ΠΡΟΤΥΠΑ

[Ellaki]

Αυτή η «άσκηση» σε βοηθά να ζεις μεν, αλλά κατεβάζοντας και το πνεύμα στην καρδιά για να μπορείς να «συνομιλήσεις»…

Παρακαλώ θα ήθελα να μάθω περισσότερα για αυτή την άσκηση μήπως και ξεμπλοκάρω το κέντρο του λαιμού.

Δηλαδή κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται συναισθηματικά τον θυμό του...............

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις τι ακριβώς εννοείς σε γιατί βρίσκομαι σε αυτό ακριβώς το στάδιο. Προσπαθώ να χειριστώ τον θυμό και την οργή.

[ALEXOULA]

Και γω παρακαλώ να αναλύσεις περισσότερο το θέμα με την διπλή ανάσα και τον θυμό ,
γιατί νομίζω είναι θέματα ,που εκτός από μένα και την Έλλη , αφορούν πολλούς.

[galazia_sfaira]

Μπράβο μπραβο κοριτσια να μην ρωτώ μονο εγω.

[Vasoula]

Παρακαλώ θα ήθελα να μάθω περισσότερα για αυτή την άσκηση μήπως και ξεμπλοκάρω το κέντρο του λαιμού.

Από κοντά θα μπορούσα να σου πω περισσότερα...

Προς το παρόν θα πω σε σένα ΄Ελλη, ΑΧΙΑ και Σφαιρούλα, ότι τον θυμό δεν τον χειρίζεσαι...Δεν μπορείς ούτε καν να τον σταματήσεις...

Τον βιώνεις, με αποδοχή...!
΄Οσο τον βιώνεις με το εγώ σου, θυμώνεις με τους άλλους, αρχικά, με τον εαυτό σου στην συνέχεια...
΄Οταν τον βιώνεις με το πνεύμα, τον ενσωματώνεις...

Και μην με ρωτήσετε πως βιώνεις τον θυμό σου με πνεύμα, γιατί θα σας ρωτήσω πόσο συχνά συνδιαλέγεστε με το πνεύμα σας...

Αυτό δεν σημαίνει ότι ποτέ στην ζωή σου δεν θα ξαναθυμώσεις...
Αλλά θα υπάρχει μόνο η εκδήλωση και όχι το συναίσθημα που σου "τρώει" το στομάχι. Το εσωτερικό παραμένει ήρεμο, γιατί δεν χρειάζεται να τον μάθει, τον εμπεριέχει!

Θυμώστε, αν έτσι αισθάνεστε...Φωνάξτε, αν έτσι αισθάνετε...
Συγχρόνως όμως βρείτε και την ρίζα του θυμού σας!
΄Οχι τις αιτίες...αυτές θα είναι γνωστές.
Η ρίζα όμως?

Παράδειγμα...
Θυμώνουμε γιατί μας φέρθηκαν σκληρά, γιατί δεν μας έδωσαν αξία, γιατί δεν μας πίστεψαν, γιατί δεν μας αγάπησαν, γιατί κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που εμείς θα κάναμε...
Η ρίζα λοιπόν, μπορει να είναι, η αποδοχή?

Αν ξεκινήσετε από την ανάγκη αποδοχής λοιπόν, θα βρείτε και την αδυναμία σας να βρείτε αποδοχή από τον Εαυτό σας...Και από εκεί ξεκινά ο θυμός...

Μόνο σ' αυτήν την εργασία, σκεφτείτε, ότι δεν είστε απαραίτητα ότι οι άλλοι σας έμαθαν ότι είστε...

Μπορούμε να βρούμε άπειρες ρίζες προτύπων έτσι...
Μόνο να το ξέρετε...θα πονέσετε πολύ!!!!!

[Επισκέπτης]

Νομίζω ότι έχω μια άσκηση με αναπνοές που μπορεί να κάνει για την περίπτωση.
Στην κορυφή της ρινικής κοιλότητας υπάρχουν τρία οστά που λέγονται οστά ρινικής κόγχης,
Πίσω από αυτά υπάρχουν δύο αιθερικά κανάλια που λέγονται Ίντα και Πινγκάλα.
Αυτά οδεύουν κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και συνδέονται με το κάθε τσάκρα εφοδιάζοντας με πρανική ενέργεια. (Το Ιντα είναι θηλυκό και το Πινγκάλα είναι το αρσενικό).
Σαν αποτέλεσμα της άσκησης αυτής είναι ότι καθαρίζει, ισορροπεί και συγχωνεύει όλα τα τσάκρα σε ένα και μας βοηθάει να συνδεθούμε και πάλι με την συνειδητότητα της ψυχή μας.
Με άλλα λόγια κάνει μια διαχείριση της Κοσμικής ενέργειας .
Αν κάνει σε κάποιον αυτή η άσκηση ευχαρίστως να του τη στείλω.

[galazia_sfaira]

Δεν ρωτάμε παιδι μου την στέλνουμε!

Οσο για τον πονο Βασω μου Νομιζω ότι οταν κανείς είναι ετοιμος δεν "ποναει"όσο εκλήσσεται απο αυτο που εχει μεσα του και τον κουμανταρει.

[Vasoula]

Μακάρι να μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σου Καλλιόπη μου...

[galazia_sfaira]

Μακάρι να μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σου Καλλιόπη μου...

Στην αρχή ποναγε,πολυ και σε καθήλωνε αυτο που "εβλεπες"τωρα απλά σκαβω και βγαζω και πετω και βγαζω και ξανασκαβω,κυριαρχει η ανακουφιση σε καθε ανακαλυψη.Ισως να βρω και αλλα που να με τσακισουν δεν το αποκλειω .....

[Vasoula]

Θα μας πει ο Γιάννης όταν συνέρθει...περί πόνου!! :(

[dino]

Δημήτρη,
Σέ παρακαλω, με ενδιαφέρει αυτή η άσκηση μπορείς να μου την στείλης?

[galazia_sfaira]

Θα μας πει ο Γιάννης όταν συνέρθει...περί πόνου!! :(

ΩΩΩΧΧΧΧ

[Danielli]

[Εγραψε="Vaso"]

τον θυμό δεν τον χειρίζεσαι...Δεν μπορείς ούτε καν να τον σταματήσεις...
Τον βιώνεις, με αποδοχή...!
΄Οσο τον βιώνεις με το εγώ σου, θυμώνεις με τους άλλους, αρχικά, με τον εαυτό σου στην συνέχεια...
΄Οταν τον βιώνεις με το πνεύμα, τον ενσωματώνεις...[

Να τολμήσω να πω πως το αντιλαμβάνομαι εγώ που είμαι παιδί των αριθμών,να δώσω πεζά παραδείγματα ;;

Πόσες φορές θυμώσαμε με την ίδια ένταση για το ίδιο πράγμα ίσως με άλλη μορφή;( π.χ Μας πήραν τη σειρά στην ουρά της τράπεζας =μας πήραν το πάρκιν,= πήρανε άλλον στη θεση μας στη δουλέιά)
Στην αρχή θυμώνουμε με τους άλλους που μας ’’έφεραν’’ το πρόβλημα, μετά καταλογίζουμε στον Εαυτό μας που δεν αντιδράσαμε όπως έπρεπε....
Οταν βιώνουμε με το πνεύμα ,θυμώνουμε αλλά...Δεν θολώνουμε αντιδρώντας κατά τον ίδιο τρόπο για 1502η φορά!! Προλαβαίνουμε πριν να αντιδράσουμε να πάρουμε από αυτό (το πνεύμα μας) την αξιολόγηση της κατάστασης.

Να αναρωτηθούμε:
-Αξίζει να θυμώσω;
-Τι μου θυμίζει η περίπτωση;Εχω ξαναθυμώσει για τον ίδιο λόγο;
-Τι αποτέλεσμα είχε την τελευταία φορά;
-Πως βλέπω τον λόγο μετά από τόσο καιρό;
-Ποιά είναι η θέση του άλλου που με έφερε σ’αυτή την κατάσταση;
-Είναι τελικά φοβισμένος, αδύναμος ,ανίκανος να αντιδράσει διαφορετικά;
-Είμαι σε πλεονεκτικότερη θέση;
-Είμαι διατεθιμένη να υποστώ τη συνέπεια ο θυμός μου να φέρει κι άλλο θυμό και επιλοκές και όπου φτάσω;
-Εάν θυμώσω ,σε πόσο καιρό το σώμα μου θα επανέλθει από την ένταση;;
-Μήπως προτιμώ να κάνω μιά υστερία,να την χρησιμοποιήσω ως θέατρο ελέγχου, αντί να ασχοληθώ σε βάθος με ουσία και με αποφάσεις με το πρόβλημα και τη λύση του;;;

Θεωρώ ότι η απάντηση είναι να καταφέρει κανείς στο λίγο χρόνο από τη στιγμή που του δίνεται η αφορμή να αξιολογήσει τις πληροφορίες(τη δόνηση) που του δίνει το πνεύμα του, και να πάψει να ’’γκρουπάρει’’ τους θυμούς από το αχανές παρελθόν του και να αντιμετωπίζει το καθε τι ως μοναδικό , μεμονομένο και διαφορετικο.(Με επίγνωση!)

Ενας απ’τους λόγους που ευγνωμονώ το ΡΕΙΚΙ είναι ότι από μόνο του έχει κάνει τη μισή δουλειά..
Η άλλη μισή είναι δουλειά δική μου!!!!

[Danielli]

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΘΥΜΟΥΣ!!!

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ::::: ΜΟΝΟ ΑΠΟΔΟΧΗ!!!!!

[Vasoula]

Nτάννυ μου παλιοί και νέοι? :roll:

Δεν υπάρχει παλιός και νέος θυμός...

Υπάρχει η ρίζα του και αλλάζουν απλά τα κίνητρα, οι αιτίες...

Σωστά έτσι όπως το περιγράφεις.
Αξιολόγηση...γιατί? και γιατί?
Προχωράς πίσω...αντί να πας μπροστά.
Να φτάσεις στο "χώμα" που σκεπάζει την ρίζα...Και εκεί παίρνεις το φτυάρι...δεν υπάρχει γιατί μετά...

΄Οχι απλά "μόνο για σήμερα δεν θυμώνω", γιατί έτσι πρέπει...
αλλά "μόνο για σήμερα δεν θυμώνω" γιατί "κέρδισα" την ισορροπία μου και βρήκα τις δικές μου αλήθειες. Και έτσι δεν με απορροφά ο θυμός των άλλων, δεν τον κάνω δικό μου, δεν ανταμώνουν οι "ρίζες" μας, αφού την δικιά μου την "ξεφύτεψα"...

Αύριο, μπορεί και να θυμώσω όμως! Μπορεί, λέω...
Χωρίς την ρίζα όμως, δεν θα θεριέψει...δεν θα μου "μαράνει" το λουλούδι της καρδιάς μου και κυρίως του στομαχιού μου ε?

[galazia_sfaira]

Να αναρωτηθούμε:
-Αξίζει να θυμώσω;
-Τι μου θυμίζει η περίπτωση;Εχω ξαναθυμώσει για τον ίδιο λόγο;
-Τι αποτέλεσμα είχε την τελευταία φορά;
-Πως βλέπω τον λόγο μετά από τόσο καιρό;
-Ποιά είναι η θέση του άλλου που με έφερε σ’αυτή την κατάσταση;
-Είναι τελικά φοβισμένος, αδύναμος ,ανίκανος να αντιδράσει διαφορετικά;
-Είμαι σε πλεονεκτικότερη θέση;
-Είμαι διατεθιμένη να υποστώ τη συνέπεια ο θυμός μου να φέρει κι άλλο θυμό και επιλοκές και όπου φτάσω;
-Εάν θυμώσω ,σε πόσο καιρό το σώμα μου θα επανέλθει από την ένταση;;
-Μήπως προτιμώ να κάνω μιά υστερία,να την χρησιμοποιήσω ως θέατρο ελέγχου, αντί να ασχοληθώ σε βάθος με ουσία και με αποφάσεις με το πρόβλημα και τη λύση του;;;

Μα όλα αυτά δεν εχουν να κανουν με το πνευμα εχουν να κάνουν με την νοηση.Αν εχεις αποδεχτεί κι αν εχεις βρει το τι υπαρχει πισω απο τον θυμό, δηλαδή φοβος ότι με παρακαπτουν άρα παιζεται η αξία μου.
Σκεψεις για το αν μπορω να αντιδράσω διαφορετικά,παλι με βαζουν σε διαδικασια αν πιστεύω οτι θα τα καταφερω ή όχι.
Ποσος χρονος απωλειας υφίσταται απο τον θυμό μου,παλι σημαίνει εκλογικευω κι όχι βιώνω ΕΙΜΑΙ ήρεμη.
και .......
Προτιμώ να κανω αυτό ή εκεινο.....πάλι δεν ΕΙΜΑΙ, αλλά σκέπτομαι τι θα ήθελα να είμαι.

Δεν θυμώνω για τώρα σε συγκεριμενο θεμα σημαίνει για μενα ότι ξερω τι με απειλουσε,ποιο κομμάτι μου "επαιζε" με το θυμό μου,ας πουμε ο φοβος για αλλαγή,ή αξία μου ,ή ασφάλεια μου.
Θυμωνουμε γενικά αλλα ο κάθε θυμος εχει άλλη ριζα και δεν εκλογικευεται,δεν εινα διαδικασία που μπαινεις για να δεις τι θα κανεις έινα κατάσταση που εχεις βιώσει και εχεις ξεριζωσει,οπως λεει και η Βασω και σε κανει απλά να ΕΙΣΑΙ.