Εσύ κι εγώ...Ψυχή και Σάρκα

[Vasoula]

έτσι έτσι Δημητράκη!!!!

το τσιγάρο δεν βλάπτει την υγεία, όπως λένε...
Η υγεία βλάπτει το τσιγάρο, όταν "κρατιέται" από τα ανώριμα συναισθήματα...
Κανείς δεν το γωρίζει όμως, προτού γνωρίσει την θεραπεία του!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Ναι το τσιγάρο φταίει...
Έχουμε ''φάει''τόσα χημικά στις πορείες,
αλλά κατά τ'άλλα απαγορεύεται το κάπνισμα.
Για να μη μιλήσουμε και για τους ψεκασμούς

[Μπεττουλα]

Δεν χρειάζεται καν να απλώσεις το χέρι σου, όταν καλείς αυτό που περιμένεις…Το εμπιστεύεσαι με το πρώτο βλέμα...

Θα μεινω εδω

και εγώ εκεί έμεινα...

Οι θεϊκές "συμπτώσεις" χάνονται, όταν οι σχέσεις μεταξύ μας προσπαθούν να μας κάνουν να εκπληρώνουμε διαρκώς την ματαιοδοξία μας!

αλλά θα μείνω και σε αυτό... ποιές σχέσεις είναι όμως το ερώτημα το κάνουν αυτό? αυτές που ήδη έχουμε ή αυτές που εν δυνάμη μπορούν να γεννηθούν μέσα από τις "θεικές συμπτώσεις"? ίσως και οι δύο μέχρι να βρεις ποιός πραγματικά είσαι..

[Vasoula]

ποιές σχέσεις είναι όμως το ερώτημα το κάνουν αυτό

μα αυτές που εξαρτούν την ζωή από την ματαιότητα...

αυτές που δεν προλαβαίνουν να αγαπήσουν και βρίσκονται μέσα στην συμβίωση για να επιβιώσουν απλά με παρέα, εκπληρώνοντας την κοσμική εντολή "αυξάνεστε και πληθύνεστε"....

Και πριν καλά καλά καταλάβουν τι θέλει η Ψυχή τους, βρίσκονται με "βάρη" που δεν μπορούν να πετάξουν πια, γιατί γίνονται "υποχρεώσεις"...

Η ευθύνη της ωριμότητας υπερέχει απο την πνευματική ωριμότητα, στον κόσμο μας! Πριν το καταλάβεις σε έχει τυλίξει σε μια κόλα χαρτί και εσύ βρίσκεσαι στο σημείο να προσπαθείς να εκπληρώσεις στόχους άλλων!

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Μπεττούλα,αυτό είναι και το λάθος.
Κάνουμε σχέσεις,για να λέμε πως ανήκουμε
κάπου,προσπαθώντας να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας,
ή να τον ξεγελάσουμε,ικανοποιώντας πρόσκαιρα τις όποιες
επιθυμίες ή φιλοδοξίες ή εγωισμούς έχουμε,χωρίς και
εμείς οι ίδιοι,να ξέρουμε τι θέλουμε από τη σχέση που
έχουμε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών,είναι να μπερδευόμαστε όταν
συναντήσουμε αυτό το οποίο πάντα ψάχναμε και το καταλαβαίνουμε από τη πρώτη ματιά.

άρα η απάντηση στην ερώτηση είναι και οι δύο με
χρονολογική σειρά

[Μπεττουλα]

Να επιτρέπω κάθε λεπτό την "εξημέρωση" μεταξύ μας, να πηγαίνω την σχέση μας βαθύτερα στον θεό, αυτό είναι ρομαντισμός

αχ Ψυχή μου...

[Μάνος]

Είναι μοναδική η αίσθηση, όταν ενώνεται ο Ουρανός με την Γη, κάνοντας ο καθένας το μισό της απόστασης, για να συναντηθούν...

Συνήθως ο ένας περιμένει από τον άλλον να έρθει...και δεν συναντιούνται ποτέ!

Απόφαση να ξεκουνήσει από τον "θρόνο" του ο Ουρανός και να κατέβει, χάνοντας κάποια προνόμια της σταθερότητάς του και απόφαση να ξεκουνήσει από την "λάσπη" η Γη και να ανέβει, χάνοντας κάποια προνόμια της ακινησίας της...

Το να φύγεις από τις "προϋποθέσεις" του έρωτα σημαίνει ότι έχεις μέσα σου ενώσει τον Ουρανό και την Γη, στην Ψυχή Σου...εκεί που όλα είναι πια Αλήθεια και Εμπιστοσύνη στον θεό...Τότε δεν υπάρχει διαχωρισμός μέσα σου...

Τότε η Αγάπη έχει διάρκεια, όσο μια αιωνιότητα...

πάντα αναζητούσα τον ΄Ερωτα στην Αλήθεια...και πάντα έτρωγα τα μούτρα μου!
Γιατί η αλήθεια για τον κόσμο τούτο έχει εκείνη την υποκριτική διάθεση του πάθους που δεν μπορεί να έχει διάρκεια...

Αμφιταλαντεύεται μεταξύ της ασφάλειας και του φόβου...

Το να σ' αγαπώ για μένα, σημαίνει ότι σε περιμένω να έρθεις...αλλά δεν σε καλώ να έρθεις!

Το να σ’ αγαπώ για σένα σημαίνει ότι σε καλώ να έρθεις, αλλά δεν σε περιμένω να έρθεις…

΄Όταν σε καλώ και σε περιμένω συγχρόνως, σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να συναντηθούμε μέσα στον θεό!

μέχρι να βρεις την Αλήθεια, περνάς από ένα σωρό λόφους και πεδιάδες...΄Υψη και Βάθη πλασματικά, γιατί πως να πετάξεις, χωρίς την τόλμη του αέρα? Πως να βυθιστείς χωρίς την αυτάρκεια του νερού? Πως να ζεσταθείς, χωρίς την σταθερότητα της φωτιάς?
Πως να ζήσεις χωρίς την εμπιστοσύνη στην Γη?

Απλώνεις το χέρι και έρχεται αυτό που περίμενες, αλλά δεν κάλεσες στην Ζωή Σου
Απλώνει κάποιος το χέρι προς εσένα και έρχεσαι προς αυτόν που κάλεσες, αλλά δεν περίμενες να έρθει…

Και τα δύο δεν έχουν Αλήθεια και κυρίως δεν έχουν θεϊκά αγγίγματα…

Η ώρα για να συναντηθούμε, είναι μόνο η ώρα της Αγάπης…
Δεν χρειάζεται καν να απλώσεις το χέρι σου, όταν καλείς αυτό που περιμένεις…Το εμπιστεύεσαι με το πρώτο βλέμα...

Και είναι το πρώτο και μοναδικό κάλεσμα που περίμενες!
Που δεν έγινε τυχαία, συμπτωματικά, ερήμην σου...
Αλλά είχες προετοιμαστεί γι' αυτό μια αιωνιότητα...

Ποιός μετά μπορεί να το "ακυρώσει"...Ποιός να μην το νιώσει?

Αυτό είναι ΄Ερωτας...

ποιός όμως προετοιμάζεται γι' αυτόν?


όλα γρήγορα και βιαστικά "ξαπλώνουν" σε ένα κρεββάτι και προσπαθούν να ενώσουν τα αγρίμια μέσα τους...

έτσι απλά για να συνεχίζεται η ζωή...

Πωπω πως μου άρεσε αυτό...!!!

Με συγκίνησες μωρέ Βασούλα μου...

[Annoula]

[Θοδωράκος]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Δωρουλα]

[Βικούλα]

[Fotinoula]

[Ιωαννάκι]

[ALEXOULA]