν να αισθανθούμε ανασφάλεια…Γκρεμίζεται ο κόσμος μας, αυτός ο πλασματικός κόσμος που έχουμε φτιάξει με την λογική του «ανήκω και μου ανήκουν»….

[Skapaneas]

Ας συνεχίσουμε...
Το αόριστο πρέπει να γίνει ξεκάθαρη αλήθεια!
Πως???
Χρειάζεται να «ακυρώσουμε» τον προγραμματισμό, για να ελευθερωθεί αυτή η καταγραφή και να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε σαν δημιουργοί της ζωής μας εκ νέου…

Δεν βλεπω να δινεις την απαντηση του τροπου ακυρωσης του προγραμματισμου...

Το Πως??? αρα παραμενει και αναμενει την απαντηση του :arrow:

Ομοιως παραμενει και το αόριστο επ΄αοριστον !

[Vasoula]

Πως???

Δηλαδή, αν σου πω πως το έκανα εγώ, θα το ακολουθήσεις Σκαπανέα? Αυτό σου λείπει για να σκεφτείς πως ακυρώνεις κάτι που λειτουργεί με ασυνείδητο προγραμματισμό?

Ε, να σου πω λοιπόν...

δεν ξαναπάτησα στην εκκλησία ποτέ!!!
Ακύρωσα την θρησκεία και τον θεό που μας πλασσάρει...

Μπορείς?

[Evoula]

Kι όταν Βάσω μου, το αόριστο γίνεται αλήθεια και αρχίζεις να φωτίζεις τη σπηλιά σου και ψηλαφείς καινούρια συναισθήματα, αποκτάς νέα όραση αφού αρχίζουν και διαλύονται τα σκοτάδια που μας έχουν επιβάλλει η προσωπικότητές μας, αρχίζουμε και βλέπουμε αλλιώς και τους ανθρώπους.
Νοιώθουμε τον πόνο τους, μυρίζουμε το φόβο τους, βλέπουμε την ανασφάλειά τους, την ανημπόρια τους τον εγκλωβισμό τους και αντιλαμβανόμαστε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να τους βοηθήσουμε εκτός από το να είμαστε εκεί, με δικιά μας πια επιλογή.
Αυτά τα καινούρια συναισθήματα που αναδύονται πώς τα διαχειριζόμαστε;

[nikos]

Αυτά τα καινούρια συναισθήματα που αναδύονται πώς τα διαχειριζόμαστε;

Γιατί δεν δοκιμάζετε κάποιο είδος ψυχοθεραπείας αλήθεια? :roll:
Να αρχίσετε να μαθαίνετε τις διαπροσωπικές σας σχέσεις, τα όρια και τις πληγές σας αν δεν μπορείτε μόνοι? Δεν είναι κακό!

Κανένας άνθρωπος εδώ δεν μπορεί να διαχειριστεί τις εσωτερικές πληροφορίες και τα βιώματα όλων, ούτε να βρίσκεται στο "εδώ και τώρα" τους μονίμως για να τους λύνει όλες τις απορίες κι ούτε βέβαια είναι υπεύθυνος για αυτούς.

Είμαστε 150 άτομα στο φόρουμ. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για το "ξεκουβάριασμά" του εφ'όσον είμαστε ενήλικες.
Κανείς δεν θα πάρει από το χεράκι κανέναν κι ούτε τα οιδιπόδεια κανενός θα λυθούν εδώ. Κατευθυντήριες γραμμές έχουν μοιραστεί από όλους προς όλους μας στο φόρουμ μέσα από προσωπικές εμπειρίες.
Αν νομίζει κάποιος πως ο ρόλος του φόρουμ είναι αυτή η "παρέα" που δημιουργήθηκε να περάσει από την "φιλία" σε "ψυχοθεραπεία" του στυλ "πες μου τι να κάνω τώρα" ή "θέλω να μοιραστώ τον πόνο μου κάτσε -ντε και καλά- να με ακούσεις" είναι γελασμένος διότι αυτό δεν γίνεται.
Υπάρχει και η ατομική ευθύνη και το ρίσκο να μάθει ο καθένας τον εαυτό του. Αν ψάχνετε το δικό σας εσωτερικό μηχανισμό γιατί δεν κανονίζετε εβδομαδιαίες συναντήσεις με ειδικούς(οποιουδήποτε είδους κρίνετε καλύτερο) -όπου το επίκεντρο θα είστε εσείς και η ζωή σας- για να ξεμπλεχτείτε?
Φιλικά πάντα

[Vasoula]

Δεν νομίζω ότι προκύπτουν καινούργια συναισθήματα, αλλά αληθινά...
΄Οταν εσύ έχεις προσεγγίσει και ενσωματώσει την αλήθεια, τότε μόνο η αληθινή συμπόνοια, αγάπη και συγχώρεση σε κάνουν να βρίσκεσαι συνοδοιπόρος δίπλα τους και όχι κριτής τους...

Η κριτική είναι ένα άθλιο συναίσθημα, προερχόμενο από την θρησκεία μας. ΄Οταν τα πρότυπά της ακυρωθούν, σταματάς και να κρίνεις τον δρόμο και τις επιλογές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν εσένα σαν στόχο!

Ακυρώνοντας-ενσωματώνοντας, ανακαλύπτεις την πνευματικότητα σου που δεν έχει να κάνει με συμπεριφορές και τρόπους, αλλά έχει να κάνει με το φως της θεότητας μέσα σου...που αυτή δεν γνωρίζει καλό-κακό, αλλά σε αφήνει να γεμίσεις από όλα!

Οι μνήμες, όταν γίνουν αληθεια, τότε δεν υπάρχει κάτι άλλο να επιλέξεις εκτός από αγάπη...Και δεν εννοώ συναίσθημα, αλλά χώρο μέσα μας που γεμίζει από όλες τις θεϊκές ποιότητες του ανώτερου εαυτού μας.

Σημασία μεγάλη έχει να κατανοήσουμε τα "πρότυπα" που μας εγκλωβίζουν σε μια περιορισμένη ζωή, στην οποία για να δώσουμε αξία, κάνουμε τους καλούς, κρίνοντας τους κακούς!!!!!

Η ρίζα των προτύπων είναι πολύ βαθιά μέσα στην ανθρώπινη φύση, που δεν έχει πνευματική σύνδεση, λόγω των πάγιων εντολών του νου μας...Καλό-κακό, αρνητικό-θετικό...

Δεν ξέρω Ευούλα, μου έχεις πει ότι τώρα ξεκινάς...
Κατάλαβες κάτι από αυτά που σου είπα?