ΘΕΛΩ......!!!

[AMALIA]

Και εχθες λεγανε στις ειδησεις οτι θα κατεβει στα 4000€ το αφορολογητο το απατει η Τροικα.

[Αμαλία]

ΘΕΛΩ να τελειώνω επιτέλους με την πτυχιακή.
ΒΑΡΕΘΗΚΑΑΑΑΑαααααα

[Θοδωράκος]

ΘΕΛΩ να σηκωθώ και να φύγω από αυτήν την κωλοχώρα...

[Vasoula]

[Λιζούλα]

Θοδωρή άλλο η Ελλάδα άλλο οι Ελληνάρες. Νομίζω την αδικεί ο χαρακτηρισμός.

[Ellaki]

[Sofoula]

Σωστά, η χώρα μια χαρά είναι, το κράτος πάλι... Ούτε καν...

[Evoula]

ΘΕΛΩ να σηκωθώ και να φύγω από αυτήν την κωλοχώρα...

Κάποτε το είχα πει κι εγώ αυτό Θοδωρή. Και μου είπε κάποιος πολύ σημαντικός για μένα "Το εύκολο είναι να φύγεις. Το δύσκολο είναι να μείνεις , να παλέψεις και να αλλάξεις τα πράγματα. Αλλά αυτό χρειάζεται κότσια".

Όλοι θέλουμε να φύγουμε από κάτι που μας στενοχωρεί, κάτι που μας καταπιέζει, κάτι που στεγανοποιεί τους στόχους μας. Όταν κάτι δεν μας βγαίνει, το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι αυτό. Είναι όμως αληθινό; Γνωρίζω πολλούς που έφυγαν τον τελευταίο καιρό. Σε πληροφορώ, πως η ζωή τους στο σύνολό της, δεν έχει αλλάξει. Αυτοί δεν έχουν αλλάξει. Τολμώ να πω, πως σε μερικές περιπτώσεις, χειροτέρεψε κιόλας. Ίσως βγάζουν μερικά λεφτουδάκια παραπάνω. Ίσως για ένα διάστημα να έχουν και μια δουλίτσα. Ε και;
Η Ζωή τους όμως παραμένει τόσο άσχημη, όσο και όταν ήταν εδώ. Γιατί μπορεί να έφυγαν αλλά τον εαυτό τους τον πήραν μαζί τους, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται.

Και να σου θυμίσω και τα λόγια του ποιητή "Όπου και να πάω, η Ελλάδα πάντα θα με πληγώνει..." Γιατί την "Ελλάδα" την κουβαλάμε μέσα μας, όσα χιλιόμετρα κι αν διανύσουμε...

[Danielli]

Ωωωω yes!!!

[AMALIA]

Η φυγη ηταν και για εμενα παντα η πρωτη επιλογη και η πιο ευκολη στο στενο μυαλουδακι μου..
Απο τα 15 ημουν δραπετης φυγης σε οτι με ζοριζε..
Αμ δε... απο οτι πηγαινα να γλυτωσω εβρισκα μπροστα μου το ιδιο και εις τετραπλουν πιο δυσκολο...
Μεχρι που διδαχθικα να μενω και να πολεμαω με επιμονη και υπομονη με θαρρος και θεληση να αλλαζω αυτα που μπορω να αλλαξω και να υπομενω κατανοωντας τα αυτα που δεν μπορω να αλλαξω..

Δεν δραπετευεις ποτε απο τις προκλησεις μονο τις δυναμωνεις αν η προθεση ειναι να ξεφυγεις (κοινως λαμογια ηταν το φορτε μου)..


Σε οσα εμεινα με πιστη και αφοσειωση χωρις να το βαλω στα ποδια ως δια μαγειας αλλαξαν..

[Εφη]

"Το εύκολο είναι να φύγεις. Το δύσκολο είναι να μείνεις , να παλέψεις και να αλλάξεις τα πράγματα. Αλλά αυτό χρειάζεται κότσια".

Όλοι θέλουμε να φύγουμε από κάτι που μας στενοχωρεί, κάτι που μας καταπιέζει, κάτι που στεγανοποιεί τους στόχους μας. Όταν κάτι δεν μας βγαίνει, το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι αυτό. Είναι όμως αληθινό;

Ακριβώς γι'αυτό δε φεύγω. Βαρέθηκα να τη "κάνω" στα δύσκολα κάθε φορά. Καιρός να μείνω και να αλλάξω τα πράγματα. Στα πάντα.
Τώρα που το σκέφτομαι η ζωή μου είναι ακριβώς αυτό εδω και ένα χρόνο. Παρ'όλο που ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή μου αντί να φύγω τρέχοντας (συνηθισμένη τακτική για μένα) έμεινα και προσπαθώ να αλλάξω τη ζωή μου. Ξεκινώντας απο μένα. Μαθαίνοντας εμένα και αλλάζοντας εμένα.

Αχ!evi και Θόδωρη σας ευχαριστώ πολύ. Με αυτή τη "συζητήση" σας μπορεσα να κατανοησω την απάντηση στην ερώτηση μου "τι συμβαίνει στη ζωή μου?" Σας φιλώ

[Ellaki]

http://www.greektube.org/content/view/153153/2/

Οτάβα, Καναδάς, 12.000 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα Αύγουστος 2011

Θοδωρή σου το αφιερώνω

πόσο μακριά χρειάζεται να πάμε για να καταλάβουμε ότι η χώρα είμαστε εμείς ?

[Εφη]

Καταπληκτικό βιντεάκι
ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ!!!!!!

Η διαφορά μας βέβαια απο τους Καναδούς : Πιστεύω ότι τα σκουπιδια απο τα πιάτα ακόμα εκεί θα ήταν στο δρόμο

[Evoula]

’στο Έφη. Είδα και τους "πολιτισμένους" Γερμανούς και τον μύθο περί καθαριότητας. Αν δεν είχαν τόσους οδοκαθαριστές, θα βρωμούσαν οι πόλεις τους.

[Ιωαννάκι]

Θοδωρή

Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)