Vaso έγραψε:η γλυκύτητα και η ταπεινότητα που βρίσκουμε στον Εαυτό μας, είναι η γύμνια μας απέναντι στον θεό...
![Zambeste :x](./images/smilies/8.gif)
![Zambeste :x](./images/smilies/8.gif)
![Zambeste :x](./images/smilies/8.gif)
![Zambeste :x](./images/smilies/8.gif)
Συγχρονικότατο!!έχεις παρατηρήσει ότι όταν βρισκόμαστε σε αδύναμη θέαση, εκείνο που πρώτο χάνουμε είναι η δύναμη να αυτοσυγκεντρωνόμαστε...
Vaso έγραψε:Η Θέληση είναι αυτή η ιδιότητα που μας αναπτύσσει...
Το ηλιακό πλέγμα είναι "κατακερματισμένο" στους ανθρώπους, γιατί διαρκώς ο εξωτερικός κόσμος "επιβουλεύεται" τον εσωτερικό.
Η σιωπή είναι η κατάσταση συνείδησης εκείνη που αναπτύσει την Θέληση με αυτοπειθαρχία στην αυτοσυγκέντρωση...
![]()
![]()
![]()
Aυτό που λές είναι αλήθεια γιατί αυτό που με ωφελεί είναι να ακούω την εσωτερική μου καθοδήγηση,αλλά δυστυχώς ακόμα της περισσότερες φορές υπερισχύει ο εγωισμός ,και το πιό τραγικό είναι ότι το αντιλαμβάνομαι αφού κάνω κάτι λάθοςVaso έγραψε:μπορέίς όμως να διακρίνεις ότι πλασματική είναι η δύναμή του "εγώ", αφού εσύ νιώθεις αδύναμη...
Δεν κάνουμε οδηγό ποτέ, έναν άνθρωπο που δεν μας αναπτύσσει...
΄Οπως έξω λοιπόν, έτσι και μέσα...
Αποφασίζεις εσύ ποιός σε ωφελεί...και δεν του παραδίνεσαι άνευ όρων, γλυκο μου!![]()
![]()
ναι συνέχεια το αντιλαμβάνομαι αυτό ειδικά μετά το 3α.Σίγουρα, Ιωάννα μου, έχεις παρατηρήσει ότι όταν βρισκόμαστε σε αδύναμη θέαση, εκείνο που πρώτο χάνουμε είναι η δύναμη να αυτοσυγκεντρωνόμαστε...
Η προσοχή μας διασπάται στην φασαρία του νου και τότε παραδινόμαστε στην "προσπέραση" των σημαντικών για εμάς ιδεών και εμπνεύσεων και αφηνόμαστε στο χάος της έλλειψης μας!
πολύ πολύ σημαντικό αυτοVaso έγραψε:Για να θεραπεύσεις ένα παιδί δεν θα το μαλλώνεις...είναι άστοχο πάνω στην θεραπεία να γίνεις αυστηρή. Χρειάζεται εκείνη η ισορροπία ώστε να μην το "κακομάθεις" και ζητά συνέχεια την προσοχή σου από την μια, και από την άλλη να είσαι γλυκιά μπροστά στην ασθένειά του.
Ιωαννουλα μου δεν εχεις βρει τιποτα σκουρο και δεν το ξερεις ακομαΙΩΑΝΝΑ έγραψε:![]()
![]()
![]()
![]()
τα έχω βρεί σκούρα πραγματικά
Για να θεραπεύσεις ένα παιδί δεν θα το μαλλώνεις...είναι άστοχο πάνω στην θεραπεία να γίνεις αυστηρή. Χρειάζεται εκείνη η ισορροπία ώστε να μην το "κακομάθεις" και ζητά συνέχεια την προσοχή σου από την μια, και από την άλλη να είσαι γλυκιά μπροστά στην ασθένειά του.