TIΠΟΤΑ...

[Vasoula]

Θοδωρή ο πειρασμός είναι αυτό που σε απομακρύνει από το ήθος μέσα σου...και δεν έχει καμία σχέση με την ηθική ή την ανηθικότητα των ανθρώπινων πεποιθήσεων.

Η αμαρτία είναι πάντα η απομάκρυνση από τον στόχο σου...

Οι συμπαντικοί Νόμοι είναι μέσα μας αρχέτυπα...Ξέρεις πάντα πως μπορείς να έχεις αυτο-επίγνωση και να τους εκπληρώνεις, όχι να τους ματαιώνεις...

δικαιολογίες πολλές μπορεί να βρει ένας άνθρωπος για να απομακρύνει από μέσα του την ανικανοποίητη αίσθηση για την απώλεια της θειότητάς του...

αλλά δεν μπορούμε πάντα να δικαιολογούμε τις ενοχές μας...

και δεν μιλάμε για ενοχές για μια άλλη κατεύθυνση που πήραμε, αλλά για εκείνη την εσωτερική αγωνία που πυροδοτεί την κάθε στιγμή μας με φόβο...

"πειρασμός" είναι πάντα αυτό που σε βγάζει από τον στόχο σου να γίνεις Ανθρωπος...και να παραμείνεις ανθρωπάκος!
και αυτό δεν αποδεικνύεται από καμία κριτική των άλλων, γιατί τότε έχασες από χέρι...Αυτό αποδεικνύεται από εκείνο το εσωτερικό "βαρόμετρο" που δεν έχει παρά ενδείξεις της εσωτερικής σου απώλειας...

Μετράει πάντα τις αποστάσεις σου από την εσωτερική ενότητα με τον θεό...

[Θοδωράκος]

Μα ο πειρασμός σαν έννοια εμπεριέχει μέσα της την ροπή προς αυτόν: πειρασμός είναι κάτι που μας "τρώει" να το κάνουμε, που μας "τσιγκλάει", μια "κρυφή επιθυμία". Είναι κάτι που θες να κάνεις, αλλά "δεν πρέπει", "είναι κακό".

Πως να στο πω... άμα είσαι συνειδητοποιημένος ’νθρωπος και έχεις "δουλέψει", τότε έχεις δει ότι τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" δεν υπάρχουν και είσαι ελεύθερος να επιλέξεις την εμπειρία που θες στην ζωή σου.

Πως να στο πω... μια σοκολατίνα είναι πειρασμός, όσο εσύ κάνεις δίαιτα.

’μα μπεις στον δρόμο της εξέληξης, μετά όλα μπορούν να γίνουν μέρος της. Δεν υπάρχουν "πειρασμοί" και "κακά πράγματα" που θα σε βγάλουν από αυτόν. Παρα μόνο άμα δεν μένεις συνεπής στην αρχές σου και τα όσα δουλεύεις. Έτσι το βλέπω εγώ δηλαδί.

[Vasoula]

υπάρχουν Θοδωρή, αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω...

μόνο που δεν στα ορίζουν οι άλλοι αλλά το εσωτερικό σου ήθος...

μην νομίζεις ότι άμα είσαι ενωμένος μέσα σου, όλα επιτρέπονται!!!


είναι εξ αρχής "λάθος" ο ορισμός της δέσμευσης και της αυτοπειθαρχίας...

οι εσωτερικοί Νόμοι λειτουργούν πολυ καταλυτικά για να τους ματαιώσεις επειδή η προσωπική συνείδηση θέλει μία εμπειρία...


μμμμ....που να εξηγώ...


τούτο μόνο...
Η Θέληση δεν έχει να κάνει με "πρέπει" ή "δεν πρέπει" κοσμικά...
Στην ουσία δεν έχεις επιλογές...
Και αν κάποια στιγμή βρεθείς στο σημείο να ξαναθέλεις να έχεις επιλογές, αυτό είναι "πειρασμός"..

το είπα καλά?

[ARTYADIS]

Η Θέληση δεν έχει να κάνει με "πρέπει" ή "δεν πρέπει" κοσμικά...
Στην ουσία δεν έχεις επιλογές...
Και αν κάποια στιγμή βρεθείς στο σημείο να ξαναθέλεις να έχεις επιλογές, αυτό είναι "πειρασμός"..

το είπα καλά?

Ίσως χρειάζεται περισσότερη ανάλυση..

Θοδωρή, η Βάσω εννοεί ότι στην ουσία δεν έχεις επιλογές γιατί η μόνη επιλογή που θα'πρεπε να έχουμε είναι η Αγάπη! (όπως οι ’γγελοι! Οι ’γγελοι δεν έχουν ελεύθερη βούληση γιατί δεν χρειάζονται να έχουν επιλογές! Υπηρετούν μόνο το Αγαθό!)

Αν θελήσεις να έχεις κι άλλη επιλογή εκτός απ' αυτήν, τότε αυτό είναι ...πειρασμός!

Βασούλα το είπα καλά?

[Vasoula]

ναι!

[ARTYADIS]

[Θοδωράκος]

Εγώ όμως θέλω να έχω επιλογές στην ζωή μου. Αλλιώς, το αισθάνομαι πολύ περιοριστικό. Μπορεί ακόμα να μην το έγω βιώσει αυτό που εννοείτε, δεν ξέρω...

[Sofoula]

Θα σου βάλω Θοδωρή μου εδώ κάτι που είπε η Βασούλα στην ομαδούλα μας (ελπίζω να μην πειράζει, ναι Βασούλι?)

Πως γίνεται να απαιτώ το «σωστό» από έναν άλλον, όταν εγώ για να το κάνω χρειάζεται ακόμα να το επιλέγω?….Δεν γίνεται…

Το "σωστό" δεν υπάρχει κάπου γραμμένο. Το νιώθει ο καθένας μέσα του. Αν δεν χρειάζεται να το επιλέγουμε είναι επειδή το νιώθουμε. Γιαυτό δεν έχουμε επιλογή.

Ο πειρασμός δεν υπάρχει αν υπάρχει η Συνείδηση στις πράξεις μας. Αν πχ κάνεις δίαιτα γιατί ξέρεις πως πρέπει να χάσεις κιλά, το σώμα σου θα σου δείχνει τι χρειάζεται και τι όχι. Γιαυτό και αν το "ακούς" δεν θα έχεις "πειρασμούς". Απλά θα ξέρεις τι χρειάζεσαι. (Ντάξει, μπορεί και να είναι κακό παράδειγμα XD)

Οι επιλογές μας, οι εμπειρίες μας σίγουρα θα υπάρχουν. Τις χρειάζεται πιστεύω και η ψυχή και η προσωπικότητα.
Αλλά πηγάζουν από άλλη Διάνοια όταν είσαι ενωμένος με το μέσα σου.

Ο ορισμός της αμαρτίας, του πειρασμού, της αυτοπειθαρχίας είναι διαφορετικά διατυπωμένοι πολλές φορές. Για την εκκλησία (και τον περισσότερο κόσμο δηλαδή), είναι αμαρτία να μην τηρείς αυτά που λέει, πειρασμός είναι ότι σε πειράζει, δηλαδή βλάπτει (πάλι με τον τρόπο που ορίζει η εκκλησία) και αυτοπειθαρχία είναι η υποδούλωση του συναισθήματος στο μυαλό, μέσα σε συγκεκριμένα καλούπια.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αμαρτία μπορεί να είναι ότι δεν λειτουργεί αρμονικά, τόσο σε σένα όσο και στους γύρω σου, πειρασμός μπορεί να είναι ότι σε βγάζει από τον στόχο σου, να γίνεις ’νθρωπος, να γίνεις ο Εαυτός σου, αυτοπειθαρχία μπορεί να είναι ο σεβασμός στην Εσωτερική καθοδήγηση...

Φαντάζομαι πως είναι και το πως έχουμε μάθει να ερμηνεύουμε τις λέξεις...

[Vasoula]

Εγώ όμως θέλω να έχω επιλογές στην ζωή μου. Αλλιώς, το αισθάνομαι πολύ περιοριστικό. Μπορεί ακόμα να μην το έγω βιώσει αυτό που εννοείτε, δεν ξέρω...

Ελα βρε Θοδωράκο με αυτήν την φατσούλα

για να δούμε λοιπόν...

Για πες μου με ποιόν εαυτό επιλέγεις?
με αυτόν που φοβάται ή με αυτόν που αγαπά?

και με ποιόν θέλεις να έχεις επιλογές από τους δύο?

[Vasoula]

(ελπίζω να μην πειράζει, ναι Βασούλι?)

ποτέ και με τίποτα

όλα δικά σας είναι...

[Θοδωράκος]

Για πες μου με ποιόν εαυτό επιλέγεις?
με αυτόν που φοβάται ή με αυτόν που αγαπά?

και με ποιόν θέλεις να έχεις επιλογές από τους δύο?

Αυτήν την στιγμή; Και με τους δύο, υποθέτω, και σίγουρα θα προτιμούσα αυτόν που αγαπά.

Απλά αυτό το "δεν έχεις επιλογές" μου φαίνεται κάπως σκληρό.

[Vasoula]

από την στιγμή που δέχεσαι ότι έχεις δύο εαυτούς (και ίσως έχεις και παραπάνω), δεν μπορείς ποτέ να έχεις ελεύθερη βούληση...

επιλέγεις κάθε φορά ότι νάναι...παρορμητικά, χωρίς λογική, η λογικά, χωρίς συναίσθημα
Υποτίθεται βέβαια...γιατί ουσιαστικά δεν ξέρεις τι είναι λογική, μα ούτε τι είναι συναίσθημα...

αυτό όμως δεν είναι η πορεία του Ανθρώπου, αλλά του ανθρωπάκου, και νομίζω ότι γνωρίζεις πια τις διαφορές μεταξύ τους..

Φυσικά και θα έχεις επιλογές πάντα, όταν βρίσκεσαι στην επιρροή του ενός ή του άλλου εαυτού σου.... Αυτό κάνουν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν αγάπη και ειρήνη και τελικά ο κόσμος όλος έχει πόλεμο...Απλά επιλέγουν, αλλά δεν ξέρουν με τι...


Το θέμα είναι ποιός Εαυτός εισπράττει τα αποτελέσματα των επιλογών μας!

[eirini]

Το ξέρω ότι το θέλεις κι Εσύ…Πες μου τι σε εμποδίζει πια να μείνεις ουσιαστικός και στο «τίποτα»

TΙΠΟΤΑ!!!!!!!

Πως γίνεται μια χούφτα από «τίποτα» να έχει τόσο Φως?

Πως γίνεται κάτι τόσο «ασήμαντο» να είναι τόσο Λευκό?

Και η Ζωή, έτσι όπως την ζουν οι άνθρωποι είναι ένα «ασήμαντο τίποτα»…
Τόσο λευκό και τόσο φωτεινό, που μπροστά του ο ήλιος υποκλίνεται…

[Ταρούλα]

Ειρηνάκι μου θα ανακυρυχθείς τόπ φτυαράκι

Αμαρτία μπορεί να είναι ότι δεν λειτουργεί αρμονικά, τόσο σε σένα όσο και στους γύρω σου, πειρασμός μπορεί να είναι ότι σε βγάζει από τον στόχο σου, να γίνεις ’νθρωπος, να γίνεις ο Εαυτός σου, αυτοπειθαρχία μπορεί να είναι ο σεβασμός στην Εσωτερική καθοδήγηση...

[Βικούλα]

Αμαρτία μπορεί να είναι ότι δεν λειτουργεί αρμονικά, τόσο σε σένα όσο και στους γύρω σου, πειρασμός μπορεί να είναι ότι σε βγάζει από τον στόχο σου, να γίνεις ’νθρωπος, να γίνεις ο Εαυτός σου, αυτοπειθαρχία μπορεί να είναι ο σεβασμός στην Εσωτερική καθοδήγηση...

υπέροχο

Ειρηνάκι μου θα ανακυρυχθείς τόπ φτυαράκι