Χορτοφαγία: μερικά ερωτήματα

[juliaL.]

Μερικές φορές αυτές οι συμπτώσεις είναι που σου δίνουν το έναυσμα,
ή την επιβεβαίωση της σκέψης ή της απόφασής σου αντίστοιχα.
Αν μπορούσαμε όλοι τόσο απλά να ξεφύγουμε από τα πρέπει και τα δεν
θα είχαμε απίστευτη δύναμη.

Εμείς, οι του forum, μειονότητα ή πλειονότητα λίγο μετράει, είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε
τα πρέπει και τα δεν που μας επιβάλλονται και αυτό είναι σίγουρα το πρώτο βήμα στην πορεία απεξάρτησης.

Διάλεξε μόνος σου τι είσαι, συμπεριφέρσου σύμφωνα με τα δικά σου θέλω, ζήσε κάτω από αυτό που έχεις
επιλέξει εσύ. Το φαγητό ανήκει και αυτό στα δικά σου θέλω.

[Ελενα Κ.]

Οι άνθρωποι τρώνε τα συναισθήματά τους και όχι την τροφή που τους χρειάζεται...Συνήθως!

αυτο ξαναπες το....
καποιες φορες παρατηρωντας τι τρωω και σε τι ποσοτητα, καταλαβαινω και τη συναισθηματικη κατασταση που βρισκομαι
προσπαθω παντως οσο γινεται να ακουω τι ζηταει το σωμα μου, και οταν το κανω ειναι θαυμασιο το ποσο λίγο εχω αναγκη το φαγητο....

[Μπεττουλα]

εκτός από τα γλυκά που σχετίζονται με το συναίσθημα και τα αλμυρά με την γείωση έχουμε άλλες πληροφορίες για να ερμηνεύσουμε την ανάγκη πίσω από αυτά που τρώμε???

[Ελενα Κ.]

Μπεττουλα προσωπικα δεν εχω τετοιες γνωσεις, αλλα καθε φορα που μου ερχεται η ορεξη για κατι συγκεκριμενο προσπαθω να ανακαλυψω τι βρισκεται πισω απο αυτο συναισθηματικα....
καποτε με επιανε μανια με το φαγητο, εκανα σαν εγκυος που ηθελε κατι εδω και τωρα για να ικανοποιησει τι??? τελικα καποιο συναισθημα ηταν παντα πισω απο τη μανιωδη φαινομενικη μου αναγκη για μια συγκεκριμενη τροφη ή ο εγωισμος οτι μπορω να ικανοποιησω καθε μου αναγκη... ετσι μου ηταν τοτε.... τωρα οταν μου ερχεται κατι τετοιο, σκεφτομαι πρωτα

[Ιωαννάκι]

εκτός από τα γλυκά που σχετίζονται με το συναίσθημα και τα αλμυρά με την γείωση έχουμε άλλες πληροφορίες για να ερμηνεύσουμε την ανάγκη πίσω από αυτά που τρώμε???

Τόινκ!!!! Εγώ ούτε αυτό δεν ήξερα

[Μπεττουλα]

αμ το ήξερα εγώ??? τηγανιά μεγάλη μου ήρθε οταν μου το είπε η Βασούλα γιατί και πολύ ζάχαρη βάζω στον καφέ και πάθος με τι σοκολάτα έχω και βάζω και πολύύύ αλάτι στο φαΐ....

Ελενάκι ...

[Ιωαννάκι]

Eγώ πάλι πάθος με τη σοκολάτα.Κάθε μέρα τρώω τους τελευταίους μήνες

[Danielli]

εκτός από τα γλυκά που σχετίζονται με το συναίσθημα και τα αλμυρά με την γείωση έχουμε άλλες πληροφορίες για να ερμηνεύσουμε την ανάγκη πίσω από αυτά που τρώμε???

Εκτός από τα παραπάνω για τα οποια συμφωνώ ,προσωπικά έπιασα τον εαυτο μου όταν μέχρι προσφατα σαβουριαζα ό'τι έβρισκα .....να έχει υπογεια μια μόνιμη αγωνία ό΄τι δεν υπάρχουν αρκετά αγαθά και δεν φτάνουν για όλους μας...

αυτο το τσέκαρα και σε σχέση με τη συμπεριφορά μου στο σούπερ μαρκετ, ενώ π.χ είχα ντοματάκια στο ψυγειο αγόραζα καινουρια και πέταγα τα πρώτα πριν τα καταναλώσω... για να ικανοποίησω αυτό το φόβο.... (δηλ, ψωνιζα τα δευτερα ντοματάκια από συναισθημα ελλειψης και όχι από ανάγκη, λες και αν πάω στο μαρκετ σε δύο μέρες δεν θα υπάρχουν)...

Επίσης σαβουριαζα τα πάντα.... "φερτο εδώ ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΧΩ".... που αυτο ηταν ψυχαναγκαστικο τελικά, γιατι δεν σταματούσα ακομα κι αν είχα χορτασει !!!.......κάτι με πίεζε να το φάω ΟΛΟ γιατι δεν ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΜΕΝΟ!

Κάπως έτσι μου χάλασε το navigation της διατροφης νομίζω...

Και βέβαια το βασικο είναι να είμαστε συνειδητoi σε αυτη τη ρημάδα την ασυναισθητη κίνηση... να απλώνουμε το χέρι να πάρουμε την τροφή και να ξέρουμε ότι τωρα τρώω γιατι πεινάω, και όχι γιατι έχω αγωνίαή συναισθηματική ανεπάρκεια.

[juliaL.]

Εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να τρώει για να μη σκεφτεί... ή
να γυρίζεις με αγωνία στο σπίτι για να φας και γλυκό και αλμυρό ταυτόχρονα
χωρίς να σε δει κανείς και αρχίσει να αναρωτιέται "τι κάνεις εκεί!!!"
Ακόμα και σήμερα δε λέω σε κανένα ότι έχω αρχίσει καλύτερη διατροφή για να έχω
την ικανότητα να φάω κάτι αν το θέλω, χωρίς να υποστώ κάποιο σχόλιο.
Με πληγώνει αφάνταστα όταν μου λένε ότι πάχυνα.

Το θέμα είναι ότι δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο να το παλέψω.
Αλήθεια ποιό σύμβολο θα βοηθούσε;

[VasilisM]

κάτι με πίεζε να το φάω ΟΛΟ γιατι δεν ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΜΕΝΟ!

Α καλά... αυτό παιδιά εγώ το εντόπισα πολλές φορές σε εμένα, συνήθως σε περιόδους που νιώθω το γνωστό "κενό" στο στομάχι. Όταν το ηλιακό σχεδόν δεν λειτουργεί, ,μου βγαίνει αυτή η λαιμαργία, με την δικαιολογία "δεν θέλω να πετάω φαγητό"!

[Δωρουλα]

Τζουλια το Sei He Ki βοηθαει για εξαρτησεις, αλλα η διαδρομη που σου ανοιγει οχι μονο αυτο το συμβολο αλλα και ολα ειναι να ανιχνευσεις το συναισθημα που σε ωθει να τρως πολυ και να πιασεις την αιτια!!την αιτια θεραπευεις και σαν αποτελεσμα βλεπεις εν καιρω οτι ισως αλλαζουν και οι διατροφικες σου συνηθειες ακουγοντας τις αναγκες του σωματος σου με σεβασμο.....

[Danielli]

Όταν το ηλιακό σχεδόν δεν λειτουργεί,

Ετσι είναι Βασίλη. Οταν δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καταστασεις, αντι να τονώσουμε με δράση και ακεραιότητα το ηλιακό πλεγμα , το τονώνουμε με φαγητό.

[ARTYADIS]

κάτι με πίεζε να το φάω ΟΛΟ γιατι δεν ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΜΕΝΟ!

Νταννούλα, το ίδιο με είχε πιάσει ένα διάστημα, λόγω του μαζικού φόβου περί πείνας στην Ελλάδα!!!

Ευτυχώς συνήρθα γρήγορα, έκλεισα τηλεοράσεις, σταμάτησα ν' ακούω οτιδήποτε σχετικό και επανήλθα στα φυσιολογικά μου!

[Vasoula]

όταν λέμε ότι χρειάζεται να είμαστε περισσότερο συνειδητοί, αυτό ΄σημαίνει ότι έχουμε παραδεχτεί ότι λειτουργούμε τις περισσότερες φορές ασυνείδητα.

Αυτό, αν το πιστέψετε, και δεν είναι απλά προς χάρη του λόγου, θα ανοίξετε τον Ευατό σας με μεγαλύτερη προσοχή σε ότι κάνετε αυθόρμητα, ενώ την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεστε ότι δεν το θέλατε...Το "αυθόρμητα" αντικαταστήστε το με το "παρορμητικά", για να έχετε πιο ουσιαστική αλήθεια του ασυνείδητου εαυτού σας!

και έτσι σιγα σιγά θα αποκωδικοποιείτε αυτό ΄που σας συμβαίνει...

Με πληγώνει αφάνταστα όταν μου λένε ότι πάχυνα.

Τζούλια νομίζω ότι δεν πληγώνεσαι γιατί στο λένε οι άλλοι, αλλά γιατί εσύ έχεις αυτό το συναίσθημα. Αν δεν το είχες, δεν θα σε πείραζε τι θα σου έλεγαν οι άλλοι.
Νομίζω ότι είναι παρόν, ακόμα και όταν τρως μόνη σου...

[ΙΩΑΝΝΑ]

εγώ πάλι είμαι στο άλλο άκρο
ενώ μου αρέσει να μαγειρέυω ,δεν μου αρέσει να τρώω
δεν είχα ποτέ καλή σχέση με το φαγητό ,άσε που είμαι και πολύ ιδιότροπη και δεν τρώω πολλά φαγητά.