Deodonus έγραψε:Οι επιλογές βασανίζουν τον άνθρωπο?
Οι επιλογές μας μας βασανίζουνε. Όταν δεν τις κάνουμε με γνώμονα αυτά που θέλει η ψυχή μας. Ή όταν η ψυχή μας δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό που θέλει, και κάνει απερίσκεπτες και βιαστικές επιλογές, των οποίων τα αποτελέσματα όταν έρθουν, ανακαλύπτει ότι δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έκανε τις «λάθος» επιλογές: γνωρίζοντας τι είναι αυτό που δεν θέλουμε, ερχόμαστε ίσως πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε.
Την ζωή μας την χτίζουμε με τις επιλογές μας, την σκέψη μας και γενικά τον τρόπο που εμείς την βλέπουμε και με αυτά που εμείς θέλουμε από αυτήν.
Όταν όλα αυτά είναι μπερδεμένα ή αόριστα, τότε και η ζωή μας αρχίζει να γίνεται μπερδεμένη, κουραστική, μη-πλήρης και, τέλος, ατελείωτο βασανιστήριο. Εκεί στηριζόμενος, λέω ότι είναι οι επιλογές μας που μας βασανίζουν ή, έστω, και οι επιλογές μας, ανάμεσα σε άλλα.
Καταλαβαινεις τωρα καλά Θεοδωρε τι ειναι η Κολαση στην οποια αναφερομαι στην αναλυση μου...
Αυτο το ατελειωτο βασανιστηριο στο οποιο εχει μετατραπει, με τον τροπο που το περιγραφεις παρα πολυ καλα, η ζωη μας !
Η ψυχη Θεοδωρε δεν μπορει να κανει λαθη !
Αυτη ειναι η θεση μου !
Διοτι θεωρω οτι η Ψυχη ειναι ο Ανωτερος Εαυτος και η σπιθα της θεοτητας μεσα μας.
Αυτος που μπορει να κανει "λαθη" ειναι ο μικρος εαυτος μας, η προβολη της Μεγαλης και Αθανατης Ψυχης μας μεσα στον κοσμο.
Αυτη η προβολη ειναι σαν μια τεραστια πετονια εμπειριας μεσα στον κοσμο, που επιλεγει τις εμπειριες που θελει να αποκομισει δρωντας σ' αυτον και να τις μεταφερει στον Ανωτερο Εαυτο.
Για να μην ειναι λοιπον ολα αυτα με τις επιλογες μας μπερδεμενα και αοριστα, χρειαζομαστε την επικοινωνια με τον Ανωτερο Εαυτο μας.
Για να μπορουμε να λαμβανουμε καθοδηγηση επι των επιλογων μας.
Οχι βεβαια αρνητικα, πραγμα που μπορει να συμβαινει καποιες φορες, αν Η Ψυχη μας το κρινει αναγκαιο, αλλά βασικα για να καθοδηγουμαστε επι του τροπου που θα τις πραγματοποιησουμε με τον ασφαλεστερο και λιγοτερο επωδυνο τροπο.
Να μη ξεχναμε φυσικα οτι ως μικροι εαυτοι, προσωπικοτητες δηλαδη, ειμαστε πρεσβευτες ή αντιπροσωποι του Ανωτερου Εαυτου μας μεσα στον κοσμο και αρα τα δικα του θεληματα πρεπει να εκτελουμε, με ελευθερο φυσικα τροπο οσον αφορα στις επιλογες που αποφασιζουμε να κανουμε.
Μεσα στην ελευθερια μας λοιπον και για να αποφυγουμε την Κολαση και το Βασανιστηριο, το οποιο μπορει να εκτεινεται για πολλες ενσαρκωσεις, εχουμε υποχρεωση να καταφευγουμε σε δασκαλο για την ανασκευη των επιλογων μας !
Αρχικα σε εγκοσμιο Δασκαλο μεχρι να μαθουμε τα καθεκαστα και στη συνεχεια στον εσωτερικο μας Δασκαλο, τον οποιο συνηθως δεν ακουμε γιατι τα αυτια μας ειναι βουλωμενα απο τα εγκοσμια στρωματα !
Ο θεμελιωδη στοχος σε καθε ενσαρκωση ειναι η ολοκληρωση των εμπειριων που εχει συσσωρευσει ο μικρος εαυτος, σε ενα ενιαιο και λειτουργικο ολο το οποιο να μπορει να εκφραστει αποτελεσματικα και ολοκληρωμενα μεσα στον κοσμο !
Αυτο ακριβως συνιστα και την Αυτογνωσια του Ανθρωπου μεσα στον κοσμο !
Η ολοκληρωμενη συνθεση των αποσπασματικων εμπειριων, σε μια "μορφη", που κατω απο την καθοδηγηση του Ανωτερου Εαυτου πραγματωνεται σε χειροπιαστο εργο δια του οποιου ολοκληρωνεται η ζωη του ανθρωπου !