ΘΕΛΩ......!!!

[Vasoula]

' Ενιωσα το "τώρα" πολύ βαθύτερα, από αυτό που δηλώνεις, Μαργαριτούλα...γι' αυτό και σου το είπα.

Μπορεί να έκανα λάθος όμως...

[Skapaneas]

Βασω μου,επικοινωνω με πολλες ανθρωπους.
Απλα εστιαστικα και παραπονεθηκα για το τωρα ,την στιγμη που νοιωθω οτι δεν υπαρχει καποιος διπλα μου τωρα ως φιλος.

Παντα εχεις την ομαδα σου να μιλησεις τηλεπαθητικα μαζι της...

Οσο για τη μοναχικοτητα, ισως ειναι η ευκαιρια που σου παρεχει καποιες φορες το συμπαν για να επικοινωνησεις με τα παντα... :arrow:

[dino]

Καλά βρε Βάσω δέν εννοούσα να βαφτίσει η Μαργαρίτα την μοναξιά μοναχικότητα, υπέθεσα όμως oτι ο όρος "alone but not lonely" είναι γνωστός.
Μοναξιά είναι η έλειψη ανθρώπων που κατέχουμε ενώ μοναχικότητα είναι η αυτάρκεια στην παρέα με εμάς.

Πρακτικά και όχι θεωρητικά Μαργαρίτα, δύο άνθρωποι που δέν αγαπιούνται, άν βρεθούν μόνοι μαλώνουν, επιδιώκουν λοιπόν να βρίσκονται συνεχώς με άλλους.
Το ίδιο συμβαίνει και όταν βρεθής μόνη "εσύ και ο εαυτός σου", αρχίζεις και αισθάνεσαι άβολα θέλοντας μιά άλλη παρουσιία σάν καταλύτη. Εσύ και ο εαυτός σου ακούγεται σχιζοφρενικό αλλά έτσι είναι.
Για σένα είναι μιά ευκαιρία να λυώσεις το "εσύ και ο εαυτός σου" να τα ενώσεις , να τα κατανοήσεις και να μήν υπάρχει άλλο πιά αυτή η δυαδικότητα. Δέν θα έχεις ανάγκη να σου ανήκει η ζωή κανενός αλλά οι ζωές των άλλων θα σε συντροφεύουν αβίαστα στο δικό σου ταξίδι, είναι ότι πιό ωραίο υπάρχει στην ζωή (κατ'εμέ).

Βέβαια Μαργαρίτα θα μπορούσαμε να συζητάμε για μέρες γύρω απο το "παραπονεθηκα" αλλά κατα την γνώμη μου ξέρεις πολύ καλά ότι ο "δρόμος" είναι μοναχικός.

[Vasoula]

Καλά βρε Βάσω δέν εννοούσα να βαφτίσει η Μαργαρίτα την μοναξιά μοναχικότητα,

Δεν το εννοούσα για την Μαργαρίτα Ντινο μου, αλλά για πολλούς (ίσως τους περισσότερους) ανθρώπους, που πριν κατανοήσουν καλά καλά τι είναι ο εαυτός τους, μιλάνε για μοναχικότητα, υποφέροντας κατά βάθος από αυτήν...

Γι' αυτό είπα ότι την μοναχικοτητα δεν την αισθάνεσαι...

Αυτο που είπες Ντίνο... "μετάτρεψε..." ξέρεις τι διαδρομή έχει???

Το πιο εύκολο να κάνει κανείς, ακούγοντας πόσο "όμορφη" και πλήρης είναι η μοναχικότητα, να προσπαθήσει με "πεποίθηση" να είναι καλά μέσα στην μοναξιά του...Αλλά δεν θα είναι...

΄Ομως, για να πούμε και το άλλο...το να έχεις κατακτήσει την ισορροπία της μοναχικότητας, δεν σε εμποδίζει καμιά φορά να αισθάνεσαι "μόνος"...
Εμένα πάντως μερικές φορές μου συμβαίνει...Ιδιαίτερα αν είμαι με ανθρώπους που δεν "αισθάνονται" την στιγμή.
΄Οπως μου συμβαίνει να θέλω κάποια στιγμή μια αγκαλιά...

Ας μην ενοχοποιήσουμε τελικά το "αισθάνομαι μόνος" ε...

Αυτά θέλω να πω... και λέω θέλω, για να μην είμαι εκτός τόπικ.

[margaritarenia]

Θελω να πω
Οτι τα ξερω ολα αυτα ,εξαλλου εγω τους<εδιωξα >για να μεινω μονη :roll:
Απλα εξεφρασα παραπονακι για ενα παρεακι εκεινη την στιγμη
που εχω παρει σβαρνα τα τηλεφωνα αλλα κανεις δεν υπαρχει διαθεσιμος για τετ α τετ επικοινωνια,στο εδω και τωρα

[Vasoula]

Θελω να πω

χαχαχαχα! Ο φόβος φυλάει τα έρμα...

[margaritarenia]

[dino]

Βάσω, συμφωνώ, έτσι είναι.

Η Μαργαρίτα έγραψε: "Νοιωθω οτι δεν εχω εναν φιλο ... να νοιαστει για την μαργαριτα τωρα που ειναι μονη".
Ακούγεται τόσο απλό.

Ο στενός οικογενοιακός κλοιός γίνει την ψευδαίσθηση οτι υπάρχουν άνθρωποι όπου μπορούμε να θέσουμε υποθήκη στις ζωές τους.
Οτι μας ανήκουν, οτι μπορεί να κάνουν πράγματα που ενδεχομένως να μας "πληγώνουν".
Οταν λοιπόν φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι (έστω και για λίγο), αφήνουν πίσω τους το πραγματικό κενό.
Ο οικογενειακός πυρρήνας "διώχνει" τους άλλους ανθρώπους.
Ποιός θα βρεθεί τώρα να με κάνει μιά αγκαλίτσα ???
Δημιουργείται εδώ ένα "παραπονάκι".
Γιατί να έρθει κάποιος φίλος και να γεμίσει ένα κενό όταν εμείς οι ίδιοι "μονάζουμε" μέσα στην κάλυψη της οικογένειας ???
Ο λόγος που ανέφερα την μοναχικότητα είναι γιατί "αισθάνθηκα" ότι κάτι τέτοιο ζητούσε να ακούσει η Μαργαρίτα.

Προσωπικά, μου συνέβαινε αυτό καθημερινά παλαιότερα. Δέν μπορούσα στιγμή να μείνω μόνος.
Μου ήταν μεγάλο βάρος να "ψάχνω" ανθρώπους να συναναστραφώ.
Μέσα απο μία φωτογραφική μηχανή και χιλιάδες σλάϊντς προσπάθησα να συναντήσω τον εαυτό μου.
Τώρα είμαι μεγαλύτερος αλλά δέν βολεύομαι "για σήμερα" πιά με μιά αγκαλιά και έναν καφέ. Τα θέλω "μόνο για σήμερα" μέσα στην αγάπη. Αλλοιώς να μου λείπει το βύσσινο.

[Vasoula]

Συμφωνώ μαζί σου Ντίνο...

Ούτε εμένα μου αρκούν σχέσεις εξάρτησεις, που εσύ τις λες οικογενειακές και εγώ τις λέω απλά σχέσεις, αφού για μένα "οικογένεια" δεν υπάρχει πια, με την στενή έννοια του λόγου...

Αγάπη με τον καφέ και το τσιγάρο και μόνό αυτή.
Και αυτή σε οδηγεί μόνο στην ψυχική επαφή, στο εδώ και τώρα

Για τις άλλες σχέσεις κι εγώ λέω..."να λείπει"...

Δεν χρειάζομαι την τυπική αγκαλιά, και φαντάζομαι ουτε κι εσύ...
Το "μεγάλωσα" για μένα δεν ισχύει...γιατί η κάθε στιγμή περιέχει αγάπη και αυτό βιώνεται χωρίς χρόνο...

Αυτά θέλω να πω...

[dino]

"Αγάπη με καφέ αλλά ... χωρίς τσιγάρο".

Ειμαι αποκομμένος τέσσερα χρόνια απο αυτό και ακόμα το απολαμβάνω.
Κατα τα άλλα όπως ακριβώς τα λές Βάσω.

Cheers.

[Vasoula]

Τότε κάνε ναργιλέ Ντινάκο...

[margaritarenia]

Βασω κ Ντινο

[galazia_sfaira]

Ερωτηση ξανθιάς........ρε παιδιά ο ναργιλες δεν ειναι καπνος,αυτο το ντουμανι τι ειναι; :roll:

[Vasoula]

θέλω να σου πω σφαιρούλα μου (ξέρεις για να είμαστε συεπείς στο τόπικ) ότι ναι καπνός είναι...

[Fotinoula]

(ξέρεις για να είμαστε συεπείς στο τόπικ)

:lol: :lol:


be aware of the admin! :lol: