Ανθρωπος Α-Διδακτος = Ερμαιο Της Κολασης !

[Rainmaker]

Βρε Σκαπανέα νομίζω ότι το έχουμε ξανα πει αυτο... ’λλο ο δάσκαλος στο σχολειο.. όπου κάποιος πρέπει να σε διδάξει τους κανόνες και τους νόμους τα όσα έχει κάνει ό άνθρωπος.. την γλωσσα και τα μαθηματικα.. και άλλο η εσωτερική αναζήτηση και διδασκαλία... εκει ο μόνος δάσκαλος είναι ο εαυτός μας....

[galazia_sfaira]

Εκτός από τον κάθε συνάνθρωπο που μου μάθαινε ολοένα κάτι περισσότερο για τον εαυτό μου!

Γι'αυτό λένε ότι είμαστε ταυτόχρονα δάσκαλοι και μαθητές!

[Vasoula]

Και αυτό από μόνο του είναι απόδειξη της αλληλεπίδρασής μας!

Εχω δει πόσο ευλαβικά εμπιστεύονται έναν γήινο δάσκαλο και γίνονται έρμαια των φιλοδοξιών του!!! Και ανατριχιάζω!!!

Δεν επιλέγω αυτόν τον ρόλο ούτε από την θέση του "δασκάλου", ούτε από την θέση του "μαθητή"...

Σκαπανέα ο πνευματικός οδηγός ή δάσκαλος στην υλική πραγματικότητα, πρέπει να είναι τόσο φωτεινός, ώστε να φωτίζει τις σκιές κάθε μαθητή του...Πρέπει να είναι τόσο ελεύθερος, ώστε να ελευθερώνει τις αξίες κάθε μαθητή του...Πρέπει να είναι τόσο ταπεινός, ώστε να εξυψώνει την θεϊκότητα κάθε μαθητή του...

Ε, βρες μου εσύ έναν!

[Vasoula]

Σκαπανέα..

Βασω, ως "συνηθως", παρανοησες αυτο που εγραψα !

Μπορεί να παρανόησα, γι' αυτό εξήγησέ μου...


Δυστυχώς δεν το αναφέρεις, αντίθετα δείχνεις να "κραυγάζεις" προς τον θεό, για να σε ακούσει...

η κραυγαλεα προσευχη μου προς τον Θεο

Και δεν το τοποθετω καπου εξω απο μενα, αλλά μεσα σε εμενα.

Εγω θα σταθω στο σημειο 3, για να σου πω οτι κανεις δεν μπορει να ξεκινησει με εσωτερικη διδασκαλια.

άρα τι μου λες εδώ? ΄Οτι δεν μπορώ να έχω εσωτερική διδασκαλία...χρειάζεται να απευθυνθώ σε κάποιον έξω από εμένα για να βρω την αλήθεια μου...

Δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος, ο οποιος να μην εχει φτασει κατα καποιο τροπο στα προθυρα της απελπισιας αναζητωντας απαντησεις, ο οποιος ελαβε αυτες τις απαντησεις απο τον "Ουρανο"

Το ίδιο δεν μου λες εδώ?

Και δεν φτανεις στο σημειο να γκρεμισεις τον Ουρανο,

Κι εδώ...

Ο ουρανός, ο γήινος δάσκαλος...άρα που είναι η παρανόηση?

εσωτερική διδασκαλία, λες, δεν μπορεί να έχει κανείς...
ε..εγώ είχα!

Διαφορετική άποψη της σιωπής ναι, την παρανόηση δεν βλέπω και κυρίως όταν την τονίζεις

Βασω, ως "συνηθως

θα ήθελα και να μου την εξηγήσεις...

Βάλε και λίγο συναίσθημα ε?

[Skapaneas]

Βρε Σκαπανέα νομίζω ότι το έχουμε ξανα πει αυτο... ’λλο ο δάσκαλος στο σχολειο.. όπου κάποιος πρέπει να σε διδάξει τους κανόνες και τους νόμους τα όσα έχει κάνει ό άνθρωπος.. την γλωσσα και τα μαθηματικα.. και άλλο η εσωτερική αναζήτηση και διδασκαλία... εκει ο μόνος δάσκαλος είναι ο εαυτός μας....

Ακριβως γι΄αυτον μιλαω Ηλια !
Για τον Εαυτο μας και οχι για τον εαυτο μας.
Αλλά η ανακαλυψη του Εαυτου μας ειναι δυσκολη δεν νομιζεις χωρις εναν εξωτερικο οδηγο, φιλο, συνεργατη και αδελφο ;
Ηδη καπου αναφερει η Βασω οτι ειναι εξαιρετικα δυσκολο να ξεχωρισουμε τις παραινεσεις του Ανωτερου Εαυτου μας απο το εγω μας μας ( εαυτο με μικρο ε οπως το αντιλαμβανομαι ).
Πως λοιπον θα βρει το δρομο ο ανθρωπος που το επιθυμει γαι τον Εσωτερικο του Εαυτο ;

[Vasoula]

υπάρχει μία τεχνική άσκησης που σε βάζει στην διαδικασία να λειτουργήσει η αφύπνιση...

Μπορεί να ακούγεται χαζό...αλλά ξέρεις αρχικά ο νους χρειάζεται εκπαίδευση, αν δεν μπορεί με άλλους τρόπους να διευρυνθεί...

Είδα ότι πολλοί άνθρωποι ένιωσαν την πνευματική τους φύση μέσα από αυτήν την διαδικασία...αλλά....

Δυστυχώς, τοπθέτησαν τον Ανώτερο Εαυτό τους πολύ έξω από τον εαυτό...΄Οπως καταλαβαίνεις, αυτό που είναι καλό για τον έναν, δεν είναι για τον άλλον...

Εγώ προτείνω, να αφαιθείς στην ροή του Πνεύματος, αλλά να μην βιαστείς να βγάλεις συμπέρασμα, όταν "ακούς"...
Πάντα με αξιολόγηση...
Και φυσικά θα νιώσεις την ένωση, όταν αρχίζεις τις πεποιθήσεις σου να τις αξιολογείς...΄Οταν αυτό που θεωρούσες σωστό, κλονίζεται...

Είναι σημαντικό να αποδέχεσαι...
΄Οτι κι αν περιέχει αυτή η αποδοχή...

[Skapaneas]

Σκαπανέα ο πνευματικός οδηγός ή δάσκαλος στην υλική πραγματικότητα, πρέπει να είναι τόσο φωτεινός, ώστε να φωτίζει τις σκιές κάθε μαθητή του...Πρέπει να είναι τόσο ελεύθερος, ώστε να ελευθερώνει τις αξίες κάθε μαθητή του...Πρέπει να είναι τόσο ταπεινός, ώστε να εξυψώνει την θεϊκότητα κάθε μαθητή του...

Ε, βρες μου εσύ έναν!

• • 

[Vasoula]

Πιστεύω να κάνεις πλάκα ε?

Τις συνηθισμένες σου πλάκες...

χαχαχα...γέλασα...κλαίω!!!

[Skapaneas]

Σκαπανέα..

Βασω, ως "συνηθως", παρανοησες αυτο που εγραψα !

Μπορεί να παρανόησα, γι' αυτό εξήγησέ μου...

Τελικα βλεπω οτι πρεπει να εχω τεραστια υπομονη μαζι σου
Αν μπορω ας κανω και διαφορετικα

Δυστυχώς δεν το αναφέρεις, αντίθετα δείχνεις να "κραυγάζεις" προς τον θεό, για να σε ακούσει...

η κραυγαλεα προσευχη μου προς τον Θεο

Οντως η κραυγαλεα προσευχη προς τον Θεο ειναι γεγονος και αναγκαια... και ικανη.
Αυτη η προσευχη ειναι εσωτερικη και διαρκης μεχρι να πετυχεις την ανταποκριση που επιζητεις...
Κανεις ανθρωπος δεν γινεται να στριμωχτει μεσα του και να μη κραυγασει απο την τεραστια αγωνια του για να βρει διεξοδο...
Αρχικα η κραυγη του ειναι αοριστη και απευθυνομενη ... καπου...
Αργοτερα μπορει να συγκεκριμενοποιηθει προς το Θεο !
Ειναι κατι που το εχεις βιωσει !
Δεν γινεται οι ανθρωποι της γενιας μας, να μην εχουν παρομοιες εμπειριες στην αναζητηση του Θεου μεσα τους !
Δεν ξερω βεβαια τι γινεται ή τι μπορει να γινει με τους ανθρωπους της επομενης απο εμας γενιας...
Αλλά πιστευω οτι με τον ενα ή τον αλλο τροπο, ολοι περναμε απο τη φαση του αδιεξοδου και της καταχνιας !

Και δεν το τοποθετω καπου εξω απο μενα, αλλά μεσα σε εμενα.

Ναι !
Το να κραυγαζεις προς τον Θεο ειτε μεσα σου, ειτε ηχηρα και εξωτερικα, στην ουσια απεθυνεσαι προς το Θεο μεσα σου !
Γιατι ο κοσμος στην ουσια ειμαστε εμεις !
Και αυτο που βλεπουμε να απλωνεται γυρω μας δεν ειναι παρα μεγεθυνση και το αναπτυγμα του εαυτου μας !
Γιατι Ο Θεος δεν υπαρχει εξω απο μας !
Εμεις ειμαστε ακεραια "κομματια" του Θεου !
Αρα πως ειναι δυνατο να νοειται ανεξαρτητα απο μας ;
Η δυσκολια βεβαια εγκειται στο οτι δεν παραδεχμαστε οτι ο θεος και εμεις ειμαστε ενα !
Αλλά αυτο δεν αλλοιωνει το γεγονος της ενοτητας μας !

Εγω θα σταθω στο σημειο 3, για να σου πω οτι κανεις δεν μπορει να ξεκινησει με εσωτερικη διδασκαλια.

άρα τι μου λες εδώ? ΄Οτι δεν μπορώ να έχω εσωτερική διδασκαλία...χρειάζεται να απευθυνθώ σε κάποιον έξω από εμένα για να βρω την αλήθεια μου...

Γιατι αυτη η δυσκολια ;
Ειπα και το τονισα παραπανω στην παραθεση οτι, κανεις δεν μπορει να ξεκινησει το εσωτερικο ταξιδι του κατ΄ευθειαν με εσωτερικη διδασκαλια !
Ο ανθρωπος στην αρχη ειναι πολυ "χοντροκομμενος" στην αναζητηση του και οι εσωτερικες δονησεις οπως θα ελεγες και εσυ δεν μπορουν να τον αγγιξουν και να τον αλλοιωσουν !
Γι΄αυτο υπαρχουν οι αλλοι, τα βιβλια, τα σχολεια κ.λ.π., για να τον βαλουν σε μια τροχια αναζητησης και προβληματισμου για τα φαινομενα αλλά και για τα μη φαινομενα πραγματα και γι αυτα που οι αλλοι δεν μπορουν τελικα να του απαντησουν.
Απλο δεν ειναι;
Λεω κατι που δεν συμβαινει στην πραγματικοτητα;
Και εν πασει περιπτωσει τη δικη μου εμπειρια καταθετω...
Και αν εγω ειμαι η εξαιρεση και ακολουθησα αυτον τον επιπονο δρομο που περιγραφω ( απο την εξωτερικη αναζητηση στην εσωτερικη διδασκαλια ), τοτε ολοι οι αλλοι φαινεται οτι απο τα μικρα σας χρονια ειχατε και εχετε την εσωτερικη καθοδηγηση αμεσα και μεστα ωστε να μπορειτε να κανετε πραγματικα τα αλματα που χρειαζεται η εσωτερικη πορεια !

Δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος, ο οποιος να μην εχει φτασει κατα καποιο τροπο στα προθυρα της απελπισιας αναζητωντας απαντησεις, ο οποιος ελαβε αυτες τις απαντησεις απο τον "Ουρανο"

Το ίδιο δεν μου λες εδώ?

Φαινεται λοιπον Βασω οτι ανηκεις στην κατηγορια εκεινη των ανθρωπων που αναφερω πιο πανω και σου ηλθαν ολα δεξια στη ζωη σου, χωρις την παραμικρη δυσκολια !
Φαινεται οτι ουδεποτε απελπιστηκες !
Ουδεποτε ηλθες σε αδιεξοδο !
Ουδεποτε πονεσες !
Ουδεποτε εκλαψες !
Ουδεποτε "χτυπηθηκες κατω" απο εσωτερικη ανημπορια !
Και οποτε σηκωνες τα χερια σου ( τα εσωτερικα εννοειται ) στον ουρανο, Ο Ουρανος αμεσως ανταποκρινοταν με το παραπανω !
Ριξε μια ματια ομως εδω μεσα στο forum και θα δεις οτι τα πραγματα δεν ειναι για ολους ροδινα και ακοπα !
Και οτι "αλλο" πραγμα το reiki και "αλλο" η εσωτερικη αναζητηση !

Και δεν φτανεις στο σημειο να γκρεμισεις τον Ουρανο,

Κι εδώ...

Ο ουρανός, ο γήινος δάσκαλος...άρα που είναι η παρανόηση?

Ελα Χριστε και Παναγιά ! :shock: :shock: :shock:
Αν ταυτιζεις τον Ουρανο με το γηϊνο δασκαλο τοτε αυτο αποτελει το ακρο αωτο της παρανοησης !
Και τωρα αντιλαμβανομαι το τεραστιο μεγεθος της δυσκολιας που υπαρχει γενικως στη συννενοηση και στην επικοινωνια μεσα στον κοσμο μας !
Ο ουρανος Βασω μου ειναι αυτο τεραστιο γαλαζιο πραγμα που υπαρχει πανω απο τα κεφαλια μας !
Ειναι αυτο το οποιο δηλωνει τα ορια της νοησης μας, εξωτερικα τουλαχιστον !
Ειναι αυτο το οποιο αποτελει το οριο και την απαρχη της υπερβασης μας εσωτερικα !
Ειναι αυτο το πραγμα το οποιο στη συνειδηση μας επεχει θεση και σημειο συναντησης με τον εσωτερικο μας και Ανωτερο Εαυτο !
Ο Ουρανος ειναι και αποτελει και υπαρχει και στεκεται "εκει" που τον εχουμε τοποθετησει εμεις, για να μπορουμε να "θυμομαστε" παντα, ακομα κι οταν το ξεχναμε, οτι δεν ειμαστε μονο το σωμα που κυκλοφορει στις γηϊνες διαδρομες του, αλλά οτι ειμαστε Μια Υπερκοσμια Παρουσια και Δραση, η οποια για λογους δικους της αποφασισε να στραφει προς τη Γη και να ενσαρκωθει εδω, γιατι ετσι εκρινε καλυτερο γι' αυτην και για το Θειο Σχεδιο !

εσωτερική διδασκαλία, λες, δεν μπορεί να έχει κανείς...
ε..εγώ είχα!

Και μπραβο σου !
Απο ποτε ομως ; :shock:
Και τι εκανες για να την αποκτησεις ;
Και τωρα δηλαδη σταματησες να την εχεις ; 8)
Τα εμαθες ολα ;
Μπα, δε νομιζω... :roll:
Κατι θα εχει μεινει ακομα για να διδαχτεις και εσυ... :idea:


Διαφορετική άποψη της σιωπής ναι, την παρανόηση δεν βλέπω και κυρίως όταν την τονίζεις

Βασω, ως "συνηθως

θα ήθελα και να μου την εξηγήσεις...

Βάλε και λίγο συναίσθημα ε?

Αν βαλω εγω λιγο συναισθημα, μου υποσχεσαι να βαλεις εσυ πολυ μυαλο ;

[Skapaneas]

Πιστεύω να κάνεις πλάκα ε?

Τις συνηθισμένες σου πλάκες...

χαχαχα...γέλασα...κλαίω!!!

Χαιρομαι που υπαρχει εστω κι ενας ανθρωπος σε αυτον τον κοσμο, που σε κανει να Γελας αγνα και πραγματικα ! ! !

[Vasoula]

Λοιπόν Σκαπανέα,

Για να διευκρινίσω μερικά πράγματα, ώστε να αποφύγουμε μελλοντικές παρεξηγήσεις πάνω στην τοποθέτησή μας….

Ποτέ δεν είπα ότι ο τρόπος ο δικός μου είναι σωστός! Ποτέ δεν είπα σε κανέναν να τον ακολουθήσει…Ποτέ δεν είπα ότι εγώ έγινα το τέλειο ον, και ποτέ δεν όρισα διαδρομές για κανέναν άνθρωπο…

΄Έφτασα για την δική μου κατανόηση, σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσης του εαυτού μου και μου λείπουν κι άλλα τόσα κομμάτια για να συμπληρώσω το παζλ.
Η δική μου λοιπόν νόηση μου λέει ότι το σημαντικό σου επίτευγμα Βάσω, σ’ αυτήν την ζωή σου είναι ακριβώς η ζωή σου….
Αυτήν τοποθετώ σαν παράμετρο, για να πάω παραπέρα…

Σ’ αυτό το «παραπέρα», αν θέλεις έλα…
Ελα, κραυγάζοντας, παρακαλώντας, ικετεύοντας, μπουσουλώντας, πάνω σε άλογο, πάνω σε αεροπλάνο…
Ελα όπως θέλεις, και αν θέλεις…

Θέλεις να δούμε μαζί το ηλιοβασίλεμα από το Σούνιο?
Ε θα ακολουθήσουμε την διαδρομή Λεωφ. Σουνίου, εγώ από εκεί ξέρω να πάω…

Αν θέλεις εσύ πήγαινε από την Λεωφ. Ποσειδώνος…τι με νοιάζει?
Θα συναντηθούμε στις καβοκολώνες…!!!!

Αν θέλεις να δεις το ηλιοβασίλεμα από την Κέρκυρα, θα πάρεις το αεροπλάνο να πας εκεί…
Λες να δεις άλλο ηλιοβασίλεμα?

Αν θέλεις να το δεις από την Μύκονο, θα πάρεις καράβι…
Λες να δεις άλλο ηλιοβασίλεμα?

Το ηλιοβασίλεμα είναι ένα…Ο τόπος αλλάζει και το μέσον προσέγγισης…

Αν εσύ θέλεις να δεις το ηλιοβασίλεμα κραυγάζοντας στον ήλιο να βγει…
και εγώ θέλω να το δω, απλά ακούγοντας τον ήχο του…
το ηλιοβασίλεμα δεν αλλάζει…

Ασε λοιπόν τις εξυπνάδες και τις αναλύσεις και μείνε σ’ αυτό που βιώνουμε και οι δύο…
Δεν είναι διαφορετικός ο θεός μου από τον δικό σου…
Είτε μέσα μου, είτε έξω από εσένα, σημασία έχει ότι είναι ο ίδιος!!!

Αυτό που δεν είναι ίδιο Σκαπανέα μεταξύ μας, είναι τα πρότυπα ζωής που εσύ έχεις βάλει σαν τείχος για την ζωή σου…
Και αυτό δεν χρειάζεται να σου το πω εγώ…το ξέρεις από μόνος σου!!!

Σταμάτα λοιπόν να αστειεύεσαι και να θεωρείς ότι με κάνεις και γελάω «ονομάζοντάς» με δάσκαλο, γιατί ξέρεις ότι με ενοχλεί…

Με ενοχλεί αφάνταστα και το λέω προς κάθε κατεύθυνση…Δάσκαλο έχει ο καθένας τον Εαυτό του…Δεν χρειάζεται γήινο δάσκαλο, αλλά συνοδοιπόρους να μοιραστεί μαζί τους την ομορφιά και την αγάπη…

Η διδασκαλία του ρέικι γίνεται σήμερα από τον κάθε ένα…Δεν την κάνω μόνο εγώ…Την κάνουν και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι…
Δεν είμαι εγώ καλύτερη ή χειρότερη από κάποιον άλλον!
Εγώ είμαι απλά η Βάσω και εκφράζομαι για το ρέικι μέσα από την δική μου εμπειρία και αγάπη για τους συνανθρώπους μου και αυτή είναι η δική μου συμβολή στην τιμή που μου κάνουν να με επιλέξουν…Και τέλος!

Η σχέση μου με τον Ιησού, δεν έχει να κάνει ούτε με την θρησκεία μας, ούτε με το αν μου είπε κάτι παραπάνω…Ούτε αν λειτούργησε σε μένα σαν δάσκαλος, ή σαν εραστής!!!
Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, ανθρώπινο και όμορφο, μια ψυχική σχέση και δεν είναι ο μόνος που έχω μαζί του ψυχική σχέση. Τυχαία έγινε και ιδρυτής της θρησκείας μας, αλλά δεν είναι αυτό που με οδήγησε στην σχέση μαζί του. Είναι άλλοι παράγοντες, και άλλες εμπειρίες…
Η σχέση μου μαζί του δεν σταμάτησε…Υπάρχει και νομίζω θα υπάρχει για πάντα!
Αν τώρα έχω να μάθω κι άλλα πράγματα, πίστεψέ με, δεν θα τα μάθω από αυτόν!
Θα τα μάθω από εμένα…Γιατί ποτέ δεν σταμάτησα να αναγνωρίζω…Ποτέ δεν είπα «έφτασα, τελείωσα»…Αυτό για να σταματήσεις να αγωνιάς αν έχω να μάθω κάτι ακόμα…

Ξέρεις, νιώθω ότι -χωρίς να το θέλω, αλήθεια- σε βάζω σε μια διαδικασία σύγκρισης και αυτό είναι ένα ακόμα πρότυπο που πρέπει να καταλύσεις.
Δεν δίνω στοιχεία σύγκρισης γιατί δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Δεν θέλω να είμαι καλύτερη από κάποιον άλλον, επειδή έχω επιλέξει την ζωή μου με ουσία και χαρά! Δεν θέλω να δηλώσω, αλλά να μοιραστώ…!
Θέλω να πω σε όλους, ότι η χαρά είναι δικαίωμά μας και αυτό θα το λέω κάθε στιγμή!
Θέλω να πω σε όλους, ότι αφού ένας νίκησε την αρρώστια, μπορούν όλοι να το κάνουν και αυτό θα το λέω κάθε στιγμή!

Σκαπανέα, με γνώρισες σήμερα χαρούμενη…
Εχτές όμως ήμουν σε απόγνωση, άρρωστη και απελπισμένη…

΄Όταν εσύ κοινωνούσες με τον Ιησού, εγώ τον είχα ξεχάσει και πάλευα με τον θάνατο!
΄Όταν εσύ επικοινωνούσες με τον Κύριο Υμών Ιησού Χριστό, εγώ πάλευα με τον διάολο μέσα μου!

Δεν τον κάλεσα, δεν τον φώναξα, δεν κραύγασα όπως λες…Δεν είχα χρόνο για κάτι τέτοιο…έφευγε η ζωή μου και εγώ δεν είχα κουράγιο να τρέξω ξωπίσω της…
Και ήρθε μια στιγμή που λίγο πριν το τέλος, θυμήθηκα την σχέση μας…Θυμήθηκα τι υπήρξε στην ζωή μου ο Ιησούς…Και όπως προσκαλείς έναν φίλο να σε βοηθήσει, τον προσκάλεσα και εκείνον! ΄Όχι σαν θεό, αλλά σαν φίλο!
Και τότε ξεκίνησε η εσωτερική «διδασκαλία»…Απλά μου εξιστόρησε την ζωή του…την ζωή μας! Τίποτα άλλο…Δεν έκανε θαύματα! Αυτά τα έκανα εγώ!

Δεν έφτασα πουθενά, παρά μόνο στην ζωή μου!
Κι αυτό σου λέω από την πρώτη στιγμή…
Εφτασες εσύ στην ζωή σου?

Δεν με νοιάζει πως…΄Εφτασες όμως?
΄Η κάθεσαι ακόμα και κοιτάς το ηλιοβασίλεμα, περιμένοντας τον ήλιο να δύσει?

Μπορείς να αναλύσεις τον κύβο…Μπορείς ακόμα και να φτάσεις στο σύμπαν, αγγίζοντας τον θεό…Μπορείς να νιώθεις τον Ανώτερο Εαυτό σου σαν ακτίνα καθαρού φωτός…Στην ζωή σου έφτασες? Βίωσες την υλική πραγματικότητα μέσα από το πνεύμα σου? Βίωσες το πνεύμα σου μέσα από την υλική πραγματικότητα?
΄Η περιμένεις ακόμα έναν δάσκαλο να σου δείξει τι είναι η ζωή σου?

Πάντως για να ξέρεις, πλάκα πλάκα, εγώ είμαι πολύ «ανθρώπινη» για τα γούστα σου!
Γιατί έχω, όσα εσύ θεωρείς ελαττώματα…
Δηλαδή καπνίζω σαν φουγάρο, ερωτεύομαι, παίζω, γελάω και κυρίως δεν έχω θρησκεία!!!

οπότε απέσυρε παραυτα την φωτογραφία μου από την ιδέα "δάσκαλος" !!!
Γιατί μια χαρά ξέρω κι εγώ να σου το φορτώσω και να σε δω μετά πόσο θα χαρείς, με το βάρος που εγώ σου τοποθέτησα, χωρίς καν να σε ρωτήσω...

[galazia_sfaira]

[Skapaneas]

Λοιπόν Σκαπανέα,

Για να διευκρινίσω μερικά πράγματα, ώστε να αποφύγουμε μελλοντικές παρεξηγήσεις πάνω στην τοποθέτησή μας….

Ποτέ δεν είπα ότι ο τρόπος ο δικός μου είναι σωστός! Ποτέ δεν είπα σε κανέναν να τον ακολουθήσει…Ποτέ δεν είπα ότι εγώ έγινα το τέλειο ον, και ποτέ δεν όρισα διαδρομές για κανέναν άνθρωπο…

΄Έφτασα για την δική μου κατανόηση, σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσης του εαυτού μου και μου λείπουν κι άλλα τόσα κομμάτια για να συμπληρώσω το παζλ.
Η δική μου λοιπόν νόηση μου λέει ότι το σημαντικό σου επίτευγμα Βάσω, σ’ αυτήν την ζωή σου είναι ακριβώς η ζωή σου….
Αυτήν τοποθετώ σαν παράμετρο, για να πάω παραπέρα…

Σ’ αυτό το «παραπέρα», αν θέλεις έλα…
Ελα, κραυγάζοντας, παρακαλώντας, ικετεύοντας, μπουσουλώντας, πάνω σε άλογο, πάνω σε αεροπλάνο…
Ελα όπως θέλεις, και αν θέλεις…

Θέλεις να δούμε μαζί το ηλιοβασίλεμα από το Σούνιο?
Ε θα ακολουθήσουμε την διαδρομή Λεωφ. Σουνίου, εγώ από εκεί ξέρω να πάω…

Αν θέλεις εσύ πήγαινε από την Λεωφ. Ποσειδώνος…τι με νοιάζει?
Θα συναντηθούμε στις καβοκολώνες…!!!!

Αν θέλεις να δεις το ηλιοβασίλεμα από την Κέρκυρα, θα πάρεις το αεροπλάνο να πας εκεί…
Λες να δεις άλλο ηλιοβασίλεμα?

Αν θέλεις να το δεις από την Μύκονο, θα πάρεις καράβι…
Λες να δεις άλλο ηλιοβασίλεμα?

Το ηλιοβασίλεμα είναι ένα…Ο τόπος αλλάζει και το μέσον προσέγγισης…

Αν εσύ θέλεις να δεις το ηλιοβασίλεμα κραυγάζοντας στον ήλιο να βγει…
και εγώ θέλω να το δω, απλά ακούγοντας τον ήχο του…
το ηλιοβασίλεμα δεν αλλάζει…

Ασε λοιπόν τις εξυπνάδες και τις αναλύσεις και μείνε σ’ αυτό που βιώνουμε και οι δύο…
Δεν είναι διαφορετικός ο θεός μου από τον δικό σου…
Είτε μέσα μου, είτε έξω από εσένα, σημασία έχει ότι είναι ο ίδιος!!!

Αυτό που δεν είναι ίδιο Σκαπανέα μεταξύ μας, είναι τα πρότυπα ζωής που εσύ έχεις βάλει σαν τείχος για την ζωή σου…
Και αυτό δεν χρειάζεται να σου το πω εγώ…το ξέρεις από μόνος σου!!!

Σταμάτα λοιπόν να αστειεύεσαι και να θεωρείς ότι με κάνεις και γελάω «ονομάζοντάς» με δάσκαλο, γιατί ξέρεις ότι με ενοχλεί…

Με ενοχλεί αφάνταστα και το λέω προς κάθε κατεύθυνση…Δάσκαλο έχει ο καθένας τον Εαυτό του…Δεν χρειάζεται γήινο δάσκαλο, αλλά συνοδοιπόρους να μοιραστεί μαζί τους την ομορφιά και την αγάπη…

Η διδασκαλία του ρέικι γίνεται σήμερα από τον κάθε ένα…Δεν την κάνω μόνο εγώ…Την κάνουν και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι…
Δεν είμαι εγώ καλύτερη ή χειρότερη από κάποιον άλλον!
Εγώ είμαι απλά η Βάσω και εκφράζομαι για το ρέικι μέσα από την δική μου εμπειρία και αγάπη για τους συνανθρώπους μου και αυτή είναι η δική μου συμβολή στην τιμή που μου κάνουν να με επιλέξουν…Και τέλος!

Η σχέση μου με τον Ιησού, δεν έχει να κάνει ούτε με την θρησκεία μας, ούτε με το αν μου είπε κάτι παραπάνω…Ούτε αν λειτούργησε σε μένα σαν δάσκαλος, ή σαν εραστής!!!
Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, ανθρώπινο και όμορφο, μια ψυχική σχέση και δεν είναι ο μόνος που έχω μαζί του ψυχική σχέση. Τυχαία έγινε και ιδρυτής της θρησκείας μας, αλλά δεν είναι αυτό που με οδήγησε στην σχέση μαζί του. Είναι άλλοι παράγοντες, και άλλες εμπειρίες…
Η σχέση μου μαζί του δεν σταμάτησε…Υπάρχει και νομίζω θα υπάρχει για πάντα!
Αν τώρα έχω να μάθω κι άλλα πράγματα, πίστεψέ με, δεν θα τα μάθω από αυτόν!
Θα τα μάθω από εμένα…Γιατί ποτέ δεν σταμάτησα να αναγνωρίζω…Ποτέ δεν είπα «έφτασα, τελείωσα»…Αυτό για να σταματήσεις να αγωνιάς αν έχω να μάθω κάτι ακόμα…

Ξέρεις, νιώθω ότι -χωρίς να το θέλω, αλήθεια- σε βάζω σε μια διαδικασία σύγκρισης και αυτό είναι ένα ακόμα πρότυπο που πρέπει να καταλύσεις.
Δεν δίνω στοιχεία σύγκρισης γιατί δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Δεν θέλω να είμαι καλύτερη από κάποιον άλλον, επειδή έχω επιλέξει την ζωή μου με ουσία και χαρά! Δεν θέλω να δηλώσω, αλλά να μοιραστώ…!
Θέλω να πω σε όλους, ότι η χαρά είναι δικαίωμά μας και αυτό θα το λέω κάθε στιγμή!
Θέλω να πω σε όλους, ότι αφού ένας νίκησε την αρρώστια, μπορούν όλοι να το κάνουν και αυτό θα το λέω κάθε στιγμή!

Σκαπανέα, με γνώρισες σήμερα χαρούμενη…
Εχτές όμως ήμουν σε απόγνωση, άρρωστη και απελπισμένη…[/color]
΄Όταν εσύ κοινωνούσες με τον Ιησού, εγώ τον είχα ξεχάσει και πάλευα με τον θάνατο !
΄Όταν εσύ επικοινωνούσες με τον Κύριο Υμών Ιησού Χριστό, εγώ πάλευα με τον διάολο μέσα μου!

Δεν τον κάλεσα, δεν τον φώναξα, δεν κραύγασα όπως λες…Δεν είχα χρόνο για κάτι τέτοιο…έφευγε η ζωή μου και εγώ δεν είχα κουράγιο να τρέξω ξωπίσω της…
Και ήρθε μια στιγμή που λίγο πριν το τέλος, θυμήθηκα την σχέση μας…Θυμήθηκα τι υπήρξε στην ζωή μου ο Ιησούς…Και όπως προσκαλείς έναν φίλο να σε βοηθήσει, τον προσκάλεσα και εκείνον! ΄Όχι σαν θεό, αλλά σαν φίλο!
Και τότε ξεκίνησε η εσωτερική «διδασκαλία»…Απλά μου εξιστόρησε την ζωή του…την ζωή μας! Τίποτα άλλο…Δεν έκανε θαύματα! Αυτά τα έκανα εγώ!

Δεν έφτασα πουθενά, παρά μόνο στην ζωή μου!
Κι αυτό σου λέω από την πρώτη στιγμή…
Εφτασες εσύ στην ζωή σου?

Δεν με νοιάζει πως…΄Εφτασες όμως?
΄Η κάθεσαι ακόμα και κοιτάς το ηλιοβασίλεμα, περιμένοντας τον ήλιο να δύσει?

Μπορείς να αναλύσεις τον κύβο…Μπορείς ακόμα και να φτάσεις στο σύμπαν, αγγίζοντας τον θεό…Μπορείς να νιώθεις τον Ανώτερο Εαυτό σου σαν ακτίνα καθαρού φωτός…Στην ζωή σου έφτασες? Βίωσες την υλική πραγματικότητα μέσα από το πνεύμα σου? Βίωσες το πνεύμα σου μέσα από την υλική πραγματικότητα?
΄Η περιμένεις ακόμα έναν δάσκαλο να σου δείξει τι είναι η ζωή σου?

Πάντως για να ξέρεις, πλάκα πλάκα, εγώ είμαι πολύ «ανθρώπινη» για τα γούστα σου!
Γιατί έχω, όσα εσύ θεωρείς ελαττώματα…
Δηλαδή καπνίζω σαν φουγάρο, ερωτεύομαι, παίζω, γελάω και κυρίως δεν έχω θρησκεία!!!

οπότε απέσυρε παραυτα την φωτογραφία μου από την ιδέα "δάσκαλος" !!!
Γιατί μια χαρά ξέρω κι εγώ να σου το φορτώσω και να σε δω μετά πόσο θα χαρείς, με το βάρος που εγώ σου τοποθέτησα, χωρίς καν να σε ρωτήσω...

• Και ακομη εξακολουθεις να παλευεις οπως φαινεται...

[Vasoula]

Nαι, και κυρίως δεν ξέρω με ποιόν από τους δύο τώρα! :lol: :lol: :lol:

[Skapaneas]

Καλλιοπη κοκκινη ειναι αυτη ; :roll:

Γιατι, μεσα στο θεμα ειμαστε...

Και μαλιστα, οσο δεν μπορεις να φανταστεις... 8)