Αντικειμενικά υπάρχει υποκειμενική δυστυχια... δεν μπορείς να πείς πως δεν υπάρχει απλα κάτι που κάνει εσένα δυστυχισμένο δεν σημαίνει ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να κάνει και κάποιον άλλο δυστυχισμένο.. ή το ίδιο δυστυχισμένο...
αρα αντικειμενικά υπάρχει ευτυχια η οποία για τον καθένα είναι διαφορετική.. ή για να το θέσω αλλιώς υπάρχουν πράγματα που θα έκαναν εμμένα ευτυχή αλλα τα ίδια πράγματα μπορεί να μην έκαναν καποιον άλο ευτυχισμένο.... αν και στις δύο έννοιες αυτές υπάρχουν και παραγοντες που κάνουν όλους τους ανθρωπους δυστυχισμένους ή ευτυχισμένους....
Επομενως Ηλια, πως μπορει να διαγνωσει καποιος τη δυστυχια του, ωστε να ανακαλυψει μεσα και σ΄αυτην ακομα τον Κυριο, οπως λεει η Βασω;
Vaso έγραψε:Σου ζητάω όμως να "δεις" αυτά που σε έκαναν "δυστυχισμένο"...
Και μέσα σ' αυτά μπορεί να βρεις και τον Κύριο...
Και να κλάψεις μαζί του, για όσα πίστευες γι' αυτόν...
Εκτος και ερμηνευοντας τα λογια της, συμπερανω οτι: δυστυχια για καθε ανθρωπο ειναι η κατασταση στην οποια αυτος βρισκεται, λογω της λανθασμενης πεποιθησης που εχει σχηματισει για τον Κυριο, η οποια τον εχει οδηγησει σε μια προβληματικη ζωη!
Και αυτη η ερμηνευτικη προσεγγιση για τη δυστυχια, ειναι μια θεση την οποια μπορω να συζητησω και να διερευνησω, αν βεβαιως συμφωνει με αυτη την εξηγηση και η Βασω που τη διατυπωσε.
Μία είναι η δυστυχία, και αυτή είναι η πλάνη...
Μία είναι η ευτυχία, και αυτή είναι η ελευθερία...
Αυτό δεν είναι υποκειμενικό, αλλά αντικειμενικό...αν μπορέσει κανείς να δει καθαρά την δέσμευσή του, θα δει και την δυστυχία του.
Πόσο ελεύθερος είσαι Σκαπανέα να επιλέξεις την ζωή σου?
Πόσο ελεύθερος, χωρίς να δώσεις λογαριασμό στον Κύριο?
Είσαι άραγε?
Αν είσαι, τοτε είσαι ευτυχισμένος...Μα μέσα σ' αυτήν την ευτυχία δεν βρίσκεται ο Κύριος, αλλά ο Εαυτός σου.
Αν δε είσαι, τότε είσαι δυστυχισμένος...Και μέσα σ' αυτήν την δυστυχία, έχεις τον Κϋριο αφέντη του Εαυτού σου...Και αυτή είναι η πλάνη για την ζωή την δική σου...και την ζωή του Κυρίου σου...
Μια και αναφέρεις την εκδήλωση του πνεύματος στον φυσικό κόσμο, σου λέγω ότι η αυτοπραγμάτωση σ' αυτόν σε βάζει έτσι κι αλλιώς εκτός ορίων.
Οι φυσικοί νόμοι αναγνωρίζόνται μόνο από την σαρκική ύπαρξη...
Αν ζεις μόνο με αυτήν θα έχεις του φυσικούς νόμους σαν εμπόδιο για την διεύρυνσή σου...
Αν ζεις με όλη σου την ύπαρξη, θα έχεις τους φυσικούς νόμους σαν απόλυτη εμπειρία...
Η ένωση των δύο πόλων του φυσικού κόσμου εντός σου, σου δίνει την θεΪκότητα να ζεις παντού και απεριόριστα, χωρίς την δέσμευση της σάρκας, που κι αυτή υπάγεται στους φυσικούς νόμους.
Δεν ήρθες εδώ για να αποδείξεις ότι δεν πονάς, δεν γερνάς, δεν αποχωριζεσαι την σάρκα σου.
Ηρθες εδώ για να εκδηλωθείς σαν πνευματικό ον, μέσα από τον φυσικο κόσμο, χωρίς πια να χρειάζεται να επιλέξεις το καλό ή το κακό, το ένα ή το άλλο, γιατί δεν καθοδηγείσαι από τον νου αλλά από τον Ανώτερο Εαυτό σου, που αυτό ακριβώς χρειάζεται σαν εμπειρία για την εξέλιξη...
Ο νους μας αξιολογεί, η διάννοιά μας ζει!
Αυτή είναι η απλή διαφορά, που μας φέρνει και στην αλήθεια, του τίποτα δεν είναι επικίνδυνο, γιατί όλα περιέχουν την θεότητα...Ακόμα και αυτό που εσύ αποκαλείς "λάθος" για την υλική πραγματικοτητα...
Η εξέλιξη έχει κι αυτή διαβαθμίσεις...Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σε ίδια δονητική συχνότητα...Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σε ετοιμότητα να ενωθούν με τον Ανώτερο Εαυτό τους ολικά...Βήμα βήμα γίνεται και αυτό, όπως και οτιδήποτε αφορά την εξελικτική πορεία μας...
Αυτός είναι ο στόχος!!! Το πόσοι θα τον επιτύχουν Σκαπανέα...!!!
"Δυστυχως" τοτε ( για μενα σαν ατομο ή για την ανθρωποτητα σαν ενας εκπροσωπος της, δεν ξερω ) δεν ειμαι ελευθερος οπως θα ηθελα να ειμαι.
Διοτι ενω πνευματικα ειμαι ή μπορω να ειμαι ελευθερος και απεριοριστος ( ετσι λεω τουλαχιστον ), σωματικα ειναι αδυνατο να ακολουθησω σε αυτες τις διαδρομες.
Το σωμα μου ειναι υποχρεωμενο να ακολουθει τους νομους της υλης και ετσι να βιωνω την ανελευθερια σε ολο της το μεγαλειο.
Πολυ θα ηθελα βεβαια να ακολουθει και το σωμα μου πραγματικα στις πνευματικες αναζητησεις και να απολαμβανει τις σφαιρες του φωτος που επιλεγω να εξερευνησω, αλλά ειμαι φαινεται πολυ πισω ακομα, αν βεβαια ειναι εφικτο κατι τετοιο σε ατομα που βιωνουν στο δικο μας υλικο επιπεδο.
Ισως με τη "μετουσιωση" του σωματος σε υλη ανωτερων δονησεων, αυτο να ειναι δυνατο, αλλά προς το παρον δεν ειμαι ολικα ελευθερος.
Θα χαρω να μαθω οτι υπαρχουν τετοια ατομα σημερα στον κοσμο μας και αναμεσα μας, γιατι αυτα δεν μπορει παρα να αποτελουν την ελπιδα για μενα, ως προς την ολοδιαστατικη ελευθερια οπως τη "φανταζομαι".
Αυτή είναι η απλή διαφορά, που μας φέρνει και στην αλήθεια, του τίποτα δεν είναι επικίνδυνο, γιατί όλα περιέχουν την θεότητα...Ακόμα και αυτό που εσύ αποκαλείς "λάθος" για την υλική πραγματικοτητα...
Αχ αχ ποσο θαθελα να το κανεις λιγάκι πιό..... :roll: