Η φύση των «ελαττωμάτων» είναι πάντα συναισθηματική και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους…
Είναι ένας τομέας που επιδρά μέσα τους, χωρίς να αφήνει «ίχνη»…
«Συμπτωματικά» και στιγμιαία έχουν θυμό, φόβο, ενοχές, οργή, ακόμα και αγάπη!
Κάθε συναίσθημα τους «θυμίζει» ατέλεια και δεν θέλουν να βρεθούν εκτός ελέγχου…
Οι πεποιθήσεις που έχουμε για τα συναισθήματά μας είναι ότι αυτά μας βγάζουν από τον έλεγχο, μας κατευθύνουν προς διαδικασίες που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε…
Για να εκφραστούν τα συναισθήματα χρειάζεται οι προϋποθέσεις να είναι «καθώς πρέπει»…να είναι λογικές και «διαχειρίσιμες» και κυρίως να μην έρχονται σε αντίθεση με ένα κοινωνικά λογικό επιχείρημα που περιβάλλει το «σωστό» μας!
Λένε ότι τα συναισθήματα είναι η διαδρομή προς την κόλαση…
΄Ότι αν εκφραστούν με ειλικρίνεια θα φέρουν αναταραχή στον μηχανισμό του εγωισμού του κάθε ανθρώπου, που στην διάρκεια μιας ζωής προσπαθεί να αναπτυχθεί, ελέγχοντας τον εαυτό του, για να φαίνεται ισορροπημένος και τέλειος!
Ελέγχουμε την στιγμή μας, την ημέρα μας, τον χρόνο μας…Προσπαθούμε να «χωρέσουμε» σε μια ηθική που παραβλέπει τα συναισθήματά μας…
Τι πιο απλό να πούμε «σ’ αγαπώ»?
Κι όμως…
Ακόμα κι αυτό χρειάζεται προϋποθέσεις, γιατί ο φόβος ότι θα παρεκτραπούμε από την ηθική μας κάνει να φοβόμαστε να το εκφράσουμε στον οποιονδήποτε δεν τις «πληροί»…
Κάθε τι που νιώθουμε χρειάζεται να έχει λογική…Και όταν δεν έχει, το αγνοούμε εμείς, αλλά δεν μας αγνοεί εκείνο…
Ποιος είμαστε «εμείς» και ποιο είναι «εκείνο» όμως?
Χρησιμοποιούμε την θέληση με λάθος τρόπο…Προσπαθούμε να επηρεάσουμε τον κόσμο, χωρίς να επηρεαστούμε από αυτόν!
Αυτή η διαδικασία μας κάνει να χτίζουμε έναν τοίχο μεταξύ του εαυτού που θέλουμε να είμαστε, με τον εαυτό που απορρίπτουμε…Κι αυτό μας στερεί την αυτονομία μας!
Αγνοώντας τα συναισθήματά μας, από την άλλη μεριά του τοίχου, αποκλείουμε στην συνείδησή μας να εισχωρήσει πιο βαθιά και να νιώσει τον Εαυτό της!
Σκέψεις, συναισθήματα και ένστικτα αλληλεπιδρούν μα ο τοίχος μας εμποδίζει να ξεφύγουμε από τον μηχανισμό της προσωπικότητας και δεν μπορούμε να διακρίνουμε την πραγματική μας Φύση που εκπληρώνεται εδώ στον φυσικό κόσμο με την Ψυχή μας, που τα γεφυρώνει γιατί απλά μπορεί να τα εκφράζει!
Η Ψυχή μας είναι πάντα μέσα στον θεό, ακόμα και αν ο βαθμός που το συνειδητοποιούμε είναι περιορισμένος, γιατί κανείς δεν μας έμαθε πώς να το κάνουμε…
Αν συνειδητοποιήσουμε τις ποιότητες της, τα χαρίσματά της και την ουσιαστική της Θέληση, θα έχουμε και το Σθένος να της επιτρέψουμε να εκφραστεί με πιο απλό τρόπο, από αυτόν που η προσωπικότητα μας έχει αναγνωρίσει σαν «σωστό»…
Χωρίς αυτήν την αυτοεπίγνωση, καμία προσευχή, κανένας διαλογισμός, κανένας δάσκαλος και καμία τεχνική στον κόσμο δεν μπορεί να μας «μεταμορφώσει»…
Η Ζωή δεν είναι μια σύμπτωση…
Και η εκπλήρωση μας εδώ αυτό μας αποδεικνύει κάθε στιγμή, που προσπαθούμε να ελέγξουμε τον χρόνο, τον χώρο, τους άλλους και κατ’ επέκταση τον Εαυτό μας!
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι με αυτόν τον έλεγχο που προσπαθούμε να ασκήσουμε στα συναισθήματά μας, έχουμε χάσει ευκαιρίες να πούμε «σ’ αγαπώ» με την Ψυχή μας…αποτρέποντάς την να βιώσει έναν ΄Ερωτα που μοιάζει να μην έχει εκείνες τις προϋποθέσεις να επιβιώσει…
Σήμερα έχω την Δύναμη να επιτρέπω…
Και σε σένα Αγαπημένη μου Ψυχή, επιτρέπω πια να είσαι ότι θέλεις!
Αυτό που δεν επιτρέπω πια, είναι να γίνω αυτό που νομίζεις!
Γιατί τότε δεν θα έχεις κανέναν κοντά σου αληθινά, παρά μόνο τους φόβους σου και τους φόβους των άλλων…
Επέλεξε μου είπε ο Μεγάλος Ιερέας και εγώ επέλεξα τον ΄Ανθρωπο!
Επέλεξα να σαγαπώ, για Αυτό που Είσαι...
Ω, Μεγάλε Ιερέα, με έφερες ξανά στο μηδέν και μου έδειξες το άπειρο. Στο χώρο του απείρου αναζητώ την αγαπημένη μου ψυχή, σαν αστέρι φωτεινό, σαν μια ακτίνα της ηλιακής συνειδητότητας, σαν ασημένια κλωστή της μοναδικής σύνδεσης με την αγάπη της αιωνιότητας…
Μου έδωσες το σύμβολο της αναζήτησης, το αιώνιο σύμβολο του απείρου, που με ενώνει με όλες τις πράξεις του έργου μου!
"Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις μόνο μια φορά", μου είπες Μεγάλε Ιερέα…
"Γιατί? Περιορίζομαι…"
"Γιατί η σημαντική πράξη είναι μόνο μία φορά! Αν την αγγίξεις, τότε όλες οι πράξεις γίνονται μία!"
"Ω βοήθησέ με, δεν θέλω να κάνω λάθος…"
"Τι θα πει «λάθος»"?
"Λάθος σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσω το σύμβολο για μια πράξη που δεν θα ήταν η μοναδική…αυτή που θα μετατρέψει το «όλα» σε «ένα»…"
"Καμία δράση δεν είναι λάθος. Καμία δράση δεν μετατρέπει το «όλα» σε «ένα», αν το «ένα» δεν είναι ακόμη το στάδιο ωριμότητας της επιλογής σου. Εχε υπομονή γι’ αυτό! Σημασία έχει να δράσεις…"
"Νιώθω", Μεγάλε Ιερέα, και αυτό για μένα είναι σημαντικότερο από την δράση…
Αντιστέκομαι στην δράση, γιατί είμαι διαρκώς μέσα σ’ αυτήν…
"Πως νιώθεις μέσα στην δράση?"
"Σιωπή και φως.. Μέσα στο αιώνιο φως, νιώθω εγώ να είμαι αυτό, και η σιωπή να είναι η δράση. Κάθε κίνηση χαλάει το μεγαλείο αυτής της αρμονίας…"
"Η κίνηση προέρχεται από την σκέψη…Δράσε λοιπόν χωρίς σκέψη…"
Πλησίασα την μορφή-νερό. Την άγγιξα και ένιωσα την αγάπη
΄Οχι δεν θα βάλω το σύμβολο εδώ…
Πλησίασα την μορφή-φωτιά…Την άγγιξα και ένιωσα την δύναμη
΄Οχι δεν θα βάλω το σύμβολο εδώ…
Πλησίασα μια μορφή-αέρα…Την άγγιξα και ένιωσα το πνεύμα…
΄Οχι δεν θα βάλω το σύμβολο εδώ…
Πλησίασα μια μορφή-χώμα…Την άγγιξα και ένιωσα το φως…
Εδω…εδώ θα βάλω το σύμβολο!
΄Ολα έγιναν φως! Και εσύ αγαπημένη μου ψυχή περίμενες στην άκρη του απείρου να έρθω…Μία μόνο πράξη του έργου μου! Η πιο σημαντική! Και την βρήκα με την μία!
"Το φως είναι η αλήθεια για σένα. Η μονοσήμαντη πράξη που εναρμονίζεται με το θέλημά Σου! Τώρα είναι η στιγμή να νιώσεις την μύηση της ζωής!
Δεν είναι τίποτα άλλο, από την πράξη του ΕΝΟΣ!"
Το άπειρο τώρα ενώθηκε στην μία πράξη…
Ερωτα το λέει η γη, ελευθερία το λέει η ψυχή, ένωση το λέει το σύμπαν!
Εγώ το λέω «ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ»…Και σ’ αυτό βάζω αιώνια το σύμβολο του απείρου…
Πως η «λέξη» διασπάται και αγκαλιάζει όλη την ζωή…την ζωή μου, την ζωή μας!
Χιλιάδες κομματάκια από φως…χιλιάδες αστέρια πέφτουν πάνω μας αγαπημένη μου ψυχή…Δεν υπάρχει αρχή στην σιωπή…και το φως δεν τελειώνει ποτέ.
Σήκωσε τα μάτια και δες το πιο όμορφο αστέρι…είναι το δώρο μου για σένα!!!
Το δώρο της γέννησης στην αιώνια μορφή, που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!
καλημέρα! :romance-interracial:
Εσείς πως βιώνετε τα συναισθήματά σας?
http://youtu.be/s3merX554WY" onclick="window.open(this.href);return false;
:confusion-shrug: 
