Κατά την ίδια άποψη και τα ουσιώδη απαιτούν Θέληση
Είναι γιατί μάθαμε να τα ξεχνάμε και τα δύο και να θαυμάζουμε όσους τα περιέχουν, κάνοντας «ασκήσεις» για να τους μοιάσουμε
http://youtu.be/eCHS6geSs-k
Αυτή η υλική συνείδηση, που «αρπάζει» τον κόσμο και μοιράζει την Γη, δεν θα βρει ποτέ την ευτυχία, γιατί όσα και αν κάνει, όσα και αν έχει, όσα κι αν ακόμα αποκτήσει, δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει ΄Ανθρωπος, αν δεν μάθει ότι η Αγάπη δεν αφορά ένα συναίσθημα, αλλά μια κατάσταση ενότητας.
Υπάρχουν πάντα ΄Ανθρωποι που θα αποδεικνύουν σ αυτήν την υλική συνείδηση ότι οι μορφές δεν είναι ασύνδετα ρομπότ, αλλά έχουν Ψυχές που αναπνέουν τον ίδιο αέρα με όλους
Που θα μας προτρέπουν να μην ξεσυνεριζόμαστε την μάζα της ασυνειδησίας, αλλά να αλλάζουμε τον εαυτό μας, οραματιζόμενοι το Σύνολο
Μέχρι εκεί που μπορούν να φτάσουν τα μάτια μας βλέπουμε τον ορίζοντα να χάνεται
Μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει η Ψυχή μας νιώθουμε τον ορίζοντα να ενώνεται
Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί μας έμαθαν να περιμένουμε τον παράδεισο μετά τον θάνατο και γιατί εμείς συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε καθημερινά αυτό το ψέμα, δημιουργώντας την κόλαση στην ζωή μας, χωρίς να το παίρνουμε είδηση
Ας γίνουμε ΄Ανθρωποι Τότε δεν θα υπάρχει «εχθρός», γιατί αυτό που ζητούσε από εμάς, εμείς δεν θα το έχουμε πια
Ο καθένας ΄που νομίζει ότι είναι άνθρωπος δεν μπορεί να το τεκμηριώσει παρά μόνο έξω από τον εαυτό του...Δίνει και ζητά, ενώ δεν είναι σε θέση να πάρει τίποτα...΄Ετσι, μένει πάντα με το παράπονο...με την έλλειψη...και την Ψυχή του ανικανοποίητη...
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τεκμηριώσει την Αγάπη αν δεν έχει αναπτυχθεί μέσα του μέχρι τον θεό...
Θα προσπαθεί, θα ονειρεύεται, θα ελπίζει, αλλά δεν θα αυτοπραγματώνεται ποτέ σαν Ανθρώπινη ΄Υπαρξη...
Πάντα θα δίνει και θα ζητάει...και δεν θα μπορεί να πάρει ποτέ τίποτα, για όλα τα περιορίζει στον ορίζοντα που βλέπει και δεν κάνει καμία προσπάθεια να νιώσει μέσα του το απεριόριστο...
΄Ολα τα διαχωρίζει σε φυλές, έθνη, θρησκειες και μοιράζει μια "ιδιοκτησία" που δεν του ανήκει, ενώ αυτό που πραγματικά του ανήκει το αναλώνει στην ευτέλεια του κοσμικού...
Φαντάσου να μην υπήρχε παράδεισος
Είναι εύκολο αν προσπαθήσεις
Χωρίς κόλαση από κάτω μας
Από πάνω μας μόνο ο ουρανός
Φαντάσου όλους τους ανθρώπους
Να ζουν για το σήμερα
Φαντάσου ότι δεν υπάρχουν χώρες
Δεν είναι δύσκολο να το κάνεις
Τίποτα, για το οποίο να σκοτώσεις
Ή να πεθάνεις γι αυτό
Και χωρίς θρησκείες
Φαντάσου όλους τους ανθρώπους
Να ζουν την Ζωή τους ειρηνικά
Φαντάσου ότι δεν υπάρχουν ιδιοκτησίες
Αναρωτιέμαι αν μπορείς
Καμιά ανάγκη για απληστία ή πείνα
Μια αδελφοσύνη της ανθρωπότητας
Να μοιράζονται όλον τον κόσμο
Μπορείς να πεις πως είμαι ονειροπόλος,
Αλλά δεν είμαι ο μοναδικός
Ελπίζω να ενωθείς μαζί μας και τότε
Ο κόσμος θα γίνει ΕΝΑ.
καλημέραααα
αρκεί ένα λεπτό για να μας συγκινήσει και να αγγίξει την Ψυχή μας...
Μπορούμε να το διατηρήσουμε αυτό το αίσθημα, αν το καταγράψουμε σαν Μνήμη στην Ψυχή μας και όχι σαν λεπτό στο νου μας...
Στο χέρι μας είναι...
