ΑΦΟΣΙΩΣΗ...

[Valia]

Νομίζω όσο πιο ξεκάθαρος είναι ο "σκοπός" μας μέσα μας με τόση μεγαλύτερη αφοσίωση μπορούμε να τον ακολουθήσουμε. Ακόμα κι αν βρίσκονται "σειρήνες" στον Δρόμο μας που προσπαθούν να μας τραβήξουν έξω απ' αυτόν όταν γνωρίζουμε τι στ' αλήθεια θέλουμε δεν τα καταφέρνουν. Μπορεί να πέσουμε, να σκοντάψουμε, να καθυστερήσουμε, να πλανευτούμε αλλά θα είναι για λίγο. Πάντα θα μας καλεί ο "προορισμός" μας και έτσι θα βρίσκουμε τη δύναμη να ευθυγραμμιστούμε μ' αυτό το κάλεσμα.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας λοιπόν το τι θέλουμε και γιατί.

Τι θέλουμε το "εδώ", το "εκεί" ή το ΟΛΟΝ?
το "τώρα" ή το ΑΙΩΝΙΟ?

[Μπεττουλα]

Η αφοσίωση, πχ., ποιότητα του μυστικιστή, είναι από μόνη της Δρόμος ανάπτυξης, γιατί του δίνει εσωτερικά κίνητρα σταθερότητας, ασφάλειας και δύναμης να μείνει προσηλωμένος στον εσωτερικό του Στόχο, σαν να είναι ο μόνος άνθρωπος επί της Γης…
Η αφοσίωση που δεν χρειάζεται υποκείμενο και αντικείμενο, δεν αφορά τα πάθη, αλλά το πάθος! Κάθε στιγμή έχει έμπνευση και αγάπη που δεν αφορά το «γίνομαι», αλλά το «Είμαι», σε έναν ΄Ανθρωπο που έχει αποφασίσει να Είναι περισσότερα, από όσα του έμαθαν να γίνει…΄Ενα δόγμα σε κάνει να προσπαθείς να το φτάσεις, αλλά
το θείο δεν αφορά μια προσπάθεια, αλλά μια αφοσίωση...

στην αρχή δεν ήθελα να γράψω τίποτα για την αφοσίωση.. ουσιαστικά δεν την ξέρω την έννοια.. η "αφοσίωση" η δική μου ήταν πάντα προσωρινή ανεξαρτήτου προσώπων, ή επιθυμιών και καταστάσεων. Δεν ήταν σταθερή.. και φορές που φαίνεται οτι κρατούσε καιρό ήταν μάλλον περισσότερο εξάρτηση και προσήλωση και όχι αφοσίωση..και συνειδητοποιώ τώρα ότι όλες οι φορές που νόμιζα οτι αφοσιωνόμουν στην ουσία εξαρτιόμουν με προσδοκίες..

μα μετά ξαναδιαβάζοντας σήμερα το κείμενο με "βρήκα" στο παραπάνω απόσπασμα και νιώθω πως ίσως για πρώτη φορά να αφοσιώνομαι πραγματικά σε κάτι.. σε μένα..και θέλω πραγματικά αυτή τη φορά να είναι αφοσίωση και όχι εξάρτηση..

[Μάνος]

Η αφοσίωση που δεν χρειάζεται υποκείμενο και αντικείμενο, δεν αφορά τα πάθη, αλλά το πάθος! Κάθε στιγμή έχει έμπνευση και αγάπη που δεν αφορά το «γίνομαι», αλλά το «Είμαι», σε έναν ΄Ανθρωπο που έχει αποφασίσει να Είναι περισσότερα, από όσα του έμαθαν να γίνει…΄Ενα δόγμα σε κάνει να προσπαθείς να το φτάσεις, αλλά
το θείο δεν αφορά μια προσπάθεια, αλλά μια αφοσίωση...



΄Όλα ξεκινούν από την ερμηνεία που τους δίνουμε, πάνω από την ανθρώπινη νοημοσύνη που στατικά ζητάει ο άλλος να είναι ο στόχος κάθε σκέψης, συναισθήματος και πράξης μας!

Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι…

Βασούλα μου

[Βικούλα]

Πόσο ωραία υπενθυμιση

[Θοδωράκος]

[Δεκατριούλης]

Νομίζω πρέπει να αρχίσω να διαβάζω κι εγώ τα παλιά. Μανουλη ευχαριστούμε ❤❤