Η ΣΩΤΗΡΙΑ...

[Vasoula]

αχ Μπεττούλα...

είναι πολύ υλικη η πραγματικότητα μας, για να καταφέρουμε να νιώσουμε την αλήθεια...

έχει πολλά επιχειρήματα υπέρ της, και η αλήθεια μόνο ένα...τον θεό!

να τα "θέλω" και "δεν θέλω", από το προηγούμενο ποστ σου...

και αν ρωτήσεις κάποιον "γιατί θέλεις αυτό που δεν έχεις και δεν κάνεις κάτι να το έχεις?" Θα σου απαντήσει απλά "δεν ξέρω"...
Οπότε μένει με αυτό που "δεν θέλει" και το συνηθίζει...

Στην ουσία συνηθίζει την αποχή των συναισθημάτων του, γιατί αυτά τον φέρνουν σε διαμάχη με την πραγματικότητα...Στην αλήθεια χρειάζεται να νιώθεις...Και κυρίως να ξέρεις!

Πιο εύκολο είναι λοιπόν, χωρίς συναισθήματα, να βρίσκεις τον "σωτήρα" σου...Εκείνος ξέρει, τουλάχιστον!

[Μπεττουλα]

που δεν ειναι καν επιχείρημα.. δεν μπορείς να αποδείξεις ότι υπάρχει.. απλά το νιώθεις και το πιστεύεις.. δεν είναι να απορείς που αμφισβητούμε την ύπαρξη του.. και εγώ το έκανα κάποτε... και μετά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχουν επιχειρήματα ούτε για το αν υπάρχει ούτε για το αν δεν υπάρχει.. επιλέγω λοιπόν ποιό από τα δύο με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη... και τώρα παρόλο που ξέρω ότι ακόμα δεν τον έχω βιώσει εντελώς μέσα μου σαν αλήθεια δική μου νιώθω οτι υπάρχει.. και ας μην έχω λογικά επιχειρήματα να το υποστηρίξω...

[Vasoula]

δεν μπορείς να αποδείξεις ότι υπάρχει

εγώ μπορώ...!!!

είμαι σίγουρη πέρα από κάθε αμφιβολία γι' αυτό!


και εσύ θα είσαι, Μπεττούλα, όταν δεν τον επιλέγεις σαν δυνατότητα, αλλά σαν αλήθεια!

Αποδείξεις χρειαζόμαστε για την πραγματικότήτα, όχι για την αλήθεια...Αυτή έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί παρά μόνο από τους άλλους...Πόσο μας νοιάζει αυτή η αμφισβητηση είναι το εμπόδιο που κλωνίζει την Πίστη μας!

Τις αποδείξεις τις θέλουμε μόνο για να πείσουμε τους άλλους...Εμείς δεν τις έχουμε ανάγκη! Πίστεψέ Με!

[Μπεττουλα]

πόσο δίκιο έχεις!! αυτό ακριβώς νιώθω!! δεν με νοιάζει να πείσω κάποιον για την αλήθεια μου.. θέλω όμως να το βιώσω μέσα μου σαν δική μου αλήθεια... το πιστεύω αλλά θέλω να το βιώσω...αυτό βέβαια μου ακούστηκε τώρα που το ξανασκέφτομαι σαν να θέλω εγώ επιχειρήματα για να πείσω τον εαυτό μου για την αλήθεια μου!!!!! μπερδεύτηκα!!!! :roll: :roll:

[Vasoula]

Σε διαβάζω παράλληλα και στα δύο τόπικ και χαμογελάω Μπεττούλα...

Η ανάγκη να πείσεις τον εαυτό σου για την αλήθεια σου, η ανάγκη να έχεις επιχειρήματα για να νώσεις πέρα από κάθε αμφισβήτηση αληθινά μέσα σου, είναι ακριβώς αυτό που έγραψες δίπλα...

ο πραγματικός φόβος, καταγράφεται, όταν δεν επικεντρώνεσαι σ' αυτόν! Να λοιπόν τι σε κάνει να αναζητάς επιχειρήματα...
Το έγραψες στο άλλο τόπικ, επειδή εκεί δεν διαπραγματευόσουν την αλήθεια σου!

και υπάρχουν στιγμές που με φοβίζει το γεγονός ότι μπορεί να καταλήξω να είμαι κάτι άλλο από αυτό που ξέρανε τόσα χρόνια για μένα

ο φόβος μήπως διαφέρω τόσο από τους άλλους, που τελικά μείνω μόνη μου...Αρα χρειάζομαι επιχειρήματα για να αντέξω εμένα!

[Μπεττουλα]

και υποθέτω οτι αυτή είναι η λεγόμενη φημισμένη τηγανιά σου ε??ε?? δεν είναι και άσχημη... τι είπες τώρα??? κατσε καλυτερα να κανω τον κινεζο... :-~ :-~

[Vasoula]

[Vasoula]

[Μπεττουλα]

ο φόβος μήπως διαφέρω τόσο από τους άλλους, που τελικά μείνω μόνη μου...Αρα χρειάζομαι επιχειρήματα για να αντέξω εμένα!

(δεν έχω ιδέα αν πέτυχα την παράθεση!!)

το πρώτο σκέλος μου ερχόταν σαν αίσθηση, σαν φόβος αλλά δεν έμενε πολύ γιατί έλεγα στον εαυτό μου ότι οταν θα έχω φτάσει να θυμηθώ ποιά πραγματικά είμαι αυτοί οι φόβοι της προσωπικότητας δεν θα υφίστανται πια γιατί θα βιώνω την πλήρωση... (τώρα σε αυτή τη ζωή σε άλλη ..άγνωστο!)δεν έιχα κάνει όμως καθόλου την συσχέτιση με το δεύτερο σκέλος...

[Vasoula]

κατ' αρχήν να σου πω ότι υπάρχει μια μαγισσούλα εδώ γύρω και διορθώνει τις παραθέσεις...

μετά...να σου πω ότι δεν έχεις ελπίδες με μένα, να μην οδηγηθείς να κάνεις συσχετίσεις! και εδώ γελάμε

και τέλος να σε διαβεβαιώσω ότι λατρεύω τους "κινέζους"...και πάλι γελάμε

[Μπεττουλα]

αμάν αυτές οι παραθέσεις!! άντε να γίνει η αναβάθμιση και να μπει εκείνο το μαγικό κουμπάκι να κάνει πιο απλή την ζωή μας!!!!

ευτυχώς που υπάρχουν και οι μαγισσούλες τι θα κάναμε αλλιώς?????? ;) ;)

πάω να κάνω την αυτοθεραπεία μου ήρθε η ώρα μετά την τηγανιά!!!!

[Vasoula]

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

και ύστερα ακόμα και αν πιστεύεις οτι ναι υπάρχει και κάτι άλλο πιο βαθιά δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε βγαίνει ο φόβος.. που να ψάχνομαι τώρα? που καιρός για τέτοιες αλλαγές? άσε καλά είμαστε και εδώ....

Μπεττούλα είμαστε όμως όντως καλά??

είναι πολύ υλικη η πραγματικότητα μας, για να καταφέρουμε να νιώσουμε την αλήθεια...

Βασσούλα εμείς κάναμε υλική την πραγματικότητα μας..

δεν μπορείς να αποδείξεις ότι υπάρχει

εγώ μπορώ...!!!

είμαι σίγουρη πέρα από κάθε αμφιβολία γι' αυτό!


Τις αποδείξεις τις θέλουμε μόνο για να πείσουμε τους άλλους...Εμείς δεν τις έχουμε ανάγκη! Πίστεψέ Με!

Καί γιατί να πείσουμε τους άλλους???
Και οι άλλοι θέλουν να πειστούν???

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

που δεν ειναι καν επιχείρημα.. δεν μπορείς να αποδείξεις ότι υπάρχει.. απλά το νιώθεις και το πιστεύεις.. δεν είναι να απορείς που αμφισβητούμε την ύπαρξη του.. και εγώ το έκανα κάποτε... και μετά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχουν επιχειρήματα ούτε για το αν υπάρχει ούτε για το αν δεν υπάρχει.. επιλέγω λοιπόν ποιό από τα δύο με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη... και τώρα παρόλο που ξέρω ότι ακόμα δεν τον έχω βιώσει εντελώς μέσα μου σαν αλήθεια δική μου νιώθω οτι υπάρχει.. και ας μην έχω λογικά επιχειρήματα να το υποστηρίξω...

Και αυτοι καποτε που ειχαν αποδειξεις με Σαρκα και οστα τον σταυρωσαν Μπεττουλα μου

Υ.Γ Οσο για το κουμπακι τα ειπαμε θα το βαλουμε με το δικο σου ονομα στις ρυθμισεις
Η μηπως να λεει...ξανθοκουμπο και να αναβοσβηνει με ηχητικο κλιπακι ΠΑΤΗΣΕ ΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

[Μπεττουλα]

ξανθόκουμπο ε?? ίσως να πρέπει να αρχίσω να συνηθίζω στην ιδέα ότι τελικά είμαι πιο ξανθιά από όσο νόμιζα!!!! αρνούμαι να μάθω να κάνω σωστές παραθέσεις μέχρι να βάλετε το κουμπάκι μου!!!!

λοιπόν τελικά σκέφτομαι ότι τότε ίσως και εγώ να έκανα το ίδιο... πως να πιστέψεις έναν άνθρωπο να σου λέει οτι είναι ο Υιός του θεού αν μέσα σου δεν έχει αρχίσει να φυτρώνει ο σπόρος οτι είμαστε όλοι παιδιά του θεού?οτι ο θεός είναι μέσα σε όλους μας?

και με προβλημάτισε η αλήθεια είναι οτι χρειάζομαι αποδείξεις για να αποδείξω στον εαυτό μου οτι η αλήθεια μου είναι οντως αλήθεια... μα και πάλι τι πειράζει? άλλο ένα τερτίπι της προσωπικότητας και της λογικής.. όλα είναι ευπρόσδεκτα μέχρι να ανακαλύψω ποιά πραγματικά είμαι..