TIΠΟΤΑ...

[Vasoula]

Πως γίνεται μια χούφτα από «τίποτα» να έχει τόσο Φως?

Πως γίνεται κάτι τόσο «ασήμαντο» να είναι τόσο Λευκό?

Και η Ζωή, έτσι όπως την ζουν οι άνθρωποι είναι ένα «ασήμαντο τίποτα»…
Τόσο λευκό και τόσο φωτεινό, που μπροστά του ο ήλιος υποκλίνεται…

Και όσο τα φώτα της πόλης δυναμώνουν, όσο οι ψίθυροι της νύχτας γίνονται φωνές, τόσο αυτό το «τίποτα» φανερώνεται μέσα στην ασήμαντη λευκότητά του…

Νομίζω, ΄Ανθρωπε, πως άμα σου πω «σ’ αγαπώ» θα σ’ αρέσει…

Είναι το λευκό από τον Σείριο
Είναι το φως από τον θεό
Είναι το Σύμπαν που αγάπησα
Κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων…

Και σφραγίζει την πύλη του κακού…
όλα εκείνα που μας έκαναν φιλόδοξους να γίνουμε σημαντικοί, χωρίς εκείνο το ασήμαντο λευκό "τίποτα"...σφραγίζονται!

Αν μπορούσε αυτό το «τίποτα» να γίνει σημαντικό…

Τότε θα έβλεπες τι είσαι ΄Ανθρωπε και θα τρόμαζες γι’ αυτό που έγινες!!

Εγώ λέω να βάλουμε όσα μας είπαν ότι είμαστε, μα και όσα μας είπαν ότι δεν είμαστε μέσα σ’ αυτό το «τίποτα» για να βρούμε ξανά το λευκό φως της αθωότητας….

Το ξέρω ότι το θέλεις κι Εσύ…Πες μου τι σε εμποδίζει πια να μείνεις ουσιαστικός και στο «τίποτα»…

Και κοιτα...μην αρχίσεις πάλι τα ψέματα...Δεν έχει νόημα!


άντε φιλαράκια...για πάμε, σας ακούω...


δυνατά το λαλά...καλημέρααααα
http://youtu.be/neOX4e82nEw

[elenaki]

Εγώ λέω να βάλουμε όσα μας είπαν ότι είμαστε, μα και όσα μας είπαν ότι δεν είμαστε μέσα σ’ αυτό το «τίποτα» για να βρούμε ξανά το λευκό φως της αθωότητας….

Το ξέρω ότι το θέλεις κι Εσύ…Πες μου τι σε εμποδίζει πια να μείνεις ουσιαστικός και στο «τίποτα»…

Και κοιτα...μην αρχίσεις πάλι τα ψέματα...Δεν έχει νόημα!

Ρε Βασω....
Εισαι σκετη ΑΓΑΠΗ!!!!
Τιποτα δεν με εμποδιζει...
Τι δηλαδη να κοροιδευομαστε????
Τι βαλσαμο μου εδωσες πρωι πρωι...

[Λιζούλα]

Το ξέρω ότι το θέλεις κι Εσύ…Πες μου τι σε εμποδίζει πια να μείνεις ουσιαστικός και στο «τίποτα»…

Νομίζω το εμπόδιο είναι η πλήρης ανάληψη της ευθύνης απέναντι σ' αυτό το "τίποτα" και απέναντι στον Εαυτό μας. Και η δυσκολία είναι τουλάχιστον σε ότι με αφορά να γειωθεί αυτό το "τίποτα" εδώ σ' αυτή τη ζωή που όλα του πάνε κόντρα. Πολλές φορές το μόνο που απομένει είναι η Πίστη, η οποία όσο πιο δυνατή είναι τόσο πιο ουσιατικός μπορεί να μείνει κάποιος και στο "τίποτα".

[elenaki]

Πολλές φορές το μόνο που απομένει είναι η Πίστη, η οποία όσο πιο δυνατή είναι τόσο πιο ουσιατικός μπορεί να μείνει κάποιος και στο "τίποτα".

Ετσι ακριβως Λιζακι μου

[Vasoula]

Πίστη δυνατή και ακλόνητη...ναι!

αλλά που?

μπέρδεμα κι εκεί...

η πίστη στον θεό απλά, δεν φτάνει, έτσι όπως μας τον "φόρεσαν" σαν αναγκαστικό καλό!

Νομίζω ότι πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο για τον άνθρωπο είναι ο φόβος της κρίσης του θεού...

Πολλοί πιστεύουν, Λιζάκι, ότι ο θεός είναι μέσα τους, αλλά όταν δεν αντέχουν το μέσα τους, πως να βρουν την θειότητά τους?

οπότε "βολευει" ο θεός...όπως βολεύει και το "έχει ο θεός"...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Δεν ειναι ο φοβος της κρισεως του θεου...
Ποιο πολυ οι ανθρωποι με φοβιζουν

[ksan8oula]

Δε με φοβιζει Ο θεος μου ,δε με φοβιζουν οι ανθρωπο!!!

Ο εαυτος μου με φοβιζει που ακομα ζει μεσα στο τιποτα!!!!

[Ταρούλα]

Πως γίνεται μια χούφτα από «τίποτα» να έχει τόσο Φως?

Πως γίνεται κάτι τόσο «ασήμαντο» να είναι τόσο Λευκό?

Και η Ζωή, έτσι όπως την ζουν οι άνθρωποι είναι ένα «ασήμαντο τίποτα»…
Τόσο λευκό και τόσο φωτεινό, που μπροστά του ο ήλιος υποκλίνεται…

Αυτό μου δίνει δύναμη να ψάχνω, να πονάω, να αναρωτιέμαι, να αδειάζω... να γεμίζω, αυτή η δυναμική

[Vasoula]

Δεν ειναι ο φοβος της κρισεως του θεου...
Ποιο πολυ οι ανθρωποι με φοβιζουν

Tασούλη σοβαρή δήλωση κάνεις...και δεν υπολογίζεις ότι τους ανθρώπους μπορείς να τους αντιμετωπίσεις...τον εαυτό σου δεν μπορείς...

και ξέρεις γιατί?

γιατί εκεί μέσα σου δεν μπορείς ακόμα να νιώσεις τον θεό...Αλλιώς τίποτα δεν θα σε φόβιζε...

τον θεό δεν τον φοβάται ο νους σου που ξέρει να "ξεδιαλύνει" τα παραμύθια...Αυτό που δεν ξέρει όμως είναι η Αλήθεια...

Γι' αυτήν γνώση έχει μόνο η καρδιά...Και ο φόβος, από όπου κι αν προκύπτει, είναι απλά ο εχθρός της...

κάποιοι μας μίλησαν για την αγάπη, μισώντας μας!

κάποιοι μας προέτρεψαν να αγαπάμε, φοβίζοντάς μας!

πως φοβάσαι λοιπόν τους ανθρώπους, χωρίς να φοβάσαι τον εαυτό σου? που ανήκεις εσύ?

Τι μπορούν να σου κάνουν οι άνθρωποι, που δεν το έχεις κάνει πρώτα εσύ στον εαυτό σου?

για σκέψου...

[Sofoula]

Δεν ειναι ο φοβος της κρισεως του θεου...
Ποιο πολυ οι ανθρωποι με φοβιζουν

...μέσα σου δεν μπορείς ακόμα να νιώσεις τον θεό...Αλλιώς τίποτα δεν θα σε φόβιζε...

τον θεό δεν τον φοβάται ο νους σου που ξέρει να "ξεδιαλύνει" τα παραμύθια...Αυτό που δεν ξέρει όμως είναι η Αλήθεια...


...


κάποιοι μας μίλησαν για την αγάπη, μισώντας μας!

κάποιοι μας προέτρεψαν να αγαπάμε, φοβίζοντάς μας!

Πωπω, θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα πριν λίγες μέρες με μια φίλη... Λέγαμε πως, αν οι γονείς έλεγαν στο παιδί:
"Μην μας πεις ψέμματα γιατί θα σε κλείσουμε σε ένα σκοτεινό πηγάδι όπου θα καίγεσαι συνεχώς και γύρω σου θα υπάρχει μόνο πόνος και θάνατος"
θα ήταν κάτι που θεωρείται παιδική κακοποίηση.
Αν όμως πουν:
"Μην μας πεις ψέμματα γιατί ο Διάβολος θα σε κλείσει στην κόλαση όπου θα καίγεσαι για πάντα και γύρω σου θα υπάρχει μόνο πόνος και θάνατος"
θεωρείται θρησκευτική επιμόρφωση

Κάτι πάει στραβά σε αυτήν την κοινωνία...

[Vasoula]

Κάτι πάει στραβά σε αυτήν την κοινωνία...

λες ε? μπαααα η ιδέα σου είναι...

η κοινωνία της ηθικής και της αυθεντίας!!

και κανείς δεν σκέφτεται, προτού την δει σαν αλήθεια, πως γίνεται να βγάζει τέτοια διαστρεβλώματα το "σωστό"???

να πειραματιστεί, βρε αδερφέ...προτού πιστέψει...!


που να εξηγώ...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ξερω γω βρε βασουλα μου

Καποιες φορες στην ζωη μας καποιοι ανθρωποι ερχονται και μας κανουν κακο που δεν μπορουμε να αποφυγουμε,αυτο ενοω σκευτικα βασικα οταν λεω οτι με φοβιζουν.
Βεβαια το κακο παλι σχετικο ειναι αλλα ρε γαμωτο υπαρχει αρκετο απο αυτο εκει εξω..

Ειναι πολλα πραγματα που δεν προκειται ποτε να κανω στον εαυτο μου αλλα να συμβουν απο αλλους εξωτερικους παραγοντες..

Δεν ξερω με μπερδεψες

[Vasoula]

Tασούλη, οχι εσύ, ο κάθε άνθρωπος που δεν είναι ολόκληρος, κάνει κακό στον εαυτό του και μόνο...

Κανείς δεν γεννιέται "κακός" με την σημασία που του δίνεις...

Φοβισμένοι είναι οι άνθρωποι, όχι κακοί...

Ακόμα και αυτοί που λες ότι έρχονται στην ζωή σου και σου κάνουν κακό, ακόμα κι αυτοί άνθρωποι φοβισμένοι είναι...

Αν πάρεις από΄την αρχή την εκπαίδευση που μας κάνουν γονείς, κοινωνία, θρησκεία, θα δεις πόσο πολύ βασίζεται αυτή η εκαίδευση στον εγωισμό, που θα τρομάξεις γι' αυτό που γίνεται ένας άνθρωπος στην διάρκεια της ζωής του...

΄Ολα συντελούν ώστε να ξεχάσουμε τον θεό...

Ο αιώνιος πόλεμος θεού - σατανά δεν συντελείται έξω μας, αλλά μέσα μας!

Είπες σε κάποιο άλλο ποστ, αν μπορούσαμε για μία μέρα να γίνουμε Ιησούς και να δούμε την ζωή από΄την δική του οπτική...

΄Ενας ΄Ανθρωπος ήταν κι αυτός...΄Ομως όλοι τον αγαπάνε σαν θεό , ακόμα και αν λένε πως δεν πιστεύουν όσα τους λέει η θρησκεία γι' αυτόν...
Το έγκλημα της θρησκευτικής αυθεντίας ήταν που εξεφτέλισε το παράδειγμα του και έκανε τον Δρόμο του, την Αλήθεια του και την Ζωή του ασύμβατα με τα ανθρώπινα δεδομένα....
Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον δικό του Δρόμο, γιατί αυτός ήταν θεός, ενώ ο άνθρωπος θα παραμείνει άνθρωπος και μόνο αν η χάρη του θεού τον αγγίξει, τότε μόνο ίσως...μπορεί...θα δούμε...μπααα...δεν γίνεται να τα καταφέρει....

Σου λέγω λοιπόν ότι ο δικός του Δρόμος είναι και δικός μας...

Κι εκείνος έδωσε τις μάχες του με τον "πειρασμό-σατανά"
και βγήκε Νικητής...
Κάθε άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην Αλήθεια του θεού...
Κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει αυτό το φωτεινό "τίποτα", αν σταματήσει να θεωρεί τον εαυτό του "αμαρτωλό" είδος!!!

Είναι μια βαριά "κατάρα" που μας φόρτωσαν, αλλά για να νιώσει ένας άνθρωπος νικητής, χρειάζεται να βγει από την ανθρώπινη ανοησία και να ζήσει με την Ψυχή του!!

[ARTYADIS]

Ποιο πολυ οι ανθρωποι με φοβιζουν

Πήγα να πω....., αλλά τα είπατε όλα!

[Θοδωράκος]

Το έγκλημα της θρησκευτικής αυθεντίας ήταν που εξεφτέλισε το παράδειγμα του και έκανε τον Δρόμο του, την Αλήθεια του και την Ζωή του ασύμβατα με τα ανθρώπινα δεδομένα....
Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον δικό του Δρόμο, γιατί αυτός ήταν θεός, ενώ ο άνθρωπος θα παραμείνει άνθρωπος και μόνο αν η χάρη του θεού τον αγγίξει, τότε μόνο ίσως...μπορεί...θα δούμε...μπααα...δεν γίνεται να τα καταφέρει....

Νομίζω ότι έτσι ανακεφαλαιώνεις με υπέροχο τρόπο όλη την ζημιά αιώνων από μεριάς της εκκλησίας.

Κι εκείνος έδωσε τις μάχες του με τον "πειρασμό-σατανά"

Χμμ... Δεν ξέρω, αυτά με τους "πειρασμούς"... Η έννοια του "πειρασμού" δεν κρύβει από πίσω της την ενοχή/αμαρτία; Δηλαδί, άμα τα απενεχοποιήσεις όλα, παύουν να υπάρχουν "πειρασμοί". Ή αλλιώς, τους "πειρασμούς" τους φτιάχνουμε εμείς με τις ενοχές μας.